Το περιβόητο ταξίδι στην Αίγυπτο είχε επιτέλους τελειώσει. Ο Αντώνης και η Σωτηρία άφησαν τις βαλίτσες τους και αφού είπαν στα παιδιά τους πως πέρασαν, ζήτησαν να μιλήσουν στην Ειρήνη ιδιαιτέρως. Εκείνη τους ακολούθησε γεμάτη περιέργεια στην κρεβατοκάμαρα.

"Πως της το λέμε τώρα;" Ρώτησε η Σωτηρία ξεφυσώντας.

"Θα της το πω εγώ." Είπε ο Αντώνης. "Κοίτα, Ειρήνη, σκοπεύαμε να μη στο πούμε από τώρα, όμως αποφασίσαμε να μη στο κρατάμε μυστικό γιατί αφορά και εσένα."

Σταμάτησε και η αγωνία της κορυφώθηκε.

"Σκοπεύουμε να σε παντρέψουμε." Είπε τελικά η Σωτηρία. Λίγα δευτερόλεπτα σιωπής ακολούθησαν. Η Ειρήνη δεν ήξερε πώς να αντιδράσει.

"Μα...είμαι μικρή ακόμα." Είπε μόνο.

"Το ξέρουμε. Για αυτό και δεν θα σε παντρέψουμε ακόμα. Ο γάμος έχει συμφωνηθεί να γίνει όταν κλείσεις τα 18." Την καθησύχασε ο πατέρας της.

"Για αυτό πήγαμε στην Αίγυπτο." Συνέχισε η μητέρα της. "Θα σε παντρέψουμε με το γιο ενός Αιγύπτιου επιχειρηματία. Τον λένε Αχμέτ, είναι 13 χρόνων τώρα και πραγματικά ενθουσιάστηκε όταν του είπαν οι γονείς του για το γάμο."

Την Ειρήνη την τρόμαζε αυτή η ιδέα.

"Γιατί;" Ζήτησε να μάθει. "Γιατί το κάνατε αυτό;" Ο πατέρας της πήρε μια βαθιά ανάσα και της εξήγησε:

"Κοίταξε, Ειρήνη... Είμαστε πάμφτωχοι. Κοντεύουμε να χρεωκοπήσουμε, όμως φάνηκαν στο δρόμο μας αυτοί οι άγιοι άνθρωποι, οι γονείς τους Αχμέτ και υποσχέθηκαν να μας βοηθήσουν. Έτσι κάναμε αυτή τη συμφωνία για να συγγενέψουμε. Με την υπογραφή του προγαμιαίου συμβολαίου πήραμε βέβαια κάποια χρήματα, αλλά τα υπόλοιπα θα τα πάρουμε όταν εσύ και ο Αχμέτ παντρευτείτε. Επιπλέον, εσύ θα έχεις οικονομική άνεση και ασφάλεια για όλη την υπόλοιπη ζωή σου."

Το μόνο που κατάλαβε η Ειρήνη ήταν ότι με αυτόν το γάμο, θα έσωζε κατά κάποιο τρόπο την οικογένεια της. Για αυτό δεν έκανε πίσω, για αυτό δεν διαμαρτυρήθηκε. Το απόγευμα πήγε να τους επισκεφθεί ο Δίας, όπως είχε κανονιστεί. Μια μαύρη, γυαλιστερή λιμουζίνα σταμάτησε έξω απ' το σπίτι. Ο σοφέρ τον άφησε και του είπε ότι στις οχτώ το βράδυ θα γυρνούσε να τον πάρει.

"Ήρθε ο Δίας!" φώναξε ενθουσιασμένη η Κάτια κι έτρεξε μαζί με τα αδέλφια της να τον υποδεχτούν.

"Τι σόι παιδί είναι αυτό που κυκλοφορεί με λιμουζίνα;" είπε ψιθυριστά η Σωτηρία στον Αντώνη. Η Ειρήνη τους σύστησε τον Δία.

"Γεια σας." είπε ευγενικά εκείνος.

"Η μητέρα του είναι η διάσημη ηθοποιός και μοντέλο Μαρία Λιοπούλου." είπε ενθουσιασμένος ο Σπύρος.

Εκείνοι όμως δεν έδειξαν να ενθουσιάζονται και τόσο.

"Ε... Αλήθεια; Πολύ ωραία." είπε ο Αντώνης, χωρίς να δείχνει να το εννοεί όμως. Τα παιδιά πήγαν στο δωμάτιο του Σπύρου και της Ειρήνης να καθίσουν.

"Ωραίο το σπίτι σας." είπε ο Δίας και η Ειρήνη ξαφνιάστηκε.

"Αλήθεια σου αρέσει;"

"Ναι. Μ' αρέσει που είναι μικρό, γιατί φαίνεται πιο ζεστό και εσείς είστε πιο κοντά μεταξύ σας. Ενώ εγώ δεν είμαι τόσο δεμένος με τη μητέρα μου."

