Οι δυο ντετέκτιβ δεν ήταν ούτε στο ελάχιστον κοντά στην διαλεύκανση της δολοφονίας της νεαρής ηθοποιού και αισθάνονταν και οι δυο πως μέχρι στιγμής τα υπάρχοντα στοιχεία συνέχιζαν να οδηγούν σε ένα μονοπάτι που οδηγούσε σε ακόμα πιο περίπλοκα σταυροδρόμια. Ο Ρόμπερτ ακόμα αναρωτιόταν γιατί δεν είχαν ήδη ανακρίνει τον Κρίστιαν Μαρτς, μιας και αποτελούσε τον βασικό ύποπτο της υπόθεσης ως ο σύζυγος του θύματος και ακόμα περισσότερο αφού είχε εγκαταλείψει το σπίτι της. Όμως εμπιστευόταν τον Τζακ και δεν ήθελε να τον αμφισβητήσει, γνωρίζοντας πως ο μεγαλύτερος συνεργάτης του είχε περισσότερη εμπειρία από εκείνον και στο παρελθόν είχε επιλύσει εντυπωσιακές υποθέσεις. Ο ίδιος φυσικά, πάντα κρατούσε τις σημειώσεις του μετά από κάθε ανάκριση, στις οποίες ανέτρεχε συχνά. Νέα ονόματα, νέα στοιχεία που δεν γινόταν να ήταν όλα άσχετα με την υπόθεση.

Έτσι έγινε και το πρωινό εκείνο. Όσο βρισκόταν σπίτι του και έπινε τον καφέ του έψαξε ξανά στη δερμάτινη ατζέντα του όλες τις πληροφορίες για τον Κρίστιαν Μαρτς που είχαν συλλέξει. Ίσως ο Τζακ ήθελε να ακολουθήσουν τη δική του τακτική και να το έχει δεχτεί, όμως κι εκείνος ένιωθε πιο σίγουρος έχοντας τον δικό του τρόπο κατά νου. Γύρισε τις σελίδες και βρέθηκε στην ανάκριση της Έλσας Μοντγκόμερι, της μεγάλης ντίβας που ήταν το πρώτο άτομο που είχαν ανακρίνει από τον λαμπερό κόσμο του Χόλυγουντ. Το βλέμμα του περνούσε γοργά από λέξεις που είχε διαβάσει μέχρι που έφτασε στο τέλος της σελίδας όταν διαπίστωσε κάτι. Απότομα τα γαλανά του μάτια πήγαν στο στοιχείο που τον ενδιέφερε. Μισάνοιξε τα χείλη και πήρε μια κοφτή ανάσα, θεώρησε τον εαυτό του ανόητο που τόσον καιρό είχε την αλήθεια μπροστά στα μάτια του κι εκείνος την προσπερνούσε.

Η Έλσα είχε αναφέρει πως ο Κρίστιαν είχε αναγκάσει την αδικοχαμένη κόρη της να παίξει σε ταινία ακατάλληλου περιεχομένου. Προφανώς γνώριζε ότι πίσω από τη δόξα και τη λάμψη πολλών αστέρων κρυβόταν ένας βούρκος και πως ο Κρίστιαν δεν ήταν άγιος για να μην κάνει κι εκείνος ατασθαλίες. Φυσικά ήταν ένα στοιχείο φαινομενικά άσχετο με τον φόνο της Μόνικα, όμως μπορούσε να τους οδηγήσει σε ένα νέο μονοπάτι, ίσως πιο σχετικό με τη διαλεύκανση αλλά και πιο σκοτεινό. Αν ο Κρίστιαν είχε δική του παραγωγή ταινιών ενηλίκων τότε ίσως είχε αναγκάσει και τη Μόνικα να συμμετάσχει, γι' αυτό εκείνη αναζητούσε διέξοδο σε βραχύβια πάθη. Σκέφτηκε πως η Έλσα θα γνώριζε ποιον είχε συμπρωταγωνιστή η κόρη της σε αυτή τη ταινία και με την ατζέντα ανά χείρας σηκώθηκε απότομα όρθιος, εκπλήσσοντας την γυναίκα του που διάβαζε ένα περιοδικό μόδας αμέριμνη απέναντί του.

