εγω- νοστιμο:3

Ζωη-παρα πολυυυ, παω να φωναξω την Ριααα και τον ρατς.

Ουφ λεω παλι καλα δεν ειχαμε κανα σοβαρο ατυχημα παλι καλα. Στρωνω το τραπεζι, η Ρια ερχεται με φορα και καθεται αποτομα και τρανταζεται ολο το τραπεζι και αρχιζω να γελαω ειρωνικα αυτη νευριαζει και με κοιταει αγριεμενα στανταρ θα ετρωγα καμια αναποδη αλλα εχω τυχη:3. Αρχιζουμε να τρωμε εκτος απο την Ρια που μας κανει μουτρακια, η Ζωη την βλεπει και πιανει το μικρο της πιρουνακι και της κανει αααα, η Ρια την κοιταει, κοιταει και εμενα αλλα εγω κοιταω αλλου για να μην εχουμε αλλα και κανει μια χαψια και προσπαθει να κρυψει τον ενθουσιασμο της :3. Σηκωνομαι απο το τραπεζι και παω στην βεραντα μιας και τα κοριτσια ειναι αποσχολημενα. Καθως καθομαι στο πατωμα της βεραντας και ο ηλιος με χτυπαει σε ολοκληρο το σωμα μου με πιανει ο υπνος. Εκει που χαλαρωνω και βλεπω ενα παραξενο ονειρο εμφανιστηκε κατι το περιεργο, μια μορφη πολυ παραξενη, δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο στον υπνο μου ηταν μια σκια πολυ ομορφη αλλα και πολυ θλιμμένη. Το βλεμμα της εδειχνε πονο μα η καρδια της ενα φως που διαπερνά καθε φωτεινη υπαρξη. Ερχεται προς το μερος μου και κατι προσπαθει να πει αλλα δεν την καταλαβαινω και σιγα σιγα το σωμα της αρχιζει να παιρνει ανθρωπινη μορφη και εκει που εφτανε να αποκαλυφθεί το προσωπο της , ενα δυνατο μπαμ ακουστηκε και πεταχτηκα αμεσως, σαν πυροβολισμος ακουστηκε. Σηκωνομαι και σκαναρω γυρω μου τι εγινε και βλεπω αιματα, πλησιαζω προς αυτα και ακολουθω τα σημαδια μεχρι που φτανω πισω απο το σπιτι και βλεπω τον ρατς χτυπημενο. Τρεχω με ταχυτητα διπλα του και τον βλεπω πληγωμενο στο στομαχι να με κοιταει. Του χαιδευω το κεφαλι και μου γλυφει το χερι ,το βλεπω κοντευε να παγωσει και η καρδια μου κοντευε να μεινει. Βλεπω ενα ταξι να ερχεται, το σταματαω, τον αρπαζω και τον βαζω μεσα στο ταξι. Παω να κατσω μαζι του και κατι με βουταει απο το ποδι, ειναι η Ζωη τρομαγμενη και κλαμμενη ,μαλλον ειδε τα αιματα στον κηπο και τρομαξε με κοιταει στα ματια και με ρωταει :

Ζωη- που ειναι ο ρατς;

εγω- εδω μαζι μου

Ζωη- ειναι καλα; :(( καθως τα δακρυα της ετρεχαν)

εγω- ελα εδω.

