18 கமலியின் சாகசம்

அமைதியகம்

அது, கமலி வழக்கமாய் படிக்கும் நேரம். தங்களது அறைக்கு கமலி படிக்க வராமல் இருந்ததால் கவலை அடைந்தான் ஆதித்யா. ஷில்பாவை எப்படி சரிக்கட்டுவது என்று எண்ணியபடி அவள் இங்கும் அங்கும் ஓயாமல் அலைந்து கொண்டிருந்தாள். ஒரு இடத்தில் உட்கார்ந்து யோசித்தால், ஆதித்யா வந்து அவளைப் படிக்க அழைத்துச் சென்று விடுவான் அல்லவா...! அப்படி அவள் அலைந்து கொண்டிருந்த போது, தன்னுடைய பெயரை கேட்டு அசையாமல் நின்றாள். ரேணுகாவும் சரவணனும் அவளைப் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள். மறைந்து நின்று அவர்கள் பேசுவதைக் கேட்கலானாள்.

"இதை பத்தி எப்படி கமலிகிட்ட சொல்லுறதுன்னு தெரியல. எனக்கு ஆதியை நெனச்சா ரொம்ப கவலையா இருக்கு." என்றாள் ரேணுகா.

"நீ சொல்லித் தான் ஆகணும். நேத்து என்ன நடந்துச்சுன்னு தெரியுமா?"

தெரியாது என்று தலையசைத்தாள் நர்மதா.

"ஆதிக்கு சாப்பாடு கொடுக்க கமலி ஆஃபீஸ்க்கு வந்தாங்க. அவங்க வந்த போது ஆதித்யா ஒரு மீட்டிங்ல இருந்தாரு. அதனால, கமலி வந்ததை ரிசப்ஷனிஸ்ட் அவர்கிட்ட சொல்லல. அவரை டிஸ்டர்ப் பண்ணாம கமலி கிளம்பி போயிட்டாங்க. ஆனா, ஆதி கமலியை பார்க்க, அந்த முக்கியமான மீட்டிங்கை பாதியிலேயே விட்டுவிட்டு, வீட்டுக்கு கிளம்பி வந்துட்டாரு."

"அப்படியா?"

"ஆதி, இப்பயெல்லாம் வீட்டுக்கு சீக்கிரமா வர்றது பத்தி எனக்கு ரொம்ப சந்தோஷம். ஆனா, அவருக்கு பிசினஸ்ல முன்னாடி இருந்த பிடிப்பு இப்போ இல்ல."

"நீங்க சொல்றது சரி தான். பாவம் ஆதி, அவனுடைய பிஸி செட்யூல்க்கு நடுவுல,  அவன் கமலிக்காகவும் ஆஃபீஸ்க்காகவும் ரொம்ப கஷ்டப்படுறான். ஓய்வில்லாமல் வேலை செய்றதால, அவனுடைய உடம்பு கெட்டுமோன்னு எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்கு... அவனுக்கு சுகர் வேற இருக்கு..." என்றாள் ரேணுகா கவலையாக.

"அவரு கமலிக்கு டியூஷன் அரேஞ்ச் பண்ணலாமே... அதை அவரே செய்யணும்னு என்ன அவசியம் இருக்கு?" என்றான் சரவணன்.

"அதெல்லாம் நம்ம சொல்ல கூடாதுங்க... கமலி வருத்தப்படுவாங்கன்னு அவன் நினைக்கலாம் இல்லையா...?"

"எனக்கும் என்ன செய்யறதுன்னு புரியல. ஆனா இது தொடர்ந்தா, நம்மளுடைய கம்பெனி, அதோட பொசிஷனை நிச்சயம் இழந்திடும்" என்று கூறிவிட்டு அங்கிருந்து சென்றான் சரவணன்.