«Πρέπει να πάω στο τμήμα.» Πιο πολύ μονολόγησε, παρά το εξήγησε στη Σόνια κι εκείνη χαμογέλασε, προσπαθώντας να συγκρατήσει το γέλιο που της προξένησε η εικόνα του άντρα της. Η Σόνια ήταν μια πρόσχαρη, χαριτωμένη κοπέλα, με ξανθά μαλλιά κουρεμένα σε ένα καρέ που έφτανε μέχρι το σαγόνι της και γαλάζια, μεγάλα μάτια. Τον Ρόμπερτ τον είχε μαγέψει από τη πρώτη στιγμή που την είδε στην ουρά του σινεμά για να κόψει εισιτήριο και έλεγε στους φίλους του όταν είχε βρει το θάρρος να της μιλήσει, πως βρήκε την τέλεια Αμερικανίδα. Μοιράζονταν και οι δυο την ίδια αγάπη για τον κινηματογράφο, τις αισθηματικές ταινίες και για το μυστήριο που έκρυβε συχνά η δουλειά του Ρόμπερτ. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε ζητήσει τη γνώμη της καθώς πάντα έβλεπε κάτι που εκείνος αγνοούσε. Ήταν η προσωπική του βοηθός αν και δεν ήθελε να την μπλέκει με τις σκοτεινές υποθέσεις που αναλάμβανε. Ένιωθε υπερβολικά τυχερός που την είχε για να την χάσει ξαφνικά από τα χέρια κάποιου παράφρονα.

«Με το εσώρουχο και το φανελάκι;» Ρώτησε η κοπέλα και τότε ο Ρόμπερτ διαπίστωσε την αμφίεση του. Ένα αμήχανο χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του και η Σόνια προσφέρθηκε να τον βοηθήσει, φέρνοντας του τα ρούχα από τη κρεβατοκάμαρα τους. Ο Ρόμπερτ την ευχαρίστησε και ντύθηκε βιαστικά. Όση ώρα ετοιμαζόταν, επεξεργαζόταν στο μυαλό του την νέα αυτή πληροφορία και την επόμενη κίνησή τους. Έπρεπε να δράσουν γρήγορα από εδώ και πέρα γιατί οι δημοσιογράφοι είχαν αρχίσει να γίνονται πιεστικοί και οι φήμες που διαδίδονταν πρόσβαλαν την μνήμη της ηθοποιού αλλά κα την αξιοπιστία της αστυνομίας. Ίσως μάθαιναν κάτι και από τον νεαρό ηθοποιό που εκκρεμούσε η ανάκρισή του, τον Τζίμι Άντερσον.

Θεωρούσε σχεδόν αδιανόητο ο Μαρς να έβαλε τη σύζυγό του να πρωταγωνιστήσει σε μια τέτοιου είδους ταινία, ειδικά αν πράγματι την αγαπούσε και δεν την έβλεπε σαν εύκολο χρήμα. Ίσως το σκεπτικό του Τζακ να ήταν σωστό. Όσο περισσότερα μάθαιναν για τον νεαρό σκηνοθέτη τόσο πιο εύκολο θα ήταν να τον αιφνιδιάσουν.

«Φεύγω.» Ανακοίνωσε στη σύζυγο του, η οποία ένιωθε μια μικρή απογοήτευση που ο άντρας της περνούσε περισσότερο χρόνο στη δουλειά παρά μαζί της, τόσο ώστε ούτε πρωινό σαν οικογένεια δεν μπορούσαν να πάρουν. Είχε αρχίσει όμως όσο περνούσε ο καιρός να το συνηθίζει και μάλιστα στήριζε τον Ρόμπερτ και ήθελε να τον δει να πετυχαίνει.

«Δεν πρόλαβα να σε χαρώ.» Του είπε κι εκείνος έσκυψε και της έδωσε ένα τρυφερό φιλί, όλο υποσχέσεις. Τα γαλανά τους μάτια κλείδωσαν και ο Ρόμπερτ χαμογέλασε σαγηνευτικά, κάνοντας το κράτημά του πιο σφιχτό γύρω από τη λεπτή της μέση.

«Θα τα πούμε το βράδυ.» Υποσχέθηκε και με ένα ακόμα αποχαιρετιστήριο φιλί, ο Ρόμπερτ την άφησε απρόθυμα από τα χέρια του και κίνησε προς την πόρτα, μόνο που η γλυκιά φωνή της τον σταμάτησε, όπως και το ελαφρύ τράβηγμα του μανικιού του. Ο ξανθός άντρας στράφηκε με περιέργεια προς τη σύζυγό του, γνωρίζοντας πως η Σόνια ποτέ δεν τον καθυστερούσε από τις υποχρεώσεις της δουλειάς του. Εκείνη όμως τον περίμενε με το ίδιο ζεστό χαμόγελο, κρατώντας στο ένα της χέρι το δερμάτινο σημειωματάριο.

