Αλεξάνδρα

Οι ηλιθιες, Αναστασια- Βασω, με εχουν ξυπνησει από τις 9 για να παμε βολτα. Δηλαδη παει χαθηκε και το λιγο μυαλο που τους ειχε απομεινει? Τι θα κανουμε από τις 9 στο κεντρο? Εμεις και οι γεροι θα ειμαστε..! Μονο εγω είμαι εξυπνη σε αυτή την παρεα τς.

''Αντε ρε Αλεξανδρα!'' λεει επιτακτικα η Βασω

''Αυτό λεω και εγω. Αντε ρε Βασω'' της απαντω και με φορα πεφτω στο κρεβατι μου

''Εγω είμαι ετοιμη'' λεει με ένα τονο dah

''Εννοω αντε φυγετε.. Ελατε σε κανενα δυοωρο, να εχει ανοιξει το ματι μου''

''Ευ εγω δεν ξυπνησα για το τιποτα. Σηκω!'' παραπονιεται η Αναστασια. Καημενη και εκεινη..καταλαβα το θεμα περι να ξυπνισουμε νωρις ηταν της Βασως... ένα θερμοχειροκρότημα στον φωστηρα της παρεας.

...

''Ετοιμηηη!'' φωναζω καθως κατεβαινω την σκαλα. Μην φανταστείτε δεν εχω βαλει κτι ιδιαιτερο, ένα απλο ψηλομεσο τζιν σορτς με μια τιραντε μαυρη μπλουζα και εχω παρει και το καφε σακιδιο μου. Σανδαλια, γυαλια, κινητο, λευτα,κλειδια και ετοιμη!

''Φυγαμε'' λεει η Βασω με μια χαρα που με παραξενευει..βολτα παμε όχι στον Κακουριωτη που τοσο πολύ θαυμαζει..

Περπατάμε εδώ και μια ωρα στο κεντρο του  πειραια ώσπου..

''Παμε Αθηνα?'' λεει η Vkator της παρεας με ένα γιγαντιο χαμογελο

''Παρ' το αλλιως'' λεει η Αναστασια και τρωει μια μεγαλη μπουκιά από την τυροπιτα της

''Ελα ρε! Παμε να περπατήσουμε στα στενα της Αθηνας. Ισως δουμε και τον Γιωργοοοο'' οχ Βασω βρηκες το αδυναμο σημειο της φιλης μας. Η κολλητη μου από εδώ είναι κολλημενη με το Γιωργο ένα χρονο και αλλα δεν κανει κινηση

''Τωρα είναι που δεν θα παμε.'' λεει αποφασίστηκα η Αναστασια.

''Ρε Αναστασια ουτε εγω γουστάρω να τρεχω Αθηνα αλλα εκει συχναζει και ο Γιωργος και μην ξεχνας πως είναι κολλητος με τον ξαδελφο μου και κάθε μερα σχεδόν είναι σπιτι μου αρα...'' λεω και της κλεινω το ματι

''Εχεις κατι στο ματι σου'' μου λεει λες και δεν καταλαβαινει το σημα μου. Ναι ναι κανε πως δεν καταλαβαινεις. Ηλιθια!

Ξεφυσαω.

''Όχι αλλα μπορεις να εχεις εσυ κατι με τον Γιωργο αν με αφησεις να του μιλησω για εσενα''

''Με καμια δυναμη'' λεει ενώ επανέρχεται από το σοκ που ειχε παθει

...

''Και τι θα του πεις?'' με ρωτάει για δεν ξερω και για ποια φορα καθως κατεβαίνουμε από τον ηλεκτρικο

''Αν είναι να παμε ολοι μαζι για καφε και όταν παμε θα το κανω επίτηδες να κατσετε κοντα για να μιλατε και τωρα που θα τον δω θα πω Πω μαλακα κωλαρα εχει η Αναστασια ε Γιωργο; '' απαντω αγανακτισμένα και στο τελος σκαω στα γελια

''Ουτε για πλακα'' με προειδοποιει

''Αχ σκαστε λιγο να μπω να δω που εχουν κανει τσεκ ιν για να παμε να τους βρουμε'' λεει η Βασω

Περιεργο νομιζα πως μας κουβαλησε εδώ για τον Κακουριωτη. Ισως και να εκανα λαθος, ισως και να μην είναι οσο φανατικη φαν. Πφφ καλυτερα θα περασουμε λιγο χρονο μονες μας οι τρεις μας.

''Μπινγκο'' μονολοογει η Βασω και αρχιζει να κατευθηνεται Βορια, εμεις χωρις να πουμε τιποτα την ακολουθούμε σιωπιλες.

