Γύρισε η μάνα μου αργά το απόγευμα και με κοιτούσε με ένα επικριτικό βλέμμα σαν να μην πέρασα στις πανελλήνιες, όχι σαν να πήρα 15 στο τετράμηνο. Εν πάση περιπτώσει εγώ ήθελα να συναντήσω τον Δημήτρη σήμερα. Δεν γινόταν να μείνω και άλλο μακριά του. Έτσι πήγα κοντά στην μάνα μου, για να την καλοπιάσω κιόλας, και να της εξηγήσω έναν λόγο που δεν έγραψα καλά. Φυσικά η αντίδραση της είναι το ίδιο ψυχρή και απόμακρη.

《 He ça do? ( Έλα τι θέλεις; ) 》
《 Να σου εξηγήσω θέλω. 》
《 Να δικαιολογηθείς για τα καμώματα σου θες να πεις. 》
《 Έστω αυτό. 》
《 Για να ακούσω. 》
《 Άνθρωπος είμαι. Δεν είμαι ρομπότ να μπορώ να τα λύνω όλα, να είμαι τέλεια, να τα ξέρω όλα. Κουράστηκα όλο το χρόνο να περιτριγυρίζομαι από μαθήματα και υποχρεώσεις. Βαρέθηκα να αγχώνομαι και να φοβάμαι πως θα γράψω. Διάβαζα αλλά πιο χαλαρά και πιο ξεκούραστα από πριν. Δεν άντεχα άλλο την πίεση ούτε των καθηγητών, ούτε του φροντιστηρίου ούτε την δική σας. Που η δική σας δουλειά δεν είναι η καταπίεση αλλά η κατανόηση. Έτσι νομίζω και αυτό πιστεύω. 》
Η αντίδρασή της με εξέπληξε όμως. Με αγκάλιασε σαν να μην υπήρχε αύριο. Θα με έσκαγε ειλικρινά. Που να ήξερε τι θα έκανα μετά. Θα με έσκαγε κυριολεκτικά.
《 Αχ μωρέ Λίνα μου. Θέλω να είμαι περήφανη για εσένα και για τον αδερφό σου. 》
《 Περήφανη δεν γίνεσαι μόνο από τους βαθμούς όμως, γίνεσαι από τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα. 》
《 Και εσύ τα έχεις όλα. 》
《 Αυτό σημαίνει ότι μπορώ να βγω; 》
《 Άντε να βγεις. 》
Μου απαντάει και χωρίς να χάσω ευκαιρία στέλνω ένα μήνυμα στον Δημήτρη για να του πω πως μπορώ να τον συναντήσω σήμερα το βράδυ. Δεν ξέρω αλλά έχω ένα προαίσθημα για σήμερα. Καλό η κακό δεν καταλαβαίνω. Μάλλον καλό είναι. Ίσως σήμερα γίνει αυτό που αποφεύγω τόσες μέρες.

Ακριβώς στις 7 ο Δημήτρης με περίμενε κοντά στο σπίτι. Μόλις τον είδα δεν άντεξα και έπεσα στην αγκαλιά του. Τα χέρια του με τύλιξαν τόσο ρομαντικά και τα φιλιά του στο μέτωπο μου ήταν ζεστά.

《 Τριαντάφυλλό μου τι θα κάνουμε σήμερα; 》
《 Δεν ξέρω. Έχεις καμία ιδέα; 》
《 Λοιπόν. Λέω να πάρουμε τον κολλητό και την Αθηνά, να αράξουμε σπίτι μου και να κοιμηθούμε όλοι εκεί. 》
《 Ρε Δημήτρη δεν ξέρω...Τι δικαιολογία θα πω στην μάνα μου. 》
《 Πες της ότι θα είσαι στης Αθηνάς γιατί είναι άρρωστη. Έλα να κοιμηθούμε παρέα σήμερα. 》 μου λέει και με φιλάει πεταχτά στο στόμα. Έτσι την πήρα τηλέφωνο και προσπάθησα να είμαι όσο πιο ήρεμη μπορούσα.