«Αγάπη μου θα το ξέχναγες.» Του υπενθύμιζε και τα χείλη του Ρόμπερτ σχημάτισαν ένα πλατύ χαμόγελο. Πριν πάρει την ατζέντα από τα χέρια της, την κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του ανασηκώνοντάς την ελαφρώς από το έδαφος, κάνοντας τη κοπέλα να γελάσει δυνατά και να τυλίξει τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του άντρα προστατευτικά.

«Τι θα έκανα χωρίς εσένα!» Αναφώνησε και χώνοντας την ατζέντα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού του αναγκάστηκε να αποχωριστεί την όμορφη γυναίκα του και να αντιμετωπίσει την ψυχρή καθημερινότητα του επαγγέλματός του, έχοντας πάντα το ζεστό της χαμόγελο να του υπενθυμίζει να συνεχίζει να παλεύει για έναν καλύτερο κόσμο.

Όταν έφτασε στο τμήμα, ο Τζακ ήδη βρισκόταν εκεί, όρθιος πίσω από το γραφείο του, φτιάχνοντας τον γιακά από το σακάκι που μόλις είχε φορέσει ξανά. Ο Ρόμπερτ ανυπόμονος να του αποκαλύψει την νέα του ανακάλυψη, επιτάχυνε το βήμα του με το γαλανό του βλέμμα να λάμπει από έξαψη. Ο μεγαλύτερος ντετέκτιβ αντιλήφθηκε πως κάποιος τον πλησίαζε με φόρα και όταν έστρεψε το βλέμμα του και είδε τον συνεργάτη του, προσπέρασε το γραφείο του και προχώρησε προς το μέρος του. Ο Ρόμπερτ πήρε μια βαθιά ανάσα ώστε να του αποκαλύψει το νέο στοιχείο, όμως ο μελαχρινός άντρας τον πρόλαβε.

«Όπως μπήκαμε, βγαίνουμε, έμαθα κάτι για τον Αντερσον και για τις περιβόητες ταινίες του Μαρτς. Θα στα πω στο αμάξι.» Του είπε βιαστικά καθώς προχωρούσε προς την έξοδο. Ο Τζακ τον προσπέρασε, δίχως να προσέξει πως ο νεότερος ντετέκτιβ είχε παγώσει στη θέση του με μια έκφραση απογοήτευσης να έχει αντικαταστήσει αυτή του ενθουσιασμού. Εν τέλει ο ξανθός άντρας κούνησε το κεφάλι του και άφησε την ανάσα που κρατούσε, ακολουθώντας τον Τζακ στο υπηρεσιακό όχημα. Προφανώς και θα είχε ρωτήσει στις νυχτερινές συναντήσεις του με την Έλσα για τον νεαρό σταρ που έπρεπε να ανακρίνουν κι εκείνη έχοντας του πια αρκετή εμπιστοσύνη θα του μίλησε περισσότερο για την κόρης της. Ίσως τελικά να μην ήταν η μέρα του σήμερα στη δουλειά, όμως σημασία για εκείνον είχε με οποιονδήποτε τρόπο να λύσουν το μυστηριώδη φόνο, όλα τα άλλα, μαζί και τα εύσημα του ανωτέρου του, έρχονταν δεύτερα. Έτσι θα αποδείκνυε και την αξία του.

«Η Έλσα μου 'πε πως ο Άντερσον και ο Μαρτς γνωρίζονται και είναι φίλοι.» Ξεκίνησε να εξηγεί ο Τζακ μόλις η πόρτα του συνοδηγού έκλεισε. «Επίσης είπε πως ο Τζίμι πριν γίνει γνωστός στο ευρύ κοινό δεν είχε διόλου μια καθώς πρέπει ζωή.» Η φωνή του μπλέχτηκε με το μούγκρισμα της μηχανής που έπαιρνε μπρος και ο Τζακ αναγκάστηκε να αυξήσει τον τόνο της φωνής του για να ακουστεί. «Ο Μαρτς πουλούσε στην Ευρώπη ταινίες ερωτικού περιεχομένου σε καλές τιμές για μια ελίτ ανθρώπων. Ο Τζίμι θέλοντας να βγάλει καλά χρήματα και να γίνει γνωστός έπαιζε σε αυτές τις ταινίες. Δεν έχει και πολλούς ηθικούς φραγμούς ο νεαρός.» Συνέχισε να εξηγεί στον Ρόμπερτ που τον άκουγε προσεχτικά. Ο Τζακ ακουγόταν πιο ανάλαφρος και ήταν και πιο ομιλητικός, ίσως γιατί επιτέλους υπήρχε μια εξέλιξη στην υπόθεση που τους έφερνε όλο και πιο κοντά στον Κρίστιαν.