Υστερα από λιγα λεπτα βρηκομαστε εξω από μια καφετερια γεματη κοσμο. Κοιτωντας μεσαα στο πληθος ξεχωρίζω το πρόσωπο του Γιωργου και του Γιαννη.

''Να τοι'' λεω στα κορίτσια και εκεινες ακολουθουν το βλεμμα μου για να εντοπισουν τα αγορια.

Τυχαια εκεινη τη στιγμη ο Γιαννης γυριει το κεφαλι του προς το μερος μας, καταλαβαίνει ποιες ειμαστε και μας κανει νοημα να παμε να κατσουμε μαζι τους. Το νιωθω η Αναστασια εχει μεινει αγαλμα μολις καταλαβαινει πως βρίσκεται στον ιδιο χωρο με το Γιωργο. Μεταξυ μας δεν νομιζω πως αυτό που νιωθει για το Γιωργο είναι αγαπη ή ερωτας..πιστευω πως απλα εχει κολλησει μαζι τους..

Αρπαζω την κολλητη μου από το χερι λεω και ένα ''Ελα'' στην Βασω και παω προς το τραπεζι τον αγοριων

''Τι χαμπαρια ξαδελφου παλι καφεδακι?'' λεω με ένα παιχνιδιαρικο υφος

''Τι χαμπαρια ξαδελφου παλι βολτούλα?'' ρωτάει με το ιδιο υφος και γελαμε

''Τι εγινε κορίτσια εσεις δεν μιλατε μας ντρεπεστε?'' λεει ο Γιωργος και κλεινει το ματι στην Αναστασια

''Μας την εχουν πεσει πολύ καλυτεροι και δεν ντραπήκαμε και θα κολλησουμε σε εσενα'' λεει η Βασω με ένα τονο υπεροψιας. Ποτε δεν τα πήγαιναν καλα αυτοι οι δυο.

Ωραια ταπα παντως.

''Εσυ κουκλα τι νεα?'' λεει ο ΓΙωργος απευθινομενος στην Αναστασια

''Καλα εσυ?'' ωμερε είναι τοσο γλυκουλα :΄)

''Μαγκες παμε καμια βολτα?'' προτείνω όταν επικρατει ησυχία

''Μεσα'' λενε τα κορίτσια , τα αγορια από την άλλη κοιτάζονται και μας γνεύουν θετικα.

....

''Και τωρα μπαινουμε Αμπελοκοιπους'' λεει η Βασω με μια τσιριχτη φωνη

''Και εδώ ζει ο Κουκουριωτης?'' λεει ο Γιαννης και εγω γελαω με την εκφρση που κανει

''Κακουριωτης βλακα''

''Χεστηκα'' λεει ο Γιαννης και περναει το χερι του πανω από τον ωμο μου. Πραγματικα είναι το καλυτερο παιδι. Είναι πολύ τυχερη η κοπελα του. Και ναι κορίτσια παει ο μελαχρινος με καταπράσινα ματια γυμνασμένος πολυαγαπημένος μου ξάδελφος. Είναι καπαρομενος.

''Κανονισε τωρα που θα τον δουμε να πεις σωστα το επιθετο του'' λεει η Βασω και χαμηγελαει πονηρα. Οχ!

''Και γιατι να δω τον Κεκεριωτη?''

''Κακουριωτη ηλιθιε Κακουριωτης. Και θα τον δεις γιατι ακριβως εδώ μενει και βαση με τις πληγες μου σε λιγο θα κατέβει αρα..'' λεει και του κλεινει το ματι ενώ παει και στέκεται ακριβως εξω από ένα σπιτι. Ειμαι σιγουρο πως αυτο είναι το σπιτι του. Μα καλα πως ξερει τα παντα για αυτόν αλλα παρ όλα αυτά δεν μπορει να θυμιθεί τι εφαγε χτες?

''Αρα παιδια παμε γρηγορα για να μην προλάβουμε τον Κικιριωτη'' λεει ο Γιαννης και σκαμε ολοι στα γελια

''είναι ΚΑΚΟΥΡΙΩΤΗΣ!'' του φωναζει όλα εγω δεν δινω βαση πλεον στα λογια της. Απλα θαυμαζω. Θαυμζχω τον πανεμορφο νεαρο πισω της, τον Βαγγελη.

''Ειμαι ακριβως από πισω σου δεν χρειαζεται να φωναζεις'' λεει ο Βαγγελης και η Βασω απευθιαν γυρναει να τον κοιταξει και πεφτει στην αγαλια του. Εκεινος κλεινει τα ματια και... θελω και εγω μια τετοια αγκαλια. Κακουριωτη ελα εδώ και κανε με μια τωρα.. όχι τωρα.. Τωρα!

