"Περιμενετε!" Φωναξε ενας αστυνομικός κρατωντας μια χάρτινη σακουλιτσα. "Είναι τα προσωπικά του αντικείμενα!"

"Δε νομίζω να χρειαστούν πλέον!" Η Τζίνα ακολούθησε το πρώην σύζυγό της μα και τον επιθεωρητή προς το εσωτερικό του δεύτερου τζιπ και οι πόρτες έκλεισαν αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.

"Δώστα σε μένα σε παρακαλώ..." Η Ελίζα τον πλησίασε καταρρακωμενη κι εκείνος ξέροντας πλέον ποια ήταν μα και βλέποντας πως δεν έφυγε στιγμή από το τμήμα, άπλωσε τη σακουλιτσα

"Λυπάμαι δεσποινίς" δεν απάντησε. Κράτησε στην αγκαλιά της τα πράγματα του σαν να ήταν ένα μωρό παιδί και με μάτια βουρκωμένα γύρισε τη πλάτη της και έφυγε. Περπάτησε στα χαμενα χωρίς να έχει κάποιο προορισμό και ώρες αργότερα τα βήματα της, την οδήγησαν σπίτι. Στο δικό τους σπίτι. Έβγαλε τα κλειδιά και κοντοστάθηκε. Βλέποντας το ασανσέρ μπροστά της, οι αναμνήσεις ξεπρόβαλαν η μια μετά την άλλη και σκύβοντας το κεφάλι ανέβηκε με τις σκάλες.

"Και από δω ο αδερφός μου..."

"Χάρηκα πολύ με λένε..."

"Όπως και να σε λένε δε με απασχολεί! Δε μιλάω με ανθρώπους της μεγάλης τάξης. Ειμαι μικροαστός"

*

"Είσαι γάιδαρος ρε!"

"Κι εσύ φώκια!"

"Πώς τολμάς αναιδεστατε;"

"Ρε άντε γαμησου! Τράβα ζήσε λίγο σαν άνθρωπος!"

*
"Μπορούμε να φάμε σαν άνθρωποι;"

"Βλέπεις κανέναν εδώ μεσα;"

"Τι να σου πω αγόρι μου! Είσαι..."

"Καταρχήν δεν είμαι αγόρι σου, καλύτερα να πάω στην αγχόνη. Δεύτερον, το να σας βλέπω όλους να τρώτε με πέντε κουτάλια και έξι πιρούνια μου φέρνει αναγούλα!"

"Αξεστε!"

"Φαντασμενη!"

"Βλάκα!"

*

"Καπνίζεις κι ολας;"

"Άντε εγώ καπνίζω εσύ πως το έπαθες και βγήκες εξω; Σου έσπασε κάποιο νύχι;"

"Ούτε καθαρό αέρα δε μπορεί να πάρει κάποιος;"

"Εσύ δεν είσαι κάποιος Λιζ"

"Με ποιο δικαίωμα κόβεις το όνομα μου;"

"Γίνεσαι κουραστική. Θες μια τζούρα να στρώσεις;"

"Γάιδαρε!"

*
"Κατέβασε το εγώ σου !"

"Κι εσύ τη μύτη σου!"

"Φτάνει πια να μαλώνετε!!!"

"Πίτερ κάνε στην άκρη! Αυτό είναι ανάμεσα σε μένα και τη σκύλα τη γκόμενά σου!"

"Ποιον είπες σκύλα ρε γαιδαρε;"

*

"Αυτό το πράγμα ρε Πίτερ τι το κουβαλάς σαν σκύλο παντου;"

"Εμένα είπες πράγμα βρε αγραμματε τύπε της δεκάρας;"

"Εσένα. Βλέπεις κανέναν άλλο εδώ τριγύρω;"

"Γουρούνι!"

"Ώπα! Να και κάτι καινούριο. Συγχαρητήρια δεσποινίς Ρομπινσον, βλέπω μαθαινετε καλά το ζωικό βασίλειο!"

*

"Και τώρα που ο αδερφός μου δεν είναι παρόν, να ξέρεις πως εμείς οι δύο αν συνεχίσεις να μου πας κόντρα δε θα τα πάμε καλά!"

"Δε χρειάζομαι τον αδερφό σου για προστασία. Τα βγάζω πέρα και μόνη μου!"

"Ουυυ, σκληρή μ'αρέσει...."

"......"

"Κοκκίνισμα ήταν αυτο;;!!"

"Θα θελες Κίαν!"

Με τις αναμνήσεις να κάνουν βόλτα στο κεφάλι της, ένιωσε τα πόδια της βαριά μα έφτασε ως το τέλος της σκάλας. Ένα βαθύ παράπονο μεταμορφώθηκε σε αναφιλητά μπαίνοντας στο διαμερισμα και αφήνοντας τη σακούλα άτσαλα στο τραπέζι έτρεξε στη κρεβατοκάμαρα, έπεσε στο κρεβάτι που το πρωί κοιμόταν μαζί του, και πλανταξε στο κλάμα...

***

Είχε χρόνια να αφουγκραστεί τέτοιους ήχους. Κάπου μέσα στη παραζάλη, στο μούδιασμα ολόκληρου του κορμιού άκουσε μια σιδερένια πόρτα να κλειδώνει και μετέπειτα ένιωσε χέρια πάνω στο κορμί του.