கமலி எவ்வளவு வருத்தப்பட்டிருபாள் என்று கூற வேண்டிய அவசியமே இல்லை. ஆதித்யாவின் உடல்நிலை குறித்து அவள் மேலும் கவலைப்பட்டாள். ரேணுகா கூறுவது சரி தானே... கொஞ்சம் கூட ஓய்வில்லாமல் வேலை செய்து கொண்டிருந்தால் அவனது உடல்நிலை என்னவாகும்? எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவன் மிகப் பெரிய சாம்ராஜ்யத்தை கட்டி ஆள வேண்டிய பொறுப்புடையவன். தன்னால் அது பாழாக கூடாது. இனிமேல் ஆதித்யாவை தொல்லை செய்யாமல்  தன்னுடைய வேலையை தானே செய்து கொள்ள வேண்டும் என்று நினைத்தாள் கமலி.

இதெல்லாம் போதாதென்று இந்த ஷில்பா வேறு... அவளும் எவ்வளவு பிரச்சனைகள் தான் எதிர்கொள்ள வேண்டுமோ...

கமலி எப்பொழுதும் ஆழ்ந்த யோசனையில் இருந்ததை பார்த்து குழப்பம் அடைந்தான் ஆதித்யா. மெல்ல அவளிடம் பேச்சுக்கொடுத்தான்.

"உன்னுடைய டெஸ்ட் மார்க் வந்தாச்சா?"

"வந்தாச்சு. நான் தான் ஃபர்ஸ்ட் ரேங்க்"

"குட்"

"தேங்க்யூ ஆதிஜி" என்றாள் சோகமாக.

"உனக்கு என்ன ஆச்சு? ஏன் டென்ஷனா இருக்க?"

"ஆமாம். நான் டென்ஷனா இருக்கேன்... இந்த ஃபர்ஸ்ட் ரேங்கை நான் தக்க வச்சுக்கணும் இல்ல?"

"பெண்டிங் வைக்காம அன்னனைக்கு வேலையை அப்பவே முடிச்சிடு. அப்படி செஞ்சா, நீ எதைப் பத்தியும் கவலைப்பட வேண்டியதில்ல"

அவள் சரி என்று தலையசைக்க, புன்னகையுடன் கட்டிலுக்கு படுக்க சென்றான் ஆதித்யா. அவன் படுப்பதற்கு முன்,

"ஆதிஜி... "

"ம்ம்ம்?"

"ஆர் யூ ஆல்ரைட்?" என்றாள்.

"எனக்கு என்ன ஆச்சு? " என்றான் புரியாமல்.

"உங்களுக்கு சுகர் இருந்துது இல்ல... உங்க வைஃபா இருந்துகிட்டு, நான் உங்களை கவனிக்காம இருக்க கூடாது இல்ல?"

"எப்படி என்னை கவனிச்சுக்கணும்னு சொல்ற?" என்றான் புன்னகையுடன்.

"உங்க சுகர் லெவலை கரெக்டா வச்சுக்கோங்க... ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்க... "

"ம்ம்ம்... அப்புறம்?"

"உங்களை ரொம்ப எங்கேஜ் பண்ணி வெச்சுக்காதீங்க"

"நீங்க சொல்ற மாதிரியே செய்யறேன் மிஸஸ் ஆதித்யா. ஆனா, திடீர்னு எது உங்களை இப்படி கவலைப்பட வச்சிது?"

கமலி அமைதி காத்தாள்.

"ஓகே, ரிலாக்ஸ்... நம்ம தூங்கலாமா?"

சரி என்று தலையசைத்துவிட்டு தன்னை போர்வையால் போர்த்திக்கொண்டு படுத்துக்கொண்டாள் கமலி. அவர்கள் இருவருக்குமே தூக்கம் பிடிக்கவில்லை. இருவருமே அவர்களுக்கு உண்டான விஷயங்களை யோசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.  ஆதித்யாவுக்கு கமலியின் திடீர் மாறுதல் ஏனென்று புரியவில்லை. கமலியோ, ஷில்பாவை எப்படி சமாளிப்பது என்று யோசித்து தானே பேசிக்கொண்டிருந்தாள்.

