Με του Απρίλη τις βροχές
και του Μαγιού τα άνθη
Παίρνω το θάρρος να αφεθώ
στου έρωτα τα πάθη.

Μέσα στης φύσης την άγρια ομορφιά.
Στα δάση στα βουνά,
και εκεί που ο ηλιάτορας κατακτά
τον θρόνο του στον ουρανό.
Κρύβομαι και καρτερώ.
Προσμένω την εμφάνιση
του άντρα που ποθώ.

Να τον κυνηγήσω ,να τον χτυπήσω
με του έρωτα τα βέλη.
Να του ανοίξω στην καρδιά πληγή,
να πονεί ,να στάζει μέλι.

Να γυρίσει να με κοιτάξει
με βλέμμα αθώο και υγρό.
Σαν εκείνο του ελαφιού
που εγκαταλείπει τα εγκόσμια
μπροστά στον κυνηγό.

Να με πλησιάσει,να με προσεγγίσει.
Να τον κάνω να με ακολουθήσει,
σε ξέφωτο ερημικό.
Εκεί που η γη συναντά τον ουρανό.

Παπαρούνες,γιασεμιά,
άγρια τριαντάφυλλα
σαν το αίμα πορφυρά,
στην ποδιά μου να συλλέξω.
Στεφάνι να του πλέξω.
Με ευλάβεια και σεβασμό
Βασιλιά του κόσμου μου να τον στέψω.