"Είναι υπό την επήρεια του ηρεμιστικου. Ο γιατρός είπε πως θα συνέλθει σε λίγη ώρα. Θέλω τα δεσμά να πιάσουν σφιχτά τα πόδια μα ακόμα πιο σφιχτά τα χέρια. Κρίθηκε επικίνδυνος" είπε ο υπεύθυνος

"Άκουσα πως αυτός ήταν ο πιτσιρικάς που έκαψε τους Ντονσον και Πίτερσον , τότε που έγινε το σκάνδαλο με το Ίδρυμα ανηλίκων" τοποθετήθηκε ένας από τους φρουρούς.

"Τι λες ρε; Έχουμε στα χέρια μας δηλαδή το καριολη που άφησε δύο οικογένειες χωρίς πατεράδες;" είπε ο άλλος.

"Μη λες μαλακιες Νικ! Ο Πιτερσον ήταν ρεμάλι από όσο άκουσα εκείνη την εποχή ενώ ο Ντονσον, κακοποιουσε τη γυναίκα του. Εγώ θα έδινα σε αυτό τον άντρα εύσημα που τους καθάρισε!"

"Δε παύει να έκαναν το καθήκον τους εκεί μέσα Μπομπ! Παιδια σαν κι αυτό ειναι γα σκότωμα μα θα μαθεις πως γίνεται, είσαι καινούριος εδώ"

"Τελειώσατε; Πρέπει να φωνάξω το γιατρό. Έχουμε εντολή να μείνει σε καταστολή μέχρι τη δική"

"Και πως θα μείνει; Δε γίνεται να του χορηγηθούν φάρμακα επί μια εβδομάδα θα πεθάνει"

"Δε με απασχολεί. Ας καεί και στα τάρταρα. Άλλο σε ρώτησα!"

"Τελειώσαμε Τζέιμς. Δε μπορεί να λυθεί για κανένα λόγο" απάντησε ο Μπομπ προβληματισμένος

"Ωραία. Μόλις του χορηγήσει το υγρό , είστε ελεύθεροι να παίξετε χωρίς μώλωπες όμως!" Ο Μπομπ κοίταξε περίεργα ενώ ο Νικ ενθουσιάστηκε

"Τι εννοείς να παίξουμε;"

"Καλα ρε, στο προηγούμενο ίδρυμα που ήσουν τι κάνατε;" ρώτησε ο Νικ.

"Και πάλι δε σε καταλαβαίνω..."

"Είσαι καινούριος γι αυτό. Μπορείς να τους δίνεις σφαλιάρες, να τους κόβεις τα μαλλιά, γενικά να βγάζεις τα απωθημένα σου ρε παιδί μου σε λογικά πλαίσια. Πέρσι ο Τόρι, ένας ρώσος που είχαμε βίασε μια κοπέλα. Ντάξει δε λέω, αυτό είναι παρατραβηγμενο μα δε θα με χαλούσε κι όλας!"

"Είστε σοβαροί;"

"Τέλος η κουβέντα! Δρόμο Όλοι! Έρχεται ο γιατρός" δήλωσε ο υπεύθυνος και οι δυο άντρες βγήκαν στο διάδρομο λογομαχωντας.

****

"Είσαι περίεργος σήμερα" επισήμανε η Κάθριν τρώγοντας το φαγητό της.

"Μια χαρά είμαι. Ίσως λίγο κουρασμένος. Μίλησες καθόλου με τα παιδιά;"

"Η Μεγκαν σκέφτεται επιτέλους να επιστρέψει. Ίσως αναλάβει τα κεντρικά γραφεία. Η Ελίζα δε μου μιλάει όπως ξέρεις..." Η Κάθριν κατσουφιασε και κάνοντας το πιάτο στην άκρη σηκώθηκε. "Μπορεί να παντρεύτηκαμε υπό το λόγο του θεού που τόσο λατρεύεις, μα δε θα αφήσω το σπλάχνο μου να πονάει Στίβεν. Νομίζω πως παρατραβηξε το σχοινί. Δε ξέρουμε καν που μένει και δε βλέπω να ενδιαφέρθηκες αυτές τις μέρες να μάθεις! Έχει μαζέψει τα πράγματα της και δε σηκώνει ούτε το τηλέφωνο. Δεν έκανα παιδιά για να τα θυσίασω στο βωμό ενός Θεού που πρέπει να μας δείχνει την αγάπη Στίβεν! Πάω επάνω και μη με ενοχλήσεις!" Για πρώτη φορά έπειτα από 30 χρόνια γάμου, η Κάθριν μίλησε όπως άρμοζε σε μια μάνα μα εκείνος ήταν αρκετά άρρωστος για να τη καταλάβει. Μεγαλωμένος και ο ίδιος από παιδί συντηρητικά, ξέσπασε μετά το γάμο τα σεξουαλικά του ένστικτα και τώρα έπρεπε να κάνει ένα βήμα παραπέρα εξαιτίας τους.

Ξέροντας πως η Τζίνα είναι πανούργα, ήταν σίγουρος πως θα ήξερε ίσως από το Πίτερ που βρίσκεται η κόρη του. Μόλις μάθαινε , θα πήγαινε και θα την άρπαζε με το ζόρι αν χρειαζόταν. Εν ανάγκη θα έφτιαχνε μια τέλεια δικαιολογία για να μην έχει επιλογή. Άρχισε να σκαλίζει το μυαλό του ώσπου γέλασε...

"Αυτό είναι! Μένει μόνο να τη βρω !" Έβγαλε το κινητό και κάλεσε αμέσως τη Τζίνα...

Σας φιλώ....