Η επόμενη μέρα ήταν Σάββατο και η Ειρήνη δεν κανόνισε τίποτα για την ώρα για να της μιλήσουν οι γονείς της. Το μεσημέρι έφαγαν όλοι μαζί και μετά η Σωτηρία είπε στις κόρες της:

"Δεν πάτε να διαβάσετε για τη Δευτέρα; Πρέπει να μιλήσω με τον πατέρα σας. Ειρήνη, θα σε φωνάξουμε σε λίγο."

"Ειρήνη, έχω κάτι ασκήσεις στα μαθηματικά. Μπορείς να με βοηθήσεις;" Ρώτησε η Κάτια.

"Ναι, φυσικά. Πάμε." Της απάντησε και πήγαν στο δωμάτιο της Κάτιας.

"Λοιπόν;" Ρώτησε ο Αντώνης τη γυναίκα του. "Τι θα της πούμε;"

"Αντώνη, κάτι τρέχει με την Ειρήνη." Είπε χαμηλόφωνα εκείνη.

"Τι τρέχει; Μια χαρά τη βλέπω." Της απάντησε. "Τον τελευταίο καιρό είναι πολύ χαρούμενη και κεφάτη."

"Αυτό ακριβώς είναι το περίεργο. Νομίζω πως είναι ερωτευμένη, για αυτό είναι τόσο χαρούμενη. Το θέμα είναι..."

Χαμήλωσε κι άλλο τη φωνή της.

"...ότι οι Αμπντουλάχ θέλουν να τη δώσουμε στον γιο τους ανέγγιχτη. Ήταν ένας από τους όρους του συμβολαίου, θυμάσαι; Και αν όντως υπάρχει κάποιο αγόρι, θα είναι φυσικό να θέλουν  να ολοκληρώσουν κάποια στιγμή. Και η Ειρήνη μας είναι τόσο αγνή και αθώα, που αυτός ο αλήτης ο γιος της Λιοπούλου μπορεί εύκολα να την παρασύρει."

"Και τι λες να κάνουμε;" τη ρώτησε σκεπτικός ο Αντώνης.

"Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να της μιλήσουμε για...τη σωματική επαφή και να της εξηγήσουμε ότι δεν πρέπει να το κάνει αυτό με κανέναν άλλο εκτός απ' τον Αχμέτ."

"Η Ειρήνη δεν είναι μωρό. Σίγουρα θα ξέρει ήδη τα πάντα για το σεξ." είπε ο Αντώνης και χαμογέλασε μελαγχολικά. "Κι αν όντως το έχει κάνει ήδη;"

"Ω, αυτό δεν το είχα σκεφτεί. Τι θα κάνουμε τότε; Θα είναι σαν να τους προδίδουμε. Θα λύσουν το συμβόλαιο και τότε πάει κάθε βοήθεια προς εμάς. Είμαστε χαμένοι. Και ποιος ξέρει τι άλλο μπορεί να μας κάνουν... Εκτός και αν καταφέρουμε να το καλύψουμε κάπως." άρχισε να μονολογεί αγχωμένη η Σωτηρία.

"Ηρέμησε ρε γυναίκα. Θα τη ρωτήσουμε και θα δούμε." είπε ο Αντώνης. "Πήγαινε να τη φωνάξεις τώρα."

"Εντάξει, πάω." είπε η Σωτηρία και πήγε γεμάτη αγωνία.

Ένα λεπτό μετά, κάθονταν οι τρεις τους και οι γονείς της προσπαθούσαν να σκεφτούν ένα τρόπο να της το φέρουν πιο ομαλά. Η Ειρήνη είχε καταλάβει όμως τι έψαχναν να της πουν και δεν θα έπεφτε στην παγίδα τους.

"Λοιπόν; Για πείτε μου..." τους είπε τελείως άνετη.

"Εμ, κοίτα, κοπέλα μου." ξεκίνησε η Σωτηρία. "Είσαι σε μια ηλικία τώρα, που είναι φυσιολογικό να...έχεις κάποιο αγόρι, ένα φλερτ, πως να στο πω;"

"Κατάλαβα, μαμά."

"Και; Υπάρχει κάποιος;" τη ρώτησε ο Αντώνης.

"Ναι. Υπάρχει."

Οι γονείς της είχαν μια φριχτή υποψία ότι αυτός ο κάποιος μπορεί να ήταν ο Δίας. Για αυτό η μητέρα της, προσπάθησε να την 'ψαρέψει':

"Αν θες, μπορείς να μας πεις ποιος είναι. Όμως δεν έχει σημασία αυτό."

"Εντάξει, θα σας πω. Είναι ο Στέφανος." είπε ψέματα. Οι γονείς της απόρησαν.

"Ο Στέφανος;!" έκαναν και οι δυο μαζί.

"Ναι, γιατί; Τόσο περίεργο είναι; Είστε φίλοι με τους γονείς του και είναι πολύ καλό παιδί. Μην ανησυχείτε."

"Όχι, απλά...άλλον νομίζαμε. Τέλος πάντων. Αυτό που θέλουμε να σου πούμε...Αχ, δεν μπορώ. Πες το εσύ Αντώνη μου."

"Καλά. Κοίτα, Ειρήνη. Όταν δυο άτομα έχουν σχέση, και ειδικά στην ηλικία σου, να... Λογικό είναι κάποια στιγμή να προχωρήσουν παρακάτω. Να θέλουν παραπάνω πράγματα ο ένας απ' τον άλλον."

