Όπως ήταν φυσικό, μετά το γάμο του Δία και της Ειρήνης όλα άλλαξαν. Εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Σούνιο και τα παιδιά τους πήγαν σχολείο στο Λαύριο με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς τον Σεπτέμβριο. Η Ειρήνη παραιτήθηκε απ' τον όμιλο Αμπντουλάχ και με τη βοήθεια της Νίνας βρήκε δουλειά πάλι στο κέντρο υγείας όπως παλιά. Μετά από κάποια σεμινάρια που παρακολούθησε, έγινε πλέον κανονική νοσοκόμα. Χάρηκε επίσης πάρα πολύ, όταν έμαθε πως και οι κουμπάροι της σύντομα θα παντρεύονταν, καθώς ο Δημήτρης έκανε (επιτέλους) πρόταση γάμου στη Νίνα.

Η Τζουλιέτα σταμάτησε να επικοινωνεί με τον Μίλτο. Μια μέρα που ο μικρός τη ζήτησε, την πήρε τηλέφωνο ο Δίας μήπως την καταφέρει να έρθει να δει το παιδί τους, όμως εκείνη είπε πως το πρόγραμμα της ήταν πολύ φορτωμένο τον τελευταίο καιρό και μάλιστα εκείνη την ημέρα του το έκλεισε απότομα λέγοντας πως είχε πολλή δουλειά χωρίς καν να μιλήσει στον Μίλτο. Την επόμενη φορά που την πήρε δεν το σήκωσε. Ακολούθησαν κι άλλες προσπάθειες, όμως το κινητό της ήταν πάντα κλειστό.

"Τι μπορεί να συμβαίνει;" απόρησε ο Δίας.

"Μήπως άλλαξε νούμερο;" υπέθεσε η Ειρήνη.

"Αποκλείεται. Θα μ' έπαιρνε από αυτό."

"Εντάξει, μπορεί να έχει όντως δουλειά. Ίσως σε πάρει η ίδια κάποια απ' τις επόμενες μέρες."

Όμως η πρώην γυναίκα του εξακολουθούσε να μη δίνει σημάδια ζωής. Στο μεταξύ ο Μίλτος τη ζητούσε σαν τρελός:

"Θέλω τη μαμά μου! Είναι άδικο! Η Σώτη βλέπει το μπαμπά της κάθε Σάββατο και μένει και μαζί του πολλές φορές, στην Αθήνα!"

"Εντάξει, αγόρι μου. Είμαι σίγουρος ότι η μαμά σου θα έρθει κάποια στιγμή." προσπάθησε να τον ηρεμήσει ο Δίας και πήγε να τον αγκαλιάσει.

"Άσε με! Δεν μου αρέσει πια εδώ! Θέλω να γυρίσουμε στην Ιταλία!" έβαλε τις φωνές ο Μίλτος.

"Μίλτο, αυτό δεν γίνεται! Δεν γυρίζουμε πίσω, πάει και τελείωσε!" του φώναξε ο Δίας και ο μικρός έβαλε τα κλάματα.

Ακολούθησαν κι άλλες τέτοιες σκηνές, μέχρι που πέρασαν κάποιοι μήνες και τα πράγματα ηρέμησαν κάπως. Ο Μίλτος άρχισε να ξεχνάει πόσο του έλειπε η μαμά του. Άλλωστε, η Ειρήνη ήταν τόσο καλή μαζί του... Του έφτιαχνε τα φαγητά που του άρεσαν, έπαιζε μαζί του, του διάβαζε παραμύθια...

Αφού έχει παντρευτεί τον μπαμπά μου, άρα μπορεί αυτή να γίνει η μαμά μου! σκέφτηκε με το παιδικό αθώο μυαλό του. 

Μια νύχτα, είδε έναν εφιάλτη και πήγε στην κρεβατοκάμαρα τους.

"Μπαμπά..." είπε. Ο Δίας ανασηκώθηκε και τον κοίταξε.

"Τι είναι, Μίλτο μου;"

"Είδα ένα κακό όνειρο. Μπορώ να κοιμηθώ μαζί σας;" ρώτησε.

"Ναι, έλα." του απάντησε ο μπαμπάς του. Ο Μίλτος σκαρφάλωσε στο κρεβάτι μαζί με το αρκουδάκι του και φώλιασε ανάμεσα τους. Η Ειρήνη ήταν ξύπνια κι εκείνη. Τον σκέπασε και τον αγκάλιασε.

"Ειρήνη;" της είπε τότε.

