Πηγαίνω προς το δωμάτιο του Διονύση και αναρωτιέμαι πώς θα αντιμετωπίζει την κατάσταση της Μυρτούς.

Αν δεν γίνει καλύτερα σύντομα νομίζω οτι θα δω τον αδελφό μου να καταρρέει

Έφτασα στο δωμάτιο και βρήκα τον Διονύση να κοιμάται.

-ρε ξύπνα σου χω νέα

Ξύπνησε φουριόζος και χαρούμενος, δεν θέλω να του το χαλάσω

-αντε λέγε είναι καλά;

-ειναι σε κρισιμη κατάσταση αλλα θα είναι σύντομα καλύτερα

-Εντάξει, θα πάμε να ξανα ρωτησουμε σε λίγο. θες να παραγγείλουμε μέχρι τότε κανενα σουβλάκι; Θα ζητήσω απο τον μπαμπα να τα πληρώσει

- ο, τι θες

Παραγγείλε τα σουβλακια και μετα απο λίγο ήρθε ο γιατρός με μια σακούλα στο χέρι.

- Αυτά τα έφεραν για εσάς δεν θέλετε να φατε φαγητό του νοσοκομείου βρε παλιόπαιδα

-Ε όσο να πείτε είναι λίγο άνοστα" του απάντησε ο Διονύσης

-Καλή σας όρεξη! Από τη στιγμή που δεν έχετε κάποια διατροφική διαταραχή μπορείτε άνετα να τα φάτε αν σας πειράξουν έρχεται αμέσως να με βρείτε

-Εντάξει γιατρέ, ευχαριστούμε πολυ του απάντησα και πήρα από τα χέρια του την σακούλα που κρατούσε

-Α και για να μην το ξεχάσω, η κοπέλα πού είχατε μαζί το ατύχημα είναι καλύτερα και μπορώ να σου επιτρέψω να πας να την δεις

Ωραία θα καθυστερήσουμε να φάμε και σουβλάκια χαίρομαι για αυτό!

Τον βοήθησα να σηκωθεί του έδωσα τις πατερίτσες και πηγαμε στο δωμάτιο που είναι η Μυρτώ.

Κουτσαινοντας καταφέραμε να φτάσουμε στο δωμάτιο .

Την κοιτούσε με αγάπη,στοργή και τρυφερότητα και ξαφνικά ξέσπασε σε κλάματα

-Γιατί κλαις γλυκέ μου

Η Μυρτώ ξύπνησε και το πρόσωπο του Διονύση φωτίστηκε

-Σε αγαπώ πολύ Μυρτώ μου, συγγνώμη για όλα

Γιατί ζητάει συγγνώμη; Τι έχω χάσει; Λέω καλύτερα να τους αφήσω μόνους

-Εγώ λέω να φύγω να περάσετε λίγο χρόνο οι δύο σας και θα έρθω σε κάνα δεκαπεντάλεπτο

-Εντάξει να προσέχεις μικρό

Γύρισα πίσω στο δωμάτιο και αναλογίστηκα πόσα θα ήθελα να έχω,
Για παράδειγμα θα θελα πολύ να έχω το σώμα της Μυρτους αν και δεν φαινόταν πολύ, παρατήρησα ότι ήταν ιδιαίτερα λεπτεπίλεπτη

Είδα τα σουβλάκα που δεν είχαμε προλάβει να φάμε και έφαγα δύο μπουκιές από το δικό μου. Αναγούλιασα αλλα συνέχισα να τρώω. Μόλις το τελείωσα ετρεξα και έκανα εμετό. Τρέχω να ενημερώσω το γιατρό

Στο δρόμο περνάω από ένα δωμάτιο που τυχαία παρατήρησα ότι ήταν εκεί ο Ρένος στο προσκεφάλι της μητέρας του. Θέλω να πάω να του μιλήσω αλλά νομίζω πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή καλύτερα να τον αφήσω να περάσει χρόνο με τη μητέρα του.

Τον κοιτάζω και σκέφτομαι ότι είναι πολύ όμορφος, δυστυχώς παρατηρώντας τον κατάλαβα ότι είχε γυρίσει και με κοιτούσε!

Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί, να εξαφανιστώ, γιατί τον κοιτούσα έντονα κι απροκάλυπτα και το είδε.

