-Αυτό το κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στις -crylands & DianaPn -

-Απολογούμαι από τώρα για την έλλειψη gifs από αυτό το κεφάλαιο. Απλά βιαζόμουν τόσο να το γράψω που δεν πρόλαβα να ασχοληθώ με gifs-

Αν και βρίσκομαι σε διακοπές και κανονικά έπρεπε να ηρεμώ, εγώ κάθομαι και γράφω σαν την ηλίθια.

Τέλος πάντων,

ΚΑΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ!!!

Ένας τραχύς και εκκωφαντικός ήχος αντήχησε στο υπνοδωμάτιο της Mera στο καταφύγιο και την ανάγκασε να ξυπνήσει από τον ύπνο της. Ζήτημα αν είχε κοιμηθεί τρεις ώρες. Όλο το βράδυ σκεφτόταν τον πανέμορφο άγνωστο, τον Doug. Για πρώτη φορά στη ζωή της ένιωσε ασφαλής στα χέρια ενός άντρα και απλά τον άφησε να της ξεγλιστρήσει και να χαθεί.

Κοίταξε το κουτί με τα μαχαίρια της στο κομοδίνο ακριβώς δίπλα στο προσκέφαλό της. Εχθές δεν τα είχε ακουμπήσει σχεδόν καθόλου και ήδη της έλειπαν. Πήρε το κουτί μαζί της, αφήνοντας το άλλο κουτί με τα Shuriken στο συρτάρι του κομοδίνου της.

Στο δρόμο προς το κύριο δωμάτιο του καταφυγίου, η Mera ανέλυε τον ήχο που την ξύπνησε στο μυαλό της. Ήταν σίγουρα σπάσιμο. Πιθανότατα η Ashley, που ήταν απρόσεκτη, ή η Stephanie, που σκεφτόταν δεκάδες πράγματα ταυτόχρονα, είχαν σπάσει κάποιο ποτήρι ή πιάτο ενώ το κρατούσαν.
Κούνησε το κεφάλι της απογοητευμένα. Αυτά τα κορίτσια δεν θα μάθουν ποτέ.

Με το που ετοιμάστηκε να μπει στο δωμάτιο θυμήθηκε τα λόγια της Stephanie το προηγούμενο βράδυ.
'Η Demeter θα σε περιμένει στις οκτώ ακριβώς στο οπλοστάσιο.'
Κοίταξε το ρολόι του τοίχου.
Ήταν εννέα και τέταρτο.
Με μια ποικιλία από βρισιές για την μνήμη της, μπήκε διστακτικά στο δωμάτιο που φιλοξενούσε όλες τις συναδέλφους τις και συντρόφισσες στο έγκλημα.

"Καλημέρα, Ωραία Κοιμωμένη," την επέπληξε μαζί με μια καλημέρα η Demeter που καθόταν στην άκρη του πάγκου με απολύτως τίποτα στα χέρια της.

"Καλημέρα σε όλες σας," αποκρίθηκε η Mera με ένα εξαναγκασμένο χαμόγελο.

Ύστερα πήρε τη θέση της στον πάγκο, δίπλα στην Eve και περίμενε να της σερβίρουν τον καφέ της. Γαλλικός, με μπόλικο γάλα και κανέλα.

Σήμερα ήταν σειρά της Ashley στην κουζίνα και στην οποιαδήποτε παρασκευή γευμάτων.

"Ποια έσπασε το πιάτο πριν;" Ρώτησε ψυχρά η Mera πίνοντας μια γουλιά από τον καφέ της.

"Εγώ," απάντησε αμέσως η Demeter, "ελπίζοντας να σε ξυπνήσω."

Η Mera απογοητεύτηκε για ένα δευτερόλεπτο που έπεσε έξω σε πρόβλεψη.

"Όσο για αυτό..." μουρμούρισε γκρινιάρικα.

"Πώς ήταν η χθεσινή σας εξόρμηση;" Ρώτησε η αρχηγός τους αποσκοπώντας να ξεκινήσει μια συζήτηση.

"Ενδιαφέρουσα," απάντησε μονολεκτικά η Stephanie.

"Κρίμα που δεν ήρθες," πρόσθεσε η Eve και δάγκωσε λίγο από την φρυγανιά με μαρμελάδα φράουλα που της είχε ετοιμάσει η Ashley.

"Ναι, κρίμα," έγνεψε συγκαταβατικά η Grace.

