49 ஆதித்யா...

49 ஆதித்யா...

காரில்...

சென்னையின் புறவழிச் சாலையில் சீறிப்பாய்ந்தது ஆதித்யாவின் கார். ஒரு வார்த்தை கூட பேசவில்லை ஆதித்யா. அது கமலியை முள்ளாய் தைத்தது. கோபத்தால் முறுக்கேறிய நரம்புகளுடன் கூடிய ஆதித்யாவை பார்க்கவே அவளுக்கு பயமாக இருந்தது.

"ஆ... தி... ஜி..." என்றாள் கமலி மெல்ல.

அவ்வளவு தான்... கோபத்துடன் ஆதித்யா பிரேக்கை அழுத்த, *கிரீச்* என்ற ஓசையுடன் சாலையில் தேய்த்துக் கொண்டு நின்றது கார். காரைவிட்டு கீழே இறங்கிய ஆதித்யா, கமலியையும் காரை விட்டு வெளியே இழுத்தான்.

"என்ன நாடகம் கமலி இது? என்ன நாடகம்? உன்னோட புருஷனை உதவாக்கரைன்னு நினைச்சியா? ஆன்ட்டிக்கு உடம்பு சரியில்லைன்னு எப்படி நீ என்கிட்ட பொய் சொல்லுவ? ஏன் கமலி? உன்னைப் பாக்கனும்னு எவ்வளவு ஆசையா நான் ஓடி வந்தேன் தெரியுமா? என்கிட்ட வரணும்னு உனக்கு தோணவே இல்லையா? என்கிட்டயிருந்து விலகியிருக்கிறது உனக்கு சம்மதமா கமலி? நான் இல்லாம இருப்பியா நீ?"

ஆள் அரவமற்ற அந்த சாலையில் அவனது குரல், நாலாபுறமும் எதிரொலித்தது.

அவனுடைய எந்த கேள்விக்கும் பதில் கூறாமல், குனிந்தபடி அழுது கொண்டு நின்றாள் கமலி. அது ஆதித்யாவை மேலும் குழப்பியது.

"நீ என்கிட்ட பொய் சொல்ல மாட்டேன்னு நான் நம்பிக்கிட்டு இருந்தேன். ஆனா, நான் நெனச்சது தப்பு... "

"இல்ல ஆதிஜி... நீங்க நினைச்சது தப்பு இல்ல... நீங்க எப்பவும் தப்பா இருக்கவே முடியாது... உங்களை சுத்தி இருக்கறவங்க தான் தப்பானவங்க" வேறு வழியில்லாமல் உண்மையை கூறினாள் கமலி.

அதைக் கேட்டு முகத்தை சுருக்கினான் ஆதித்யா.

"என்ன்ன்ன...???? நீ யாரைப் பத்தி பேசுற? என்னுடைய கேள்விக்கு சம்பந்தம் இல்லாத பதிலை ஏன் சொல்ற?"

"சம்பந்தப்பட்ட விஷயத்தை மட்டும் தான் நான் பேசுறேன் ஆதிஜி. உங்களை ஏமாத்துறதுக்காக நான் எங்க அம்மா வீட்டுக்கு போகல... என்னை போகச் சொல்லி மிரட்டி அனுப்பி வச்சாங்க"

ஆதித்யாவின் முகத்தில் சந்தேக ரேகை படர்ந்தது.

"யார் உன்னை அனுப்பி வச்சது?" என்ற அவனது கேள்விக்கு பதில் சொல்லாமல் அழுதாள் கமலி.

அவள் முகத்தை தன் கையில் ஏந்தி, அவளைத் தன்னை பார்க்கும்படி செய்தான் ஆதித்யா.

"சொல்லு கமலி... யார் உன்னை அனுப்பி வச்சது? என்னை சுத்தி இருக்கிற யார் தப்பானவங்க?"

"நீங்க நினைக்கிற மாதிரி எல்லாரும் நல்லவங்க இல்ல ஆதிஜி. உங்களை ஏமாத்துறாங்க..."

"ஏமாத்துறாங்களா? யாரு? நீ யாரை பத்தி பேசுற? சரவணனை பத்தியா?"

இல்லை என்று தலையசைத்து கண்களை மூடினாள் கமலி.

"வேற யாரு?" என்றான் மெல்லிய குரலில்.

"உண்மையை சொன்னா நீங்க தாங்க மாட்டீங்க ஆதிஜி..."