"கமலி, ஷில்பாவுக்கு நீ ஒன்னும் குறைஞ்சவள் இல்ல. உன்னுடைய நம்பிக்கையை விட்டுடாத. எப்படி ஓங்கி குத்துறதுன்னு சுமிகிட்ட கத்துக்கோ. நீ யாருன்னு காட்ட வேண்டிய நேரம் இது தான். ஆதிஜியை தொல்லை படுத்தாம நீயே உன்னுடைய பாடத்தைப் படிக்க பாரு"

இரட்டை தாக்குதலை எதிர்கொள்ள கமலி தயாரானாள். ஆனால், அவளை தனியாய் போராட விட்டுவிடுவானா ஆதித்யா?

மறுநாள் காலை

ஆதித்யாவை விட்டுவிட்டு எப்படி கல்லூரிக்கு செல்வது என்று திட்டமிட்டுக் கொண்டிருந்தாள் கமலி. அவள் ஒரு விஷயத்தில் மிக தீர்மானமாய் இருந்தாள். ஷில்பாவின் விஷயத்தை ஒரு முடிவுக்கு கொண்டு வராமல், ஆதித்யாவை சந்திக்க அவளை  விடக்கூடாது என்பது தான் அது. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக,  தங்களது உறவில் ஆதித்யாவின் நிலைப்பாட்டைத் தெரிந்து கொள்ள அவள் விரும்பினாள்.

மாரியம்மனை நினைத்து கொண்டு தன் அறைக்கு வந்தவளிடம், எதிரில் வந்த ஷாலினி, ஒரு சிவிங்கத்தை புன்னகையுடன் நீட்டினாள். அதை பார்த்தவுடன் ஒரு யோசனை கமலியின் தலைக்குள் மின்னியது. ஆதித்யாவிடம் மானசீகமாய் மன்னிப்பு கேட்டுக்கொண்டு, அதை ஷாலினியிடமிருந்து வாங்கிக் கொண்டு தங்கள் அறைக்கு விரைந்தாள்.

தலையை துவட்டியபடி குளியலறையிலிருந்து வெளியே வந்தான் ஆதித்யா.

"ஆதிஜி சீக்கிரமா வாங்க. நான் இன்னைக்கு கொஞ்சம் சீக்கிரமா காலேஜுக்கு போகணும். எனக்கு ஃபர்ஸ்ட் பீரியட் ஒரு டெஸ்ட் இருக்கு." என்று அவனை அவசரபடுத்தினாள்

"இதோ கிளம்பிட்டேன்... அஞ்சு நிமிஷத்துல ரெடியாயிடுவேன்"

"சீக்கிரம் வாங்களேன் ப்ளீஸ் ப்ளீஸ்"

"ஓகே...."

தனது பையை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே ஓடிப் போனாள் கமலி. உணவு மேஜைக்கு சென்று, ஆதித்யாவுக்காக அங்கு காத்திருந்தாள்.

காலை உணவை சாப்பிட  வந்த ஆதித்யா, தன் காலில் ஏதோ வித்தியாசமாய் உணர்ந்தான். உணவு மேஜைக்கு வந்து அமர்ந்தவன், தனது காலனியை கழட்ட, அவனது ஷூவுக்குள் ஒட்டியிருந்த சிவிங்கம், அவன் அணிந்திருந்த சாக்ஸ் உடன் இழுத்துக்கொண்டு வந்தது. 

"ஆதிஜி, சீக்கிரம் சாப்பிடுங்களேன்" என்றாள் கமலி.

அவன் காலில் ஒட்டியிருந்த சுவிங்கத்தை கவனித்த சித்தி இந்திராணி,

"என்ன ஆதி, சின்ன வயசுல உங்க அப்பாவோட ஷூகூட விளையாடின மாதிரி, இப்போ உன் ஷூ கூடவே நீ விளையாட ஆரம்பிச்சிட்டியா?" என்றார்.