"Αν και η αγαπητή μας αρχηγός φαίνεται πως είχε επίσης μια έξοδο εχθές," δήλωσε η Mera χωρίς να κοιτάει κάποια συγκεκριμένα, σαν ένα απλό γεγονός.

Όλες γύρισαν και την κοίταξαν έκπληκτες εκτός από την Demeter, η οποία παρέμεινε ψύχραιμη.

"Τι σε κάνει να το πιστεύεις αυτό, Mera;" Ζήτησε να μάθει η Stephanie με ένα βλέμμα γεμάτο υποψία και δυσπιστία.

"Μήπως την είδες κάπου κι εμείς όχι;" Αναρωτήθηκε η Ashley η οποία είχε παρατήσει τον δικό της καφέ στην καφετιέρα· ούτε καν στην κούπα δεν κατάφερε να τον βάλει.

"Τίποτα τέτοιο," αρνήθηκε η Mera. "Απλά φαίνεται στη γλώσσα του σώματός της. Είναι εξαιρετικά κεφάτη και γεμάτη ενέργεια. Προφανώς εχθές ξενύχτησε από τα κουρασμένα της μάτια, παρόλα αυτά από την διάθεσή της φαίνεται ότι δεν δούλευε όλο το βράδυ πάνω από το τραπέζι της."
Μετά από όλα αυτά, η νεαρή δολοφόνος σώπασε.

Η υπόλοιπη ομάδα είχε σαστίσει. Μια κοιτούσαν τη Mera με μάτια ορθάνοιχτα, μια τη Demeter η οποία παρέμενε τρομακτικά ψύχραιμη και μια κοιταζόντουσαν μεταξύ τους.

"Ισχύει αυτό, Demeter;" Ρώτησε η Eve, κοιτώντας κατευθείαν την αρχηγό τους, μιας και συνήλθε πρώτη από την έκπληξη.

"Αλήθεια είναι," αποκρίθηκε δωρικά η αρχηγός τους και έγνεψε κοφτά.

"Πώς ήταν λοιπόν η δική σου εξόρμηση;" Αναρωτήθηκε η Grace.

"Βαρετή," απάντησε εκείνη και ο τόνος της έλεγε ξεκάθαρα πως δεν ήθελε να μιλήσει άλλο για αυτό.

"Δεν θα το έλεγα," αντιτάχθηκε η Mera.

Η Demeter της πέταξε την πιο αγριωπή της ματιά, ευελπιστώντας να την κάνει να σωπάσει πριν πει κάτι απρεπές.

"Αυτή κάτι ξέρει και δεν το λέει," ψιθύρισε σε έναν ύποπτο τόνο η Grace.

Η Mera σώπασε. Δεν ξαναμίλησε όταν η Demeter συνέχισε να συζητάει με τις υπόλοιπες για θέματα τελείως άσχετα, που ποτέ δεν περίμενε ότι θα τις άκουγε να συζητούν· η μητρότητα, ο γάμος, το κομψό ντύσιμο, το savoir vivre, η κηπουρική ήταν μόνο δείγματα των όσων άκουσε.

Κάπως έτσι πέρασε μία ώρα και κάτι. Έπειτα η Demeter έδωσε τέλος στην συζήτηση που δεν έμοιαζε να έχει τελειωμό και άφησε να απλωθεί μια βαριά σιωπή, η οποία έμοιαζε επίσης ατελείωτη.
Καμία όμως δεν ήθελε να πει ούτε καν μία λέξη.

Η Mera είχε παραξενευτεί από την όλη κατάσταση. Παρόλα αυτά, συνέχισε να πίνει τον γαλλικό της καφέ όπως έκαναν και οι υπόλοιπες. Μέχρι και η Ashley είχε καθίσει σε μία καρέκλα δίπλα στην Grace και έτρωγε το πρωινό της σιωπηλά.

Η σιωπή είναι χρυσός, λέει ο λαός. Η Mera όμως δεν έβλεπε τίποτα αξιοπρόσεκτο σε όλη αυτή την έλλειψη φωνητικής πανδαισίας. Αν και την είχε σχεδόν εκνευρίσει η ατελείωτη συζήτησή τους, την προτιμούσε χίλιες φορές από τη σιωπή και την αδράνεια.
Έκατσε και σκέφτηκε. Γιατί η Demeter να σταματήσει έτσι απλά την συζήτηση;
Για να σκεφτούμε, ήρθε η απάντηση στο μυαλό της.
Τι όμως;
Το σχέδιο, ήρθε η επόμενη απάντηση. Και αν θα λάβουμε μέρος.

