Η Ειρήνη είχε κολλήσει και άκουγε κι εκείνη τη μουσική του Δία. Ήταν έμμεσα και ένας τρόπος να του αποδείξει ότι ήταν ακόμα κολλητοί φίλοι και τίποτα παραπάνω. Όλη την ώρα και ιδιαίτερα τις ώρες του μαθήματος, την έβλεπες με τα ακουστικά και ένα μικρό κασετόφωνο κάτω απ' το θρανίο. Βαριόταν απίστευτα το σχολείο. Εκείνη, που παλιά ήταν η καλύτερη μαθήτρια, είχε γίνει μια απ' τις χειρότερες και όσο τελείωνε η χρονιά, τόσο η μητέρα της την κατσάδιαζε για ν' ανεβάσει τους βαθμούς της.

Μια μέρα, αποφάσισε να υιοθετήσει κι εκείνη αυτό το ροκ στυλ. Πήγε και έκοψε τα μακριά ξανθά μαλλιά της: ξύρισε τα πλαϊνά και άφησε τα μεσαία λίγο πιο μακριά, σε αντρικό κούρεμα ώστε να μπορεί να τα σηκώνει. Μετά πήγε και αγόρασε τα κατάλληλα ρούχα: κυρίως μαύρα, μπλούζες με νεκροκεφαλές, δίχτυα και διάφορα, τζιν σκισμένα με αλυσίδες ή δερμάτινα παντελόνια, παπούτσια με καρφιά. Πήγε επίσης και έβαψε μαύρα τα μάτια της και παρουσιάστηκε έτσι στην οικογένειά της.

Η Κάτια τρόμαξε, δεν την γνώρισε και έτρεξε στο δωμάτιό της να κρυφτεί! Η Σωτηρία σηκώθηκε αμέσως επάνω.

«Τι είναι αυτά τα χάλια;! Πώς έγινες έτσι;! Γιατί;!» της φώναζε. Εκείνη την αγνόησε. Άνοιξε το ψυγείο και πήρε μια κόκα-κόλα. Ο πατέρας της ως συνήθως παρέμεινε ανένδοτος στην καρέκλα του. Έτσι έκανε πάντα. Τα φάρμακα τον είχαν καταβάλλει τελείως, δεν αντιδρούσε, μόνο συμφωνούσε με τη Σωτηρία, σε ό,τι κι αν έλεγε, χωρίς να έχει περιθώρια αντίστασης.

Η Σωτηρία πλησίασε κι άλλο την κόρη της:

«Ειρήνη... Ειρήνη, πήγαινε άλλαξε τώρα! Κοίτα! Κοίτα μαλλί! Αχ, πάει το παιδί μας, καταστράφηκε... Αντώνη, την είδες πώς έγινε;»

«Την είδα».

«Πες της κάτι...»

«Πήγαινε άλλαξε, Ειρήνη». Σε αυτό το σημείο, η Ειρήνη νευρίασε.

« Όχου, άσε με ήσυχη ρε μάνα!» Φώναξε. «Κι εσύ ρε πατέρα, ξύπνα! Σ' έχει κάνει ρομπότ και σε κάνει ό,τι θέλει!»

«Σκάσε παλιοκόριτσο! Πήγαινε άλλαξε τώρα!» Της φώναξε η Σωτηρία. «Ο Δίας σε κατέστρεψε, είμαι σίγουρη. Ο γιος αυτής της πόρνης!»

«Σκάσε!» φώναξε με όλη της τη δύναμη η Ειρήνη.

Η Σωτηρία της έδωσε ένα δυνατό χαστούκι.

«Αν δεν αλλάξεις, θα σου κόψω κάθε επαφή με το παλιόπαιδο», την απείλησε, πιάνοντας την απ' το μαλλί. «Του χρόνου θ' αλλάξεις σχολείο». Η Ειρήνη τελικά υπάκουσε. Πήγε, ξεβάφτηκε και φόρεσε ένα απ' τα παλιά της τζιν και μια μπεζ μπλούζα.

«Εντάξει τώρα;» πήγε και είπε στη μητέρα της.

«Με το μαλλί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα;»

« Όχι».

«Ε βέβαια, τι να κάνεις έτσι όπως είναι τώρα; Αχ... Πάνε οι ξανθιές σου μπούκλες...»

Η μεγάλη έκπληξη ήταν την άλλη μέρα στο σχολείο, όταν παρουσιάστηκε στον Δία και στον Στέφανο. Είχε ντυθεί στα μαύρα, αλλά δεν είχε βαφτεί.

«Ειρήνη;» έκανε έκπληκτος ο Δίας.

«Τι; Έγινες κι εσύ φρικιό;» είπε ο Στέφανος.

«Α, όλα κι όλα! Για να ταιριάζω με τον Δία το έκανα. Μαζί θα σαρώσουμε όλες τις ροκ συναυλίες. Έτσι Δία;»

«Ναι, βέβαια...» είπε ο Δίας, προσπαθώντας να συνηθίσει την αλλαγή της κολλητής του.

«Σε αυτή την περίπτωση, εγώ θα πρέπει ν' αποχωρίσω απ' την παρέα», είπε ο Στέφανος κι έκανε να φύγει.

«Μα γιατί; Δεν σκοτώσαμε κανέναν. Απλά αλλάξαμε στυλ», διαμαρτυρήθηκε η Ειρήνη.

«Δεν έχω κάτι μαζί σας, ειλικρινά. Απλώς αισθάνομαι λίγο παρείσακτος ανάμεσά σας. Καλά κάνατε και αλλάξατε, μαγκιά σας. Αλλά εγώ θέλω να είμαι ο εαυτός μου. Και δεν ταιριάζω με τις νέες σας αντιλήψεις. Αν θέλετε να συνεχίσετε να βγαίνουμε σαν παρέα, μαζί με τη Μελίνα όμως, τότε εντάξει».

«Εντάξει. Δεν σου κρατάμε κακία», του είπε ο Δίας.

«Θα συνεχίσουμε να καθόμαστε μαζί;» τον ρώτησε η Ειρήνη.

«Στην τάξη ναι. Λοιπόν, πάω να δω τι παίζει στην παρέα του Μιχάλη. Τα λέμε μάγκες».

Έτσι η παρέα τους μίκρυνε κι άλλο, αφού έμειναν μόνο ο Δίας και η Ειρήνη. Γυρνούσαν όλη μέρα σε όλο το σχολείο, με σηκωμένα μαλλιά και σκισμένα τζιν. Η Ειρήνη κατάφερνε και "μεταμφιεζόταν" μερικές φορές κρυφά απ' τη μητέρα της.

"Τα φρικιά" τους έλεγαν όλοι και όσοι μισούσαν τη ροκ, μισούσαν και αυτούς και δεν τους μιλούσαν ποτέ ή τους ενοχλούσαν. Όμως αυτοί δεκάρα δεν έδιναν. Είχαν ο ένας τον άλλον και ενωμένοι νικούσαν όλους τους εχθρούς τους. Για το φιλί τους δεν ξαναμίλησαν. Η Ειρήνη είχε καταφέρει να πείσει τον εαυτό της ότι δεν τον είχε ερωτευτεί, ή τουλάχιστον προσπαθούσε!

Ο Δίας απλά πάλευε μέσα του να συγκρατηθεί και να μην το ξανακάνει όταν ήταν μαζί της μερικές φορές. Έπρεπε να κάνει κάτι γι' αυτό. Και πολύ σύντομα μάλιστα.