《 Μαμά; 》
《 Έλα. 》
《 Η Αθηνά έχει γαστρεντερίτιδα και λείπουν οι δικοί της. Να μείνω μαζί της σήμερα; 》
《 Μείνε αλλά να είσαι εδώ στις 12 εε. Θα πάω σε ένα σπίτι να καθαρίσω. 》
《 Ναι εντάξει. Μέχρι να φτάσω εκεί από το σπίτι της θα έχει πάει 12 μισή όμως. 》
《 Καλά καλά. Θα θέλει να φάει κα αδερφός σου μετά και δεν θα έχει ποιός να του βάλει φαγητό. 》
《 Μέχρι τότε θα ειμαι πίσω. 》

Προς μεγάλη μου έκπληξη δέχτηκε και έτσι μπορούσα και γω πιο άνετα να κινούμαι πλέον με τον Δημήτρη.

Μετά από μισή ώρα πήγαμε όλοι μαζί στο σπίτι του και καθίσαμε στο σαλόνι.

《 Δημήτρη, είσαι...είσαι σίγουρος ότι δεν θα έρθει η Χριστίνα εδώ; Με τον πατριό σου και την μαμά σου; 》 ρώτησα.
《 Λείπουν στο Μιλάνο. Για να καλοπιάσει η μαμά μου την Χριστίνα. Θα γυρίσουν την άλλη εβδομάδα. Οπότε είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε ό,τι θέλουμε. 》μου λέει και με αγκαλιάζει.
《 Δεν μου λέτε ρε. Τι θα κάνουμε τελικά; 》 ρωτάει ο Ηλίας
《 Δεν βλέπουμε καμία ταινία ρε παιδιά; 》
《 Και μετά να κοιμηθούμε κορίτσια αγόρια!!!!! Εεε Λίνααααα μουυυ!!! 》 μου λέει η Αθηνά και κάπως σαν να ξελάφρωσα που το πρότεινε αλλά δεν κράτησε για πολύ.
《 Οοοοχι Αθηνά μου. Εγώ θα κοιμηθώ με την Παυλίνα μου και κοιμήσου εσύ με το μαλακισμένο . 》
《 Εγώ δεν έχω πρόβλημα πάντως. 》 λεω για να τον πείσω να κοιμηθούμε χωριστά αλλά δεν...
《 Έχω εγώ μωρό μου. 》
《 Γιατί δεν κάνουμε το άλλο; 》 λέει ο Ηλίας και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι στο καλό εννοεί.
《 Ποιό; 》 ρωτάει η Αθηνά.
《 Να κοιμηθώ εγώ με την Λίνα και πάρε εσύ την Αθηνά. 》
《 Άντε ρε ηλίθιε από δω. 》 του απαντάει ο Δημήτρης και του πετάει τα μαξιλάρια του καναπέ στα μούτρα.
《 Μωρ' πως τον αντέχεις; 》 ρωτάμε την Αθηνά και εκείνη σηκώνει τους ώμους της.
《 Μια πλάκα κάναμε ρε. 》
《 Οπότε που καταλήγουμε; 》
《 Να κοιμηθώ εγώ με τον Δημήτρη μου. Το ονειρεύομαι χρόνια τώρα. 》 λέει ο Ηλίας με μια έξαλλη γυναικεία φωνή και σκάμε όλοι στα γέλια καθώς έρχεται προς το μέρος του και του τρίβει το χέρι.
《 Μαζεψουυυ. 》 του φωνάζω.
《 Ένα σοβαρό λόγο δεν έχεις πει ρε μαλάκα αμάν. 》
《 Ενώ εσύ μωρό μου μεσ'στην σοβαρότητα είσαι. 》 του λέω και παίρνει μια έκφραση θιγμένης νοικοκυράς που της έκοψε το αυγολέμονο.

Τέλος πάντων μετά από ώρα αποφασίσαμε, βασικά αποφάσισαν, να κοιμηθούμε αγόρια κορίτσια. Κάπως ησύχασα μετά από αυτό. Είδαμε μια ταινία και τα αγόρια το μόνο που έκαναν ήταν να πετάνε ανοησίες και να μην παρακολουθούν. Σε αντίθεση με εμάς.