-επ τι κάνεις εσύ εδώ;

Δεν τη γλίτωσα,ηρθε να μου μιλήσει

-Γεια του είπα αμήχανα

-Έχεις χρόνο να μιλήσουμε έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον

Θέλει να μου μιλήσει εμένα; Να μοιραστεί το πρόβλημα του μαζί μου ή έχει κάτι συγκεκριμένο που θέλει να πει σε μένα; Ή απλά επειδή βρέθηκα εκεί κ με ξέρει λίγο θέλει να μου πει δυο πράγματα απλά για να τα πει σε κάποιον;

-Κοίταξε πρέπει να πάω στο γιατρό και να πάρω τον αδερφό μου από το δωμάτιό της κοπέλας του οπότε αν θες να περιμένεις λιγάκι και μόλις τελειώσω θα έρθω να συζητήσουμε"

-Θα έρθω μαζί σου

Θα μιλήσω αργότερα στο γιατρό πρέπει πρώτα να πάρω τον Διονύση από το δωμάτιό.
Προσπαθώ σε όλη τη διαδρομή να μην κοιτάζω τα πολύ εκφραστικά καστανά μάτια του.

-Να μπω;είπα χτυπώντας την πόρτα

Ακούστηκε ένα ναι οπότε άνοιξα την πόρτα,μόλις μπήκαμε μαύρισαν όλα

Όταν ξανά άνοιξα τα μάτια μου το πρώτο πράγμα που είδα, πρώτο πρόσωπο για την ακρίβεια, ήταν ο Ρένος με κοιτούσε ανησυχος

Δεν μπορώ να συγκρατήσω για πολύ ανοιχτά τα μάτια μου

-Ρε Σάρα μου άνοιξε τα μάτια σου σε παρακαλω άκουσα τον αδερφό μου να λέει

"Αν μας ακούς σφυξε τη γροθιά σου είπεο γιατρός

Έκανα αυτό που μου είπε,προσπαθούσα και να μιλήσω αλλά δεν έβγαινε φωνή.

"ωραία χαίρομαι πολύ που μας ακούς ,προσπάθησε να ανοίξεις τα μάτια σου ξανά"

Τα κατάφερα μετά από κάποιες προσπάθειες, ένιωθα σαν να έπαθα κατι φρικτό ένω λιποθύμησα μόνο, νομίζω

-Λοιπόν δεσποινίς θα μείνεις στο κρεβάτι και δεν θα βγεις απο το δωμάτιο μέχρι να ξανα έρθω ναι;

Εγνεψα καταφατικά και αυτός συνέχισε να μιλάει.

-θα τρως τα φαγητά που θα σου δίνουμε και θα κάνεις ενα μπάνιο το βράδυ με κρύο νερό για να νιώσεις καλύτερα

- Εντάξει, πότε θα βγω; τον ρώτησα με αγωνια

=σε καποιεςμέρες, δεν μπορώ να ξέρω ακόμα ακριβής ημερομηνία, ενημέρωσα τους γονείς σου και θα έρθουν να σου φέρουν ρούχα

Μπορώ να πω οτι απόγοητεύτηκα απο τα οσα άκουσα απο τον γιατρό, δεν θέλω να κάτσω πολύ καιρό εδώ θέλω τώρα που η μητέρα μου είναι στην κατάσταση της εγκυμοσύνης πρώτον να μην της δημιουργώ άγχος με την υγεία μου και δεύτερον να είμαι δίπλα της, είμαι μια απογοήτευση.

Κάθομαι στο κρεβάτι με κλειστά μάτια και σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν αν είχα όσα ονειρεύομαι και δεν είναι πολλά.

Θα ήθελα να πέφτω για ύπνο χωρίς να νιώθω τύψεις για κατι, να εχω τέλειο σώμα και οσοι αγαπώ να είναι καλα.

Πλέον δεν είμαι μόνη μου στο δωμάτιο

-πως εισαι; με ρώτησε ο Ρένος μπαίνοντας στο δωμάτιο

-Ρένο σε παρακαλώ πήγαινε στη μητέρα σου σε έχει ανάγκη,είμαι καλά σε ευχαριστώ πολύ που νοιάζεσαι

-Η μητέρα μου είναι σε κώμα αυτό ήθελα να σου πω οταν σου ζήτησα να μιλήσουμε

Είμαι τόσο ηλίθια

-Λυπάμαι πάρα πολύ συγνώμη για τον τρόπο που σου μίλησα

-δεν ειπες κάτι παράλογο ούτε με περίεργο τρόπο απλά θες να σε αφήσω μόνη, το σέβομαι και φεύγω

-Όχι δεν είναι αυτό απλά δεν ήθελα εξαιτίας μου να μην είσαι κοντά στη μαμά σου

-Οταν σου είπα νωρίτερα να μιλήσουμε το απέφυγες

Ναι συγγνώμη που λυποθημησα!