"Τι, αγάπη μου;"

"Θες να είσαι εσύ η μαμά μου;"

Η Ειρήνη κοίταξε τον Δία και εκείνος της χαμογέλασε.

"Γιατί το λες αυτό, Μίλτο μου; Αφού η μαμά σου είναι η Τζουλιέτα." είπε η Ειρήνη.

"Το ξέρω, αλλά δεν μ΄ αγαπάει. Χώρισε τον μπαμπά μου και δεν έχει έρθει ποτέ να με δει." είπε ο Μίλτος με παράπονο. "Ενώ εσύ με αγαπάς. Και αγαπάς και τον μπαμπά μου και δεν θα τον χωρίσεις ποτέ, έτσι δεν είναι;" Η Ειρήνη κοίταξε πάλι τον Δία με αγάπη.

Πόσα πράγματα καταλαβαίνουν τα παιδιά... είπε μέσα της και εκείνος, ο άντρας της, ο άντρας που αγαπούσε πιο πολύ και απ' τη ζωή της, σαν να διάβασε τη σκέψη της, της έγνεψε καταφατικά.

"Εντάξει λοιπόν." είπε χαϊδεύοντας τα μαύρα μαλλιά του Μίλτου. "Μπορείς να με λες μαμά."

"Ωραία." είπε ο μικρός. "Αύριο θα το πούμε και στη Σώτη. Θα χαρεί πολύ, γιατί θα είμαστε κανονικά αδέλφια."

"Εντάξει. Κοιμήσου όμως τώρα, γιατί αύριο έχεις σχολείο."

"Ναι, μαμά. Καληνύχτα."

"Καληνύχτα, αγάπη μου."

"Καληνύχτα, μπαμπά."

"Καληνύχτα, παιδί μου."

Λίγες μέρες μετά, ο Δίας και η Ειρήνη έμαθαν από μια είδηση στα σόσιαλ ότι η Τζουλιέτα παντρεύτηκε έναν πλούσιο γέρο και έφυγε μαζί του στην Αμερική. Ο Δίας έκλεισε την τηλεόραση και άρχισε να τη βρίζει και να εκτοξεύει κατάρες.

"Αγάπη μου, ηρέμησε. Αφού ήξερες τι ήταν." προσπάθησε να τον κατευνάσει η Ειρήνη.

"Είναι προδότρια!" φώναξε εκείνος. "Εγκατέλειψε το παιδί της, Ειρήνη! Τον έκανε να κλαίει και να χτυπιέται και στο τέλος την αρνήθηκε! Γι' αυτό εξαφανίστηκε η πόρνη! Για να παντρευτεί τον γέρο!"

Αφού ξέσπασε, κάθισε με χαρακτηριστική ηρεμία στον καναπέ.

"Δεν έχει νόημα τώρα πια." είπε. "Ο Μίλτος επέλεξε εσένα για μητέρα του, γιατί τον κάνεις ευτυχισμένο. Όπως κι εμένα." Την κοίταξε στα μάτια. Η Ειρήνη κάθισε δίπλα του και αγκαλιάστηκαν.

"Βέβαια πάντα θα τη θυμάται κατά βάθος και μπορεί όταν μεγαλώσει να θελήσει να πάει να τη βρει."

"Τότε, εγώ δεν θα του σταθώ εμπόδιο." είπε η Ειρήνη. "Εσύ;"

"Ούτε εγώ." συμφώνησε ο Δίας. "Μπορεί να μην είναι το τέλειο πρότυπο μητέρας, αλλά θα είναι επιλογή του αν τη συγχωρέσει ποτέ." Και σκέφτηκε άθελα του τον δικό του πατέρα. Είχαν μάθει από τον Μπίλι πριν λίγες μέρες ότι η υγεία του ολοένα και χειροτέρευε, ειδικά μετά από ένα έμφραγμα που έπαθε και ίσα που τον πρόλαβαν. Και η ψυχολογία του δεν βοηθούσε και πολύ.

Λίγες μέρες μετά, ενώ είχαν μόλις ξαπλώσει αγκαλιασμένοι λίγο πριν κοιμηθούν, αποφάσισε να μοιραστεί τις σκέψεις που έκανε τον τελευταίο καιρό μαζί της:

"Σκέφτομαι τον πατέρα μου." της είπε.