Η Βασω αρχιζει να κλαιει με τους γυμνους της να σκεπαζουν τη σιωπη

''Αρχισαμε τις μαλακιες'' λεει ο Γιωργος

''Σκασε ηλιθιε για αυτην είναι σημαντικο'' του απαντω νευριασμενη. Και ισως, ισως λεω η απαβτηση μουνα μην ηταν ψιθυρος.. ηταν ενας κανονικος ηχος. Ο Βαγγελης βγαζει την Βασω από την αγκαλια του και με κοιταει. Δεν ξερω γιατι άλλο νιωθω τις ματιες μας να κλειδονουν, την καρδια μυ να φτερουγιζει και ασυναίσθητα χαμογελαω, μου χαμογελαι και εκεινος κι μενουμε να κοιταζόμαστε για ωρα

''Ε Βαγγελη ξυπνα θελω σελφι'' παραπονιεται η Βασω. Ωραια ωρα βρηκες Βασω να ζητήσεις την σελφι!

''Ναι ναι ελα'' της απανταει τελειως μηχανικα ενώ με κοιταει.

Περνει το βλεμμα του από πανω μου και το στρεφει προς την καμερα.

Υστερα από αμετριτες φωτογραφιες επιστερεφει το βλεμμα του πανω μου. Με κοιτα εξεταστικα και ξαφνικα τα χαρακτηριστηκα του σκληρενουν..δεν καταλαβαινω το λογο..δεν μπορω να τον διαβασω.

Τραβαει τη Βασω κοντα του και της ψυθιζει κατι στο αυτι. Κατι μεσα μου με τρωει. Θελω να μαθω τι της λεει και γιατι της το λεει ψιθηριστα.

Εκεινη κουναει αρνητικα το κεφαλι της και του λεει και εκεινη κατι στο αυτι..

Αχ μιληστε να ακουμε και εμεις, δεν είναι σωστο ναι είναι οι μισοι στην κουβεντα.

Της ξανα λεει κατι στο αυτι και εκεινη χασκογελα. Τα νευρα μου κρατησε μου τα.

Ξαφνικα η μυστικοπαθης φιλου γυρναει προς το μερος μας και μονο τοτε καταλαβαινω πως μονο εγω εχω παρακολουθησει τα μυστικα που λεγαν, ολοι οι υπολοιποι ειχαν βυθιστεί στις δικες τους συζητήσεις..

''Κοριτσια ελατε να βγαλετε κι εσεις σελφι μαζι του'' λεει η Βασω και μας τραβαει από το χερι.

Οσο πλησιάζω κοντα του τοσο μεγαλωνει η αναγκη να τον αγκαλιασω.

''Για να δουμε κανεις τοσο ωραιες αγκαλιες οσο λενε?'' λεει η Αναστασια γελώντας ενώ τον αγκαλιαζει

Εκεινος δεν απαντα απλα γελαει.

Όταν την βγαζει από την αγκαλια του με κοιταει και με ρωταει

''Εσυ θα ερθεις?''

''Δεν είμαι noiser'' Αχ τι κανω χανω την ευκαιρια μου? Σε παρακαλω Κακουριωτη επεμεινε άλλο λιγοοοο.

''Δεν πειραζει ελα εδω'' λεει με ένα γλυκο χαμογελο και με χωνει ολη στην αγκαλια του. Τελικα ειχαν δικαιο κανει τελεις αγκαλιες.

''Αν και δεν εισαι noiser εγω ηθελα να σε αγακαλιασω'' λεει και ταρα ταταν. Πεθανα και ξαναγεννηθηκα μεσα σε λιγα μολις κλασματα του δευτερολεπτου.

''Ειμαι η καλυτερη'' φωναζει η Βασω

''Τι εγινε?'' λεει ο Βαγγελης καθως με βγαζει από την αγκαλια του αλλα τυλιγει τα χερια του γυρω από τη μεση μου και στερεωνει το κεφαλι του στον ωμο μου.

''Κατι δικα μου'' απαντα εκεινη αλλα εγω δεν δινω σημασια τον μονο που ακουω αυτή τη στιγμη είναι η ρυθμικη του ανασα.

''Αλεξανδρα θελω ξαι μαζι σου σελφι'' λεει ο Βαγγελης και κοκαλωνω. Πως ξερει το ονομα μου

''Πως ξερεις πως τη λενε?'' λεει η Βασω ολο περιεργεια καθως στενυει τα ματια της

''Εε... ξερω όλα τα ονόματα τον noiser'' δικαιολογειται εκεινος. Καλη προσπαθεια.

''Δεν είναι noiser'' του το γυρναει εκεινη

Οχου μωρε!

''Και εσενα σε ξερω'' λεει ο Βαγγελης

''Α ναι και πως με λενε'' τον ρωτα. Ναι οκ δεν το εχαψε το παραμυθι.

