"Би таныг зөндөө их санасан" Жимин Юнгиг яг л нэг жил хараагүй одоо л нэг уулзаж байгаа юм шиг түүнийг тэвэрч, ноолж, хэчнээн их санаснаа байн байн хэлж байлаа.

"Заза сууцгаая" гээд тэр хоёр ширээний ард өөд өөдөөсөө хараад суув.

"Хоёулаа ярилцвал зүгээр биз дээ?" гэж Жиминийг асуухад Юнги толгойгоо дохин, утсаа гаргаж ирлээ. Жимин ч бас утсаа гаргав.

Jiminnie: Хоёулаа яг нөгөө амьд харилцаа үүсгэдэггүй, уулзах болгондоо утсаа оролдоод байдаг найзууд шиг харагдаж байгаа байх даа

Yoongi hyung: Харин тийм

Yoongi hyung: гэхдээ надад бусад хүмүүсийн юу гэж бодож байгаа хамаагүй ээ

Yoongi hyung: Тэдний бодож байгаа зүйл нь угаасаа буруу юм чинь

Jiminnie: Яагаад буруу гэж?

Yoongi hyung: Яагаад гэвэл хоёулаа найзууд биш

Jiminnie: Бид найзууд биш ээ?…тэгээд юу юм бэ?

Юнги ёжтой инээмсэглэхэд л Жимин Юнгиг юу хэлэх гээд байсныг ойлгов. Жиминий хацар улайж байсан ч тэр ичсэн дүр үзүүлэхийг хүссэнгүй.

Jiminnie: Нээрээ, би таны явуулсан файлуудыг уншсан

Yoongi hyung: Тэгээд юу гэж бодогдов?

Jiminnie: Гунигтай, сэтгэл гонсойсон бас уур хүрсэн. Яагаад таны төлөө хэн ч ямар нэг зүйл хийгээгүй юм бэ? Тэр үед би таны хажууд байсан бол ч

Юнги гунигтайгаар инээмсэглэж, нэг гараараа Жиминий гарыг атгалаа.

Yoongi hyung: Зүгээр дээ. Чи надад тийм юм тохиолдох байсан гэдгийг яаж мэдхэв дээ. Гэхдээ чи одооноос эхлээд надтай хамт байна, тийм биз дээ?

Jiminnie: Тэгэлгүй яахав дээ

Jiminnie: Ингэхэд яагаад таныг зүгээр болгохын төлөө хэн ч туслаагүй юм бэ?

Юнги утас руугаа гунигтай нь аргагүй ширтэнэ.

Yoongi hyung: Аавыг нас барсаны дараа ээж бид хоёр хоёулхнаа үлдсэн.

Yoongi hyung: Аавын оршуулга гээд баахан юм болсны дараа ээж ажилгүй байсан болохоор ажил хайхаар яваад намайг нээх сайн анхаарч чадаагүй. Манай эмээ өвөө намайг бүр жоохон байхад өнгөрчихсөн болохоор надад анхаарал халамж тавих хүн тэр үед үнэхээр байгаагүй.

Yoongi hyung: Миний эмнэлгийн оношлогоог хэн ч сүртэй хүлээж аваагүй. Намайг зүгээр л хэсэг хугацааны дараа ярьж чаддаг болчих байх гэж бодсон байх

Yoongi hyung: Ээж намайг удаан хугацаагаар юу ч ярихгүй байгааг анзаарч эхэлсэн. Тэгээд ээж намайг дахиад нөгөө эмчид үзүүлэхэд л миний өвчин улам хүндэрсэн болохыг мэдсэн

Yoongi hyung: Ийм л зүйл болсон

Жимин чимээгүй сууж байснаа гэнэт сандалнаасаа ухасхийн босоод Юнгиг тэврээд авлаа.

"Би танд туслах болно. Би таныг буцаад ярьж чаддаг болгоно. Яаж ийж байгаад заавал" гэж Жиминийг хэлэхэд Юнги инээмсэглэн, Жиминий нурууг зөөлөн илэнгээ толгойгоо удаанаар дохилоо.

