தவறு என்று தெரிந்தும் அதை நியாப்படுத்த காரணங்களை கொண்டு வந்து அதை சரி செய்ய நினைக்கும்போது தான் "அநியாயகாரனாகவே" மாறிவிடுகிறான்.  

நான் அம்மாவைபோல, யோசிப்பதால் தான் எளிதாக, கண்டுபிடித்துவிடுகிறேன் நீ, குழந்தையைபோல, அழுகின்ற காரணத்தை.  

நெஞ்சுல பூமழைய சிந்துர உன் நெனப்பு என்ன தூக்குதே எப்பவும் யோசனைய முட்டுற உன் சிரிப்புகுத்தி சாய்க்குதே. 

உள்ளதை மறைத்துவிடுகிறோம், உழுதவரை மறந்துவிடுகிறோம், உண்ண வேண்டுமென்பதை மட்டும் நினைவில் கொண்டிருக்கிறோம்.