Βοήθησε με σε παρακαλώ...

Σώσεμε απο αυτήν την κολαση.
Δεν αντέχω άλλο.
Θέλω να κλάψω, να φωνάξω, να θρηνησω.

Βοήθησε με σε παρακαλώ.
Βούλιαζω

Τρελένομαι...
Αυτή η φασαρία με τρελαίνει.
Βοήθησε με...

Οι δαίμονες μου με αγκαλιάζουν σφιχτά και δεν με αφήνουν...

Δεν μπορώ να αναπνεύσω...
Κανένας δεν μπορεί να με ακούσει...
Οσο δυνατά και να φωνάζω κανένας δεν ακούει κανένας δεν έρχεται...

Τρελένομαι....
Κάνε να σταματήσει ο θόρυβος...
Θόρυβος...
Πολύ θόρυβος...
Σκάστε όλοι...
Μην μιλάτε...
Ησυχία...
Κάντε ησυχία....

Βοήθεια τρελένομαι, κάνε το να σταματήσει...

Βοήθεια...
Σε παρακαλώ...
Βοήθεισε με...
Σε παρακαλώ...

Ολα μαυρίζουν...
Και τίποτα ποιά δεν έχει σημασία...

Πέφτω...
Βαθειά μέσα σε ενα λαβύρινθο απο μαύρο και ησυχία...

Τα μάτια μου είναι βαριά ...
Δεν μπορώ να τα ανοίξω...

Είμαι εξουθενωμένη...
Δεν μπορώ άλλο...
Αισθάνομαι το γλυκό παραλήρημα του ύπνου να με παίρνει...

Και να μου δίνει το δικαίωμα να ονειρευτώ...
Να ζήσω αυτά που δεν μπορώ να ζήσω στην ζωή...

Υπνος....
Ονειρα...
Το ποιό γλυκό ψέμα...
Το ποιό βαθύ ταξίδι του μυαλού...
Στην άβυσσο του υποσυνείδητου...

Είναι ήρεμα εδω...
Μέσα στο σκοτάδι...
Θέλω να κοιμηθώ...

(...)

Κρύο...
Ανεχτώ...
Κρύο αεράκι...

Μου παρασέρνει τα μαλλιά...

Ξανά κρύο...
Κρύο και σκληρό...
Κάτω απο τα πόδια μου...
Τσιμέντο...

Φωνές...
Πάλι αυτές οι φωνές...
ΗΣΥΧΙΑ
Οχι ποια φωνές...

Περπατώ...
Βαδίζω...
Τρέχω...

Πουθενά έξοδος...
Αγωνιώ...
Δεν πρέπει να ακούσω τις φωνές...
Οχι... Οχι... Οχι

"Ενα χάρτινο στέμμα...
Και μια καρδιά απο πάγο..."
Οχι.. Οχι...

"Και ενα βασίλειο απο στάχτη...
Περπατάει μόνη της "
Οχι... Σε παρακαλώ σταμάτα...
Δεν θέλω να ακούσω... Οχι....

"Δεν μπορεί ποτέ να ξανά κοιτάξει πίσω... "
Οχι... Οχι ξανά αυτός ο εφιάλτης...

"Η ιστορία μίας βασίλισσας που το κάστρο της έπεσε στην θάλασσα... "
Οχι φτάνει ...

"Επέζησε...
Αλλά δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια...
Κοιτάει κάτω... "
Οχι...

"Και τα σημάδια της ,της υπενθυμίζουν...
Αλλά εσυ ακόμα κρατάς το στέμμα σού..."
....

"Το βασίλειο της, μεσα στης φλόγες... "

"Αυτή είναι η ιστορία μιας βασίλισσας που το κάστρο της έπεσε στην θάλασσα... "

"Γνώριζε οτι κανένας δεν θα γίνει ο βασιλιάς που θα έρθει να σώσει την βασίλισσα του... "

"Οταν το μόνο που χρειάζεται...
Οταν το μόνο που θέλει...
Το μόνο που βρίσκει...

Οταν το μόνο που είναι...
Ηταν...
Και θα ειναι..."

"Εχεί πια καεί... "

"Επειδή δεν υπάρχει κανένας να σε αγαπήσει, όταν χτίζεις τούς τοίχους σου πολύ ψηλά..."

"Κοιτάει εξω...
Από τον πόλεμο που γίνεται μέσα...
Και ουρλιάζει...
Επειδή κανένας άλλος δεν επέζησε... "

"Αλλά όταν είσαι ολομόναχος , περιμένεις και κρύβεις... "

"Δεν είναι κανείς τοσο δυνατός για να σώσει την αγάπη σού...
Δεν υπάρχει πλέον παραμύθι...
Δεν υπήρχε παραμύθι.... "

"Αυτή είναι η ιστορία μιας βασίλισσας που το κάστρο της έπεσε στην θάλασσα...
Γνώριζε οτι κανένας δεν θα γίνει ο βασιλιάς που θα έρθει να σώσει την βασίλισσα του...
Οταν το μόνο που χρειάζεται...
Οταν το μόνο που θέλει...
Το μόνο που βρίσκει...
Οταν το μόνο που είναι...
Ηταν...
Και θα ειναι...
Εχεί πια καεί...
Επειδή δεν υπάρχει κανένας να σε αγαπήσει, όταν χτίζεις τούς τοίχους σου πολύ ψηλά..."

"Γιατί κανένας δεν μπορεί να σε σώσει....
Βασίλισσα... Ελπίδα... "