"Хусог…" Тэхён гиншиж, харин Хусог түүний хүзүүг улам хүчтэй шимнэ.

Тэхён Хусогийн үснээс нь зуурч түүний уруулыг өөрийхтэйгөө нийлүүллээ. Тэр Хусогоос их л таашаал авахыг хүсч байгаа мэт үнсэнэ.

Хусог өөрийгөө буруу юм хийж байгаагаа мэдэж байсан. Тэр хоёр зүгээр л нэг нэгнээ ашиглах гэж ийм зүйл хийж байсан. Яагаад гэвэл Тэхён, Хусог хоёрын хайртай хүмүүс энэ хоёрыг буцаад хайрлахгүй байгаа болохоор.

Ингээд л бүх юм буруугаар эргэж эхэлсэн. Тэгсэн ч Тэхён Хусог хоёр больж чадсангүй. Тэд яг энэ мөчид бие биенээ хүсч байсан. Тэгээд л Тэхён одоо Хусогтой хамт сургуулийн агуулахад элдэв юм хийж, түүний нэрийг дуудан гиншиж байв.

"Доошоо өвдөглө" Хусогийг ингэж хэлтэл Тэхён дуртай нь аргагүй доошиллоо. Тэр Хусогийн өмднийх нь товч, цахилгааныг нь тайлаад өмдийг нь дотуур өмдтэй нь хамт шувтлав.

Тэхён эхлээд түүний эрхтнийг атгаад хэд илбэж байгаад амандаа хийж, толгой хэсгийг нь удаанаар сорж байлаа. Удалгүй тэр бүтнээр нь амандаа хийж эхэлхэд Хусог аяархан аахилж эхлэв.

Тэхён Хусогийг хөхөж байхдаа өөрийхөө доодхыг ч бас босч байгааг анзаарав. Тэгээд тэр өмдөө шувтлаад өөртөө гар хангалга хийж эхэллээ.

Хусог Тэхёны үснээс нь бариад түүний ам руу бүлж эхэлхэд Тэхён бас гараа хурдан хөдөлгөж, өөртөө болон Хусогт зэрэг таашаал өгч байлаа.

Хэдэн хормын дараа Хусог чанга дуу алдсаар Тэхёны аман дотор тавьчихав. Тэхён Хусогийн эрхтнийг амнаасаа гаргаад, дээр нь үлдсэн үрийн шингэнийг долоож, нэг дусал ч үлдээхгүй бүгдийг нь долоохыг хичээж байлаа.

Өөрийхөө эрхтнийг хэд шувтарсны дараа Тэхён гиншин гаран дээрээ тавихад түүний үрийн шингэн гаран дээр нь болон шалан дээр дусалж байв.

Хусог Тэхёныг босоход тусалж, тэр хоёр өмдөө татаад хувцас хунараа аятайхан болгочихоод шалан дээр дусалсан Тэхёны цагаан шингэнийг салфеткаар цэвэрлэлээ.

"Таашаал авч чадав уу?" гэж Хусог асуугаад Тэхёны үсийг чихнийх нь хойгуур оруулж, хацар дээр нь үнсэв.

"Тиймээ" Тэхён инээмсэглэв. "Гэхдээ дараа нь дахиад хийвэл саяныхаас илүүг хиймээр байна"

"Хүссэнээр чинь болноо, хонгор минь" гээд Хусог түүний уруул дээр үнслээ.

Тэхён хаалгыг болгоомжтой онгойлгон эргэн тойрноо хартал ашгүй корридорт хэн ч байхгүй байлаа. Тэр Хусогт баяртай гэж хэлчихээд өрөөнөөс түрүүлж гаран, сургуулийн корридоороор алхав.

Тэхён багаараа бие даалт хийх ёстой байсан ч түүнгүйгээр угаасаа хийчихдэг юм чинь гэж бодоод гэртээ харихаар шийдлээ.

Тэр харихаасаа өмнө ариун цэврийн өрөө орж үсээ жоохон янзлахгүй бол түрүүн Хусог үсийг нь атгаад, зулгаагаад бага зэрэг муухай болгочихсон байв.