"Τι;" απόρησε η Ειρήνη. "Το εννοείς αυτό;"

"Ναι. Θυμήθηκα αυτά που είπαμε με τον Μπίλι στο γάμο μας και σκέφτηκα: αφού συγχώρησα τη μητέρα μου, που μου έκρυψε τόσα χρόνια την αλήθεια, γιατί να μην τον συγχωρέσω και αυτόν πριν φύγει απ΄ τη ζωή και το μετανιώσω; Εδώ και η ίδια του η γυναίκα τον συγχώρησε. Δεν μπορώ να έχω άλλο μίσος μέσα μου."

"Μπράβο, αγάπη μου. Χαίρομαι που το είδες λογικά το θέμα. Ένα τηλεφώνημα αρκεί για να του εξηγήσεις."

Την επόμενη κιόλας μέρα, τον πήρε τηλέφωνο, μίλησαν για πολλή ώρα και τελικά συμφιλιώθηκαν. Μετά από λίγες μέρες εκείνος ήρθε στην Ελλάδα μαζί με την Άννα και τους επισκέφθηκαν. Τα συναισθήματα ήταν περίεργα για όλους, αλλά ευτυχώς το κλίμα ήταν ευχάριστο. Ο Δίας τους σύστησε στον Μίλτο:

"Αυτός είναι ο παππούς σου ο Ρίκο και...η γιαγιά Άννα." Πού να του εξηγώ την αλήθεια...; σκέφτηκε.

"Οι παππούδες μου...; Έχω κι άλλους παππούδες;" απόρησε μπερδεμένος ο μικρός, που είχε γνωρίσει μόνο τους παππούδες του απ' την πλευρά της μητέρας του.

"Φυσικά έχεις. Όλα τα παιδάκια έχουν τέσσερις κανονικά." του είπε ο Ρίκο και τον έβαλε να καθίσει στα γόνατα του για να του εξηγήσει: "Ο μπαμπάς σου είναι ο γιος μου που είχα χάσει και τώρα τον ξαναβρήκα. Η Άννα κανονικά δεν είναι μητέρα του, αλλά αφού παντρεύτηκε εμένα, γιαγιά σου θεωρείται και αυτή."

"Ααα..." έκανε ο Μίλτος.

Του άρεσε που είχε έναν καινούργιο παππού και μια καινούργια γιαγιά, επειδή τους παππούδες του στην Ιταλία δεν τους έβλεπε πλέον.

"Το μπέρδεψες το παιδί!" τον μάλωσε δήθεν η Άννα. Ο Δίας γέλασε και είπε:

"Όχι, είναι έξυπνος ο Μίλτος και τα καταλαβαίνει όλα."

"Έχω κι άλλον καινούργιο παππού: τον παππού Αντώνη!" αναφώνησε μετά από σκέψη ο μικρός.

Οι Μπιλμπάο απόρησαν.

"Ο Αντώνης, είναι ο μπαμπάς της καινούργιας μου μαμάς, της Ειρήνης. Άρα είναι παππούς μου, σαν τη γιαγιά Άννα που παντρεύτηκε εσένα. Είναι η καινούργια μαμά του μπαμπά μου." Όλοι έμειναν άφωνοι με την εξυπνάδα του μικρού. Ήταν μόλις πέντε χρονών κι όμως τα καταλάβαινε και τα εξηγούσε όλα τόσο λογικά...

"Ώστε, καινούργια μαμά, ε;" ρώτησε ο Ρίκο, κοιτάζοντας την Ειρήνη.

"Είναι μεγάλη ιστορία." είπε εκείνη. "Τώρα με θεωρεί εμένα μητέρα του."

"Η κανονική μαμά μου δεν με αγαπάει πια. Παντρεύτηκε άλλον και με παράτησε." είπε ο Μίλτος, αλλά χωρίς ίχνος στεναχώριας πλέον.

"Μάλιστα." είπε ο Ρίκο. Ήξεραν πως κάτι άσχημο είχε παιχτεί ανάμεσα στον Δία και την πρώην γυναίκα του, όμως δεν περίμεναν με τίποτα να παρατήσει και το ίδιο της το παιδί. Γι' αυτό προτίμησε την Ειρήνη και πολύ καλά έκανε σύμφωνα με τη γνώμη τους!

Ο Ρίκο ήταν χαρούμενος που ο γιος του έφτιαξε μια ευτυχισμένη οικογένεια, τον συγχώρησε και δέχτηκε τελικά να γνωρίσει τον εγγονό του, και ας μην τον αποκαλούσε "πατέρα". Αυτό ίσως χρειαζόταν χρόνο για να γίνει. Όταν ήρθε η ώρα για να φύγουν, αποχαιρετίστηκαν όλοι μεταξύ τους με αγκαλιές και φιλιά.