"Για το σεξ μιλάς." συμπέρανε η Ειρήνη.

Η μάνα της κοκκίνισε από ντροπή. Ο πατέρας της όμως απάντησε:

"Ακριβώς. Για το σεξ μιλάω. Και..."

"Μην κουράζεσαι, κατάλαβα. Είμαι παρθένα." Κι άλλο ψέμα! Μα πως της ήρθε να το πει κι αυτό; Ίσως γιατί φοβόταν πως θα αντιδρούσαν έτσι και τους έλεγε την αλήθεια. Επιπλέον, ήταν τόσο παλαιών αρχών, που δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν. Η Σωτηρία ανακουφίστηκε και της είπε:

"Καταλαβαίνεις, πιστεύω, ότι εσύ δεν έχεις την ίδια ελευθερία με τα άλλα παιδιά της ηλικίας σου. Θα πρέπει να παραμείνεις ανέγγιχτη μέχρι να παντρευτείς τον Αχμέτ. Είναι εντολή των γονιών του και εμείς συμφωνήσαμε."

Φυσικά και θα συμφωνούσατε.  Είπε από μέσα της η Ειρήνη.

"Μπορείς να συνεχίσεις να είσαι με τον Στέφανο, όμως να προσέχετε." Συμπλήρωσε ο πατέρας της. "Μπορείτε να πειραματιστείτε μόνο..."

"Αντώνη!" Τον μάλωσε γεμάτη ντροπή η Σωτηρία.

"Μη φοβάστε. Ο Στέφανος είναι καλό παιδί και όταν του εξηγήσω, θα καταλάβει και δεν πρόκειται να με αγγίξει."

"Εντάξει. Θα μιλήσω κι εγώ μαζί του όταν ξανάρθει. Πήγαινε να διαβάσεις την Κάτια τώρα." Της είπε ο Αντώνης και η Ειρήνη σηκώθηκε.

Για να πάει κάποιος στο δωμάτιο της Κάτιας έπρεπε να περάσει μέσα απ' το δωμάτιο των γονιών τους. Η Ειρήνη άνοιξε την πόρτα της κρεβατοκάμαρας και είδε μπροστά της την αδελφή της. Ξανάκλεισε την πόρτα και της είπε:

"Γιατί κρυφάκουγες;"

"Γιατί είπες ψέματα ότι είσαι με τον Στέφανο;" Ρώτησε με πείσμα η μικρή και σταύρωσε τα χέρια της.

"Γιατί οι γονείς μας δεν συμπαθούν τον Δία και τη μητέρα του. Δεν έπρεπε να κρυφακούσεις. Αυτή ήταν προσωπική συζήτηση."

"Μα τον Στέφανο; Δεν μπορούσες να πεις κάποιον άλλον;"

"Όχι. Γιατί μετά τον Δία, ο Στέφανος είναι πιο καλός μου φίλος και μπορώ να τον πείσω να κάνουμε ότι έχουμε σχέση."

"Ο Στέφανος είναι δικός μου." Είπε θυμωμένη η Κάτια.

Η Ειρήνη δεν μπορούσε να καταλάβει. Ήξερε πως η Κάτια έτρεφε μεγάλη συμπάθεια για τον Στέφανο, όμως γιατί είχε γίνει τόσο κτητική;

"Τι κόλλημα είναι αυτό πάλι; Εμπρός, στο δωμάτιο σου να κάνουμε τις ασκήσεις σου." Της είπε και την έσπρωξε απαλά προς το δωμάτιο της.

"Τον Στέφανο τον αγαπάω." Είπε η αδελφή της με περισσότερο πείσμα και αρνήθηκε να προχωρήσει.

"Τι τον κάνεις;" Ρώτησε γελώντας η Ειρήνη.

"Τον αγαπάω." Επέμεινε η Κάτια. "Όταν μεγαλώσω θα τον παντρευτώ και θα με προστατεύει, όπως τότε που μ' έσωσε απ' τη μπασκέτα." Η Ειρήνη χαμογέλασε μελαγχολικά.

"Μικρή μου αδελφή... Δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αγάπη."

"Ξέρω! Περιμένω να μεγαλώσω λίγο, να πάω γυμνάσιο και να του το πω. Γιατί τώρα δεν πρόκειται να με πάρει στα σοβαρά."

"Καλά, όπως νομίζεις. Έλα, ας συνεχίσουμε τώρα. Αν τελειώσουμε σήμερα, αύριο θα έχουμε όλη τη μέρα ελεύθερη."

Η Ειρήνη ήταν πολύ απογοητευμένη με τον εαυτό της. Εξαιτίας του έρωτα της για τον Δία, είχε πει ψέματα στους γονείς της και θα έμπλεκε και τον καημένο τον Στέφανο. Εκτός κι αν του εξηγούσε. Ναι, έπρεπε να του πει να τη βοηθήσει. Θα δεχόταν όμως; Έπρεπε να δεχτεί, γιατί ο πατέρας της είπε πως θα του μιλούσε. Η, ακόμα χειρότερα, μπορεί να μιλούσε στους γονείς του και τότε ο Στέφανος να αρνιόταν ότι έχει δεσμό μαζί της και να έβγαινε ψεύτης.

Θα του μιλούσε. Με την πρώτη ευκαιρία που θα έλειπαν οι γονείς της απ' το σπίτι, θα τον έπαιρνε τηλέφωνο.