Την παιρνω αγκαλια και καθομαστε μπροστα και ξεκιναμε. Η Ζωη γυρναει το κεφαλι της στο πισω καθισμα και βλεπει τον ρατς τραυματισμενο και να την κοιταει στα ματια, το χερι της αρχισε να τρεμει και με το αλλο προσπαθουσε να τον χαιδεψει. Ο Ρατς προσπαθουσε με την γλωσσα του να φτασει το μικρο της χερακι αλλα ηταν πολυ μακρια του. Ο ταξιτζης παρατηρουσε την κατασταση αλλα χωρις να βγαλει αχνα αλλα στο βλεμμα του φαινοταν η λυπη και πατουσε το γκαζι λιγο περισσοτερο απο το επιτρεπων οριο, μεχρι που αρχισαμε να ακουμε κατι σειρηνες πισω μας. Κοιταω πισω και βλεπω ενα περιπολικο να μας ακολουθει με τα αλαρμ και μας κανουν σημα να παμε προς τα δεξια. Ο ταξιτζης τους αγνοει και συνεχιζει με υψηλη ταχυτητα τον δρομο του χωρις να πει κατι, προσπαθησα να τον παροτρυνω να κανει στην ακρη αλλα το βλεμμα του ηταν αποφασισμενο να μας φτασει και μετα να δεχτει της συνέπειες. Η Ζωη εβλεπε το αποφασισμενο βλεμμα του οδηγου, εκατσε στην αγκαλια μου, σκουπισε τα δακρυα της και πηρε ενα σοβαρο υφος. Ο οδηγος την κοιταξε, χαμογελασε και αυξησε ταχυτητα καθως το περιπολικο μας ειχε φτασει και ηταν απο διπλα μας και με το μεγαφωνο μας προσταζε να σταματησουμε. Ο ταξιτζης βαζει μπρος τον τουρμπο κινητηρα που ειχε πισω και φυγαμε με υψηλη ταχυτητα και τους ξεφυγαμε. Λιγα μετρα πιο πανω πλεον ηταν ο προορισμος μας αλλα για κακη μας τυχη κι αλλα περιπολικα μας κανανε μπλοκο. Ο οδηγος σταματαει λιγο πιο μπροστα και μας λεει να κατεβουμε και να πουμε οτι μας απηγαγε ωστε να γλυτώσουμε την καθυστέρηση και να παμε τον ρατς στο κτηνιατρείο. Κατεβαζω την Ζωη και αρπαζω τον ρατς απο το πισω καθισμα τον δινω στην Ζωη και της λεω να τον παει σε εκεινο το κτηριο. Kαθως καθομαι με τον ταξιτζη, προχωραμε προς τα περιπολικα και μας συλλαμβάνουν και ενας απο αυτους ειδε το μικρο κοριτσακι. H Ζωη του εδειξε τον ρατς και εκεινος του χαιδεψε το κεφαλι και τους εβαλε σε ενα οχημα και φυγανε. Καθως εγω με τον ταξιτζη φωναξαμε απο χαρα και αφησαμε τους αστυνομικους να μας βαλουν χειροπεδες και να μας χωσουν μεσα στο περιπολικο και να μας πανε στο κρατητηριο. Φτανουμε εξω απο το κτηριο και μας πανε μεσα και γινεται ενας χαμος. Καθομαστε διπλα με κατι γυναικες , φαινονται πολυ εξώλης και προώλης αλλα ημουν και περιεργος γιατι ειναι μεσα οποτε ρωταω μια μαυρουλα με λιγο εως πολυ προστυχο ντυσιμο γιατι βρισκεται εδω. Κανει μια φουσκα με την τσιχλα της και με αγνοει επιδεικτικα, σηκωνομαι και μπαινω μπροστα της και την κοιταω ευθεως γυρναει το κεφαλι της προς το προσωπο μου και το βλεμμα της φαινοταν αγριο και σηκωνεται ορθια. Ενιωθα οτι θα γινει φασαρια, με πλησιαζει πολυ και καθως μασαει την τσιχλα μου κοπαναει μια κουτουλια στην μυτη και πεφτω ξερος κάτω. Τι νταρντανα ήταν αυτή, σηκώνομαι για τσαμπουκά καθώς με κοιτάει τόσο υποτιμητικά. Πάω να χάσω τον έλεγχο αλλά τελευταία στιγμή μου έρχεται ένα πρόσωπο στο μυαλό. Τοτε το χέρι μου κατεβαίνει από μόνο του και μου βγαίνει ένα απλό χαμόγελο και κάθομαι στην θέση μου, δεν ένιωθα πόνο ούτε θλίψη μόνο μια απίστευτη ζεστασιά , ο ταρίφας με κοιτούσε λες και ήμουν πυροβολημενος με μύτη ματωμένη και διάθεση εκτός τόπου και χρόνου, η ώρα περνούσε και ένας αστυνομικός έρχεται και με κοιτάει

αστ- τι έπαθες εσύ ρε

εγω- όλα καλά άπλα στουκαρα με ένα ντουβάρι (με κοιταει η καριολα διπλα μου :3)

αστ- να σε παω στο γιατρειο να σε περιποιηθούν η μετα ;

εγω- παμε να τελειωνουμε με την καταθεση, α να ρωτησω κατι ?

αστ- πες το ρε μαν 

εγω- ενας συναδελφος σας πηρε ενα μικρο κοριτσακι και το πηγε στο κτηνιατρείο, μηπως εχετε νεα του ?

αστ- οχι μαν κατσε να τον καλεσω και να μας ενημερωσει

εγω-αν γινεται λιγο σύντομα διοτι ανησυχω 

αστ- αδερφη σου η μικρη ?

εγω- οχι αλλα θα γινει, θελω να κανω και μια καταγγελια μολις εξηγησω την κατασταση

αστ-εγινε,(καλει τον συναδελφο του) ελα ρε μαν πως παει εκει ?

συναδελφος- ολα καλα ,το σκυλάκι σωθηκε και ειμαι σε ενα εστιατόριο με την μικρη και τρωμε βαφλες, 

αστ- ωραια δωστην στο τηλεφωνο, γιατι θελει να της μιλησει ενα συγγενικό της πρόσωπο.

συναδ- οριστε μαν

αστ-ελα παρ το και μιλα της

εγω -Ζωη ολα καλα ?

ζωη- ολα σουπερρρ, τρωω κατι γλυκοοο και ειναι τοσο νοστιμοοο

 εγω- (αχ μου χαμογελαει θα παθω κατι) ενταξει Ζωη μου, εχω κατι δουλιτσες μολις ξεμπερδεψω θα ερθω να σε βρω καλα ?

ζωη- ναι :( αλλα μην αργησεις 

εγω- δεν θα αργησω μην ανησυχεις

Κλεινω και δινω το τηλεφωνο και μου λεει να τον ακολουθησω και με παει απο εναν παραξενο δρομο με χιλιαδες σκαλες να οδηγουν προς τα κατω. Η διαδρομη αρκετα μεγαλη μεχρι που φτασαμε σε μια πορτα, τι μπορει να κρυβεται πισω αυτη αραγε;