Ακούμπησε στο γραφείο της , βλέποντας τη να ανοίγει το φαρμακείο θυμωμένη . Έβγαζε γάζες, οινόπνευμα βαμβάκι ενώ τα χέρια της έτρεμαν.

"Τι κατάλαβες μου λες; Αρπαχτηκες σαν αγρίμι με τους ηλίθιους!" Του επισήμανε πλησιάζοντας τον. Έριξε λίγο οινόπνευμα στο βαμβάκι και το ακούμπησε άγαρμπα στο φρύδι του.

"Αουτς!"

"Μη γκρινιάζεις! Έφυγε όλο το σκουλαρίκι και θέλει ράμματα. Γιατί έπεσες στο επίπεδο του; Δεν βλέπεις πως δεν έχουν νοημοσύνη;" Η Ελίζα τον μαλωνε σαν παιδί και εκείνος πιάνοντας τη από τη μέση, τη κόλλησε στο κορμί του.

"Είσαι τρελός;Θέλεις να μας πάρει κανένα μάτι;" έκανε ένα βήμα πίσω μα εκείνος τη τράβηξε ξανά

"Με ανάβεις όταν γίνεσαι επιτακτική!"

"Καμία λύπηση λοιπόν..." ψέλλισε απελπισμένα και εν τέλει χαμογέλασε βάζοντας τα χέρια της γύρω από το λαιμό του "Είσαι τόσο ξεροκέφαλος ώρες ώρες"

"Ερωτευμένος ειμαι μωρό μου. Εκτός αυτού, τα ήθελε ο οργανισμός του!" εκείνη ξεροβηξε ανηξερη

"Τι σου έκανε;"

"Αλήθεια τώρα; Και μόνο που σε έπιασε στο στόμα του φτάνει. Σκέφτηκα να αφήσω τη σχολή μα έπειτα , στην ιδέα να μη σε προσέχω με έπιασαν τα νεύρα μου"

"Ναι και να καταλήγεις να παίζεις ξύλο!"

"Για πάρτη σου; Μέχρι και φόνο κάνω αν χρειαστεί!"

"Σταμάτα να λες βλακείες και πάρε τα χερια σου από τα οπίσθιά μου γιατί θα έρθει ο διευθυντής σε λίγο" Η Ελίζα τον φίλησε απαλά στα χείλη και κάνοντας ένα βήμα πίσω επέστρεψε στο καθαρισμό των πληγών του.

"Ανυπομονώ να πάμε σπίτι..." της είπε γλυφοντας τα χείλη του "Πάντα ήθελα μια νοσοκόμα" συνέχισε κι εκείνη τον στραβοκοιταξε και πίεσε περισσότερο το βαμβάκι στη πληγή...

****

"Ένας άχρηστος είσαι που δε κατάφερε να αποτραβηχτει από το τζόγο! Χθες είπες πως δε θα παίξεις ξανά και σήμερα σε πιάνω να μιλάς στο τηλέφωνο για τα αναθεματισμένα τα άλογα! Ως εδώ Τζάκσον!"

"Μα θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω! Άκουσε με...Είναι σίγουρο!"

"Όχι! Αύριο κι όλας θα ζητήσω διαζύγιο. Μοχθώ για να καταφέρω να ανταπεξελθω στα δεδομένα και με σένα πλάι μου ότι κι αν καταφέρω θα καταστραφεί. Τελειώσαμε!" Η Τζίνα του πέταξε τη βέρα στα μούτρα και έφυγε. Ήθελε χρόνια τώρα να τον χωρίσει και αυτή ήταν η τέλεια ευκαιρία. Ο Τζάκσον μέσα σε ένα πρωί, πούλησε το εξοχικό και αντί να φροντίσει να πληρώσει τα χρέη στους τοκογλύφους, εκείνος τα έπαιξε ξεπερνώντας τα όρια. Ανέβηκε στο δωμάτιο της , έβγαλε τους φακέλους και κάλεσε το ντετέκτιβ που τη βοηθούσε. Δρούσε κάτω από άκρα μυστικότητα ενώ οι διασυνδέσεις της ήταν αρκετές για να τη βοηθήσουν στο σκοπό της και αρκετοί της χρωστούσαν χάρες. Επικοινώνησε με το προσωπικό της δικηγόρο για κάποιες λεπτομέριες και έπειτα προχώρησε στο επόμενο βήμα...

****

"Ακόμα δε καταλαβαίνω το λόγο που έφυγες έτσι ξαφνικά Μεγκαν! Τι πάει να πει να βρεις τον εαυτό σου; Λείπεις  τόσους μήνες!" Η Κάθριν ήταν συγχυσμένη με τη συμπεριφορά της και ετοιμάζοντας ένα τσάι, αποφάσισε να της κάνει ένα τηλεφώνημα και να ξεκαθαρίσει

"Σου είπα μητέρα πως δεν είχα λόγο να μείνω. Εκτός αυτού, σκέφτηκα πολύ καλά όσα μου είπε η Ελίζα και είχε δίκιο. Βάλθηκες από τη πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου να μου λες για το Κιαν. Έπεσα χαμηλά με τις γκρίνιες μου και κατάλαβα πως αν έμενα κι άλλο θα έχανα τον εαυτό μου !"

"Δε με ξεγελάει εμένα το ψέμα σου νεαρή μου! Κάτι άλλο κρύβεται από πίσω!"

"Γίνεσαι παράλογη! Ίσως αν για μια φορά ακούσεις πραγματικά όσα μας προβληματίζουν και σταματήσεις να κάνεις θεωρίες και να πλαθεις σενάρια , να αλλάξουν πολλά!"

