Konuşmam gerektiğinde bile çok sessizim. Kendimde öfke tutuyorum ve yavaş yavaş kaynama noktasına kadar ısınıyorum. Ruhumun mahzenlerinde yüzlerce şişe öfke, umutsuzluk, kızgınlık saklanıyor. Ama asla bilemeyeceksin.

Я очень частo молчy, дажe когда следовало бы высказаться. Держу злость в себе и постепенно нагреваюсь до точки кипения. В погребах моей души хранятся сотни бутылок ярости, отчаяния, обид. Но вы никогда не догадаетесь об этом, глядя на меня.