Κάποτε είχα ευχηθεί να γνώριζα έναν άντρα που να ήταν μία μίξη του τωρινού μου συντρόφου και του αγοριού που είχα σχέση πριν.

Και ξέρετε τι συνέβη;
Τον γνώρισα!
Όμως ενώ έχω δει ένα σωρό ταινίες και γνωρίζω ότι πρέπει να προσέχεις τι εύχεσαι και να είσαι απόλυτα ακριβής σε αυτό που θέλεις, έκανα μία γενική ευχή και κατέληξα να γίνει πράξη μπροστά στα μάτια μου χωρίς να μπορώ να την εκμεταλλευτώ.

Και να πω ότι δεν ήξερα ότι υπήρχε περίπτωση να εισακουστεί η ευχή μου; Ίσως να είχα ένα κάποιο ελαφρυντικό. Όμως θα ήταν ψέμα. Παρόλο που προφανώς κανείς μας ποτέ δεν περιμένει ότι τα χιλιάδες "μακάρι να .." που λέμε στην καθημερινότητα μας θα μπορούσαν να γίνουν πράξη, εγώ είχα σαφείς ενδείξεις ότι κάποιες φορές το σύμπαν όντως συνωμοτεί και σε ακούει.

Γνώρισα λοιπόν αυτόν τον άνθρωπο. Είχε τα μάτια του Σάββα, την τσαχπινιά, το μπρίο και την τρέλα του μικρού παιδιού που είχε κι αυτός αλλά ταυτόχρονα είχε όλα τα προτερήματα - και ελλαττώματα που αγαπούσα στον τωρινό μου σύντροφο, ασφάλεια, σταθερότητα, αποφασιστικότητα, ταιριάζαμε σωματικά, αφοσίωση κ.α.

Κατέληξα στο εξής συμπέρασμα : όταν εύχεσαι κάτι, πρέπει να προσέχεις πως και γιατί το εύχεσαι. Επίσης, πρέπει να είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις ότι ήρθε αλλά και σε θέση να το αξιοποιήσεις.
Διαφορετικά δεν θα ήταν απλώς κάψιμο μίας εκ των ευχών που σου αναλογούν;