_________

Тэхён хажуудаа байгаа хүний тэвэрт улам шигдэж, нэг л гоё тав тухыг мэдэрч байв. Тэгээд тэр гэнэт гайхаж эхэллээ.

'Юу вэ? Жимин яагаад ийм өндөр бас хүчтэй болчихов оо?'

Тэхён ингэж бодож байсан ч түүнд ингэж хэвтэх нь хэтэрхий сайхан байсан болохоор тэр ямар нэг үйлдэл гаргалгүй хэвтсээр байлаа.

"Чи ямар хүчтэй болчихсон юм бэ Жимина" Тэхён ингэж хэлчихээд дээшээ хартал... Жимин биш байв.

"ААХХХХХ"

Тэхён муухай орилж, орноосоо өнхрөөд унасан ч орон дээр унтаж байгаа хүн ямар ч хөдөлгөөн хийсэнгүй. Тэр орон дээр унтаж байгаа хүний царайг хараад нэг л нүдэндээ итгэж өгөхгүй хэдэн хором гөлийж зогсов.

"Жонгүг?" тэр Жонгүгийг дуудсан ч Жонгүг амгалан гэгч нь унтаж байлаа.

Тэгээд Тэхён буцаад орон дээр болгоомжтой гарч, аль болох Жонгүгийг сэрээхгүйг хичээн түүний хажууд хэвтэв.

Хүн нойрмог байхдаа бүх үнэнээ хэлдэг. Тэгвэл одоо л Жонгүгээс асуух тохиромжтой цаг гэж бодон Тэхён түүнээс асуухыг хүсч байсан зүйлүүдээ асууж эхэллээ.

"Жонгүг, чи надад сайн уу?" гэж Тэхён Жонгүгийн чихэнд аяархан шивнэлээ.

"Т-Тэхён…" Жонгүг унтаж байгаа мөртлөө ярьж эхлэв. "…Би чамд сайн"

"Чи надтай үерхмээр байна уу?"

"Ммм…" Жонгүг хачин авиа гаргаж байсан ч Тэхён "тиймээ" гэж аяархан хэлэхийг нь сонсож чадсан юм. Тэр үүнийг сонсоод инээмсэглэлээ.

"Чи одоо болтол намайг үзэн яддаг уу?"

"…үгүй…үнсмээр…байна…" Жонгүг баахан ойлгохдохгүй юм бувтнаж эхэлсэн ч Тэхён 'үнсэх' гэж хэлэхийг нь соссон юм.

'Би түүнийг үнсэх ёстой юу?'

Өөр илүү дутуу юм бодолгүйгээр тэр Жонгүгийн уруул дээр зөөлөн үнслээ. Тэхён энэ мөчид үнэхээр жаргалтай байв. Үгээр илэрхийлэхийн аргагүй. Яагаад гэвэл тэр хайртай хүнээ үнсэхийг маш их хүсч байсан. Харин одоо тэр үнсэж байна.

Тэхён Жонгүгийн уруул хөдлөхийг мэдэрч түүний гар Тэхёны бэлхүүсээр тэврэн өөртөө бүр их ойртууллаа. Энэ үйлдэлд цочирдсон Тэхён нүдээ нээгээд хартал Жонгүг сэрчихсэн байв.

Гэвч түүнд үнэхээр их сайхан байсан болохоор Тэхён зогсохыг хүссэнгүй. Тэр Жонгүгийн дээр гарч түүнийг өмнөхөөсөө илүү хүчтэй үнслээ.

"Би үүнийг хийхийг ямар их хүсч байсан гээч" Жонгүг ингэж хэлэнгээ Тэхёны фудволкийг тайлж эхлэв. Тэхён ч бас Жонгүгийн цамцыг тайлж тэр хоёр хоёулаа дээгүүрээ нүцгэн боллоо.

Тэхён Жонгүгийн гэдэсний булчинг илэнгээ цээжийг нь үнсэж, хөхний толгойг нь зөөлөн хазахад Жонгүг аяархан дуу алдана.

"Хоёулаа ийм хол явж байсан билүү?" гэж Жонгүг амьсгаадан байж асуув.

