மெல்லமான காற்று சத்தமில்லாத மழைத்துளிகள், வர்ணம் கலையாத வானவில் இதனோடு சேர்ந்து, துணைக்கு நீயும் உன் துணையாக நானும்...!

உச்சரித்தால் மரித்துவிடக்கூடிய மெளனம் தான் சிலநேரம் உயிரை அசைத்துப்பார்க்கிறது...!  

நானும் காதலில் விழாமல் தான் இருந்தேன்., அவளின் கண்களை காணாத வரை...!  

என்னிடம் எதுவும் இல்லை ஏன் நானே என்னிடம் இல்லை என்னிடம் இருப்பதெல்லாம் ஒன்றே ஒன்று தான் அது நீதான்......!  

சில உறவுகள் நம்மை விட்டு பிரிந்தாலும்! கொடுத்துவிட்டு தான் செல்கின்றன....! நினைவுகள் என்ற முகவரியை.......!  

பாசம் உண்மை என்று அறிய நீ எனை திட்டும் போது மௌனத்துடன் வலிக்கும் இதயம் வேண்டும்...!