Η Cara έμεινε για άλλη μια φορά στο γραφείο της. Από το βάθος του διαδρόμου ακούγονταν βοές και ανάμεικτες φωνές. Φυσικά, μία μονάχα εξουσίαζε όλες τις άλλες. Η βροντερή και έξαλλη φωνή του κυρίου Spencer.

Η Cara αντιλήφθηκε την αποτυχία της αποστολής τους από τη στιγμή που είδε την απογοήτευση ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Grant, του πρώτου που πέρασε το κατώφλι της πόρτας και μπήκε στη Γραμματεία, αφότου γύρισαν. Όταν δε της εξήγησαν τα όσα συνέβησαν, όσο πιο λεπτομερώς γινόταν, κατάλαβε το μέγεθος της αποτυχίας.

Ο κύριος Spencer τους είχε καλέσει στο γραφείο του λίγα λεπτά αργότερα κι εκείνοι αμίλητοι, με σκυμμένο το κεφάλι, υπέμειναν τις ατέλειωτες αποδοκιμασίες του. Ήταν έξω φρενών. Δε μπορούσε να διανοηθεί το ότι, από τη στιγμή που νόμιζε ότι είχε τους καλύτερους, αποδείχθηκαν όλοι εντελώς ανίκανοι.

"Δεν είναι δυνατόν! Δεν υφίσταται τέτοιο πράγμα! Είστε όλοι σας άχρηστοι και λυπάμαι που σας εμπιστεύομαι και σας θεωρώ και άξιους!" Αντηχούσαν τα ξεσπάσματα του κυρίου Spencer σαν βομβοί μελισσών και έφταναν από τη μια άκρη του τμήματος στην άλλη.

"Είχατε τρία για να μην πω τέσσερα μέλη της συμμορίας στα χέρια σας! Λίγο να τα απλώνατε θα τους πιάνετε βρε ζώα! Οι σπουδές σας και οι διακρίσεις σας υποδεικνύουν ότι είστε θαύματα, όχι αστυνόμοι! Κι όμως κάθε μέρα μου αποδεικνύετε το αντίθετο!"

"Κύριε Spencer, δεν έχετε δίκιο σε όσα λέτε," προσπάθησε να του αντιμιλήσει η Helena, η μοναδική γυναίκα που βρισκόταν εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα και ο διοικητής τους την έκοψε απότομα, με τη γνωστή του αγένεια.

"Σιωπή, δεσποινίς Burt! Για σας το δίκιο είναι μόνο ό,τι σας βολεύει και σας συμφέρει! Έχω απόλυτο δίκιο κι οποίος διαφωνεί ας τολμήσει να το πει και να το αποδείξει!"

"Εγώ θα διαφωνήσω μαζί σας," σήκωσε το χέρι του επιδεικτικά ο Hal, όταν τελείωσε τον χιλιοστό του λόγο ο διοικητής τους.

Ο Spencer του έριξε ένα υποτιμητικό βλέμμα για να τον αποθαρρύνει, αλλά του απήυθυνε τον λόγο.

"Μίλησε αν θεωρείς ότι θα φανείς πειστικός, κύριε Herbert."

Ο Hal καθάρισε τον λαιμό του -φανερά αμήχανος με την κατάσταση- αλλά αποφασισμένος να καταλάβει ο διοικητής τους την παράνοιά του.

"Κύριε Spencer, είναι φανερό ότι η κρίση σας αδικεί όχι μόνο εμάς αλλά και εσάς, αφού εάν εμείς δεν κινηθήκαμε σωστά -όπως υποστηρίζετε- τότε μέρος της ευθύνης φέρετε κι εσείς."

Έκανε μια σύντομη παύση κατά την οποία ο διοικητής τους βρήκε την ευκαιρία κι έκατσε στην καρέκλα του, ενώ δεν έπαιρνε τα μάτια του από πάνω του, ούτε του ένευσε να συνεχίσει. Το είχε αφήσει όλο πάνω του. Για αυτό και ο Hal συνέχισε, με το που ο Spencer σταύρωσε τα πόδια του στην καρέκλα.