அவன் ஷூவில் ஒட்டியிருந்த சுவிங்கத்தை பார்த்து அனைவரும் கொல்லென்று சிரித்தார்கள்.

"இது எப்படி என் ஷூ குள்ள வந்ததுன்னு எனக்கு தெரியல" என்றான் ஆதித்யா.

"அது தானா எப்படி வரும், ஆதி? அதுக்கு என்ன காலா இருக்கு?" என்றார் இந்திராணி கிண்டலாக.

ஒன்றும் புரியாமல் விழித்தான் ஆதித்யா.

"ஆதிஜி நீங்க போய் வேற ஷூவை மாத்திக்கோங்க. நான் டாக்ஸியில் போறேன்"

கூறிவிட்டு அங்கு நிற்காமல் ஓடினாள் கமலி.

"சாப்பிட்டுட்டு போ கமலி" என்றான் ஆதித்யா.

"நான் டிஃபன் பாக்ஸ்ல எடுத்துக்கிட்டேன்" என்று கூறியபடி வீட்டை விட்டு ஓடினாள்.

"ராகுல், நீ அவகூட போ... " என்றான் ஆதித்யா.

சரி என்று தலை அசைத்து விட்டு, தீபக் வெண்ணெய் தடவிக் கொண்டிருந்த ரொட்டியை பிடுங்கிக் வாயில் திணித்துக்கொண்டு சென்றான் ராகுல். அப்போது கமலி ஒரு டாக்ஸியில் ஏறுவதைப் பார்த்தான்.

"அண்ணி, இருங்க நானும் வரேன்"

 சரி என்று தலையசைத்து காத்திருந்தாள் கமலி. அவளுக்கு தெரியும், ஆதித்யா அவளை தனியாய் செல்ல அனுமதிக்க மாட்டான் என்று. ராகுல் டாக்ஸியில் அமர்ந்துகொள்ள, நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டாள் கமலி. எப்படியோ இன்று சமாளித்தாகிவிட்டது.

அவள் கல்லூரிக்குள் நுழைந்த போது, தனது கைகளை கட்டிக்கொண்டு நின்றிருந்தாள் ஷில்பா. அவளுக்கு முக்கியத்துவம் வழங்காதவளை போல, அவளை கடந்து செல்ல முயன்றாள் கமலி.

"மிஸஸ் ஆதித்யாவா?" என்றாள் நக்கலாக ஷில்பா.

அவளை தீர்க்கமாய் பார்த்தாள் கமலி.

"நீ ஆதிக்கு பக்கத்துல எப்படி இருப்பேன்னு தெரியுமா?"

பதில் சொல்லாமல் அவளை பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள் கமலி.

"பான்கேக் பக்கத்துல டொமேட்டோ சாஸ் மாதிரி இருப்ப. மகா மட்டமான காம்பினேஷன்... ஆதித்யாவுக்கு பான்கேக் பிடிக்கும்ங்குற விஷயம் உனக்கு தெரியுமா??? இரு இரு... பான்கேக்ன்னு ஒன்னு இருக்கிறதாவது உனக்கு தெரியுமா? பான்கேக்குக்கு பெஸ்ட் காம்பினேஷன் சாக்லெட் சாஸ். அது நான் தான்..."

அப்போது,

"காம்பினேஷன் விஷயமில்ல... டேஸ்ட் தான் முக்கியம். அத பத்தி உனக்கு எப்படி தெரியும்? பாவம் நீ... ஆதித்யா அண்ணனுக்கு கமலியை பிடிச்சிருக்கு... அது தான் இங்க விஷயமே..." என்று நக்கலாய் கூறிய சுமித்ராவை பார்த்து புன்னகை புரிந்தாள் கமலி.

"இந்த விஷயத்துல நீ தலையிடாதே" என்றாள் ஷில்பா.

அப்பொழுது ஏதோ சொல்லவந்த சுமித்ராவை கை அமர்த்தினாள் கமலி.