Η μνήμη της ανακάλεσε όλα όσα είχαν συμβεί τη χθεσινή βραδιά. Όλα όσα τους είχε πει η Stephanie. Ήταν επικίνδυνο, ριψοκίνδυνο, χρονοβόρο αλλά η αμοιβή θα ήταν τεράστια. Με όλα αυτά τα χρήματα δε θα χρειάζονταν ποτέ να ξανακλέψει. Ένα ολόκληρο εκατομμύριο θα ήταν δικό της. Θα παραιτούνταν από τη συμμορία την επόμενη στιγμή και θα έφευγε όσο πιο μακριά γινόταν. Στην Ευρώπη, στην Ασία. Θα ξεχνούσε τα πάντα. Και θα εμένα σε ένα ερημικό σπίτι, με έναν κήπο. Τίποτα άλλο δεν ήθελε. Είχε κουραστεί. Από τα εγκλήματα, τις ατελείωτες εκπαιδεύσεις, τις δολοφονίες, τις ληστείες, τις απάτες. Δεν έβλεπε την ώρα να τα αφήσει όλα πίσω και να κάνει μια νέα αρχή.

"Εγώ είμαι μέσα," είπε απλά, δυνατά και σταθερά.

"Τι εννοείς;" Ρώτησε η Demeter αν και ήδη γνώριζε την απάντηση. Ήταν πολύ πιο έξυπνη από αυτό.

"Θα συμμετάσχω στο κόλπο σου," αποκρίθηκε η Mera. "Για αυτό δεν ήθελες να σκεφτούμε;"

Η Demeter απλώς έγνεψε.

"Μιας και το ανέφερες, Mera," ξεκίνησε η Eve, "θα ήθελα να πω πως κι εγώ είμαι μέσα."

"Κι εγώ," συνέχισε η Grace.

"Κι εγώ, ως το τέλος," έγνεψε η Ashley.

"Για εμένα ξερεις," είπε απλά η Stephanie.

"Έξοχα," σχολίασε με ένα μειδίαμα η Demeter.  "Λοιπόν, ξεκινάμε;"

"Όποτε είσαι έτοιμη," αποκρίθηκε με αποφασιστικότητα η Mera.

"Stephanie πάρε το τόξο σου, Eve τα Sai κι όχι το katana, Grace τα δύο σου καλάσνικοφ. Ετοιμαστείτε για άλλη μια ληστεία τράπεζας," διέταξε η αρχηγός.

Οι τρεις κοπέλες υπάκουσαν με ένα νεύμα και αποσύρθηκαν αμέσως.
Έπειτα, η Demeter γύρισε προς την Ashley.

"Ετοίμασε τη θέση σου στους υπολογιστές και να είσαι σε διαρκή επικοινωνία μαζί τους."
Η νεαρή hacker έτρεξε να εκτελέσει τη διαταγή της.

Έμεινε μόνο η Mera στο τραπέζι με την Demeter.

"Εγώ τι θα κάνω;" Αναρωτήθηκε η πρώτη με μια φωνή που θα έσβηνε και φωτιά.

"Εσύ θα έρθεις μαζί μου στο οπλοστάσιο να συζητήσουμε για την ιδιαίτερη αποστολή σου," ήρθε μια στεγνή απάντηση από την αρχηγό.

"Γιατί διάλεξες εμένα;"

"Γιατί έχουμε σχεδόν τον ίδιο τρόπο σκέψης."

Μετά από αυτά τα λόγια, η Demeter σηκώθηκε από την καρέκλα της, μάζεψε όλα τα πιάτα, τα μαχαιροπίρουνα και τις κούπες, τα τοποθέτησε στο πλυντήριο πιάτων, το έβαλε μπρος και ύστερα κατευθύνθηκε με γρήγορα και μεγάλα βήματα στο οπλοστάσιο.

Η Mera την ακολούθησε χωρίς να πει τίποτα, περίεργη για το τι θα της έλεγε. Ήταν πρώτη φορά που δεν μπορούσε να προβλέψει κάτι. Αυτό και η συνάντησή της με τον Doug...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ξέρω ήταν μικρό κεφάλαιο, αλλά μέχρι εκεί ήθελα να γράψω.

Τι λέτε να της πει η Demeter????

Στο επόμενο κεφάλαιο θα δούμε... Αστυνομία εν δράσει και εγκληματικές σκηνές. Κι έναν τρελό του χωριού. Και μερικές αποκαλύψεις.

Τα λέμε τότε.