"Κορίτσια πως είναι τα μαλλιά μου;" μας ρωτάει η Βάσω καθώς είμαστε μια ανάσα μακριά από τα αγόρια.
" κούκλα κούκλα! Φτου" λέει η Αναστασία

Η Βάσω τείνει το χέρι της να ανοίξει την πόρτα  μέχρι που τη σταματώ

" κορίτσια λέω να μην μπω. Δεν νιώθω καλά καλύτερα να πάω σπίτι και τα λέμε αύριο. " λέω και χωρίς να περιμένω απαντήσει γυρνάω να φύγω

"Αντίο.  Περαστικά σου αγάπη" λέει η Βάσω ενώ η Αναστασία με πιάνει από το χέρι και με κοιτά απειλητικά.
" καλά μου φαίνεσαι" λέει με ήρεμο τόνο

" μπα είμαι χάλια άσε" της λέω και βάζω όλο το θεατρικό μου ταλέντο
"Ξεκόλλα και έλα να πάμε μεσα" απαντά
"Θέλω να πάω σπίτι" θα τσακωθούμε.  Δεν θέλω ρε κοπελιά να τον δω τι θέμα έχεις εσυ;
" ρεκόρ Αναστασία αν δεν νιώθει καλά ας πάει σπίτι θα βγούμε και άλλη φορά εμεις" λέει η Βάσω και μου χαμόγελα.  Μου αρέσει αυτή η κοπέλα
"Αλεξάνδρα αν δεν νιώθεις καλά θα πάρεις ένα ντεπον που θα έχουν μέσα τα παιδιά και αν εξακολουθείς να μην είσαι καλά θα σε γυρίσουμε εμείς πισω" λέει η Αναστασία. Αμάν ρε κούκλα μια απάντηση για όλα εχεις;

"Ναι αλλά είναι και το άλλο.  Με πονεσανε τα πόδια μου." Λέω ψάχνοντας απεγνωσμένα μια δικαιολογία
"Μέσα έχει καρεκλες" λέει η Αναστασία και χτυπάει την πόρτα

....

"Κορίτσια νομίζω πως δεν θα έρθετε ποτε" λέει ο Άρης και γελάει.

Παρατηρώ το χώρο.  Βασικά παρατηρώ να δω που είναι ο Βαγγέλης. Άφαντος.  Μα τι στο καλό νόμιζα πως θα ήταν και οι τρεις.

Ο Τζίμι από την άλλη μας χαμογέλασε και αμέσως τον έπιασε η Βάσω για να βγάλουν φωτογραφίες. Έλεος αυτό το κορίτσι

"Μας περιμενατε;" ρωτάω όλο περιέργεια τον Άρη. 

"Ναι αφού κερδισατε" λέει σαν να τον ρώτησα το όνομα του

"Το ξέρω πως ήταν στημενος" λέω σαν βεβαίωση πιο πολύ στον εαυτό μου.

"Δεν ηταν" τρέχει να δικαιολογηθει

"Και τότε πως ξέρατε πως κερδίσαμε εμεις;" ρωτάω με το αστυνομικό μου βλέμμα.

"Μάλιστα, μαλιστα" το παίζω αδιάφορη αλλά δεν είμαι.  Θέλω να είναι στημένος.  Θέλω να ήθελε να με δει.

"Λοιπόν Άρης" μας συστήνεται ο Άρης και τείνει το χέρι του προς τα εμάς

Η Αναστασία δίνει πρώτη το χέρι "Αναστασία"

"Αλεξάνδρα" λέω χαμογελώντας . Ας μην με περάσει και για σκύλα

"Τζίμι" λέει το ξεχασμένο παιδί "χαρηκα"

"Παρομοίως" λέμε με την Αναστασία ταυτόχρονα.  Και εκείνος χαμόγελα.

"Εμένα να φανταστώ με θυμάστε" ακούγεται μια φωνή από πίσω. 

Κοκκαλωνω. Γυρίζω και απλά μένω να τον κοιτάω.  Είναι πανέμορφος

"Βαγγέλη" λέει η Αναστασία και τον αγκαλιαζει.

Κούκλα είσαι δικιά μου κολλητή όχι δικιά του!