«Πιστεύεις πως ανάγκασε και τη Μόνικα να παίξει;» Εξέφρασε μια ερώτηση που κρατούσε στο μυαλό του όσο οδηγούσε μέχρι το τμήμα. «Ίσως ζήλευε το πόσο γρήγορα έγινε γνωστή και πως επισκίασε το όνομά του κάποια στιγμή που ήθελε να την εκδικηθεί.» Ολοκλήρωσε τον συλλογισμό του και ο Τζακ για λίγο σκέφτηκε την απόκριση του συνεργάτη του πριν απαντήσει. Για να τον βοηθήσει, ο Ρόμπερτ συνέχισε. «Η ίδια η Έλσα είχε πει πως έβαλε την κόρη της την Γκρεις να παίξει με το ζόρι. Θα έβγαζε νόημα να έχει κάνει το ίδιο και με τη γυναίκα του μιας και η Μόνικα είχε αποτραβηχτεί πριν τον φόνο της από τις ταινίες.» Πήρε μια ανάσα και συνέχισε, είχε χρόνο όσο πήγαινε να βρει τον Τζακ να τα σκεφτεί όλα. «Επίσης, μας είπαν όλοι όσοι ρωτήσαμε πως οι σχέση του ζευγαριού είχε διαταραχτεί από διάφορες κόντρες. Ίσως να νόμιζε η Μόνικα πως πρόκειται για μια νέα ταινία, αλλά στη πραγματικότητα να ήταν αυτό. Ίσως ο Μαρτς δεν ήθελε η γυναίκα του να συμμετάσχει, γιατί κανένας δεν θα το ήθελε αυτό για το στεφάνι του, όμως το έκανε για να την ταρακουνήσει.» Ολοκλήρωσε εν τέλει ο νεαρός που προσπαθούσε να βάλει τις σκέψεις του σε μια σειρά. Ένα αχνό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του Τζακ και ένευσε καταφατικά.

«Το είχε ανακαλύψει κι εσύ πριν έρθεις στο τμήμα έτσι;» Ρώτησε, με το βλέμμα στραμμένο στον δρόμο και ο Ρόμπερτ άφησε μια ανάσα ανακούφισης που ακούστηκε σαν γέλιο. Ήξερε καλά πως ο συνάδερφος του ποτέ δεν θα τον υπονόμευε και πάντα θα αναγνώριζε πόσο έξυπνος ήταν κι ας ήταν νεότερός του. «Εκτός κι αν είναι τόσο διαταραγμένος που θα του άρεσε να βλέπει τη γυναίκα του να βασανίζεται.» Συμπλήρωσε τις σκέψεις του συνεργάτη του και ο Ρόμπερτ συμφώνησε σιωπηλά.

Έφτασαν ξανά στα στούντιο της Ιουνιβέρσαλ και ακολούθησαν την ίδια διαδρομή με το αμάξι ώστε να φτάσουν στο τρέιλερ του νεαρού ηθοποιού και νέου τους υπόπτου. Άφησαν το αμάξι στο ίδιο σημείο με τη προηγούμενη μέρα, όταν είχαν συναντήσει τη νεαρή Μάριον που συμφώνησε να τους βοηθήσει αν την καλούσε ξανά στη βίλα του ο σκηνοθέτης. Πρόσεξαν πως τα παράθυρα του τρέιλερ της ήταν ανοιχτά για να αερίζεται ο χώρος, επομένως κι εκείνη θα βρισκόταν κάπου εκεί κοντά. Ο Τζακ θα προτιμούσε να αποφύγει τη συνάντηση μαζί της γιατί δεν γνώριζε αν κάποιους παρακολουθούσε είτε εκείνος ή αν κάποιος έψαχνε έναν νέο στόχο. Όμως αν είχαν να κάνουν με έναν κατά συρροήν δολοφόνο θα θρηνούσαν κι άλλα θύματα ήδη. Γι' αυτό ο κλοιός στένευε ακόμα περισσότερο γύρω από τον κύκλο της ηθοποιού.