கமலி கூறிய ஒரு பொய்யையே தாங்க முடியவில்லையே ஆதித்யாவினால்... தன் அக்கா செய்த துரோகத்தை எப்படித் தாங்க போகிறான்?

"என்னால தாங்க முடியலனாலும் உண்மையை யாராலயும் மாத்த முடியாது. உண்மை, எப்பவும் உண்மையா தான் இருக்கும்... பரவாயில்ல சொல்லு"

"ரே... ணு... கா... அக்கா" வேறு வழியின்றி கூறி விட்டாள் கமலி.

"உனக்கு எப்படி தெரியும்?" என்றான் மென்று விழுங்கியபடி.

"அன்னைக்கு ராத்திரி, அவங்க பேசிக்கிட்டிருந்ததை நான் கேட்டேன். என்னை உங்களை விட்டுட்டு போக சொன்னாங்க. இல்லைன்னா..."

"இல்லைனா?"

"உங்களை கொன்னுடுவோம்னு சொன்னாங்க" என்று அவனை இறுக்கமாய் கட்டிப்பிடித்து கொண்டு ஓவென்று அழுதாள் கமலி, அது பலதரப்பட்ட வாகனங்கள் செல்லும் ஒரு சாலை என்பதைக் கூட மறந்து.

"உங்ககிட்ட உண்மையை சொல்லக் கூடாதுன்னு சொன்னாங்க. சொன்னா நீங்க உயிரோட இருக்க மாட்டீங்கன்னு சொன்னாங்க. உங்க உயிரை நான் எப்படி பணயம் வைக்க முடியும் ஆதிஜி? எனக்கு என்ன செய்யறதுன்னே தெரியல. அதனால தான் வீட்டை விட்டு வந்தேன். என்னோட மார்ஃபிங் பண்ண போட்டோவை நம்ம வீட்டுக்கு அனுப்பினதும் அவங்க தான். என்னை கடத்த முயற்சி பண்ணதும் அவங்க தான். நீங்க இல்லாதப்போ அவங்க ஏதாவது செஞ்சுடுவாங்களோன்னு நான் ரொம்ப பயந்துட்டேன். அதனால தான் வீட்டை விட்டு வந்தேன்"

தன்னுடைய அணைப்பில் இருந்து அவளை பின்னால் இழுத்தான் ஆதித்யா.

"என்னை நீ நம்பலையா கமலி? உன்னை என்னால காப்பாத்த முடியாதுன்னு நினைச்சுட்டியா? விஷயத்தை நீ என்கிட்ட சொல்லியிருந்தா, என்ன செய்யறதுன்னு நான் உனக்கு சொல்லி இருப்பேன். அதை விட்டுட்டு, என்னை விட்டுட்டு போகனும்னு நீ எப்படி நெனச்ச கமலி? உன் மனசுல என்னை விட்டுட்டு போகணும்னு ஒரு நினைப்பு எப்படி வந்தது?யாராவது உன்னை மிரட்டினா என்னை விட்டுட்டு போயிடுவியா நீ?" என்றான் வலி நிறைந்த குரலில்.

அவள் இல்லை என்று தலையசைத்தாள். தனக்கு இருந்த மனகுழப்பத்தில், கமலி ஒரு விஷயத்தை கவனிக்கவில்லை. தனது அக்காவை பற்றிய உண்மை தெரிந்தவுடன் ஆதித்யா வெடித்து சிதறவில்லை... அவன் முகத்தில் எந்த அதிர்ச்சியும் தென்படவில்லை... கமலி அவனை விட்டுவிட்டு வந்ததை பற்றி மட்டும் தான் அவன் வருத்தமெல்லாம்... தன் அக்கா தனக்கு செய்த துரோகத்தை விட, கமலி அவனை விட்டு சென்றது ஏன் அவனை அதிகம் காயமடைய செய்திருக்கிறது? அவன் கமலியின் மீது கொண்டுள்ள அளவிலா காதல் நாம் அறிந்தது தான். ஆனால், அதே அளவிற்கு தன் அக்காவின் மீது அவன் நம்பிக்கை கொண்டிருந்தானே...
அப்படியிருக்க, தனது அக்காவைப் பற்றி கமலியே கூறிய போதும் அவனிடம் ஏன் பெரிதாய் எந்த மாற்றமும் ஏற்படவில்லை? அப்படியென்றால், ஆதித்யாவுக்கு ரேணுகாவை பற்றி முன்பே தெரியுமா?  தெரியும் என்றால், ஒரு ப்ராஜெக்ட்காகவா அவன் கமலியை இங்கு தனியே விட்டு பெங்களூரு சென்றான்? 

