H πένα σταμάτησε άξαφνα να κινείται και άψυχη, σαν σωστό αντικείμενο, δίχως τη λάμψη της μαγείας, αφέθηκε δίπλα ακριβώς από το καστόρινο βιβλιαράκι. Η Σάρα, το πήρε διστακτικά στα χέρια της και ξεφύλλισε στα γρήγορα τις σελίδες, σαν να αναζητούσε με αγωνία, ένα δείγμα από εκείνα τα καλλιγραφικά γράμματα. Προς μεγάλη της έκπληξη, οι σελίδες ήταν και πάλι λευκές, σαν να μην είχε στάξει, ούτε μία μικρή σταγόνα μελάνι.

«Πώς γίνεται αυτό;» ξεκίνησε να αναρωτιέται, κάνοντας έναν διάλογο με τον εαυτό της, μέχρι που ένιωσε το χέρι της Ζόε, να αγγίζει το δικό της.

«Είναι μαγεία Σάρα. Τα Χριστούγεννα είναι μαγεία, δεν το βλέπεις; Χαίρομαι τόσο πολύ που τα ανακαλύψαμε. Δεν μετανιώνω ούτε ένα λεπτό που πήρα την απόφαση να έρθω εδώ» της απάντησε χαρούμενα και κατόπιν στράφηκε στον παππού της «Λοιπόν; Υποσχέθηκες στον βοηθό σου, τον Γκέντελ, να του δώσεις μία λύση. Ποια είναι παππού;» τον ρώτησε και τον είδε να χαμογελά πλατιά, με έναν τρόπο φυσικό, σαν να ερχόταν αυτή η γκριμάτσα κατευθείαν από την ψυχή του.

«Το στολίδι» της απάντησε σηκώνοντάς το και τοποθετώντας το στην παλάμη του. «Αυτό εδώ το γυάλινο στολίδι, έχει μία τεράστια ιστορία πίσω του και πολύ σημαντική. Αν η μητέρα σας το γνώριζε, αμφιβάλλω αν θα το άφηνε να καταρρεύσει στο πάτωμα» ξεκίνησε και τα τρία πλασματάκια χοροπήδησαν και κατόπιν τσίριξαν στη θέα του γυάλινου άστρου. «Για σκεφτείτε λίγο. Στα χριστουγεννιάτικα δέντρα, τις περισσότερες φορές, τοποθετούμε ένα αστέρι στην κορυφή και επίσης, ένα αστέρι ήταν εκείνο που οδήγησε τους Μάγους στον Χριστό, έτσι δεν είναι;» τις ρώτησε και έγνεψαν θετικά. Μπορεί να μην είχαν δει ποτέ τους από κοντά χριστουγεννιάτικο δέντρο, ωστόσο χάρη στα παραμύθια, είχαν την εικόνα του στο μυαλό τους. «Την ημέρα που τσακώθηκα με την μητέρα σας, την ίδια ημέρα που την είχα παρακαλέσει να φυλάξει το αστέρι αυτό, καθώς ήταν πολύτιμο, εκείνο έπεσε και ράγισε. Είδα μία αμυδρή, χρυσή λάμψη να βγαίνει από τα σπλάχνα του και καλπάζοντας, να το σκάει από το παράθυρο. Αυτό το στολίδι, δεν είναι τυχαίο. Μέσα του έκρυβε κομμάτι του πνεύματος των Χριστουγέννων, το οποίο όμως χάθηκε την ημέρα του καβγά. Ήταν ό,τι μου είχε απομείνει σαν ελπίδα να αναστήσω τα Χριστούγεννα, εκείνη η μικρούλα λάμψη. Όταν σας είδα με το στολίδι και ειδικά εσένα Ζόε, μου γεννήθηκε μία ιδέα. Πως ο μόνος τρόπος να πείσουμε τον Άγιο να σπείρει τα Χριστούγεννα στον κόσμο, είναι να ανακτήσουμε την λάμψη, να προσκαλέσουμε το πνεύμα, να κατοικήσει ξανά μέσα στο απόλυτο σύμβολο των εορτών, που είναι το άστρο» τελείωσε και για πρώτη φορά είδε τη Σάρα να χαμογελά.

«Ωστόσο, πώς θα το κάνουμε αυτό;» ρώτησε αμέσως τον παππού της και εκείνος, έχοντας δώσει εντολή στην πένα να σηκωθεί ξανά, της είπε να ζωγραφίσει στο τετράδιο της επικοινωνίας, ένα αστέρι.

Ευθύς το μήνυμα ταξίδεψε μέχρι τον Γκέντελ και σύντομα ήρθε η απάντηση.

