Οι μεγάλες πύλες
Που σε καλωσορίζουν σε έναν
άλλο κόσμο
και βλέπεις τα πάντα γύρω σου
να κυλούν ειρηνικά κι ανέμελα
χωρίς όρια κι φραγμούς.

Οι φίλοι σου είναι πάντα εκεί
κι οι εχθροί σου απομακρύνονται
πάντα με το κεφάλι κατεβασμένο
από ντροπή στο πέρασμα σου.

Το έτερον σου ήμισυ σε προσεγγίζει
κι σου μιλά χωρίς να προσπαθήσεις
πολύ.

Οι μέρες δεν έχουν σύννεφα
κι οι νύχτες έχουν πάντα αστέρια
κι ένα φεγγάρι ολόγιομο
άσπρο κι ασημί.

Περπατάς κι χαμογελάς
γιατί απλά κανέναν δεν προσκυνάς
κι σε όλα υπάρχει πάντα έτοιμη
μια λύση...
Κι μετά ξυπνάς.

Δεν πειράζει.
Το βράδυ πάλι...