Τις στιγμές που ο πόνος
σου σκίζει την ψυχή
Τις στιγμές που κατακλύζει το βλέμμα σου
καταρρακτώδης βροχή
Τις στιγμές που δεν βρίσκεις
μέρος να κρυφτείς
και από το μένος του καιρού
να προστατευτείς.

Απάγκιο έχεις τη δική μου αγκαλιά

Έλα και φώλιασε μέσα
στα δύο μου χέρια .
Κρεμάσου από τον λαιμό μου
σαν καρπός που κρέμεται από
το δέντρο,
μέχρι να περάσει ο πανικός.
Να ξανοίξει ο ουρανός
και ο ήλιος της ελπίδας
να χαράξει την αυγή.

Μέσα στα υγρά σου μάτια
να διαγράφεται ανέφελος
ο ουρανός...