"இதைப் பத்தி நம்ம அப்புறம் பேசலாம். போலாம் வா"

"ஆனா ஆதிஜி..."

"அப்புறம் பேசலாம்னு சொன்னேன்..."

"அவங்க அங்க இருப்பாங்க, ஆதிஜி..." என்றாள் தயக்கத்துடன்.

"அவங்க அங்க இல்ல"

"ஆனா எப்படியும் திரும்பி வருவாங்க தானே?"

"அவங்க இனிமே எப்பவும் திரும்ப வர மாட்டாங்க"

"நீங்க என்ன சொல்றீங்க?" என்றாள் குழப்பத்துடன்.

"அவங்க வீட்டை விட்டு போயிட்டாங்க"

"ஏன்?" என்றாள் அதிர்ச்சியுடன்.

"போய்ட்டாங்க... ஒரேடியா... அவ்வளவு தான்"

அவனை ஏதோ ஒரு அயல் கிரகத்து ஜந்துவை போல் பார்த்தாள் கமலி. ஆமாம் என்று தலையசைத்தான் ஆதித்யா.

"ஆனா, ஏன்? எப்படி?"

"நான் பெங்களூரு போனது ப்ராஜக்ட் விஷயமா  இல்ல..."

"வேற எதுக்கு போனீங்க?"

"நம்ம கம்பெனியோட ஆடிட்டிங்க்காக போயிருந்தேன்"

"அப்படின்னா ப்ராஜெக்ட்னு ஏன் சொன்னீங்க?"

"அதை யாருக்கும் தெரியாம, ரகசியமா, அனுபவமுள்ள சார்ட்டட் அக்கவுன்டன்ட்டை வச்சி செய்யணும்னு நினைச்சேன். சரவணன் நம்ம கம்பெனியில் சேர்ந்த நாளிலிருந்து என்னென்ன செஞ்சிருக்கான்னு தெரிஞ்சுக்கணும்னு நெனச்சேன். உன்னை நான் இங்க தனியா பாதுகாப்பில்லாம விட்டுட்டு போக நான் விரும்பல. நம்ம வீட்ல ராகுல் எப்பவும் அவங்களை கண்காணிச்சிக்கிட்டு தான் இருந்தான். உங்க அம்மா வீட்டை சுத்தி என்னோட ஆளுங்களை பாதுகாப்பா வச்சதுக்கு பிறகு தான், நான் உன்னை அங்க அனுப்பி வச்சேன். உங்க அம்மா வீட்ல நீ நிம்மதியா இருப்பேன்னு நான் நினைச்சேன். ஆனா, உன்னை அர்த்த ராத்திரியில அவங்க சுத்தி வளைப்பாங்கன்னு  நானும், ராகுலும் எதிர்பாக்கல. நீ திரும்பி வர்றதுக்கு முன்னாடி எல்லாத்தையும் முடிக்கணும்னு நான் நெனச்சேன்"

"அப்படின்னா, எல்லா விஷயமும் உங்களுக்கு முன்னாடியே தெரியுமா?"

"நீ என்ன நெனச்ச? உன்னோட மார்ஃபிங் போட்டோவை  பாத்த பிறகு நான் கையை கட்டிக்கிட்டு சும்மா உட்கார்ந்து இருப்பேன் நினைச்சியா? அந்த ஃபோட்டோ லேப் ஓனர், இன்னும் போலீஸ் கஸ்டடியில தான் இருக்கான். அந்த போட்டோவை அனுப்பின பொம்பளை, ஷில்பாவா இருப்பான்னு நாங்க சந்தேகப்பட்டோம். அவன்கிட்ட நாங்க ஷில்பாவோட போட்டோவை காட்டின போது, மார்ஃபிங் பண்ண சொன்னது ஷில்பா இல்லைன்னு சொல்லிட்டான். என்னை உணர்வுரீதியா வீழ்த்த நினைக்கிற அந்த எதிரி யாருன்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டே ஆகணும்னு நான் முடிவு பண்ணினேன். அதுக்குப் பிறகு தான், எங்களுடைய தேடுதல் வேட்டையை நாங்க தீவிரமாக்கினோம். நாங்க  எதிர்பாராதவிதமா, நம்ம கம்பெனியோட சக்சஸ் பார்ட்டி ஆல்பத்துல இருந்த ஒரு பொம்பளையை அவன் காட்டினான். துரதிஷ்டவசமா, அவன் காட்டிய அந்த பொம்பளை என்னோட அக்கா." என்று மென்று முழுங்கிவிட்டு தொடர்ந்தான்.

