Γειά σας και χρόνια πολλά!

Προχωρώ στο κεφάλαιο.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!

"Δεσποινίς Faye, να σας γνωρίσω τη φίλη και βοηθό μου Mera Stagg. Mera από εδώ η Cara, γραμματέας του τμήματος."

Η Mera ένιωθε πάντα λίγο άβολα, όταν επρόκειτο να γνωρίσει κάποιον. Δεν ήταν κοινωνιοπαθής ούτε μισάνθρωπος, παρόλα αυτά ένιωθε ντροπή, όποτε κάποιος που δεν γνώριζε καλά της μιλούσε. Δεν ήξερε πώς να το χαρακτηρίσει.

Η Demeter, που τώρα στεκόταν δίπλα της και ως Diana Prince τη σύστηνε σε όλους, έλεγε πως οτιδήποτε δεν ήταν προς όφελός της και δεν είχε να κάνει με τη δουλειά, έπρεπε να το θεωρεί ηλιθιότητα.
Τι ήξερε η Demeter από ψυχική υγεία και σταθερότητα... Κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε καν ψυχή.

"Χάρηκα πολύ," είπε αυτό που επαναλάμβανε σαν ηχογραφημένη κασέτα την τελευταία μισή ώρα σχεδόν.

Αντάλλαξαν μια χειραψία με την Cara που της χαμογελούσε ζεστά και έπειτα η ίδια ζήτησε συγγνώμη και έκανε να αποσυρθεί στο σκονισμένο νεκροτομειό και να ξεκινήσει σιγά σιγά την αναδόμησή του. Η Demeter γράπωσε το μπράτσο της και γλίστρησε κάτι στην τσέπη της. Το έκανε τόσο γρήγορα που δεν υπήρχε περίπτωση κανείς να το είχε προσέξει.

Όταν έφτασε στο νεκροτομείο και έκλεισε την πόρτα πίσω της, άνοιξε το μικρό χαρτί και το διάβασε.

Με το σήμα μου, πάρε τηλέφωνο στη βάση στο παρακάτω νούμερο και ενημέρωσέ την Ashley πως πρέπει να προχωρήσουν.

Κι από κάτω υπήρχαν μερικά νούμερα τηλεφώνου.

Σίγουρα κάτι ύπουλο σχεδίαζε η Demeter. Από το πρωί που είχαν αφήσει τη βάση, ενώ όλες οι υπόλοιπες κοιμούνταν, φαινόταν πως ετοιμαζόταν κάτι. Ίσως μια νέα ληστεία. Ή απλά κάποια εξυπηρέτηση σε μια από τις γνωριμίες της αρχηγού τους. Η Mera είχε κόψει πολλούς λαιμούς και είχε σπάσει πολλά κόκαλα για χάρη της και τώρα ετοιμαζόταν για το έγκλημα του αιώνα. Δε θα έκανε πίσω. Τα χρήματα θα τη λύτρωναν. Λαχταρούσε να τα πάρει.

Κάθισε στην μοναδική καρέκλα του νεκροτομείου και κοιτούσε γύρω της, σκεπτόμενη πώς θα κατάφερνε να μετατρέψει αυτό το σκονισμένο δωμάτιο σε σοβαρό νεκροτομείο.

Η Demeter, από την άλλη, πλεον Diana Prince, είχε καταπιαστεί στο να λέει καλημέρα σε όλους της τους νέους συναδέλφους και παράλληλα να τους παρατηρεί. Η μέρα της ξεκίνησε με τον Spencer, τον κοκορόμυαλο διοικητή ο οποίος φαινόταν ιδιαίτερα χαρούμενος με την άφιξή τους.

Έπειτα μίλησε στην Cara. Τώρα είχε σειρά η δεύτερη γυναίκα του τμήματος. H Helena. Η περίεργη καστανή που δεν έδειχνε να εμπλέκεται και τόσο στις συζητήσεις και στη δράση.

"Καλημέρα, Helena," της είπε με ένα μεγάλο, ευγενικό χαμόγελο, καθώς αυτή γυρνούσε προς το μέρος της.

"Καλημέρα και σε εσένα... Diana. Θυμάμαι καλά;"

"Πολύ καλά," τη διαβεβαίωσε η Demeter με ένα καθυσηχαστικό βλέμμα συνοδευόμενο από νεύμα, ενώ την παρατηρούσε.
Ο φάκελος που της είχε προμηθεύσει η Ashley εμφανίστηκε μπροστά της.

Helena Blair Burt

Ετών:28
Τόπος Γέννησης: Εδιμβούργο, Αγγλία.
Μονογονεϊκή Οικογένεια. Ο πατέρας τους εγκατέλειψε. Έχει μια αδερφή που σπάνια βλέπει, εξαιτίας των δέκα χρόνων που την περνάει στην ηλικία.
Έχει κάνει δύο μεταπτυχιακά στην Αμερική και προσβλήθηκε αμέσως όταν έκανε αίτηση, λόγω των συστατικών επιστολών που έφερε.