"Γεια" λέω.  Γουαου Αλεξάνδρα μην είσαι τόσο θερμή

"Γεια" λέει και εκείνος χωρίς να κάνει κάποια κίνηση.  Οκ βαγγελακη οκ

"Κορίτσια καθηστε, θέλετε να πιείτε κατι;" ρωτάει όλο ευγένεια ο Άρης

Προσπαθώ να παρακολουθώ την κουβέντα της Βάσως με τον Τζίμι αλλά μιλάνε για το συγκρότημα άρα δεν μπορώ να συμμετάσχω.

"Ένα χυμό πορτοκάλι αν είναι ευκολο" λέει η Αναστασία

" και εγω" απαντώ χαμογελώντας

"Αναστασία είσαι της υγιεινής διατροφής ε;" λέει ο Βαγγέλης και γελάει. 
Μα και εγώ πήρα χυμό.  Εγώ δεν έχω σχολιο;

" μπα όχι τόσο.  Πιο πολύ η Αλεξάνδρα ειναι" λέει η φίλη μου. Ευχαριστώ κολλητή αλλά αν δεν θέλει να μου μιλήσει μην με βάλεις στην κουβέντα.

"Α ναι;" ρωτάει και με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω

"Ναι γιατί δεν φαινεται;" λέω με ένα μειδιασμα. Ξέρω ότι έχω ωραίο σώμα και χειρίζομαι ανάλογα την κατάσταση.

" δεν έχω πα κάτι τέτοιο." Απαντά όλο νόημα και μου κλείνει το μάτι. 

Χαμογελάω και κοιτάω άλλο γιατί νομίζω πως η καρδιά μου θα σπάσει. 

....

"Και τελικά έκανα εμετό μετά από τόσο ποτο" τελειώνει την ιστορία της η Αναστασία και όλοι έχουμε πεθάνει από τα γέλια

"Ακόμα θυμάμαι τι είχα περάσει εκείνο το βραδυ" σχολιάζω καθώς θυμάμαι χαρακτηριστηκα την 4ημερη μας.

"Παιδιά έχω ιδεα" αναφωνεί η Βάσω
"Οχ" λέει ο Βαγγέλης και ένα μαξιλάρι προσγειωνεται πάνω του

"Λοιπόν θα παίξουμε θάρρος ή αλήθεια" λέει η Βάσω και με το που πάω να αρνηθώ συμπληρώνει " δεν σας ρωτάω το δηλώνω"

Δημοκρατία

"Ξεκιναω" παίρνει το λόγο ο Άρης

"Αναστασία θάρρος ή αλήθεια;" ρωτάει

"Θάρρος" απαντά αν και είμαι σίγουρη πως το μετανιώνει την στιγμή που το λέει

"Σκληρή.  Πιες 2 ποτήρια από τη βότκα που έχουμε στο τραπεζι" σκάει στα γέλια λίγο πριν τελειώσει την πρόταση του.

"Γαμωτο Άρη θα ζήσω την εμπειρία της 4ημερης" λέει και κατεβάζει μονορούφι τα ποτά. 

"Σειρά μου. Τζίμι, Θάρρος ή αλήθεια;"

"Αληθεια;"

"Ποιος είναι ο πιο εκνευροστικος από τους δύο τους;" λέει και δείχνει με το δάχτυλο τον Βαγγέλη και τον Άρη

"Ωω μα φυσικά και οι δυο" απαντά και όλοι σκάει στα γέλια

"Θάρρος ή αλήθεια βασω;"

"Αληθεια;"

"Τι τις κάνεις όλες αυτές τις φωτογραφίες που βγάζεις μαζί μας;

"Κορνιζα" το εννοείς παιδιά το εννοεί

"Βαγγέλη τι διαλέξεις ;"

"Αληθεια"

"Γιατί ανέβασες φώτο στο ινστα με την Αλεξάνδρα και όχι μαζί μου ή με την Αναστασία πχ;"

Βόμβα. 

"Εμ... δεν την ανέβασα εγώ αλλά η μάνατζερ" απαντά και με κοιτάει.

Αουτς
Η Αναστασία στρέφει το βλέμμα της προς εμένα και με μια ματιά καταλαβαίνει σε πόσα κομμάτια έσπασα. 

