கவிதை. 182
என்னை தொடரவே மறுகிறாய்.உன் நிழலையாவது தொடரவே துடிக்கிறேன்.
புருவம் தூக்கி நீ பார்க்கும் ஒரு பார்வையில் புலம்பி தவிக்கிறது என் மனது.
பிணமாக வாழ்கிறேன்என் உயிர் உன்னிடம் இருப்பதால் சாகவும் முடியவில்லை உன் உயிர் என்னிடம் இருப்பதால்.
மனசு சரியில்லைன்னா பிடிச்சவங்ககிட்ட பேசி ஆறுதல் அடையலாம், ஆனால் பாருங்கமனசு சரியில்லாமல் போறதே அவங்கனால தான்.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top