கவிதை. 130
இதயத்தில் வலி இல்லாமல் யாரும் வாழ்ந்ததில்லை. அந்த இதயத்திற்கு வழி தரயாரேனும் ஒரு அன்பான உள்ளம் இருப்பார்கள்.
ஒருவரின் மீதான அன்பு அதிகமாகும் போது தான் சுயநலமும், கோபமும் அதிகமாய்தோன்றும் அவர்கள் மீது மட்டும்.
அதீத அன்புதான் அதிக அழுகைக்குள் காரணமாய் ஒளிந்திருக்கிறது.
மழையால் வரும் மண்வாசனை மகிழ்ச்சி தராது அகதிகளுக்கு.
வீணை கொண்டு மீட்டி இசைத்து விட்ட மெல்லிசை போல என் இதழ் கொண்டு அவள் இதழில் மீட்ட வேண்டும் காதல் இசை.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top