"Үгүй л болов уу" Тэхён инээд алдана.

Тэр Жонгүгийн өмдийг дотуур өмдтэй нь хамт шувталж эрхтнийг нь базаж эхлэхэд Жонгүг дахиад л гиншиж, дуу алдаж эхэллээ. "Х-Хүлээгээрэй.."

"Яасан? Зүгээр биз дээ?"

"Тиймээ…зүгээр л, би эргэлзээгүй гей юм байна"

Жонгүгийг нээх сүртэй юм хэлэх гэж байгаа юм болов уу гэтэл ийм юм хэлсэнд Тэхёны инээд хүрч бас Жонгүг үнэхээр эгдүүтэй санагдаж байлаа.

Тэр Жонгүгийн эрхтнийг чанга базаж, гараа дээш доош хөдөлгөхөд Жонгүг улам чанга чимээнүүд гаргаж эхлэв.

"Би чамд таашаал өгч чадаж байна уу?" Тэхён ингэж асуунгаа хурдаа нэмлээ.

"Т-Тэхёна…"

"Хариул л даа"

"Тиймээ чадаж байна"

"Еэригээс илүү юу?"

"Еэри гэж хэн юм бэ?" гэж Жонгүг сээтгэнэсэн хоолойгоор хэлэв.

"Сайн байна" Тэхён түүний чих, эрүү, хүзүүг үнсэж, удалгүй хүзүүг нь шимэн хөх ягаан толбо үлдээлээ.

"Т-Тэхёнаа....өө новш гэж" Жонгүг ийн хэлэнгээ Тэхёны гаран дээр үрийн шингэнээ цацаж, таашаалтайгаар гиншиж байв.

Тэхён амтархан гэгч нь хуруунуудаа долоож дуусчихаад Жонгүгийн чихэнд "Чи үнэхээр сайхан амтагдаж байна" гэж шивнэхэд Жонгүг Тэхёны энэ халуухан хоолойг сонсчихоод золтой л дахиад тавьчихсангүй.

Тэхён гараа Жонгүгийн биеэр хаа сайгүй явуулж, зөөлөн бас удаанаар түүнийг илж таалж байв. Энэ үйлдэл мэдээж Жонгүгийн сэрлийг дахин хөдлөхөд хүргэлээ.

"Би чамайг миний нэрийг дуудан гиншиж, орилоосой гэж ямар их хүсч байна гээч" гээд Тэхён түүний чихний омгийг нь хөхөж эхлэв.

"Намайг тэгүүл л дээ" Жонгүг жуумалзана.

"Дуртайяа" Тэхёны гар Жонгүгий-

"БИ ӨРӨӨНДӨӨ ОРМООР БАЙНА ШДЭЭ" гэж Жимин хаалганы гаднаас орилох сонсогдож Тэхён Жонгүг хоёрыг цочиход хүргэлээ.

"Би гэнэт ямар ч хийх хүсэлгүй болчихлоо" гэж Жонгүг хэлээд орноос босон хувцсаа өмсөж эхлэв.

"БАЯРЛАЛАА, ШАВРЫН ХААЛТ АА" гэж Тэхёныг орилоход хаалганы гаднаас Жиминий год год хийн инээд алдах нь сонсогдоно.

Ядаж л бүх зүйл хэвийн болчихлоо.

Эсвэл тэгж санагдаж байгаа байх.

_________

"Мин Юнжэгийн хэрэг явдал дахин сөхөгдсөн байна. Энэ нь яалт ч үгүй талийгаач эрийн алуурчныг олох шинэ нотлох баримт олдсон байх. Эрхэмээ, таныг аюулд орох болов уу гэж би айж байна. Хэрэв тэд хүүгээс нь байцаалт авах юм бол тэр бүх юмаа санаж-"

"Санаа зоволтгүй ээ. Тэр үргэлж чимээгүй байх болно"

"Та үүнд яаж ийм итгэлтэй байгаа юм бэ?"

Тэр хүн рубикийн шоогоо тайван гэгч нь эвлүүлж суунгаа, "Надад итгэ. Тэд хэзээ ч намайг барьж чадахгүй" гэв.