"நான் அன்னைக்கு சிதைஞ்சி சின்னாபின்னமாயிட்டேன்... என்னோட கோபத்தை என்னால கட்டுப்படுத்தவே முடியல. எனக்கு என்ன செய்யறதுன்னே தெரியல. இந்த விஷயத்தை எப்படிக் கையாள்றதுன்னு புரியாம நான் தவிச்சேன். நான் கையாலாகாதவனா உணர்ந்தேன். நன்றி கெட்ட ரெண்டு பேருக்காக என்னோட குடும்பத்தோட சந்தோஷத்தை ஒட்டுமொத்தமா கெடுக்கவும் நான் விரும்பல. அதுக்குப் பிறகு, என்னை நான் சுதாகரிச்சிகிட்டு அவங்களுடைய உண்மையான நோக்கம் என்னன்னு தெரிஞ்சுக்க நெனச்சேன். அப்போ தான், நான் அடிக்கடி ஸ்விம்மிங் செய்ய ஆரம்பிச்சேன். அக்காகிட்ட பேசுறதையே நான் அடியோடு நிறுத்தினேன். மனுஷங்க மேல இருந்த நம்பிக்கையை நான் மொத்தமா இழந்திருந்தேன். எனக்கு எதுவுமே பிடிக்கல... உன் ஒருத்தியை தவிர. உனக்காக மட்டும் தான் நான் வீட்டுக்கு வந்தேன். அப்போ தான், நான் கொஞ்சம் கூட எதிர் பார்க்காத விதத்துல, நீ உன்னை எனக்கு கொடுத்த. அந்த ஒரு சம்பவம் என்னோட வாழ்க்கையில எப்பேர்பட்ட மாற்றத்தை ஏற்படுத்துச்சின்னு உனக்கு தெரிஞ்சிருக்க நியாயம் இல்ல கமலி. ஏன்னா, உன்னை பொறுத்தவரைக்கும் அது எவ்வளவு பெரிய விஷயம்னு எனக்கு தெரியும். என் மேல நம்பிக்கை இல்லாம அதை உன்னால செய்ய முடியாதுன்னு எனக்கு தெரியும். நீ என் மேல வச்சிருந்த நம்பிக்கையோட உச்சகட்டம் அது. நீ எடுத்த முடிவுலயிருந்து பின்வாங்காம என்கிட்ட வந்த. அன்னைக்கு நான் இந்த உலகத்திலேயே இல்ல." என்ற போது அவன் குரலில் மெல்லிய தென்றல் வீசியது.

"ஆனா, அவங்க  உன்னை கடத்த கூட துணிவாங்கன்னு நான் நினைச்சு கூட பாக்கல. அதுக்கு பிறகு, அவங்களை சுதந்திரமா விடக்கூடாதுன்னு முடிவு பண்ணினேன். அவங்க அடுத்து என்ன செய்யப் போறாங்கன்னு நாங்க காத்திருந்தோம். ஆனா, அவங்க அமைதியாயிட்டாங்க. மாட்டிக்கிற மாதிரி அவங்க எதுவுமே செய்யல. நீ சரவணன் செஞ்ச குளறுபடியை கண்டுபிடிச்சதுக்கு பிறகு, சரவணன், தன்னுடைய புத்திக்கூர்மையை யூஸ் பண்ணி, நம்ம கம்பெனியோட அக்கவுண்ஸை பேலன்ஸ் பண்ணிட்டான். அவன் செஞ்ச குளறுபடியை எல்லாம் மறுபடி தோண்டி எடுக்க எனக்கு ஒரு அனுபவமுள்ள சார்ட்டட் அக்கவுன்டன்ட் தேவைப்பட்டார். அப்படிப்பட்ட ஒருத்தரை, ஒரு தடவை கான்ஃபரன்ஸ்காக பெங்களூர் போனப்போ நான் சந்திச்சிருந்தேன். அவர்கிட்ட அப்பாயிண்ட்மெண்ட் வாங்கிட்டு, நம்ம கம்பெனியோட அக்கவுன்டை ஆடிட் பண்ணத் தான் நான் பெங்களூரு போயிருந்தேன். அவங்க தப்பானவங்கன்னு நிரூபிக்க தேவையான ஆதாரத்தோட திரும்பி வந்தேன்."