Έπειτα πήρε ένα δευτερόλεπτο να την παρατηρήσει.

Οξύθυμη. Μόνη. Η μητέρα της πέθανε έξι ή εφτά μήνες πριν. Δυστυχισμένη. Απογοητευμένη από τη ζωή της. Έχει κάνει λάθη και δεν τα αποδέχεται. Είναι ερωτευμένη με έναν από εδώ μέσα ωστόσο με άλλον κοιμήθηκε προχθές το βράδυ. Ενδιαφέρουσα περίπτωση.

Χαμογέλασε απότομα και τελικά γύρισε ξανά και την κοίταξε κατευθείαν στα μάτια.

"Θα τα πούμε αργότερα. Έχω μερικές δουλειές."

Και χωρίς να πει τίποτα άλλο, της χάρισε ένα σύντομο χαμόγελο και στράφηκε προς τον Xavier που καθόταν λίγα μέτρα πιο πέρα, στον διάδρομο.

Σε αυτά τα τέσσερα δευτερόλεπτα της διαδρομής που έκανε για να φτάσει, πληκτρολόγησε στο τυφλό σύστημα ένα μήνυμα στη Mera.

Τώρα.

Αν όλα πήγαιναν καλά, το σχέδιο θα κυλούσε με ακρίβεια δευτερολέπτου.

Όταν ο Xavier την αντιλήφθηκε, της χαμογέλασε πλατιά και την καλημέρισε.

Xavier Button

Ετών:29
Τόπος Γέννησης: Σουηδία. Εκεί πέρασε τα πρώτα δεκαέξι χρόνια της ζωής του, ώσπου ήρθε στην Αγγλία.
Σπούδασε αστυνομικός μόνο και μόνο γιατί είχε τον διορισμό του σίγουρο λόγω του θείου του, του Francis Spencer. Ασχολείται κυρίως με την οδήγηση του περιπολικού και κατά καιρούς με την 'επίβλεψη' των υπολοίπων, χαζές διαταγές του θείου του, του διοικητή.

Ήταν πολύ εύκολος να παρατηρηθεί τελικά, αφού δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να την κοιτάει, καθώς τη ρωτούσε ηλίθια πράγματα όπως το τι θα έκανε τώρα με το νεκροτομείο. Εκείνη, ως σωστή πολυπράγμων, του απαντούσε και τον παρατηρούσε ταυτόχρονα.

Κυκλοθυμικός. Ζει ακόμα με τους γονείς του. Γυμνάζεται τακτικά αλλά δεν αποφεύγει το φαγητό της μαμάς. Δεν έχει αδέρφια. Έχει δύο σκύλους, έναν μεγάλο και έναν μικρότερο, πιθανότατα ένα Λαμπραντόρ και ένα Μπουλντόγκ. Λίγο μισογύνης, μάλλον από τον θείο του, και ιδιότροπος, σίγουρα από τον θείο του.

"Και από πού θα προμηθευτείς τον εξοπλισμό που χρειάζεσαι;" Τον άκουσε να τη ρωτάει, ενώ σήκωσε τα μάτια της στα δικά του ξανά.

"Μην ανησυχείς και έχω εγώ τις επαφές μου," του απάντησε με ένα έξυπνο χαμόγελο και αφού τον έσπρωξε απαλά στον ώμο, προχώρησε στον επόμενο, τον Neil, που ήξερε ότι θα βρισκόταν στο γραφείο του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Hal όταν έκλεισε πίσω του την πόρτα του τμήματος, ήταν να αναζητήσει με τα μάτια του την Helena. Ανησύχησε όταν δεν την είδε κάπου στο οπτικό του πεδίο. Συνήθως, η αστυνομικός καθόταν στη Γραμματεία και συζητούσε με την Cara, την μοναδική γυναίκα εκτός από την ίδια. Βέβαια, τώρα υπήρχαν και οι δύο νέες αφίξεις, -της νέας ιατροδικαστού και της βοηθού της- αλλά ήταν σίγουρος ότι οι συνήθειές της δεν θα επηρεάζονταν αισθητά, τουλάχιστον όχι τόσο γρήγορα.

Την αναζήτησε ξανά. Δεν τη βρήκε. Τότε αποφάσισε να μιλήσει στην Cara, που κατά πάσα πιθανότητα είχε αντιληφθεί τον ερχομό του, ακόμα και αν δεν το έδειχνε.

"Καλημέρα, Cara," της είπε με ένα μικρό μειδίαμα.

"Καλημέρα, Hal," του είπε κι εκείνη, αφήνοντας για μισό λεπτό τον υπολογιστή της, για να του μιλήσει.

"Η Helena δεν ήρθε ακόμα;" Μπήκε κατευθείαν στο θέμα. Συχαινόταν τους προλόγους και τις χρονοτριβές.