΄΄Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Καλή δουλειά Λόμιλ΄΄ του απάντησε και ο άνδρας, κερνώντας τις εγγονές του από δύο μεγάλες τηγανίτες, συνοδευόμενες από το ζεστό τσάι κανέλας, τους ζήτησε να καθίσουν ξανά όλοι μαζί στο σαλόνι, ώστε να ξεκινήσει η αφήγηση της όμορφης και εορταστικής ιστορίας, αυτού του τόσο ιδιαίτερου στολιδιού.

«Μπορεί να μην το γνωρίζετε, ωστόσο ο Βόρειος Πόλος, είναι απλώς ο κεντρικός σταθμός των Χριστουγέννων και το σπίτι του Άγιου. Σε περίπτωση που μου πείτε πως εκατοντάδες επιστήμονες, έχουν βρεθεί εκεί, δίχως να έχουν δει το παραμικρό, τότε θα σας απαντήσω πως έχετε δίκιο. Πράγματι, ο μαγικός Βόρειος Πόλος, βρίσκεται σε μία παράλληλη, χωροχρονική διάσταση και αν γνωρίζεις τον τρόπο, τότε εύκολα μπορείς να βρεθείς εκεί. Μολαταύτα, όπως σας είπα και πριν, ο Βόρειος Πόλος είναι αυτό που λέμε, τα κεντρικά. Υπάρχουν χιλιάδες χωριά, βουτηγμένα στο χιόνι, όπου ο στολισμός των εορτών είναι μόνιμος, όπου οι γυναίκες βγαίνουν στους δρόμους, κουβαλώντας, ένα χριστουγεννιάτικο γλυκό, που στην όψη μοιάζει με κουλούρι, ωστόσο αποτελείται από μυρωδάτη κρέμα και σταφίδες. Τα παιδιά μαθαίνουν από μικρή ηλικία τα μυστικά του εργοστασίου των παιχνιδιών, ενώ άλλοι, αναλαμβάνουν την αρχειοθέτηση όλων των γραμμάτων, ανά ηλικία, χώρα και αλφαβητικά. Υπάρχουν φυσικά και οι λάτρεις της τεχνολογίας, οι οποίοι προσπαθούν να εξελίξουν το έλκηθρο, τοποθετώντας του στο κέντρο μία μικρή υδρόγειο σφαίρα, την οποία ο Άγιος την γυρνά, επιλέγει την χώρα και τις ανάλογες συντεταγμένες και ευθύς μεταφέρεται εκεί μαζί με τους ταράνδους. Αυτό φυσικά είναι κάτι που κατασκευάστηκε εδώ και μία δεκαετία, αλλά εξαιτίας του θανάτου των εορτών, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε πραγματικές συνθήκες. Εγώ, μεγάλωσα σε ένα τέτοιο, μαγικό, μικρό χωριό ξωτικών, το Όλομ, όπου μορφώθηκα και έγινα εγώ ο υπεύθυνος διοργανωτής των Χριστουγέννων, έχοντας στον λαιμό μου να κρέμεται το άστρο αυτό, με το πνεύμα των εορτών. Όταν όμως γνώρισα την γιαγιά σας, εγκατέλειψα τη θέση μου, αλλά ο Γκέντελ πίστεψε πως θα ήταν καλύτερο να κρατήσω το άστρο εγώ. Πού να ήξερε τότε, πως θα είχε αυτήν τη κατάληξη; Πώς λοιπόν θα κάνουμε εκείνη τη ξεχωριστή λάμψη να επιστρέψει;» έθεσε την ερώτηση και κατόπιν πήρε στα χέρια του, το βιβλίο του Κάρολου Ντίκενς και ξεκίνησε να διαβάζει μερικά αποσπάσματα.

΄΄Παραμονή Χριστουγέννων. Σκυμμένος πάνω απ᾿ το γραφείο του, ο Εμπενέζερ Σκρούτζ δούλευε ασταμάτητα. Το δωμάτιο ήταν μάλλον κρύο, γιατί τα λιγοστά κάρβουνα στη σόμπα δεν ζέσταιναν αρκετά. Όχι ότι έλειπαν του Σκρούτζ τα χρήματα για ν᾿ αγοράσει περισσότερα κάρβουνα. Αλλά ο Εμπενέζερ Σκρούτζ ήταν ένας φοβερός τσιγκούνης! Στο διπλανό δωμάτιο, χωρίς θερμάστρα, εργαζόταν ο Μπομπ Κράτσιτ, ο κλητήρας του, που έτρεμε ολόκληρος από την παγωνιά. Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε κι ένας χαμογελαστός άντρας μπήκε στο γραφείο.

