ΚΕΦΆΛΑΙΟ 4ο
Παρτ 3ο

Ήταν επικύνδυνο είναι η αλήθεια γιατί τα σκαλιά είχαν καεί και ήταν έτοιμα να πέσουν, ένα λάθος και θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε. Αφού ανεβήκαμε την σκάλα είπαμε να μπούμε στο πρώτο δωμάτιο που είχαμε μπροστά μας. Ήταν του αδερφού της το θυμάμαι πολύ καλά δεν μπορούσα να κάνω λάθος αυτό το σπίτι ήταν και σαν δικό μου κάποτε αφού με είχαν σαν οικογένεια και η κυρία Ηρώ με είχε σαν παιδί της.
Ίριδα: Αυτό το δωμάτιο άνηκε στον αδερφό της. Εκείνος και ο πατέρας του δεν ήταν στο σπίτι εκείνο το βράδυ. Δεν ξέρω όμως τι απέγιναν μετά τον χαμό της Αγγελικής και της κυρίας Ηρώ, Ήμουν μικρή και οι γυναίκες στο ορφανοτροφείο δεν μου έλεγαν τίποτα.
Είπα και έσκυψα το κεφάλι έτοιμη για άλλη μια φορά να βάλω τα κλάματα. Όχι όμως σκέφτηκα δεν πρέπει να με πάρει πάλι από κάτω πρέπει να συνεχίσουμε να ψάχνουμε, είπα από μέσα μου. Σήκωσα το κεφάλι και άκουσα τον Αχιλλέα να μου λέει.
Αχιλλέας: Είσαι καλά Ίριδα;
Ίριδα: Ναι είμαι καλά.
Αχιλλέας: Μήπως θέλεις να σταματήσουμε; Σίγουρα είσαι καλά;

43

Ίριδα: Ναι Αχιλλέα είμαι πολύ καλά δεν θα το αφήσω να με πάρει για άλλη μια φορά από κάτω.
Αχιλλέας: Εντάξει.
Μου είπε και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε ξανά.Είχα ξεκινήσει να κουράζομαι είναι η αλήθεια, ψάχνουμε σχεδόν δύο ώρες κι όμως δεν έχουμε βρει τίποτα, από ότι φαίνεται η αστυνομία τα είχε πάρει όλα από μέσα. Γύρισα να δω τον Αχιλλέα και να του πω να φύγουμε να έρθουμε πάλι αύριο που θα έχουμε καθαρό μυαλό, αλλά μόλις γύρισα τον είδα σκυμένο κάτω από το κρεβάτι οπότε πήγα και εγώ εκεί. Μετά από ένα λεπτό σηκώθηκε και κρατούσε ένα κουτί. Εκείνος το άνοιξε και το κοιτούσε σαν να ήξερε τι ήταν, σαν να ήξερε που θα βρει αυτό το κουτί. Όταν πήγα να το πιάσω για να δω και εγώ τι υπάρχει εκεί μέσα που τον κάνει να κοιτάει τόσο επίμονα εκείνος το έκλεισε γρήγορα και το έβαλε ξανά κάτω από το κρεβάτι. Τον κοίταξα όλο απορία και του είπα.
Ίριδα: Γιατί το έβαλες ξανά κάτω από το κρεβάτι τι είχε μέσα Αχιλλέα;

44

Αχιλλέας: Δεν είχε τίποτα Ίριδα. Ήταν άδειο.
Μου είπε και σηκώθηκε γρήγορα, γρήγορα από το κρεβάτι, με έπιασε από το χέρι και ξεκίνησε να με τραβάει προς τα έξω.
Αχιλλέας: Πάμε Ίριδα, κουράστηκα θα συνεχίσουμε κάποια άλλη μέρα.
Ήταν πολύ παράξενο όλο αυτό αλλά δεν είπα κάτι, το μόνο που έκανα ήταν να τον ακολουθήσω έξω από το σπίτι, όπου πήραμε την μηχανή και φύγαμε. Μετά από μερικά λεπτά φτάσαμε στο σπίτι μου οπότε κατέβηκα και του είπα.
Ίριδα: Θέλεις να έρθεις μαζί μου πάνω να κοιμηθούμε μαζί απόψε;
Αχιλλέας: Η αληθεία είναι πως λεω να πάω σπίτι μου σήμερα.
Χωρίς να πω κάτι άλλο του έδωσα ένα φιλί είπαμε καληνύχτα και γύρισα να ανέβω στο διαμέρισμα μου. Όσο ανέβαινα την σκάλα σκεφτόμουν αυτό που έγινε στο σπίτι της Αγγελικής, δεν μου βγάζεις από το μυαλό ότι κάτι είχε αυτό το κουτί μέσα, γιατί όμως να μου το κρύψει ποιός ήταν ο λόγος;