"Δεν είσαι κόρη μου εσύ! Θα ανακαλύψω το λόγο που έφυγες ακόμα κι αν δε μου λες !" Η Κάθριν έκλεισε το τηλέφωνο λυπημένη. Ήταν τόσο ελεύθερο πνεύμα στα νιάτα της μα όσο περνούσαν τα χρόνια, έγινε ίδια με το συντηρητικό τον άντρα της. Κάθε φορά όμως που έψαχνε να βρει εκείνη τη κοπέλα με την δυνατή φλόγα μέσα της, σκεφτόταν πως παρεβαινε τους κανόνες της οικογένειας που έφτιαξε. Τα τελευταία γεγονότα την ταρακουνησαν βαριά μα σε κάθε συζήτηση της με το Στίβεν, εκείνος της υπενθύμιζε τις σωστές αξίες που έπρεπε να έχουν τόσο τα παιδιά όσο και εκείνη. Δεν έπαυε όμως να προβληματίζεται πλέον για τη στάση της. Ένιωθε τα σπλάχνα της να απομακρύνονται από εκείνη και δεν το άντεχε.

"Πάλι έχεις μούτρα;" Ο Στίβεν μπήκε στη κουζίνα έτοιμος για το γραφείο και τη κοίταξε αυστηρά

"Χάνουμε τα παιδιά μας...Αυτό βλέπω"

"Ανοησίες! Εκείνα χάνουν το δρόμο τους. Η μια έφυγε σαν τρελή, ενώ η άλλη θέλει να χωρίσει ένα βήμα πριν το γάμο. Μας κάνουν ρεζίλι στη κοινωνία!"

"Να είναι παιδιά μας Στίβεν.." επέμεινε λυπημένη

"Ας βάλουν μυαλό τότε. Εγώ μεγάλωσα δύο γυναίκες για να βγουν άξιες στη κοινωνία και όχι για να γίνουν πόρνες! Καλά θα κάνει η μικρή να αναθεωρήσει! Αλλά εσυ φταις που όταν τα έμπλεξε με το Πίτερ δε τη παντρεψαμε και επεμενες να γίνουμε ελαστικοι!"

"Σε παρακαλώ μην αρχίζεις πάλι τα ίδια..." Ο Στίβεν κούνησε το κεφάλι του έξαλλος και έφυγε από το σπίτι.

****

"Είσαι απόλυτα σίγουρη πως θέλεις να βγάλω από τη θυριδα τα συγκεκριμένα χαρτιά;" τη ρώτησε βαριανασαινοντας

"Ναι. Θα τα χρειαστώ σύντομα" του είπε βάζοντας το αγαπημένο της κόκκινο κραγιόν.

"Μα μιλάμε για..."

"Αυτό που άκουσες Τζερεμαϊα! Ζήτησα τα έγγραφα και τα θέλω ως το απόγευμα" η Τζίνα έκλεισε την ανοιχτή ακρόαση εκνευρισμένη "Μη ξεχνάς πως είσαι ο δικηγόρος μου! Οφείλεις να εκτελείς εντολές!"

"Όπως επιθυμείς. Έχω έτοιμα και τα χαρτιά του διαζυγίου"

"Υπέροχα! Όλα μπαίνουν στη θέση τους επιτέλους..." απάντησε ικανοποιημένη

"Θα σε δω αργότερα;" ρωτησε εκείνος  διστακτικά

"Όχι απόψε. Έχω μια σοβαρή συνάντηση και θα αργήσω"

"Μα έχω μια εβδομάδα να σε δω και..."

"Κάνε υπομονή. Τώρα που θα χωρίσω επιτέλους με αυτό τον άχρηστο θα έχουμε περισσότερο χρόνο!"

"Ξέρεις πόσο καιρό το περίμενα αυτό;"

"Μη με ζαλίζεις. Φρόντισε να πάρεις τα χαρτιά και αύριο που θα ερθω για να τα παραλάβω θα σε ανταμείψω...Και τώρα κλείνω γιατί βιάζομαι!"

Η Τζίνα έστρωσε με το δάχτυλο το κραγιόν που προεξειχε , κοιταχθηκε στο καθρέφτη και κατσουφιασε. "Πρέπει οπωσδήποτε να φύγεις από εκεί!" μονολόγησε βλέποντας μια ρυτίδα στα τέλεια φρύδια της. Σίγουρη όμως πως σύντομα θα ήταν μόνη και πάμπλουτη, καθησύχασε τον εαυτο της και ξεκίνησε για τον ντετέκτιβ. Είχε καινούρια στοιχεία , πιο καυτά από τα προηγούμενα και εκείνη δεν έβλεπε την ώρα να τα κρατησει στα χέρια της. Η ώρα της τιμωρίας έφτανε για όλους και δε δίστασε να θυσιάσει μέχρι και τον ίδιο της το γιο σε αυτό. Αν όλα πήγαιναν όπως τα σχεδίαζε, σύντομα ο Κίαν θα έμπαινε στο ψυχιατρείο για βίαιη συμπεριφορά, όπου και θα φρόντιζε η ίδια να μην ξαναβγεί , ο Στίβεν Ρομπινσον θα της έδινε ολόκληρη τη περιουσία του, ο Πίτερ θα παντρευόταν τη γυναίκα που αγαπάει κι εκείνη θα κολυμπούσε στο χρήμα ανενόχλητη....

Σας φιλώ...