"Η συμμορία την οποία αντιμετωπίζουμε τις τελευταίες μέρες είναι -προφανώς-ισχυρότερη και πολύ πιο οργανωμένη από όσες έχουμε συναντήσει ως τώρα. Είχαν ήδη απενεργοποιήσει τις κάμερες του κτηρίου όπου επιτέθηκαν και αντί να το ληστέψουν απλά και να εξαφανιστούν, επέλεξαν να τραυματίσουν μέλη της Ασφαλείας του καταστήματος και να προκαλέσουν την Αστυνομία. Ας μη μιλήσουμε φυσικά για την απροσδόκητη παρεμβολή της μυστηριώδους γυναίκας, που ουσιαστικά κανόνισε την έκβαση του γεγονότος."

Σειρά είχε ο Grant, ο οποίος έκανε σήμα στον Hal να μη μιλήσει άλλο, θα συνέχιζε ο ίδιος.

"Από όσα έδειξαν οι χθεσινές εξελίξεις είναι σίγουρο, θεωρώ, ότι η συμμορία έχει τεράστια υποστήριξη από πίσω. Αυτή η γυναίκα -από τον Καναδά αν κρίνω από την προφορά της- ήξερε τι έκανε. Ήταν αποφασισμένη, σίγουρη για τον εαυτό της, θρασύς μεν αλλά με αυτοπεποίθηση. Την αυτοπεποίθηση την κερδίζεις μόνο όταν είσαι ανώτερος . Για να θεωρεί αυτή η γυναίκα τον εαυτό της ανώτερο, σημαίνει ότι έχει παντού ανθρώπους και μέσα που παρακολουθούν τα πάντα. Δε θα ήμουν καθόλου έκπληκτος αν πίσω από όλα αυτά κρυβόταν η μαφία ή μια καλά οργανωμένη τρομοκρατική οργάνωση."

"Εκείνος ο ντετέκτιβ που υποτίθεται πως προσλάβαμε, ο Jason Zent, πότε θα έρθει;" Ρώτησε ο Xavier.

"Στο τηλέφωνο είχε πει ότι θα έρθει, τουλάχιστον," απάντησε ο Neil.

"Σκάστε!" Επέβαλε σιωπή ξανά ο Spencer και σηκώθηκε από την καρέκλα του. "Θα σας πω μια εξέλιξη από την πλευρά μου που συνέβη σήμερα το πρωί και νομίζω ότι θα μας βοηθήσει."

Ακολούθησε σύντομη παύση, εσκεμμένα για να τους σπάσει λίγο τα νεύρα.

"Λοιπόν, έλαβα ένα άγνωστο τηλεφώνημα που δεν έμοιαζε ενδοχώριο. Πριν μέρες είχα βάλει την δεσποινίδα Faye -εκείνο το πράγμα που βλέπετε στη γραμματεία, που αν και δεν είναι φυσική ξανθιά η συμπεριφορά της αποδεικνύει το αντίθετο- να ψάξει για συμμορίες που επιδεικνύουν τέτοιες συμπεριφορές και πρόσφατα εγκατέλειψαν πόλεις της χώρας, αλλά και του εξωτερικού. Δεν εξεπλάγην καθόλου λοιπόν από το τηλεφώνημα που προανέφερα. Ήταν από τη CIA. Μου μίλησαν για μια παρόμοια συμμορία, η οποία είχε την έδρα της στο New Jersey κι εξαφανίστηκε πριν από τέσσερις μήνες."

"Ίσως ήρθαν εδώ για να τους ξεφύγουν," συμπέρανε ο Doug.

"Αυτό πιστεύω κι εγώ," συμφώνησε ο Spencer. "Μου είπαν όμως και κάτι άλλο το οποίο θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό. Μου μίλησαν για έναν ειδικό τους πράκτορα, που έστειλαν για να επιληφθεί του θέματος εδώ. Έχουμε έναν σύμμαχο με το μέρος μας. Για λόγους ασφαλείας, όμως, δεν δύνανται να μας αποκαλύψουν την ταυτότητά του. Διαλυθείτε τώρα, γιατί με τις φωνές θα τρομάξουμε τις καινούργιες και θα μας φύγουν."

"Ξεχνάτε ότι οι καινούργιες είναι ιατροδικαστίνες," τόνισε ο Doug. "Πιθανότατα έχουν δει και ακούσει χειρότερα."