45

Όλες αυτές οι σκέψεις γύριζαν στο μυαλό μου όλο το βράδυ,δεν ήξερα τι να σκεφτώ δεν ήξερα πως να διακιολογίσω αυτη του την συμπεριφορά. Μπορεί να μην ήταν τίποτα και να ήταν απλά η ιδέα μου, ίσως ήταν στα αλήθεια άδειο το κουτί που βρήκε, γιατί όμως να μην με αφήσει να το πιάσω και εγώ τι φοβόταν... Δεν ξέρω, ίσως είναι η ιδέα μου. Μετά από όλες αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος ώσπου με ξύπνησε ο ήχος από το ξυπνητήρι μου, το έκλεισα και με βαριά βλέφαρα από την νύστα σηκώθηκα από το κρεβάτι, έπρεπε να πάω στην σχολή οπότε ετοιμάστικα πήρα τα πράγματα μου και πήρα τον δρόμο για την σχολή μου. Μόλις έφτασα είδα τον Αχιλλέα να κάθεται σε ένα παγκάκι και να μιλάει στο τηλέφωνο οπότε τον πλησίασα και πήγα να κάτσω δίπλα του όταν τον άκουσα να λέει.
Αχιλλέας: Δεν πρέπει να μάθει τίποτα σου είπα μην με κάνεις να το λέω ξανά και ξανά όλα είναι υπο έλεγχο.
Είχα μείνει για λίγο. Με ποίον μιλάει, τι δεν πρέπει να μάθει, ποίος δεν πρέπει να μάθει και τι έχει υπο έλεγχο.
Ίριδα: Ποιός δεν πρέπει να μάθει τι Αχιλλέα;

46

Εκείνος με κοίταξε έντρομος έκλεισε βιαστικά το τηλέφωνο και μου είπε.
Αχιλλέας: Τίποτα Ίριδα, κάτι που έχει να κάνει με την δουλειά μην σε απασχολεί.
Ίριδα: Σίγουρα έχει να κάνει με την δουλειά; Μου φαίνεσαι αρκετά αναστατωμένος.
Αχιλλέας: Ναι σίγουρα έχει να κάνει με την δουλειά, σου φαίνομαι αναστατωμένος γιατί είναι ένα πρότζεκτ που με ανχώνει αρκετά αλλά ο Παύλος δεν πρέπει να μάθει τίποτα.
Μόλις τελείωσε την πρόταση του χτύπησε το κουδούνι οπότε σηκώθηκε από το παγκάκι όπου καθόταν και με τράβηξε από το χέρι για να μπούμε στο μάθημα.
   Η ώρα πέρασε και έπρεπε να πάω στην δουλειά, όσο ετοιμαζόμουν σκεφτόμουν όλα αυτά που είχαν γίνει αυτές τις δύο μέρες και πιο έντονα σκεφτόμουν μήπως έλεγα τα πάντα στην Μπέθανη, ίσως σαν τρίτο άτομο να έχει μια πιο λογική εξήγηση από αυτά που σκέφτομαι εγώ. Ναι αυτό θα κάνω το πήρα απόφαση θα της πω τα πάντα.

47

Αφού ετοιμάστηκα πήρα τον δρόμο για την δουλειά και μόλις έφτασα πήγα κατευθείαν να βρω την Μπέθανη, αφού την έψαξα για λίγο με τα μάτια μου την είδα που σέρβιρε ένα τραπέζι οπότε περίμενα να τελειώσει. Μόλις σέρβιρε την πλησίασα και της είπα.
Ίριδα: Μπέθανη θέλω να σου μιλήσω. Μπορείς μετά την δουλειά να έρθεις από το σπίτι μου;
Εκείνη με κοίταξε όλο απορία και μου είπε.
Μπέθανη: Φυσικά και μπορώ. Συνέβη κάτι; Είσαι καλά;
Ίριδα: Ναι, καλά είμαι απλά θέλω κάποιον να μιλήσω. Κάποιον που ίσως σκεφτεί πιο καθαρά από εμένα.
Μπέθανη: Εντάξει, ναι εννοείται και θα έρθω να μιλήσουμε.Όπως σου έχω ξανά πει εγώ είμαι εδώ για σένα για ότι και αν χρειαστείς.
Ίριδα: Σε ευχαριστώ.
Της είπα και μου χαμογέλασε. Οι ώρες πέρασαν και μόλις σχολάσαμε πήραμε τα πράγματα μας και ξεκινήσαμε για το σπίτι μου, στον δρόμο δεν είπε καμία μας κουβέντα, εγώ δεν μιλούσα σκεφτόμουν πως θα της τα πω όλα μόλις φτάσουμε, έπρεπε να βάλω το μυαλό μου σε μια τάξη.

48

Μετά από λίγο φτάσαμε στο σπίτι και αφού μπήκαμε μέσα της πρόσφερα ένα ποτό και ξεκίνησα να της λέω τα πάντα για την Αγγελική. για το σπίτι, για τις υποψίες που έχω, για τον Αχιλλέα που του τα είπα όλα και ότι πήγαμε στο σπίτι να ψάξουμε για τυχόν στοιχία. Όσο της τα έλεγα αυτά εκείνη με κοιτούσε με το στόμα ανοιχτό σαν να μην πίστευε όλα αυτά που της έλεγα. Μόλις σταμάτησα να μιλάω μου έπιασε το χέρι και μου είπε.
Μπέθανη: Είσαι σίγουρη πως ο Αχιλλέας σου λέει την αλήθεια;
Ίριδα: Θέλω να πιστεύω πως ναι. Δεν αντέχω στην σκέψει και μόνο ότι μπορεί να μου λέει ψέματα για κάτι.
Μπέθανη: Θέλεις να μάθεις αν σου λέει πράγματι την αλήθεια;
Ίριδα: Εννόειται πως θέλω, αλλά πως; Αν τον ρωτήσω δεν θα παραδεχτεί τίποτα είτε λέει αλήθεια είτε όχι.
Μπέθανη: Όχι δεν θα τον ρωτήσεις.
Ίριδα: Τότε πως;

49

Τι τρόπο λέτε να σκέφτηκε η Μπέθανη  για να δουν αν ο Αχιλλέας λέει πράγματι της αληθεια;

Περιμένω την γνώμη σας και για αυτό το παρτ.
Τα λέμε στα σχόλια.💙