"Α είπα και εγω" λέει όλο χαρά η Βάσω

"Αλεξάνδρα θάρρος ή αλήθεια;"

"Αλήθεια" απαντάω ενώ θέλω να τον χτυπήσω

"Πώς λένε το αγόρι σου; "

"Ποιο αγόρι μου;" Α δεν πάει καλά ο τύπος

"Το αγόρι που ήρθατε κάτω από το σπίτι μου τις προάλλες

"Ο ξάδελφος μου είναι" λέω αδιάφορα. 

"Άρη" λέω πονηρά. 

"Κάτσε καλά γατουλα" λέει και γελάω

"Πιες 2 ποτήρια βότκα"

"Ευχαριστώ για την εκδίκηση φίλη λέει η Αναστασία κι γελάμε

"Αυτό έκαψε" λέει ο Άρης που επέλεξε να μην βάλει χυμό και να την πιει σκέτη. 

"Αναστασία Θάρρος ή αληθει;"  την ρωτάει.  Κάτι τρέχει Αρουλη;

"Αληθεια" λέει και ξεφυσαει

"Είναι αλήθεια ότι μπορείς να πιεις ακόμα δύο ποτήρια βοτκα;" μετά εσύ να μαζεύεις τον εμετό της Άρη

"Αντε γαμησου" του λέει παιχνιδιαρικα και πίνω ακόμα 2 ποτήρια. 

"Βαγγέλη τι θες;" τον ρωτάει εννοώ νομίζω πως αρχίζει να ζαλίζεται.

"Θαρρος"

"Περίμενε δεν το περίμενα αυτο" είναι χαζή ρε φίλε κλαίω

"Έχεις το θάρρος να πεις τι σου αρέσει πιο πολύ στην κάθε μία μας;"

Πιασαρικο Αναστεζια

" λοιπόν Βάσω μου αρέσει που έχεις συνέχεια τόση ενέργεια.  Αναστασία ότι είσαι ο γαματος σου εαυτός όλη την ώρα.  Αλεξάνδρα το χαμόγελο σου" λέει και μου χαμογελάει.

Κακουριωτη ακόμα κρατώ ότι ανέβασε η μάνατζερ την φωτογραφία και όχι εσύ.

"Γλυκό μου ζελεδακι" λέει η Βάσω

Και η Αναστασία του στέλνει ένα φιλί. 

Έχει μεθύσει στάνταρ.

"Αλεξάνδρα Θάρρος ή αληθεια;"

"Βασικά παιδιά εγώ πρέπει να σας αφήσω.  Είναι αργά και αύριο έχω να σηκωθώ νωρίς. Συγγνώμη" λέω και σηκώνομαι από τον καναπέ. Θέλω να φύγω για να πάω σπίτι μου να ξεσπασω

"Έρχομαι φιλη" λέει Αναστασία και  καθως προσπαθει να βρει το δεύτερο παπούτσι της.

"Όχι από το ώρα ρε κοριτσια" παραπονιέται η Βάσω

"Ναι βρε κορίτσια μείνετε" λένε και τα τρία αγόρια μαζί

"Θα σας πάμε εμείς σπίτι προτείνει ο Βαγγέλης

"Καλύτερα ταξί, ευχαριστούμε παντως" απαντώ και στέλνω ένα φιλί στον Άρη που μου κάνει λυπημένη φάτσα. 

"Να κανονίσουμε ξανά κορίτσια" λέει ο Τζίμι.

"Τουλάχιστον να σας πάμε μέχρι εξω" λέει ο Βαγγέλης και σηκώνεται όρθιος

" δεν είναι αναγκη" λέει η Αναστασία

"Είναι ειναι" πετάγεται η Βάσω

Έλεος έλεος

Δίχως άλλη κουβέντα σηκώνονται όλοι και βγαίνουμε από το καμαρίνι.

Μένω αμιλητη.

Καληνυχτιζουμε ο ένας τον άλλο και σηκώνω το χέρι μου για να βρω ταξί τώρα που έχουμε βγει από το κλαμπ

"Αλεξάνδρα να σου πω μια στιγμη; " μου λέει ο Βαγγέλης.

Τι θες βαγγελη; τι;

Κορίτσια θέλετε να μάθετε; κάντε λαικ στο παρτ και πείτε μου τι πιστεύετε ότι την θέλει ;)