《 Οοο! Ρε τι γκομενάρα είναι αυτή! 》
《 Ηλία αγάπη μου είμαι και εγώ εδώ αν θυμάσαι!; 》 μουγκρίζει η Αθηνά και ο Δημήτρης χαχανίζει.
《 Μην γελάς εσύ σουπιά γιατί σε είδα πως την κοιτούσες την άλλη την κοντή. 》
《 Ποια κοντή; 》 με ρωτάει.
《 Στην ταινία. 》 του λέω.
《 Ααα. Εεε ρε μωρό μου τώρα σιγά την γκόμενα. 》
《 Τι σιγά την γκόμενα ρε! Εσύ δεν μου έλεγες ότι έχει κωλ...》λέει ο Ηλίας και τον κοιτάω σαν να θέλω να τον πνίξω.
《 ..Κολάρο για ... την γάτα της. Αυτό μου είπε. 》
《 ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑ 》 γελάει η Αθηνά τόσο δυνατά που κόντεψα να κουφαθώ. Ο Δημήτρης έχει κοπεί στα δύο από το γέλιο και εγώ κοιτάζω ειρωνικά τον Ηλία ενώ εκείνος κάνει πως δεν βλέπει.
《 Εγώ φταίω που ασχολούμαι. Αι σιχτίρ από δω! 》 απαντάω και σηκώνομαι για να πάω στην τουαλέτα αλλά μάλλον ο Δημήτρης άλλο κατάλαβε. Σηκώνεται και αυτός και με πιάνει έξω από το μπάνιο.
《 Μωρό μου στο ορκίζομαι ότι δεν είπα τίποτα τέτοιο! Εσύ είσαι η αγάπη μου και εσύ είσαι ο έρωτας μου! 》
《 Μα...》
《 Μην ακούς τις μαλακιες του. 》
《 Ρε Δημήτρη δεν παρεξηγήθηκα ηρέμησε! 》 του λέω και ξεφυσάει από ανησυχία.
《 Δηλαδή δεν νόμιζες ότι...》
《 Όχι ρε αρκούδε μου! Είσαι καλά; Σιγά. 》
《 Αλήθεια; Δηλαδή δεν ζήλεψες ούτε τόσο δα; 》 με ρωτάει ενώ έρχεται κοντά μου απειλητικά.
《 Δεν είπα αυτό αλλά...》
《 Ε άρα ζήλεψες! Σουπιααα!! 》 λέει κοροϊδευτικά και με φιλάει πεταχτά.
《 Ναι ωραία. Μπορείς να φύγεις τώρα γιατί θέλω να κατουρήσω; 》 Μα τι ρομαντική που είμαι.
《 Α ναι. Δεν θες να έρθω μαζί σου; 》μου λέει ψιθυριστά και νιώθω να ανατριχιάζω.
《 Γιατί δεν μπορώ μόνη μου;》
《 Εγώ για εσένα το λέω μην σου έρθει ξαφνικό μετά. 》
《 Μετά; Πότε μετά; Αφού θα κοιμηθούμε ξεχωριστά. 》του απαντάω και νιώθω μια ξαφνική ζέστη να περνά από το σώμα μου.
《 Κουτό μου αγαπάκι. 》 λέει ενώ μου χαϊδεύει το μάγουλο και απομακρύνεται. Ααα! Δεν μ'αρέσει καθόλου αυτό!

Μετά από έξι ώρες εν τέλη βαρεθήκαμε. Ήταν πλέον 3 η ώρα και πήγαμε στα δωμάτιά μας. Εγώ και η Αθηνά στης Χριστίνας και ο Ηλίας τον Δημήτρη στο δικό του. Η Αθηνά έπεσε για ύπνο κατευθείαν, δεν άντεχε άλλο. Εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ όμως. Σκέφτηκα αυτό που είπε ο Δημήτρης.

Μάλλον ήταν η κατάλληλη στιγμή. Αυτό νομίζω.