வைத்த கண் வாங்காமல், அவனை  பார்த்துக் கொண்டு சிலை போல் நின்றாள் கமலி. இவ்வளவு சுமையை மனதில் சுமந்து கொண்டு, யாருக்கும் தெரியாமல் இவ்வளவு விஷயத்தை நடத்தியிருக்கிறனா ஆதித்யா? என்பது போல...

மேலும் தொடர்ந்தான் ஆதித்யா.

ஃபிளாஷ்பேக்

ஆதித்யா பெங்களூரில் இருந்து திரும்பி வந்த நாள்...

வரவேற்பறையில் அமர்ந்து யாருக்காகவோ காத்திருந்தான் ஆதித்யா. தன் குடும்பத்தினர் அனைவரையும் அங்கு கூட செய்தான் அவன். அவன் எதற்காக தங்களை அழைத்திருக்கிறான் என்று யாருக்கும் புரியவில்லை. அப்பொழுது ஆதித்யாவின் வக்கீலின் உதவியாளர் அங்கு வந்தார். அவர் ஆதித்யாவிடம் சில கோப்புகளை ஒப்படைத்து விட்டு அங்கிருந்து சென்றார். தன் கையில் அவர் கொடுத்துச் சென்ற கோப்புகளை, ஒவ்வொன்றாக அங்கிருந்த ஒவ்வொருவரிடமும் கொடுத்தான் ஆதித்யா, ரேணுகா, மற்றும் சரவணன் நீங்கலாக.

"இதெல்லாம் என்ன ஆதி?" என்றாள் ரேணுகா.

தன் கையை காட்டி அவளை காத்திருக்கும் படி சைகை செய்தான் ஆதித்யா. தங்களிடம் வழங்கப்பட்ட கோப்புகளை படித்துப் பார்த்த மற்ற அனைவருடைய முகங்களும் மாறின. ஏனென்றால், அனைவரது பெயரிலும் தலா ஒரு ஆடம்பர பங்களாவையும், கோடிக்கணக்கான பணத்தையும் வங்கியில் வரவு வைத்திருந்தான் ஆதித்யா. அதைப் பார்த்த அவர்கள் குழம்பிப் போனார்கள்.

"இதெல்லாம் என்ன ஆதி?" என்றார் இந்திராணி.

"இது மட்டுமில்ல சித்தி. ஒவ்வொரு மாசமும், உங்க எல்லாருடைய பேர்லயும் பேங்கில் பணம் போடுறதுன்னு நான் முடிவு பண்ணியிருக்கேன்"

தன் முகத்தை சுளித்து சரவணனை பார்த்தாள் ரேணுகா.

"இதையெல்லாம் செய்யணும்னு என்ன அவசியம் வந்தது?" என்றார் பாட்டி.

"என்கூட இருக்கிற யாரும், பணத்துக்காக என்னை முதுகில் குத்த கூடாதுன்னு தான் பாட்டி இதெல்லாம் செய்யறேன்"

அதைக் கேட்டு, அங்கிருந்த அனைவரும் அதிர்ச்சியும், ஏமாற்றமும் அடைந்தார்கள், ராகுல் ஒருவனைத் தவிர. அவனுக்கு தான் எல்லாம் தெரியுமே...

"என்னண்ணா பேசுறீங்க நீங்க? நீங்க சொன்னதுக்கு என்ன அர்த்தம்?" என்றான் தீபக் ஏமாற்றம் தோய்ந்த முகத்தோடு.

"நீ எங்களை நம்பலையா ஆதி? நீ எங்களை புரிஞ்சிகிட்டது இவ்வளவு தானா? நீ ரேணுவையும் மாப்பிள்ளையையும் மட்டும் தான் நம்புவியா?" என்றார் பாட்டி வருத்தத்தோடு.