Σε αντίθεση με τη προηγούμενη μέρα, επικρατούσε ησυχία στον χώρο των τρέιλερ και δεν βρισκόταν κανένας τριγύρω να τους εξυπηρετήσει αν χρειαζόταν να ρωτήσουν κάτι. Ο μεγαλύτερος ντετέκτιβ μισόκλεισε τα γαλανά μάτια του για να τα προστατεύσει από τον ήλιο και χτύπησε επιτακτικά τρείς φορές τη πόρτα. Από το εσωτερικό του τρέιλερ δεν ακούστηκε καμία κινητοποίηση και επομένως κανείς δεν τους άνοιξε τη πόρτα. Ο Τζακ έσφιξε τα χείλη του και χτύπησε ξανά, δίχως φυσικά να περιμένει κάτι διαφορετικό. Ο Ρόμπερτ καθόταν λίγο πιο πίσω παρακολουθώντας τον συνεργάτη του και περιμένοντας την επόμενη κίνησή του. Με ένα τελευταίο ξέσπασμα που δεν το περίμενε ο ξανθός άντρας, ο Τζακ έριξε μια απότομη γροθιά στη πόρτα, εκφράζοντας τον εκνευρισμό του που για δεύτερη φορά η επίσκεψη τους δεν είχε αποδώσει καρπούς, γέρνοντας με τη γροθιά του ακουμπισμένη πάνω της. Ο Ρόμπερτ χαμήλωσε το κεφάλι του στο χωμάτινο έδαφος απογοητευμένος.

Ο Τζακ δεν τον άφησε να τον πάρει από κάτω όμως. Σύντομα βρήκε την αυτοκυριαρχία του και ίσιωσε τον κορμό του. Όπως έκανε και πριν στο γραφείο κατευθύνθηκε προς τον συνεργάτη του με βήμα σίγουρο. Ο Ρόμπερτ δεν πρόλαβε να αντιληφθεί την αλλαγή στη διάθεση του μεγαλύτερου άντρα και τον κοιτούσε έκπληκτος.

«Ήρθε η ώρα να μιλήσω με τον κύριο Μαρτς.» Ανακοίνωσε και ο Ρόμπερτ άνοιξε διάπλατα τα μάτια. Δεν είχε συνηθίσει τον Τζακ σε τόσο απότομες αποφάσεις και δεν ήξερε αν έπρεπε να μιλήσει και κυρίως τι να πει. Εντύπωση του έκανε και η χρήση του πρώτου ενικού, μα ο Τζακ χωρίς να τον κοιτά κοντοστάθηκε για να του εξηγήσει. «Εσύ περίμενε τον Άντερσον. Όσο χρειαστεί. Αν και πολύ θα ήθελα τη πολύτιμη βοήθεια σου.» Μονάχα η τελευταία φράση του ντετέκτιβ ειπώθηκε πιο ζεστά από τις προηγούμενες δυο που οι τελείες τους έκοβαν σαν μαχαίρι. Ο Ρόμπερτ δεν πρόλαβε να σκεφτεί, οπότε αναγκάστηκε να συμφωνήσει. Πράγματι δεν είχαν καιρό για χάσιμο όμως φοβήθηκε, καθώς παρατηρούσε τη φιγούρα του συνεργάτη του να απομακρύνεται μήπως οι ξαφνικές αποφάσεις ναυάγιζαν την έρευνά τους και αυτή τη φορά οι κακοί νικούσαν.

Όμως δεν μπορεί, σίγουρα ο Τζακ θα βρισκόταν ένα βήμα μπροστά τους. Όπως πάντα. Εκτός κι αν ο Ρόμπερτ πίστευε σε μια απατηλή παιδική σκέψη.  

Καλησπέρα αγαπημένοι μου! Ελπίζω να είστε καλά. Όπως βλέπετε ο κλοιός όλο και στενεύει και οι δύο ντετέκτιβ δεν έχουν και πολλά περιθώρια. Σιγά σιγά, η αφήγηση από τη μεριά του Τζακ και του Ρόμπερτ θα αραιώσουν και θα επικεντρωθούμε στη Μόνικα και στην ιστορία της. Για να δούμε, έχουν πει όλοι την αλήθεια ή κρύβουν κάτι;
Αναμένω τη γνώμη σας! Εμείς θα τα πούμε σε ένα επόμενο κεφάλαιο! Επίσης, έχω φτιάξει ένα πλειλιστ για την ιστορία στο Spotify θα τη βρείτε στο λινκ στο προφίλ μου!

Χίλια Φιλιά!
Βίκυ.