"Δεν σ' αρέσει το σπίτι σου;" ρώτησε ο Σπύρος.

"Καθόλου. Είναι τόσο μεγάλο, που χανόμαστε. Θέλετε να έρθετε μια μέρα να το δείτε;"

"Φυσικά. Να το κανονίσουμε." είπε η Ειρήνη με χαρά, που απορούσε πώς ένα τόσο μικρό σπίτι άρεσε σε κάποιον που είχε ζήσει όλη του τη ζωή σε μια τεράστια βίλα.

"Λοιπόν; Τι άλλα νέα;" ρώτησε ο Δίας.

"Εγώ έχω ένα νέο." είπε η Ειρήνη. "Οι γονείς μας θα με παντρέψουν."

"Τι;" έκανε ο Δίας έκπληκτος.

"Ακριβώς. Όμως όχι ακόμα. Όταν γίνω δεκαοχτώ χρονών."

"Α, εντάξει. Αν είναι έτσι, έχεις καιρό ακόμα μπροστά σου." την καθησύχασε ο κολλητός της.

Συζήτησαν λίγο ακόμα και μετά έπαιξαν κυνηγητό έξω στον κήπο μαζί με την Κάτια. Όταν βράδιασε, ο σοφέρ ήρθε και πήρε πάλι τον Δία για να πάνε στη βίλα.

"Πολύ καλό παιδί δεν είναι;" ρώτησε η Ειρήνη τους γονείς της, όταν έφυγε. Εκείνοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους, σαν να επικοινωνούσαν με κάποιο μυστικό κώδικα.

"Εμ, ναι, είναι συμπαθητικός." είπε τελικά η Σωτηρία. " Όμως, δεν είναι για σένα. Η οικογένεια του δεν είναι για εμάς. Καταλαβαίνεις, πιστεύω."

"Όχι, δεν καταλαβαίνω."

"Κοίτα, Ειρήνη." πήρε το λόγο ο Αντώνης. "Δεν σου λέμε να μην κάνεις παρέα μαζί του. Όμως μη δένεσαι και τόσο, κορίτσι μου. Η μητέρα του έχει πολύ κακή φήμη."

Η Ειρήνη είχε αρχίσει να χάνει την υπομονή της.

"Δηλαδή;" ρώτησε, σταυρώνοντας τα χέρια της με πείσμα.

"Αυτά είναι πράγματα που εσείς τα παιδιά δεν κάνει να μαθαίνετε." είπε η Σωτηρία. "Ούτε ο Δίας θα ξέρει. Όμως, όταν μεγαλώσετε, θα καταλάβετε και θα πληγωθείτε."

"Δεν σας καταλαβαίνω." Είπε αγανακτισμένη η Ειρήνη. "Όλο αυτό μου λέτε: 'όταν μεγαλώσεις, θα καταλάβεις' και όσο μεγαλώνω δεν καταλαβαίνω τίποτα! Και θα κάνω παρέα με όποιον θέλω. Είμαι αρκετά μεγάλη ώστε να μπορώ να επιλέγω τους φίλους μου. Εντάξει;" Και πήγε να κλειστεί στο δωμάτιο της.

Ο Σπύρος την ακολούθησε.

"Τι να κάνουμε;" Είπε ο Αντώνης στη γυναίκα του.

"Απλά την προειδοποιήσαμε. Δεν μπορούμε να της απαγορεύσουμε εντελώς να κάνει παρέα μαζί του. Έτσι κι αλλιώς, όταν παντρευτεί με τον Αχμέτ, θα αφοσιωθεί στην καινούργια της οικογένεια και θα απομακρυνθεί από τον Δία και από όλους τους φίλους της."

Ο άντρας της συμφώνησε.

"Ανησυχώ και για την άλλη κόρη μας, την Κάτια." Της είπε μετά. "Έχεις δει κάτι ζωγραφιές που κάνει; Είναι αφύσικα καλές για ένα παιδάκι έξι ετών."

"Ναι, όντως. Να την πάμε σε παιδοψυχολόγο;"

"Και τι θα της βρει; Θα μας πει απλά ότι έχει ταλέντο." Η Σωτηρία το σκέφτηκε. Και αν όντως έτσι ήταν και ανησυχούσαν άδικα;

"Μπορεί. Όμως λένε ότι οι περισσότεροι καλλιτέχνες έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Και αν η Κάτια παρουσιάσει κάποιο τέτοιο πρόβλημα στο μέλλον;"

"Ανοησίες. Εγώ δεν τα πιστεύω αυτά. Έτσι κι αλλιώς, σιγά μη γίνει καλλιτέχνης. Όταν μεγαλώσει και παντρευτεί θα τα κόψει αυτά." Είπε ο Αντώνης και εννοείται πως η Σωτηρία συμφώνησε μαζί του.