Тэхён нойлийн хаалгыг онгойлготол олон хаалганы аль нэгнээс нь хэн нэгний уйлж байгаа чимээ сонсогдлоо. Тэхёнд энэ уйлах чимээ үнэхээр сэтгэлийг нь шархлуулам гунигтай байсан болохоор тэр уйлж байгаа хүнтэй ярилцах гэж оролдов.

"Хөөе? чи зүгээр үү?"

Уйлж байсан хүн өөрийгөө ганцаараа биш байгаагаа анзаарч гэнэт уйлахаа болиод "Т-тиймээ" гэж аяархан хэллээ. Тэхёнд энэ хоолой нэг л танил сонсогдов.

"Чи ярилцахыг хүсч байна уу? Дотроо байгаа бүх юмаа хэн нэгэнд ярьчихвал сэтгэл чинь бага зэрэг дээрдэж магадгүй?" Тэхён бага зэрэг эргэлзсэн байртай асуулаа.

"Чи яагаад уйлж байгаа танихгүй хүнтэй ярилцах гээд байгаа юм бэ?"

"Би зүгээр л сэтгэл санааг чинь бага ч болтугай тайтгаруулмаар байна. Би чамайг танихгүй ч гэсэн яагаад ярилцаж болохгүй гэж?"

Уйлж байсан хүн санаа алдаад "Би найз охиноосоо салчихсан юм" гэж хэллээ.

"Яагаад?" Тэхён тэр хүний яриаг сонсохын тулд шал бохир байсан ч хамаагүй шалан дээр суув.

"Зүгээр л, би өөрийгөө гей гэдгийг мэдсэн"

Тэхён бага зэрэг инээд алдав. "Тийм үү? Би ч гэсэн гей, тэгэхээр нээх санаа зовоод байх хэрэггүй ээ"

Нөгөө хүн ч бас бага зэрэг инээлээ. "Баярлалаа… Би өөрийхөө үнэнийг нуун найз охинтойгоо худлаа үерхэхийг хүсээгүй. Тэгээд л бид хоёр салчихсан. Би бас дургүй байсан хүндээ сайн болчихоод байгаа юм шиг санагдаад, миний зүрх түүнд хайраа илчил гээд байх юм"

Тэхён гэнэт бодолд автав.

'Энэ бүр яг Жонгүг шиг сонсогдож байна'

"Тэгээд юу болсон юм бэ?"

"Тэгээд би тэр хүнд өөрийхөө бодлыг хэлэх гээд явж байсан чинь сургуулийн агуулахаас хачин чимээ сонсогдоод би гэнэт зогссон. Би их сониуч болохоор чихээ хаалган дээр нь тавиад соссон чинь зүгээр нэг хачин чимээнүүд биш харин хэн нэгний гинших чимээ байсан"

Тэхён шүлсээ залгив. 'Бурхан минь'

"Хамгийн сонин нь юу гээч? Би хаалгыг аяархан онгойлгоод  завсраар нь хартал миний дургүй байсан, одоо сайн болчихоод байгаа тэр хүн хэн нэгэнтэй хачин зүйлс хийж байсан. Тэгээд л би хаалгыг нь чимээ гаргалгүй хаачихаад энд ирээд уйлсан. Яагаад гэвэл миний амьдрал сүйрчихсэн, би юу ч санахгүй байгаа. Гэхдээ ямар нэг байдлаар би тэр залуугаас болж бараг шөнө бүр нойтон зүүд зүүдлэх болсон. Би тэр зүүднүүдийг миний ой санамжны нэг хэсэг үү, эсвэл зүгээр л нэг зүүд үү гэдгийг ойлгохгүй байгаа. Харин өнөөдөр тэр залуу хэн нэгэнтэй хамт сургуулийн хүнгүй өрөөн дотор тиймэрхүү юм хийж байхыг харсан чинь надад бүр хэцүү болчихсон... Би өөрийгөө үнэхээр тэнэг юм ярьж байгаагаа мэднээ. Гэхдээ би одоо зүгээр л уйлмаар байна"

Хаалганы араас уйлах чимээ дахиад сонсогдож эхэллээ. Тэхён ч бас өөрийхөө нүдэнд нулимс бүрэлзэж байгааг мэдрэв.