"நான் சரவணனுக்கு எதுவும் கொடுக்கல. அதுக்காக நான் அவரை நம்புறேன்னு அர்த்தமில்ல. நான் பணம் கொடுத்து அவரை வாழ வைக்க வேண்டிய அவசியம் இல்ல பாட்டி. ஏன்னா, ஏற்கனவே நம்ம கம்பெனியிலிருந்து அவர் நிறைய பணத்தை கையாடல் பண்ணிட்டாரு" என்றான்.

அனைவரும் அதிர்ச்சியுடன் சரவணன் பக்கம் திரும்பினார்கள்.

"நீ என்ன சொல்ற ஆதி?" என்று அதிர்ந்தார் பாட்டி

"நம்ம கம்பெனியிலிருந்து யாரும் கற்பனை கூட பண்ணி பார்க்க முடியாத அளவுக்கு பணத்தை அவர் கொள்ளை அடிச்சிட்டாருன்னு சொல்றேன்... மொத்தம் 197 கோடி..."

தான் ஆடிட்டிங் செய்து கொண்டு வந்த கோப்பை அவர்களுக்கு முன்னால் வைத்தான் ஆதித்யா. அதைக் கேட்ட ரேணுகா பதட்டம் அடைந்தாள். அங்கிருந்த மற்றவர்கள் என்ன கூறுவதென்று புரியாமல் நின்றார்கள். அவர்கள் அதிர்ச்சியின் எல்லையில் நின்றிருந்தார்கள்...

"இதெல்லாம் என்ன மாப்பிள்ளை? நீங்க இந்த குடும்பத்தை தாங்குற தூணா நாங்க உங்களை நம்பினோம். நீங்க, இப்படி எங்களையும், ரேணுவையும் ஏமாத்துவீங்கன்னு நாங்க நினைச்சு கூட பாக்கல" என்றார் பாட்டி கண்ணீர் சிந்த. அவருக்கு ரேணுகாவின் மீது அப்பொழுதும் சந்தேகம் ஏற்படவில்லை.

"உங்களால தான் ஆதிக்கு எங்க மேல இருந்த நம்பிக்கை போச்சு" என்று கூறிய இந்திராணி, தன் பிள்ளைகளான தீபக், ராகுல், மயூரியின் கையிலிருந்த கோப்புகளை பிடுங்கி சுக்குநூறாய் கிழித்தெறிந்தார்.

"ஆதி, நீ என்ன வேணா நெனச்சுக்கோ. ஆனா, நாங்க உன்னை முதுகில் குத்துவோம்னு மட்டும் நினைக்காதே. எங்களுக்கு உன்னோட பணம் வேண்டாம். உன்னுடைய சப்போர்ட்  மட்டும் எங்களுக்கு போதும். நீ எங்க கூட இருக்கிற தைரியம் போதும். நீ தான் ஆதி எங்களுடைய பலம். இது நம்ம குடும்பம். அதிலிருந்து எங்களை பிரிச்சு பார்க்காத." என்று கைக்கூப்பி கெஞ்சியவர், சரவணனின் பக்கம் திரும்பினார்.

"உங்களை ஆதி எவ்வளவு நம்பினான்...? இவ்வளவு தானா நீங்க? நீங்க நேரடியா கேட்டிருந்தா அவன் எல்லாத்தையும் வாரி தன்னோட அக்காவுக்கு கொடுத்திருப்பானே... எப்படி ஆதியையும், ரேணுவையும் ஏமாத்த உங்களுக்கு மனசு வந்தது? எங்க ரேணுவை பத்தி நீங்க ஒரு தடவை கூட யோசிச்சி பார்க்கவே இல்லையா?" என்று ரேணுகாவுக்காக மனம் வருந்தினார் இந்திராணி.

மீண்டும் ஆதித்யாவின் பக்கம் திரும்பிய அவர்,

"ஆதி, இப்படி பட்ட ஆளு நம்ம ரேணுவை எதாவது செய்ய கூட தயங்க மாட்டாரு. இவரு அப்படி எதுவும் செய்றதுக்கு முன்னாடி, அவரை நம்ம வாழ்க்கையில இருந்து தூக்கி எறிஞ்சிடு ஆதி..." என்றார்.

"அப்படின்னா, நீங்க உங்க ரேணுவை தான் முதல்ல தூக்கி எறியணும்" என்ற குரல் வந்த திசையை நோக்கி அனைவரும் திட்டுக்கிட்டு திரும்பினார்கள், அதை கூறியது யார் என்று பார்க்க.

(ஃபிளாஷ்பேக் தொடரும்)

தொடரும்...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top