"Ήρθε, και, αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να βρίσκεται στο νεκροτομείο με τη βοηθό της καινούριας ιατροδικαστού," του απάντησε με αρκετή σιγουριά η παρατηρητική γραμματέας.

"Σε ευχαριστώ," αποκρίθηκε ξερά ο Hal και αφού πέρασε από το γραφείο του και άφησε τα πράγματά του, κατευθύνθηκε στο νεκροτομείο.

"Με συγχωρείτε," ανακοίνωσε ευγενικά, καθώς άνοιγε την πόρτα του νεκροτομείου, βρίσκοντας την Helena να συζητάει με την βοηθό της ιατροδικαστού -μια μελαχρινή που δε φαινόταν τόσο έξυπνη όσο η προϊσταμένη της.

"Παρακαλώ," αποκρίθηκε ακόμα πιο ευγενικά η βοηθός. "Σε τι μπορώ να σας βοηθήσω;"

"Θα ήθελα να απασχολήσω για λίγο την Helena," απάντησε ο Hal, τρίβοντας τον δείκτη με τον αντίχειρά του για να υποδείξει το 'λίγο'.

"Μα φυσικά," αποκρίθηκε η βοηθός πάλι και παραμέρισε, αφήνοντας χώρο στην Helena, η οποία διστακτικά προχώρησε προς τον Hal, με ένα ατσάλινο βλέμμα και με τις γροθιές της σφιγμένες. Ήξερε πολύ καλά για τι θα της μιλούσε.

Ο Hal με το που έφτασε κοντά του, την οδήγησε έξω από το νεκροτομείο και έκλεισε την πόρτα.

"Τι θες;" Απαίτησε να μάθει, σφίγγοντας τα δόντια της η Helena.

"Γιατί χθες δεν με ακολούθησες όταν σου είπα να έρθεις σπίτι μου;" Ρώτησε με φλογισμένα μάτια ο Hal.

"Νομίζω σου είπα ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσουμε εμείς οι δύο. Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον για εσένα. Δε θέλω να είμαι μαζί σου. Κι εδώ τελειώνει ό,τι νόμιζες πως είχαμε."
Και αφού είπε αυτά, η Helena ξεκίνησε να περπατάει βιαστικά προς τα γραφεία. Ο Hal την άρπαξε από τον ώμο.

"Γιατί το κάνεις αυτό;"

"Άφησε με."

"Γιατί δεν μπορείς να καταλάβεις ότι ο Doug δεν σε θέλει; Γαμώτο, βάλε μυαλό!"

Τα τελευταία λόγια του της τρύπωσαν την καρδιά και δαγκώθηκε, για να μην δακρύσει.

"Σκάσε και άφησε με."

"Όχι. Δεν μπορώ. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου, Helena. Δώσε μου μια ευκαιρία, σε παρακαλώ."
Ακουγόταν σαν να την ικέτευε. Ίσως και να ήταν έτσι.

Όμως κι εκείνη είχε ατσάλινο πείσμα.

"Δεν υπάρχουν ευκαιρίες να σου δώσω. Άσε με ήσυχη."

Και χωρίς να τον προειδοποιήσει, σήκωσε με ταχύτητα φωτός το χέρι της και του έριξε ένα δυνατό χαστούκι στο φρεσκοξυρισμένο μάγουλό του.

Ξαφνιάστηκε τόσο από την κίνηση, που την άφησε κι εκείνη, αφού του έριξε μια τελευταία ματιά γεμάτη οργή, γύρισε και απομακρύνθηκε.
Ο Hal χτύπησε με τη γροθιά του τον τοίχο και σχεδόν ούρλιαξε.

Σκατά.

Και τότε ακριβώς, ήχησε ο συναγερμός. Η φωνή της Cara αντήχησε στους τοίχους του διαδρόμου.

"Όλοι στο γραφείο του διοικητή. Έχουμε ληστεία σε πολυκατάστημα. Πιθανότατα μακελειό. Επαναλαμβάνω. Όλοι στο γραφείο του διοικητή τώρα."

Η Mera κατάλαβε αμέσως τι είχε συμβεί με το που άκουσε την Cara από το μεγάφωνο.

Η Demeter δεν μπορούσε να συγκρατήσει το χαμόγελό της καθώς προχωρούσε προς το γραφείο του Spencer πίσω από τον Neil.

Περίφημα.

########################

Ωραία... Οπως καταλαβαίνετε, στο επόμενο κεφάλαιο θα δούμε ΔΡΑΣΗ με ληστείες, μακελειό και αστυνομία. Ετοιμαστείτε.

Το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην LernLoloJergi

Από μένα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και με το καλό να μπούμε στο 2017!!!!!

[Αν και μπορεί εκείνη την ημέρα να ανεβάσω και το επόμενο κεφάλαιο ;)]