'Тэр шархалчихаж. Чиний хайртай хүн чамаас болоод шархалчихсан байна'

"Намайг уучлаарай, Жонгүг" гээд Тэхён ариун цэврийн өрөөнөөс гарч гүйлээ.

Өөрийхөө нэрийг сонссондоо гайхан, Жонгүг нуугдаж байсан нойлийнхоо хаалгыг онгойлгон түрүүн өөртэй нь ярилцаж байсан хүнийг харах гэсэн боловч тэр аль хэдийнээ явчихсан байв.

___________

Жимин Юнги рүү хараад "Юнги ахаа, би үүнийг одоо уншиж чадахгүй нь ээ" гэв.

Жимин Юнгигийн яагаад ярьдаггүй шалтгааныг мэдэхийг хүсч байсан ч одоо биш. Тэр гэртээ ганцаараа байхдаа уншсан нь дээр гэж бодож байлаа.

Юнги толгой дохиод компьютер дээрээ дахиад нэг юм бичив:

"Заза. Би тэгвэл энийг чам руу дараа нь явуулчихья. Одоо хоёулаа нөгөө юу яахуу"

Жимин Юнгигийн бичсэн юмийг уншин, сүүлийн хэсгийг нь уншчихаад нүүр нь улайж эхэллээ.

"Хөөе!" Жимин Юнги рүү инээхээс өөр үйлдэл гаргаж чадахгүй байв. Юнги Жимин рүү бас инээгээд түүнийг гижигдэж эхэллээ.

"Та хэрвээ эгдүүтэй биш байсан бол би таныг цохиод авах байлаа" Жимин ингэж хэлчихээд түүн рүү ойртлоо.

"Хоёулаа бэлгийн харьцаанд орох арай эрт юм шиг санагдаж байна. Гэхдээ та намайг байнга үнсэж болно шүү"

Тэгээд тэр хоёр уруулаа нийлүүлэв. Юнги Жиминий ташаанаас барин түүнийг өөртөө ойртуулахад Жимин Юнгигийн өвөр дээр гарлаа. Юнги түүнийг бага зэрэг өргөн, орон дээр унагаасан ч тэр хоёрын уруул нэг нэгнээсээ хором ч салсангүй.

Жимин хөлөө Юнгигийн бэлхүүсээр ороон түүнийг улам их өөртөө ойртуулахыг хичээнэ. Юнги Жиминий нүүрний бүх хэсэгт нь зөөлөн үнсэхэд Жимин инээмсэглэн, Юнгигөөс хүртэж байгаа энэ бүх зүйлд сэтгэл нь хангалуун байв.

"Юнги ахаа… би танд сайн" тэр Юнгийн нүд рүү ширтэн инээмсэглэлээ.

Юнги хуруугаараа Жиминий гаран дээр ямар нэг юм бичиж харин Жимин анхаарлаа төвлөрүүлэн, бичсэн юмийг нь үсэглэн уншлаа.

Б И  Ч  Б А С  Ч А М Д  С А Й Н  Ж И М И Н Н И

Жимин Юнгигийн хүзүүгээр тэвэрч хэсэг чимээгүй байснаа "Бид хоёрын хооронд яг юу болоод байгааг би сайн ойлгодоггүй ч гэсэн би танд үнэхээр дуртай. Би танд өөрийхөө бүхнийг зориулж чадна. Та ч бас надтай адилхан ингэж боддог уу?"
Юнги толгой дохиж Жиминий уруул дээр үнслээ.

Жимин ээж аавдаа Юнгигийнд очиж нэлээн их бие даалт хийгээд хоночихож магадгүй гэсэн болохоор тэр ингээд Юнгигийн тэвэр дотор юунд ч санаа зовохгүй унтаад өгөв.

Харин Юнгигийн уншуулах гэж байсан бичиг баримт маргааш нь уншигдахаар үлдлээ.