"பான்கேக்குக்கு, சாக்லெட் சாஸ் நல்ல காம்பினேஷனா இருக்கலாம். ஆனா *எக்ஸ்பெரி* ஆன சாசை  யாரும் யூஸ் பண்ண மாட்டாங்க... ஏன்னா, அது வயிறை கெடுத்துடும். நீங்க, ஆதிஜியோட வாழ்க்கையில் எக்ஸ்பரியான சாக்லெட் சாஸ்..." என்றாளே பார்க்கலாம்...

"அப்படி போடு, கமலி... என்ன மாதிரி பதில் கொடுத்த..." என்று கூறி ஷில்பாவின் பக்கம் திரும்பிய சுமித்ரா,

"போ... போய் உனக்கு வேற எவனையாவது பாரு..." என்று, முஷ்டியை மடக்கி தன் கை வலிமையை காட்டி, அவளை நோக்கி ஓர் அடி எடுத்து வைக்க, அவளைத் தடுத்து நிறுத்தினாள் கமலி.

"உன்னை நான் அப்புறம் பாத்துக்குறேன்..." என்று அங்கிருந்து நடக்கத் தொடங்கினாள் ஷில்பா.

"போ... போயி அய்யரை பார்த்து நல்ல நாள் குறிச்சிக்கிட்டு வா." என்று பின்னால் இருந்து கத்தினாள் சுமித்ரா.

"அவளுக்கு சரியான செருப்படி கொடுத்த கமலி... அவ யாரு உங்க காம்பினேஷனை பத்தி பேச? நீ என்னை தடுத்திருக்கக் கூடாது, கமலி"

"அவங்க ஆதிஜியோட ஃபிரண்ட். அவர் என் மேல வருத்தப்பட்டா என்ன செய்றது?" என்றாள் கவலையாக

"அவ ஆதி அண்ணனுக்கு ஃபிரண்டா இருந்தா, அவர்கிட்ட பேச வேண்டியது தானே? எதுக்காக உன்கிட்ட வந்து பேசுறா? அவ வேணுமின்னே உன்னை பலவீனபடுத்த பாக்குறா. அவளோட வலையில் விழுந்துடாத கமலி. தைரியமா இரு. அடுத்த தடவை, அவ உன்கிட்ட வந்து ஏதாவது பேசினா, ஓங்கி ஒரு குத்து குத்து..."

"என்னால குத்த முடியுமா?" என்றாள்  விழிவிரிய கமலி, தனது மென்மையான கரத்தை பார்த்தபடி.

"ஏன் முடியாது?"

"நீ எனக்கு சொல்லி தருவியா சுமி?"

"அது ஒன்னும் பெரிய விஷயம் இல்ல"

கமலிக்கு பின்னால் வந்து நின்று, அவள் கையைப் பிடித்து எப்படி குத்த வேண்டும் என்று சொல்லிக் கொடுத்தாள். இரண்டு மூன்று முறை காற்றில் குத்தி பார்த்தாள் கமலி.

"நேரம் கிடைக்கும் போது, தலகாணியில குத்தி ப்ராக்டிஸ் பண்ணு. ஒரு நாள் உனக்கு உதவும்"

"தேங்க்யூ சுமி" என்று அவளை அணைத்துக் கொண்டாள் கமலி.

மிகவும் தெம்பாக உணர்ந்தாள் கமலி. தங்களது வகுப்பறையை நோக்கி சென்றார்கள் அவர்கள். அவளிடம் ஒரு குறிப்பிட்ட படத்தில் சந்தேகம் கேட்க அவளுக்காக காத்திருந்தான் சமீர்கான்.

"ஹாய் கமலி..."

"ஹாய்..."

"உங்ககிட்ட ஒரு சந்தேகம் கேட்கணும். கொஞ்சம் சொல்லித்தர முடியுமா?" என்றான் சமீர்கான்.

"நிச்சயமா சொல்லித்தரேன். என்ன டவுட் கேளுங்க"

"உங்களை நான் தொல்லை செய்யலையே...?"

