கவிதை 142
சுத்தியலால் அடிக்கிறது வாழ்க்கை. இரும்பாகிக்கொள்வதைத் தவிர வேறு வழியில்லை.
அவமானம் நம்மை தேடுவதில்லை. நாம் தான் அவமானத்தை தேடி செல்கிறோம் ஏதோ ஒரு உறவுக்கு பின்னால் அன்பென்ற பெயரில்.
என்னத்த போய்.. னு சலிப்பு ஏற்படும் போதெல்லாம் யாராவது அவமானப்படுத்தினத நினைச்சுப் பாத்துக்கறது தான் வாழ்க்கை மேல ஒரு பிடிப்பு ஏற்படுத்தது.
மூச்சை திணறடித்து இப்ப செத்துடுவோம்னு ஒரு நிம்மதி முடிவுக்கு வர நேரத்தில் ஒரு நொடி சீரா மூச்சு விட வச்சு திரும்ப திணறடிக்குது வாழ்க்கை.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top