"Μήπως υπάρχουν χειρότερα από τον Spencer;" Μουρμούρισε ο Grant στον Neil και γέλασαν.

"Άντε, άντε. Φύγετε να μην σας βλέπω. Και να ξαναέρθετε μόνο όταν θα έχετε μια σοβαρή πρόταση ή ένα σχέδιο της προκοπής να συζητήσουμε," τους έδιωξε ο κύριος Spencer κουνώντας τα χέρια του προς όλες τις κατευθύνσεις.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Η Cara καθόταν πάλι μόνη στη Γραμματεία. Παρόλο που η θυελλώδης συνεδρίαση είχε λήξει εδώ και αρκετή ώρα, όλοι είχαν αποσυρθεί στα γραφεία τους και δεν τολμούσαν να φωνάξουν ή να κάνουν οποιουδήποτε είδους θόρυβο. Κατά πάσα πιθανότητα σκέφτονταν και μελετούσαν ο καθένας ξεχωριστά την επόμενη κίνηση του τμήματος ενάντια στη νέα, μείζονα απειλή που ορθώνονταν μπροστά τους.

Η πόρτα του τμήματος που άνοιξε και μετά έκλεισε -με λιγότερο θόρυβο- διέκοψε τις σκέψεις της. Δεν χρειαζόταν πλέον να κοιτάει για να αναγνωρίσει τον Stephen. Το περπάτημά του είχε κάτι το χαρακτηριστικό.

"Καλημέρα," είπε χαρωπά και βολεύτηκε σε μια καρέκλα. "Τι κάνεις;"

"Καλά, εσύ;" αποκρίθηκε αδιάφορα και τυπικά με καινούρια ερώτηση η Cara. Όταν, ωστόσο, σήκωσε το κεφάλι της και τον αντίκρισε, κόντεψαν να της πέσουν τα γυαλιά. Κρατούσε στο ένα χέρι ένα τεράστιο σακίδιο που έμοιαζε γεμάτο με πράγματα και στο άλλο χέρι έναν φορητό υπολογιστή με ένα μεγάλο ζευγάρι ακουστικά.

Δεν ήξερε με τι να απορήσει πρώτα.

"Γιατί τόσο μεγάλα ακουστικά;" Ρώτησε στο τέλος, για να σπάσει την αμήχανη σιωπή.

Ο Stephen, απτόητος, ακόμα χαμογελούσε.

"Τι να κάνω; Έχω μεγάλο κεφάλι," απάντησε ευδιάθετα.

"Τόσο χώρο πιάνει πια το άχυρο;" Απόρησε η Cara, πιο πολύ στον εαυτό της παρά στον Stephen.

"Τι εννοείς με αυτό;"

"Τίποτα, τίποτα. Μην ανησυχείς," τον καθησύχασε η γραμματέας. "Η τσάντα τι έχει μέσα;"

"Σήμερα μαγείρεψα νωρίς και σας έφερα να φάτε," αποκρίθηκε χαρούμενα ακόμα ο Stephen και προχώρησε να ανοίξει την τσάντα, αλλά η Cara τον σταμάτησε.

"Καλύτερα όχι ακόμα. Είχαμε μια δύσκολη μέρα και ας καθυστερήσει λίγο η σίτιση."

"Ό,τι πεις," υπάκουσε ο Stephen με ένα ανασήκωμα των ώμων του. Ύστερα άνοιξε τον υπολογιστή και φόρεσε τα ακουστικά.

"Καλώδιο δεν έχουν;" Απόρησε η Cara.

"Είναι ασύρματα," της εξήγησε ο Stephen.

"Τι θα δεις, αν επιτρέπεται;"

"The 100. Ξέρεις πόσο ενδιαφέρον είναι;"

"Γιατί όχι;" Ανασήκωσε με τη σειρά της τους ώμους της η Cara. "Αφού δεν βλέπεις The Simpsons πάλι καλά."

"Αυτό θα το δω σε λίγο," της έλυσε την απορία ο Stephen.

Η Cara σχεδόν γέλασε με την παιδικότητα αυτού του ανθρώπου. Ήταν τελικά μια ευχάριστη παρουσία αφού έδινε μια ευχάριστη νότα στις βαρετές, πληκτικές ώρες που παλιά ήταν αυτή, το αιρ-κοντίσιον κι ο υπολογιστής μαζί με απόλυτη σιωπή και μοναξιά.