"இல்ல... உங்களுக்கு சொல்லிக் கொடுக்கும் போது, நானும் ரிவைஸ் பண்ணிக்கிறேன். உங்களுக்கு உதவ முடியுதுன்னு எனக்கு சந்தோஷம் தான்"

"ரொம்ப தேங்க்ஸ்"

சமீர்கான் கேட்ட சந்தேகத்தை மிக அழகாய் விளக்கிக் கூறினாள் கமலி.  லாவண்யாவும் சுமித்ராவும் கூட பிரமித்துப் போனார்கள். அவர்களுக்கும் கூட அந்த பகுதியில் சந்தேகம் இருந்தது.

"கமலி... நீ உண்மையிலேயே ஜீனியஸ்" என்றாள் லாவண்யா.

"ஆமாம் கமலி. இது ரொம்ப கஷ்டமான சப்டர்..."

"ஆதிஜி தான் சொல்லிக் கொடுத்தார்"

"நீங்க உண்மையிலேயே ரொம்ப லக்கி. நான் உங்க ஹஸ்பண்டுக்கு தேங்க்ஸ் சொன்னேன்னு சொல்லுங்க" என்றான் சமிர்கான்.

அதைக்கேட்டு கவலையானாள் கமலி. இனிமேல் ஆதிஜியிடம் இருந்து அவளால் பாடம் கற்றுக்கொள்ள முடியாது அல்லவா? இப்போதிலிருந்து அவள் தனியாய் போராடியாக வேண்டும்.

அவளுக்கு நிம்மதி அளிக்கும் வகையில், அன்று அவளை அழைத்துச்செல்ல கல்லூரிக்கு வரவில்லை ஆதித்யா. அவன் முக்கியமான ஒரு மீட்டிங்கில் இருந்ததால் அவனால் வர முடியாமல் போனது.

அமைதியகம்

இப்போது கமலிக்கு இருக்கும் மிகப்பெரிய பிரச்சனை, நாளை ஆதியை கல்லூரிக்கு வரவிடாமல் எப்படி நிறுத்துவது என்பது தான். இன்று ஷில்பாவை கையாள சுமித்ரா அவளுக்கு உதவிவிட்டாள். ஆதியின் கவனத்திற்கு இந்த விஷயத்தை கொண்டு செல்லாமல், அதை எவ்வளவு சீக்கிரம் முடியுமோ அவ்வளவு சீக்கிரம் முடித்தாக வேண்டும். ஆதிக்கு, ஃபேஷன் ஓரியண்டடான பெண்ணை தான் பிடிக்கும் என்று ஷில்பா கூறினாள். ஆனால் ஆதித்யாவோ,  இதுவரை தன்னிடம் அதிருப்தியை காட்டிக்கொண்டதே  இல்லை. அதனால் இப்போதைக்கு ஆதித்யாவை பற்றி நேர் எதிரான எண்ணங்கள் கொள்ள தேவையில்லை என்ற முடிவுக்கு வந்தாள் கமலி.

லாவண்யாவும், சுமித்ராவும் தங்களுக்கு மிகவும் பிடித்த ஹீரோவின் அடுத்த படத்தை பற்றிய விவரங்களை கூகுளில் தேடிக் கொண்டிருந்தது அவள் நினைவுக்கு வந்தது. அவளும் கூட ஏன் முயற்சி செய்யக் கூடாது? ஆனால், இது மிகவும் ரகசியமான விஷயம் என்பதால் அவள் எச்சரிக்கையுடன் இருக்க வேண்டும். இங்கும் அங்கும் தேடி பார்த்தவள், இறுதியில் ஒரு இடத்தை கண்டு பிடித்தாள்.

