"Παραλία ε?" Ρωτάω

Πάντα με ηρεμούσε η παραλία

Ειδικά όταν δεν έχει καθόλου κόσμο

"Ναι είναι ωραία εδώ"λέει κοιτώντας μαγεμένος το τοπίο

"Ναι"λέω

Κάθομαι σε μια πέτρα κοιτοντας μαγεμένη το τοπίο

"Λοιπόν για πες" λέει

"Τι να πω?"

"Γιατί είσαι έτσι ρε Δανάη τι να μου πεις για τον καιρό?"

"Μάλλον θα βρεξει"του λέω χωρίς να τον κοιτάω

"Δανάη σοβαρά τι έπαθες?"λέει σοβαρά κοιτοντας με στα μάτια

"Δεν ξέρω αν το έχεις περάσει ποτέ. Αλλά είχα νιώσει προδομένη πέρσυ. Θα μου πεις πρώτη Λυκείου ήμασταν πως κατάφερα να το καταλάβω, αλλά το κατάλαβα. Και ήταν απαίσιο συναισθημα. Σήμερα η Λυδία μου το θύμισε. Άθελά της βέβαια ξέρω πόσο με αγαπάει και δεν της κρατάω κακία αλλά τα θυμήθηκα και πόνεσα. Δεν με νοιάζει που έχασα μια σχέση αλλά η φιλία που έχασα"

Ολοκληρώνω

Τα μάτια του είναι στην θάλασσα και την κοιτάζει απλά

Γελάει λίγο

"Και εγώ το είχα πάθει αυτό. Ένιωσα προδοσία. Και το μόνο άτομα που εμπειστευομουν ήταν ο Γιώργος. Το φαντάζεσαι αυτός την Αθήνα και εγώ σε στην Κρήτη. Είχα έρθει έχω για να είμαι κοντά του και γνώρισα τα παιδιά για αυτό έγινα καλύτερα"λέει αυτός

"Εμένα ήταν κολλητή μου μια αυτός αγόρι μου. Είχαμε πάει 5ημερη στην Θεσσαλονίκη. Ήταν και το σχολείο της εκεί. Βλέπεις έμενε στην Κρήτη η κοπέλα. Τους γνώρισα. Συμπαθησαν ο ένας τον άλλον. Τι ηλίθια που ήμουν. Το κάνανε και μετά γελαγαν. Ήμουν λέει ένα στοίχημα για αυτόν. Ακούς στοίχημα. Ποιος το κάνει αυτό?" Λέει έτοιμη να βάλω τα κλάματα

Με κοιτάζει σοκαρισμένος

"Και εγώ ετσι χώρισα. Η κοπέλα μου ήταν μαζί μου Κρήτη και ο κολλητός μου Αθήνα"λέει

Τελικά έχουμε πολλά κοινά

"Φαίνεται η προδοσία μας ενώνει"λεω με ένα γέλιο

"Ξέρεις τι? Αυτοί έχασαν οχι εμείς"λέει και με σπρώχνει λίγο

"Ε"παραπονιεμαι σπορχωντας τον πίσω

"Με τον Γιώργο πως γνωριστήκατε?" Ρωταω

"Ήμασταν 1. Ήταν οι περίοδος που οι μαμάδες σας ήταν έγκυος σε εσάς. Ο Πέτρος είχε γεννηθεί αλλά είχε πυρετό. Δεν θυμάμαι πολλά από τότε αλλά στην συνεχεια μεγαλώσαμε. Ξέρεις κάθε χρόνο έρχονταν για 2 εβδομάδες στην Κρήτη για να δουν τους γονείς της θείας Μελίνας. Εγώ  και ο Γιώργος βγαίναμε κάθε μέρα ενώ η Αποστολία είχε άλλες φίλες. Ε γίναμε κολλητοι. Εξ αποστάσεως βέβαια αλλά κάθε μέρα μιλούσαμε. Όταν έγινε αυτό που έγινε ήρθα Αθήνα να ξεσκασω και γνώρισα και τα παιδιά. Έδεσα και με αυτούς ε στο τέλος μετακομίσαμε εδώ και γνώρισα και εσένα" λέει ανακατεύοντας λίγο το μαλλί μου

"Και πως δεν έτυχε να μιλήσει ο Γιώργος για εσένα?"ρωτάω

"Έχει μιλήσει για εμένα. Απλά εσύ είσαι χαζουλα"

"Εγω?"