Μετά από δυο επεισόδια The 100, ο Stephen έκλεισε τον υπολογιστή και βολεύτηκε στην καρέκλα του. Δε μίλησε απλά την παρακολουθούσε στη δουλειά της.

Εκείνη τη στιγμή, ακούστηκαν γυναικεία βήματα. Η Cara υπέθεσε ότι θα ήταν μια από τις καινούργιες. Η Helena δε θα μπορούσε να περπατάει έτσι.

Τελικά ήταν η Diana. Η ιατροδικαστής τη χαιρέτησε ευγενικά και έριξε ένα παράξενο βλέμμα στον Stephen.

"Diana," συστήθηκε ξερά.

"Stephen. Χάρηκα."

"Εγώ να δεις," ήρθε η πιο ψυχρή απάντηση που είχε ακούσει ποτέ η Cara.

"Δεσποινίς Prince! Στο γραφείο μου, παρακαλώ," ακούστηκε μια φωνή από βαθιά μέσα στο κτίριο. Αναμφίβολα ο κύριος Spencer.

"Πρέπει να πηγαίνω. Να με συγχωρείτε. Γεια σας," χαιρέτησε γρήγορα η Demeter κι εξαφανίστηκε.

Η Cara κοιτούσε τον Stephen μπερδεμένη. Ο αδερφός του Grant δεν χαμογελούσε πια.

Και την ολοκαίνουργια σιωπή ήρθε να σπάσει η πόρτα του τμήματος. Ένας ψηλός, μελαχρινός άνδρας με γαλάζια μάτια κι ένας πιο κοντός και σουλουπωμένος νεαρός πίσω του μπήκαν σαν σίφουνας στη γραμματεία.

"Χαίρετε," είπαν κι οι δυο ταυτόχρονα.

"Καλωσήρθατε, κύριε Zent," τους χαμογέλασε η Cara. "Κι εσείς κύριε Deaf."

"Παρακαλώ, Cara, είμαστε ο Jason και ο Kal," έδιωξε τις επισημότητες ο ψηλός, ο Jason, που δεν άφηνε τον Kal να πει λέξη.

Ύστερα, προχώρησαν κι οι δυο προς το γραφείο του Spencer, χωρίς να δώσουν σημασία στον Stephen, που έδειχνε ιδιαίτερα ενοχλημένος.

"Ποιοί είναι αυτοί;" Ρώτησε σαν πεντάχρονο, όταν απομακρύνθηκαν.

"Jason Zent και Kal Deaf," του εξήγησε η Cara. "Από τους καλύτερους ντετέκτιβ στο Λονδίνο."

"Ώστε αυτοί είναι οι περιβόητοι ντετέκτιβ," παρατήρησε με μισο θαυμασμό και μισή περιέργεια ο αδερφός του Grant και έξυσε νευρικά το πιγούνι του.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Οι δυο ντετέκτιβ προσπέρασαν τη Mera. Εκείνη δεν τους έδωσε σημασία. Έψαχνε τη Demeter και δεν μπορούσε να τη βρει. Τότε, άνοιξε μια πόρτα από ένα γραφείο και γύρισε να δει ποιός ήταν.

Όταν τα μάτια της συναντήθηκαν με τα μάτια του Doug, είδε ξανά μια ολόκληρη νύχτα, μια συνάντηση που χαρακτηκε στις μνήμες τους, δυο υπέροχα, γαλανά μάτια και μια αμήχανη κίνηση. Όλα τα ξαναζούσαν.

Τον έβλεπε μπροστά της. Έμοιαζε με παραμύθι.

Παραμύθια όμως δεν υπάρχουν στη ζωή.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Δεν νομίζω να έχω ξαναβάλει τόσες εξελίξεις σε κεφάλαιο μέχρι τώρα...

Στο επόμενο:

•Jason & Kal συζητούν με τον Spencer παρουσία της Diana/Demeter

•στο κρυσφύγετο της συμμορίας δημιουργούνται απορίες

•ο Doug και η Mera γνωρίζονται κανονικά

•ο Stephen αποφασίζει να αναλάβει δράση

Θα τα πούμε την επόμενη εβδομάδα!