"Θα επιστρέψετε στη Βραζιλία;" τους ρώτησε ο Δίας.

"Μπα... Θα μείνουμε εδώ για λίγους μήνες, να χαρούμε και τα εγγόνια μας λίγο. Το Μεσογειακό κλίμα θα μου κάνει καλό." απάντησε ο Ρίκο.

"Θα ξανάρθετε;" τους ρώτησε ο Μίλτος.

"Και βέβαια θα ξανάρθουν." απάντησε ο μπαμπάς του και κοίταξε πάλι τον πατέρα και τη μητριά του: "Μπορείτε να έρχεστε όποτε θέλετε, αρκεί να ειδοποιείτε πρώτα."

"Εντάξει." είπε η Άννα και πήγαν να φύγουν.

"Α, και κάτι ακόμα." τους πρόλαβε. Ο μικρός είχε ήδη πάει μέσα.

"Συγνώμη που το ρωτάω τώρα, όμως είχα την απορία: πώς το δέχτηκες αυτό; Εννοώ...για τη σχέση του Ρίκο με τη μητέρα μου και όλα αυτά...;" ρώτησε την Άννα.

"Στην αρχή απογοητεύτηκα. Ένιωσα προδομένη." απάντησε εκείνη. "Όμως σκέφτηκα πως στην αρχή, κανένας απ' τους δύο δεν ήθελε στ' αλήθεια αυτό το γάμο. Ο Μοχάμεντ τον κανόνισε, για να συγγενέψει με τον Ρίκο. Μπήκαν πολλά συμφέροντα στη μέση και οι γονείς μας δεν δέχονταν αντιρρήσεις τότε. Καταλαβαίνεις."

"Ναι, καταλαβαίνω. Το ίδιο έκαναν και στην Ειρήνη με τον Αχμέτ." είπε ο Δίας. Ο Ρίκο κράτησε το χέρι της γυναίκας του και είπε:

"Στη συνέχεια όμως, δημιουργήθηκε ο δεσμός της αγάπης ανάμεσα μας. Όμως αυτό έγινε μετά από πολύ καιρό και όχι χωρίς προσπάθεια."

"Οπότε, γιατί να χωρίζαμε για κάτι που έγινε χρόνια πριν και μάλιστα την εποχή που ακόμα ο ένας δεν ανεχόταν τον άλλον;" εξήγησε η Άννα και ο Δίας συμφώνησε μαζί της.

Ίσως όντως να ερωτεύτηκε τη μητέρα μου, τότε. σκέφτηκε. Αλλά δεν μπορούσαν να είναι μαζί. Όπως εγώ με την Ειρήνη. 

Η Ειρήνη ένιωσε αμέσως ένα κύμα ανακούφισης που επιτέλους έκλεισε και ο τελευταίος λογαριασμός με το παρελθόν. Αργότερα, όταν ξάπλωσαν στο κρεβάτι τους και εκείνη έγειρε στο στήθος του, τον ρώτησε:

"Πώς αισθάνθηκες σήμερα που τον είδες και ειπώθηκαν όλα αυτά;"

"Περίεργα." της απάντησε. "Σαν...να βρήκα επιτέλους τον εαυτό μου."

"Τον αγαπάς;"

"Όχι, δεν είναι ακριβώς αγάπη. Συμπάθεια, ίσως και κατανόηση. Είναι νωρίς, ακόμα τώρα τον συγχώρησα. Ίσως τον αγαπήσω με τον καιρό. Τουλάχιστον μπόρεσα να τον καταλάβω. Και βρήκα ένα χαμένο κομμάτι του εαυτού μου. Τώρα ξέρω ποιος είμαι πραγματικά."

"Ένα είναι σίγουρο." του είπε η Ειρήνη και του χαμογέλασε: "Για μένα, είσαι ο άντρας που με κάνει ευτυχισμένη, έχουμε μια υπέροχη οικογένεια μαζί και αγαπιόμαστε. Μόνο αυτά έχουν σημασία. Αυτά είναι το παρόν. Το παρελθόν δεν μας στοιχειώνει τώρα πια και όσο για το μέλλον, θα το δεχθώ όπως κι αν είναι μαζί σου. Δεν φοβάμαι πλέον τίποτα."

Ο Δίας δεν είπε τίποτα, αλλά της έδειξε πόσο συμφωνούσε μαζί της με ένα φιλί.