"Ναι ναι εσύ" λέει και γελάει

Τον κοιτάζω

Γελάω και εγώ

"Απλά πολλές φορές νιώθω ότι δεν αξίζω"παραδέχομαι

"Εσύ? Ολόκληρη Δανάη Παπασταύρου να μην αξίζει?" Ρωτάει

"Το νιώθω μερικές φορές ξέρεις. Νιώθω μόνη μου ενώ έχω τόσου γύρω μου"

"Πώς γίνεται αυτό με τόσα άτομα γύρω σου?" Ρωτάει

"Έλα ντε"

"Ξέρεις Δανάη εξωτερικά ενώ είσαι όμορφη μοιάζεις πολύ σνομπ και ξινή μόλις όμως σε γνωρίζει κάποιος καταλαβενει ότι είσαι πανέξυπνη και καθόλου ξινή απλά έχεις πονέσει λίγο" λέει κοιτώντας την θάλασσα

"Και εσύ το ίδιο. Από έξω είσαι κάπως απόμακρος απότομος αλλά καταβαθος νοιάζεσαι για τον άλλον"

"Δεν νοιάζομαι για όλους Δανάη. Για αυτούς που θέλω στην ζωή μου το κάνω" λέει

Φαίνεται ειλικρινής

"Στεναχωριέσαι που ήρθες εδώ?" Ρωτάω μετά από λίγα λεπτά σιωπής

"Η αλήθεια είναι όχι. Χάρηκα βασικά που ήρθα. Έχασα την κοπέλα μου και τον κολλητό μου. Βέβαια αυτός είναι εδώ αλλά πλέον δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ μαζί του. Έχω βρει νέα ενδιαφέροντα χάρις εσένα" μου λέει με ένα μικρό χαμόγελο

"Τι εννοείς?"

"Το μποξ. Με εκτονώνει. Ξεχνάω ότι με βασανίζει" απαντάει ειλικρινά κοιτώντας την θάλασσα

Οκ τώρα γιατί φαίνεται τόσο ωραίος?

Τα κάστανα του μαλλάκια ανεμίζουν ενώ τα μάτια του παρατηρούν με προσήλωση την θάλασσα

"Σε καταλαβαίνω. Ξέρεις τραγουδάω. Δεν ξέρω από ποιον το πήρα αυτό αλλά τραγουδάω. Βέβαια δεν πιστεύω ότι έχω υπέροχη φωνή αλλά ξέρεις τώρα τι κάνουν οι γονείς" απαντάω με ένα μικρό χαμόγελο

Τον νιώθω να με κοιτάζει

"Εκτός λοιπόν από όμορφη είχες και ωραία φωνή. Όλο το πακέτο. Γιατί σε άφησε ο βλάκας δεν καταλαβαίνω" χαμογέλαει

Νιώθω τα μάγουλα μου κόκκινα

Πολύ κόκκινα

"Και ειδικά και γλυκούλα όταν κοκκινίζεις" λέει τσιμποντας μου τα μάγουλα

Και εσύ ωραίος όταν χαμογελάς

Γεια σας μωρακιααα μουυυυ

Τι κάνετε??

Ελπίζω να είστε καλααα

Βασικά να μην είστε στο δικό μου μουντ

Πχ βαρεμαρα όσο δεν παειιιι

Ο Λουκάς και η Δανάη πέρασαν αρκετή ώρα μαζί αποκαλύπτοντας πολλααα

Είναι τόσο κιουττ μαζιιι περιμένω πως και πως να πάω στις στιγμές μου θα τα έχουν

Αυτά για τώρα

Θα τα πούμε σύντομα

Φιλια ❤️

Αντίο 💘