κεφάλαιο 11ο
Διακόπτω το φιλί μας και της λέω "γτ σηκώθηκες;"
"έλα μου; γτ σηκώθηκα;"
"ναι αυτό σε ρωτάω αλλά απάντηση δεν παίρνω"
"ξύπνησα και δεν ν ήσουν εκεί και ήθελα να κάνω ένα μπανακι" "χμμμ" την άρπαζω και την ξαναφιλαω και την οδηγώ προς την ντουζιέρα και τότε αυτό αρχίζω το μαρτυρίο της, πόσο το απολαμβάνω ρε πουστη να λιώνει και να τρέμει μόνο για μένα τι μου έχει κάνει γαμωτο, αφού την βασανισα την επλινα και την πήγα στο κρεβάτι, την έβαλα στην αγκαλιά μου και κοιμήθηκα.
Μυρτώ
Ξυπνάω και βλέπω ότι δν είμαι στο κρεβάτι μου γυρνάω και βλέπω τον Αχιλλέα να κοιμάται, ήρεμος, γλυκός αχχχχχ γτ έπρεπε να κολλήσω μαζί σου "ξέρω ότι με κοιτάς μωρό μου"
Ωχ ξύπνιος είναι, τον φιλαω στα χείλη με πάθος "καλημέρα και σε σένα" "χμμμ.. Θα δούμε" με κολλάει πάλι πάνω του, πφφφ όχι πάλι "ρε φίλε πάλι; Αρχοταργος είσαι" "ναι είμαι έλα δω" με ξανααρπαξε φτου "αν θυμάσαι εγώ εδώ δουλεύω ενημερωτικά στο λέω" "αα ναι και τι πειράζει;" πάω να σηκωθώ αλλά σιγά που θα με άφηνε "άμα με φιλισεις" πάω να τον φιλισω αλλά με βάζει από κάτω του και με φίλαει στην αρχή με πάθος μετά αργά και μετά αρχοταγα αχχχ γαμωτο..
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top