Λουκάς

"Μισό κυρία Αζια έρχομαι να σας βοηθήσω" λέει η Ελευθερία γρήγορα όταν σηκώνεται με την μαμά μου να μαζέψουν τα πιάτα

"Ευχαριστώ γλυκιά μου"

Γυρνάω το βλέμμα μου στον πατέρα μου οποίος με κοιτάζει

"Τι?" Ρωτάω

"Η Ελευθερία. Πολύ καλή κοπέλα" απαντάει με ένα μικρό χαμογελο

"Όντως είναι" απαντάω με ένα μικρό χαμογελο

Είναι διστακτικός και δεν μιλάει

"Τι? Δεν σου αρέσει?" Ρωτάω αμήχανα

Με νοιάζει η γνώμη των γωνιών μου πάνω σε αυτό το θέμα. Έναν με έχουν

"Όχι κάθε άλλο η κοπέλα είναι καλή ευγενική και φαίνεται να σε αγαπάει. Άλλο είναι το θέμα μου"

"Πιο?"

"Αν την αγαπάς εσύ"

Διστάζω λίγο

"Πώς να μην την αγαπάω ρε μπαμπά? Είμαστε μαζί 4 χρόνια"

"Πριν όμως ήσουν με την Δανάη μας"

Όχι πάλι αυτό το θέμα

"Μπαμπά η Δανάη-"

"Αγόρι μου θέλω το καλό σου. Πατέρας σου είμαι και θέλω να είσαι ευτυχισμένος. Αλλά δεν βλέπω αυτή την λάμψη που είχες με την Δανάη" λέει διστακτικά

Αναστεναζω

"Μπαμπά. Εγώ είμαι με την Ελευθερία και η Δανάη έχει άλλο αγόρι. Όλα είναι καλά" απαντάω και σταματώ την κουβέντα όταν έρχονται η μαμά μου με την Ελευθερία

"Λουκά δεν παίρνεις την Δανάη να της πας καμία βόλτα?" Ρωτάει η μαμά μου

"Ναι ναι πάμε μωρό μου"

"Μισό να αλλάξω αν δεν σε πειράζει" απαντάει χωρίς να με κοιτάζει

Την ακολουθώ πάνω και την περιμένω στο κρεβάτι όσο ντύνεται

"Ήσουν με την Δανάη πριν από εμένα?" Ρωτάει ξαφνικά

Την κοιτάζω στα μάτια

"Ναι ήμουν"

Κουνάει καταφατικά το κεφάλι της και κάθεται δίπλα μου

"Είμαστε μαζί 4 χρόνια αλλά ήσουν πάντα μακριά από την Δανάη μήπως τώρα σου ξύπνησε κάνα αίσθημα?" Ρωτάει σιγά

"Όχι ρε μωρο μου εγώ εσένα αγαπάω. Η Δανάη δεν ήταν τίποτα σοβαρό για εμένα ούτε ερωτευμένος ήμουν μαζί της ούτε την αγαπούσα όπως κάνω με εσένα"

Δανάη

"... Η Δανάη δεν ήταν τίποτα σοβαρό για εμένα ούτε ερωτευμένος ήμουν μαζί της ούτε την αγαπούσα όπως κάνω με εσένα" ακούω τον Λούκα να λέει στην Ελευθερία

Νιώθω την καρδιά μου να σπάει σε χίλια κομμάτια

Σκουπίζω τα μάτια μου και χτυπάω την πόρτα του δωματίου του

"Συγνώμη για την ενόχληση και που ήρθα τώρα αλλά Ελευθερία μου ξέχασες την τσάντα σου και δεν θα έρθω το βράδυ να στην έδινα" απαντάω με ένα μικρό χαμόγελο προσπαθώντας να κρύψω τον πόνο που νιώθω με αυτά που άκουσα

"Αχ χίλια ευχαριστώ" αναστεναζει με ένα μικρό χαμογελο

"Να φεύγω να σας αφήσω. Θα τα πούμε άλλη μέρα. Γεια σας" λέω γρήγορα όταν κατεβαίνω κάτω

"Δανάη φεύγεις?"με ρωτάει ο θείος

"Ναι γεια σας" απαντάω γρήγορα

Τρέχω στο σπίτι μου και πάω κατευθείαν στο δωμάτιο μου ξεσπώντας σε κλάματα

Γαμωτο. Έχουν περάσει 4 χρόνια και σε αυτά τα 4 χρόνια εγώ παραμένω ερωτευμένη με έναν άνθρωπο ο οποίος ποτέ δεν με ερωτεύτηκε. Ούτε καν το θεωρούσε σοβαρό αυτό που είχαμε

Ακούω τον ήχο του κινητού μου αλλά το κλείνω σε όποιον και αν είναι

[...]

Συνεχίζω να τρώω το 7ο μου παγωτό για σήμερα

"Κοριτσάκι μου δεν θα βγεις σήμερα?" Ρωτάει η μαμά

"Όχι. Θα κάτσω μέσα"

Αναστεναζει και με κοιτάζει στεναχωρημένη

"Έγινε κάτι με τον Λούκα και είσαι έτσι?" Με ρωτάει

"Όχι"

"Δανάη μητέρα σου είμαι καταλαβαίνω ποτέ κάτι δεν πάει καλά. Πες μου"

"Μαμά όλα καλά μην ανησυχείς"

"Να σου δώσω μια συμβουλή?"

"Αν και θα χαλάσεις τσάμπα σάλιο πες την" απαντάω αδιάφορα

"Εάν η καρδιά σου ανήκει στον Λουκά ασε τον Έλιοτ. Δεν αξίζει ούτε αυτός ούτε εσύ να είστε έτσι"

Ρολλαρω τα μάτια μου

"Μαμά αν χωρίσω τον Έλιοτ θα μείνω μόνη μου ενώ ο Λουκάς θα κάνει μια ντουζίνα παιδιά με την Ελευθερία η οποία θα είναι η γυναίκα του" απαντάω

"Αν η καρδιά του χτυπάει για άλλη ότι και να λέει ότι και να κάνει στο τέλος θα κατάληξη με αυτήν και όχι την Ελευθερία"

"Δεν με θέλει. Είναι ολοφάνερο το βλέπω" απαντάω έντονα

Γελάει και φιλάει το κούτελο μου

"Τότε να σε πάω σε έναν οφθαλμίατρο να ελέγξει τα μάτια σου γιατι μάλλον δεν βλέπεις καλά"

Γεια σας μωρααα

Τι κάνετε?

Πώς σας φάνηκαν τα κεφάλαια 😏

Είχαμε πολλααα γεγονότα

Σκέφτομαι να σκοτώσω τον Λούκα άμα συνεχίσει να λέει βλακείες

Πείτε μου απόψεις

Ελπίζω να σας άρεσαν και περιμένω ιδέες....

Αν και έχω είδη ξεκινήσει να γράφω τα επόμενα κεφάλαια και έχω προγραμματίσει είδη τι θα γίνω θέλω να δωω αποψειιςς

Αυτά για σήμερα

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλιά ♥️

Αντίο 💜