''Ελα ρε Βασω ξεκολλα'' λεω εγω βγαζοντας το Βαγγελη από τη δυσκολη θεση

'' Ευχαριστω'' ψυθιζει εκεινος στο αυτι μου και μου δινει ένα γλυκο φιλι στον κροταφο

''Λοιπον ωρα για σελφι'' λεει ο διασημος τραγουδιστης καθως ξεκλειδωνει την οθονη του iPhone του και βαζει την καμερα.

''Ιου βγαινω χαλια'' λεω και κρυβω το προσωπο μου στο στηθος του

''Εισαι τελεια'' λεει εκεινος καθως μου σηκωνει το προσωπο με το δειχτη του και με κοιταει βαθεια στα ματια

''Ειμαι χαλια'' επιμενω σαν πισματαρα που ειμαι

''Βγαλε πρωτα με την Αναστασια που είναι πιο ευκολη και υστερα με την Αλεξανδρα'' προτεινει η Βασω

''Υστερα όμως...'' μου λεει ο Βαγγελης καθς μου δειχνει το κινητο του

''Αυτή νομιζω είναι η καλυτερη'' λεει η Αναστασια καθως προσπαθει να σθμφωνησει ποια από τις 3 σελφι που εβγαλαν είναι η καλυτερη

''Ναι και εγω αυτή νομιζω'' της λεει χαμογελαστος ο Βαγγελης.. αχ αυτο το χαμογελο.. τωαρ καταλαβαινω τι του εχουν βρει η Vkators

''Και τωρα σειρα σου μικρη μου'' λεει ο Βαγγελης και με τραβαει κοντα του

''Αν δεν μου αρεσει θα την σβησει'' του λεω και εκεινος νευει

Εχουε βγαλαει δεν ξερω και εγω ποσες...

''Ναι τις δω?'' του λεω καπως ναζιαρικα

''Ναι ελα '' λεει και με τυλιζει παλι τα χερια του γυρω μου.

''Αυτή!'' του λεω καθως γυρναω μια φωτογραφια πισω, την κοιταω άλλη μια φορα για να βεβαιωθώ και ναι αυτή μου αρεσει πιο πολύ από ολες

''Εκλεισε αυτή θα μπει'' λεει και πριν προλάβω τι εννοει κοιταει το ρολοι του

''Πρεπει να φυγω. Εχω αργησει'' λεει και μας αγκαλιαζει ολες για... για τελευταια φορα

''Θα σε ξαναδω?'' του λεει η Βασω

''Ω να εισαι σιγουρη'' λεει ενώ με κοιταει

Το νιώθετε και εσεις αυτο το περιεργο συναισθημα στο στομαχι ή είμαι η μονη?

''Αλαξανδρα εισαι η πιο τυχαιρη από ολες μας. Ολο εσενα ειχε αγκαλια του και εγω η θεα σας εβγαλα φωτογραφιες που ειστε αγκαλια και είναι τοσο γουτσι

''Τις θελω ολες φβ'' λεω καθως τονιζω το ολες. Ήδη νιωθω την απολεια του. Γιατι ρε γαμω το?!?!

''Οκ'' λεει εκεινη χαμογελαστη

...

Βαγγέλης

''Μαλακα χαλαρωσε! Μια απλη κοπελα είναι πως κανεις ετσι?'' με ρωτάει ο Jimmy

''Όχι μια κοπελα, είναι Η κοπελα'' του απανταω και πεφτω με φορα στον καναπε

''Μεγαλε Η κοπελα ουτε το αιτημα φιλιας σου δεν αποδεχτηκε, όπως μας ειπες'' λεει ο Αρης με σοβαρο υφος

''Σκασε θα το δεχτει'' λεω και του πεταω ένα μαξιλαρι στην μουρη. Φυρι φρι το παει να με εκνευρισει.

Αχ ρε Αλεξανδρα μπουρδελο μου το εκανες το μυαλο!

Περνα, περνα η μελισσα..

Όχι ε? Καλα σκαω.

Λοιπον.. πως σας φαινεται? Εγω νομιζω εχω ερωτευτεί το κεγαλαιο αυτο, τον τρπο του Βαγγελη.

(Βαγγελη κανονισε μην με κανεις να σε ερωτευτω και ερθω και σε κλεψω!)

Πισω στα δικα μας ♥

Συναντηθηκαν και δεν έφτεγαι η μοιρα αλλα η Βασω.. αρα λογικα κατι πρεπει να περιμενουμε και από τη ζωη. Δεν πρεπει? ♥

Περιμενω τα σχολια και την γνωμη σας ♥ Μην ξεχασετε να ψηφίσετε ♥

Καλο υπολοιπο καλοκαιριου ♥

Kisses♥