«Θείε, Καλά Χριστούγεννα!».

«Κακά, ψυχρά κι ανάποδα...» γκρίνιαξε ο Σκρούτζ.

«Θείε μου, μη μουτρώνεις. Ήρθα να σε καλέσω για το μεσημέρι», είπε ο Φρεντ, ο ανιψιός του.

Αλλά ο Σκρούτζ αρνήθηκε την πρόσκληση. Ποτέ του δεν γιόρταζε τα Χριστούγεννα. Τα θεωρούσε χάσιμο χρόνου΄΄.

Όταν το βιβλίο με τη χριστουγεννιάτικη ιστορία, έκλεισε με ένα πάταγο, ο Λόμιλ περίμενε τις πρώτες αντιδράσεις των παιδιών, σε ένα παραμύθι που είναι γνωστό σε ολόκληρο τον κόσμο. Τον λόγο πήρε αμέσως η Ζόε.

«Θαρρώ πως από την καρδιά του Σκρούτζ, έλειπε η αγάπη» είπε τελικά, κάνοντας τον παππού της να λάμψει.

«Τότε μικρή μου νεράιδα, έδωσες μόλις την απάντηση στο τι χρειάζεται, ώστε να επαναφέρουμε το πνεύμα των εορτών και να το καλέσουμε να επιστρέψει, για να σκορπίσει τη λάμψη του σε όλη τη Γη. Χρειάζεται αγάπη. Ποτέ σας όμως μην αναρωτηθείτε, πού θα την βρείτε. Οι απαντήσεις θα ξεπηδήσουν μόνες τους, μέσα από την ψυχή σας, που είναι και η πηγή. Η αγάπη εξάλλου, δεν έχει ορισμό, δεν έχει σχήμα, όμως έχει όψη και η είναι η όψη των χαρούμενων προσώπων των ανθρώπων. Η αγάπη σκορπίζει χαμόγελα και ευτυχία. Κρύβεται παντού, από μικρές γωνιές, φτωχικών σπιτιών, μέχρι τα πολυτελή παλάτια. Εσείς λοιπόν, καθώς είστε οι δικοί μου διάδοχοι στο κουβάλημα του άστρου, θα βρείτε τον τρόπο να προσφέρετε την αγάπη σας, που θα είναι ικανή να αλλάξει τη μοίρα του κόσμου. Πρώτα όμως, πρέπει να φτιάξουμε το στολίδι και πιστέψτε με, υπάρχει τρόπος και δεν ανήκει στον κόσμο που βλέπετε γύρω σας. Πολύ φοβάμαι πως θα χρειαστεί να μεταφερθείτε στη γενέτειρά μου, το Όλομ και να απευθυνθείτε στο εργαστήρι που το κατασκεύασε. Τα σχολεία κλείνουν για τις γιορτές και εγώ θα πω στη μητέρα σας, πως θα κάνετε τις διακοπές σας εδώ, στο σπίτι μου. Λοιπόν, τι λέτε; Σάρα μου;» τη ρώτησε και την είδε για λίγο να διστάζει.

Μέσα της σκέφτηκε, πως όλο αυτό το υπέροχο παραμύθι, ίσως τη βοηθούσε να απαλύνει τον πόνο της απώλειας και πού ξέρεις; Ίσως στο τέλος ο Άγιος τη λυπόταν και με κάποιον τρόπο, κατόρθωνε να πραγματοποιήσει την μία και μοναδική ευχή της, που αναγραφόταν στο γράμμα που είχε συντάξει για φέτος. Γιατί η Σάρα κάθε χρόνο, στα κρυφά, έστελνε γράμμα στον Άϊ Βασίλη, ευελπιστώντας να λάβει μία μέρα, μία απάντηση, ένα σημάδι για να ελπίζει. Κοίταξε τον παππού της, που τώρα έμοιαζε σαν ένας όμορφος άνδρας και τον αγκάλιασε σφιχτά, δίχως να απαντά με λόγια.

«Εκλαμβάνω την κίνησή σου, ως ΄΄ναι΄΄» της είπε κάνοντας τη Ζόε να τσιρίξει από ευτυχία.

Η μαγική πένα σηκώθηκε ξανά για να γράψει.

΄΄Σου στέλνω τις εγγονές μου, μαζί με το άστρο΄΄ έγραψε στον βοηθό του και σύντομα ήρθε η απάντηση.

΄΄Θα τις συναντήσω στο σταθμό Καρυοθραύστης. Να επιβιβαστούν στο πρωινό τρένο με τα αρχικά Α.Β.Β.Π. Θα είμαι εκεί΄΄