-Υπονοείς ότι δεν θέλω να σε ακούσω; Αν ναι θα ήθελα να μην είχε περάσει από το μυαλό σου. Μπορείς να καθίσεις δίπλα μου και να μου πεις ότι θέλεις

- Θα κάτσω απλά αν σε κουράσω πες μου να μιλήσουμε για κάτι πιο ανάλαφρο εντάξει;

-εντάξει ηρέμησε και ξεκίνα να μιλάς

- Η μητέρα μου είναι σε μεγάλη ηλικία 64 χρόνων και έχει θέματα υγείας από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, πάντα τρέχουμε στα νοσοκομεία το χω συνηθίσει αυτό μόνο που τώρα τα πράγματα είναι χειρότερα. Έπαθε εγκεφαλικό

Έχω μείνει και τον κοίταζω με ένα βλέμμα πόνου δεν είναι βλέμμα λύπησης, δεν θέλω να αισθανθεί όταν λυπάμαι αλλά ότι τον συμπονώ.

Τα πράγματα είναι δύσκολα για αυτόν και θέλω να ξέρει πως θα είμαι δίπλα του. Τον αγκαλιασα και νομίζω τον αιφνιδίασα αλλά ήταν ο καταλληλότερος τρόπος να του δείξω ότι τον στηρίζω.

Την ώρα που πήγα να μιλήσω μπούκαρε στο δωμάτιο ο αδερφός μου παρέα με τις πατερίτσες.

-Τι κάνεις μικρό μου

-Καλά εσύ; Η Μυρτώ;

- Μία χαρά την άφησα να ξεκουραστεί. Οι γιατροί είπαν οτι θα νοσηλευτει μέχρι να σταθεροποιθει η κατάσταση της. Εσύ πως αισθάνεσαι;

-Καλά είμαι Σακη, αυτός είναι ο Ρένος, συμμαθητής μου

Σακη τον λεω καθε φορά που θέλω να καταλάβει πως είμαι αγχωμένη και εκείνος αντίστοιχα με λεει Ρουκο.

=Διονύσης χάρηκα

- Ρένος και εγώ

Μετα τη γνωριμία τους ήρθε ο Διονύσης να με αγκαλιάσει και μου ψιθύρισε ότι όλα θα πάνε καλά και έφυγε.

-Να συνεχίσουμε την κουβέντα μας;

-Ναι ήθελα να σου πω ότι φοβάμαι.

Δεν ξέρω τι να του απαντήσω, είναι λογικό να φοβάται για την κατάσταση της μητέρα του

-Λοιπόν θα κάνουμε μία συμφωνία, οποτε φοβάσαι θα μου το λες και θα περνάει μαγικά ο φόβος

-Θα γίνεται το ίδιο και όταν θα φοβάσαι εσύ

-σύμφωνοι

Θέλω να τον κάνω να ξεχαστεί και νομίζω ότι θα το πετύχω.

Πρώτα όμως θα κάνουμε μία συζήτηση.

-Άκου είναι λογικό να νομίζεις ότι έρχεται κάτι που δεν πρέπει, δηλαδή ο θάνατος και πολύ λογικη η κάθε αντιδραση, αυτό που θα σου πω είναι ότι ο θάνατος είναι αναπόφευκτος δυστυχώς αργά ή γρήγορα θα γίνει. Εσύ πρέπει να βρεις έναν τρόπο να το αντιμετωπίσεις. Θα είναι δύσκολο και θα το σκέφτεσαι διαρκώς αλλά αυτό που λένε ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός ισχύει

Δεν θέλω να έρθει τώρα αυτή η στιγμή, πότε δεν θα θέλω αλλα τουλάχιστον θέλω να εχω προλάβει να την χόρτασω, τώρα δεν ξέρω καν αν της έχω πει ποτέ πόσο την αγαπάω

-πραγματικα ευχομαι να μην γίνει τώρα να έχεις την ευκαιρία να περάσεις πάρα πολύ χρόνο ακόμα μαζί της

Αυτα για σήμερα! Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Θα εκτιμούσα πολύ αν σχολιαζατε στη διάρκεια της ανάγνωσης του κεφαλαίου.