அலுவலகத்தில் இருந்து வீடு திரும்பிய ஆதித்யா, தங்கள் அறையில் கமலி இல்லாததால் குழப்பம் அடைந்தான். அவள் கீழேயும் இல்லை. எங்கு சென்றாள்? இது அவள் வழக்கமாய் படிக்கும் நேரம். குளியலறைக்கு சென்று குளித்து முடித்து புத்துணர்ச்சியுடன் வெளியே வந்தான். இன்னும் கமலி அங்கு வரவில்லை.

அவளைத் தேடிக்கொண்டு வெளியே செல்லலாம் என்று நினைத்தவன், அவள் முணுமுணுக்கும் சத்தம் கேட்டு நின்றான். அவனுடைய கண்கள் அந்த அறையை மெல்ல அலசின. அப்போது கட்டிலுக்கு அடியில் தெரிந்த வெளிச்சம் அவன் கருத்தைக் கவர்ந்தது. அவனது கால்கள் மெல்ல கட்டிலை நோக்கி நகர்ந்தன.

கட்டிலுக்கு அடியில் ஒரு துணியை விரித்து, தலையணையில் கையை ஊன்றிக் கொண்டு, தனது கைப்பேசியில் எதையோ தீவிரமாக தேடிக்கொண்டிருந்தாள் கமலி.

"கமலி..."

தான் மாட்டிக் கொண்டு விட்டோம் என்பதை அறிந்து, திருதிருவென விழித்தாள் கமலி. அவளை வெறித்த பார்வை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ஆதித்யா.

"இங்க என்ன செஞ்சுகிட்டு இருக்க?" என்றான் நம்பமுடியாமல்.

"சும்மா தான்... கீழே தூங்க முடியுமான்னு பார்த்தேன்..."

"இது நீ படிக்கிற நேரம். வழக்கமா நீ எனக்காக காத்திருப்ப...  அது ஞாபகம் இருக்கா?"

"இல்ல ஆதிஜி... இப்ப எல்லாம் நானே என்னுடைய சப்ஜெக்டை புரிஞ்சிகிறேன். நீங்க எனக்கு சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டாம். நீங்க என்னோட டென்ஷன் இல்லாம உங்க வேலையை பாருங்க..."

அதைக்கேட்டு புருவம் உயர்த்தியவன்,

"முதல்ல நீ வெளியில வா" என்று எழுந்து நின்றான்.

கட்டிலுக்கு அடியில் இருந்து வெளியே வந்தாள் கமலி.

"உனக்கு திடீர்னு என்ன ஆச்சு? ரெண்டு நாளைக்கு முன்னாடி தானே நான் உனக்கு பாடம் சொல்லிக் கொடுக்குறதை நெனச்சி நீ ரொம்ப சந்தோஷப் பட்ட?"

"ஆமாம்... ஆனா என்னாலேயே செய்ய முடியும்னு நினைக்கும் போது நான் ஏன் உங்களை கஷ்டப்படுத்தணும்?"

"கஷ்டமா?" என்று முகம் சுளித்தவன், உண்மையிலேயே கஷ்டமாய் உணர்ந்தான்.

"நீங்க அவ்வளவு பெரிய கம்பெனியை கட்டி காப்பாத்துறீங்க... உங்க ஒய்ஃபா இருந்துகிட்டு, என்னுடைய சப்ஜெக்ட்டை கூட என்னால படிக்க முடியாதா?"

காதல் ததும்பும் விழிகளுடன் அவளை அவன் பார்த்தான் தான்... கூடவே அவனுக்கு சந்தேகமும் ஏற்பட்டது. கமலியை ஆழமாய் யோசிக்க வைக்கும் அளவிற்கு ஏதோ நடந்திருக்கிறது. அவனுக்கு கமலியை பற்றி நன்கு தெரியும்... அவள் ஏதாவது செய்கிறாள் என்றால், அதற்கு நிச்சயம் ஒரு காரணம் இல்லாமல் இருக்காது. அவளைப் பார்த்து அழகாய் புன்னகை புரிந்தான் ஆதித்யா, தனது சந்தேகத்தை அவளிடம் கட்டிகொள்ளாமல்.

தொடரும்...