Ώστε αυτό ήταν; Ολα αυτά ήταν ένα αστείο από τη πλευρά του; Ούτε ήθελε πραγματικά να τελειώσει τη σχολή ούτε τίποτα. Ήθελε απλά να μη χάσει το χρήμα και φυσικά θα πλήρωνε αδρά για το πτυχίο του -σκέφτηκε η Ελίζα παρατηρώντας τα σκληρά χαρακτηριστικά του προσώπου του. -σίγουρα θα πάσχει και από κάποιο είδος διπολικής διαταραχής... -συνέχισε τον εσωτερικό της μονόλογο.

"Ελίζα σου μιλάω!" τόνισε εκνευρισμένος από το χαμένο, στο κενό βλέμμα της.

"Δε δέχομαι προσταγές" έδωσε την απάντηση της ύστερα από λίγο σκεπτόμενη πως αν της πάρει τον αέρα θα βγει χαμένη

-άτιμη πεισματαρα! σκέφτηκε και αναθεώρησε

"Ωραία λοιπόν, θα κάνουμε μια συμφωνία που μας συμφέρει και τους δύο. Όπως καταλαβαίνεις, αυτό που συμβαίνει δεν είναι ευχάριστο για κανέναν μας. Το πτυχίο το παίρνω οποία στιγμή θέλω μα ποια είναι η πλάκα σε αυτό Λιζ;" τόλμησε να την αποκαλέσει ξανά κρύβοντας φυσικά την κατάσταση της υγείας του πατέρα του "Οι γκομενες είναι πολλές στη σχολή, έχω πέραση και δε σκέφτομαι να γίνω γιατρός όπως ο αντρουλης σου. Αντιθέτως, μπορώ να σε εκμεταλλευτώ γιατί μου γυάλισε μια καθηγήτρια. Όλα μπορούν να κυλήσουν ομαλά και αναίμακτα. Δε σε γουστάρω. Δε με γουστάρεις. Αν φύγεις θα έχεις πάνω από το κεφάλι σου τη γκρίνια του Πίτερ και φυσικά τη δυσφορία της μάνας μου. Αυτό δε το θέλεις σωστά; Θέλουν να με δουν με πτυχίο; Θα τους κάνω τη χάρη απολαμβάνοντας το ταυτόχρονα. Θα βρισκόμαστε, θα μου δείχνεις κάνα δυο μαλακιες και έτσι θα βγούμε κερδισμένοι και οι δυο"

Τα σκούρα κάστανα του μάτια γυάλισαν περιμένοντας την απάντηση της ενώ κάθε φορά που έκανε να ανοίξει τα χείλη της , το βλέμμα του κατέβαινε πάνω τους

"Θα είσαι κύριος;"

"Μόνο αυτο έχεις να πεις ύστερα από όσα σου ειπα;"

"Μόνο αυτο" απάντησε κοφτά

-πόσο αλλοπρόσαλλη είναι αυτή η κοπέλα...Απορώ τι της βρήκε ο Πίτερ, σκέφτηκε χαμογελαστός

"Για όσο θα συμπεριφέρεσαι σαν φυσιολογικός άνθρωπος θα είμαι "

"Τι πάει να πει αυτο;"

"Δεν ξέρω, εσύ είσαι η δασκάλα, βρες το μόνη σου..." Ο Κίαν κάθισε κάτω και σμιγοντας τα φρύδια , έγειρε και μύρισε τον καφέ της. "Σκέτος;" ρώτησε και χωρίς να περιμένει ήπιε μια γουλιά

"Ει ! Αυτό ήταν δικό μου !"

"Πρέπει να μάθεις να μοιράζεσαι. Κρίμα δεν είναι η καημένη η Σάρα να έρθει ξανά πάνω αφού κι εγώ τον πίνω σκέτο;" Η Ελίζα κοίταξε τη κούπα δυσαρεστημένη.

"Κίαν δε μπορώ έτσι..." παραδέχθηκε και κάθισε απέναντι του

"Πώς ετσι;"

"Έτσι Κίαν! Είναι ο καφές μου και πρέπει να μάθεις να δείχνεις σεβασμό σε κάποια πράγματα. Αν θέλεις η πρόταση σου να τεθεί σε ισχύ..." εκείνος ύψωσε τα χέρια μπρος στο πρόσωπο της κουνώντας τα πέρα δώθε για να σωπάσει

"Μπορείς να μιλάς σαν φυσιολογικός άνθρωπος; Άκου εκεί να 'τεθεί σε ισχύ'! Μου τη δίνει αυτός ο καθωσπρεπισμός σου Λιζ. Και ομολογώ πως μ'αρέσουν τα γυαλιά σου!"

-διπολικός ειπα; το παίρνω πίσω. Αυτός είναι τρελός κανονικός! Δεν υπάρχει περίπτωση να αντέξω. Θα μιλήσω πολιτισμένα στο Πίτερ και θα καταλάβει. Σωστά;

"Πάλι χάθηκες..." της είπε χτυπώντας τα δύο του δάχτυλα μεταξύ τους μπρος στη μούρη της. Εκείνη ξεροβηξε, άνοιξε ένα από τα βιβλία της,έστρωσε τα γυαλιά της και έπιασε αυθόρμητα τη κούπα με το καφέ

"Θα ξεκινήσουμε με κάποια βασικά πράγματα, όπως η μετάλλαξη που υπέστη το ανθρώπινο είδος ανά τους αιώνες..."

"Δεν θα κάνουμε μάθημα Λιζ. Βάλτο καλά στο μυαλό σου" τη διέκοψε

"Δεν κάνουμε μάθημα. Είπες να σου μάθω έξυπνα πράγματα. Αυτό κάνω..."

"Τη μετάλλαξη τη βλέπω και τη ζω καθημερινά γύρω μου. Βρες κάτι αλλο..." τον κοίταξε από τη πάνω πλευρά των γυαλιών της μα σαν σήκωσε για δεύτερη φορά τη κούπα και θυμήθηκε πως ήπιε την άφησε κάτω αηδιασμένη

"Πες μου ότι είσαι και σιχασιάρα!"

"Που ξέρω 'γω που βάζεις τη γλώσσα σου Κίαν;"

"Μην ανησυχείς, η Λάουρα είναι καθαρή εκεί κάτω..."

Η Ελίζα γουρλωσε τα μάτια της έκπληκτη

"ΠΟΥ ΚΑΤΩ;;; ΕΓΩ ΕΝΝΟΥΣΑ ΤΟ ΣΤΌΜΑ ΚΙΑΝ !!" Φώναξε βγάζοντας τα γυαλιά της ταραγμένη "Που έχω μπλέξει θεούλη μου..." παραμιλησε λυπημένη μα εκείνος δεν πτοήθηκε

"Πες μου ότι δεν κατάλαβες τι εννοώ να πάθω κρίση!"

"Στα ... Στα πόδια;" του είπε υιοθετώντας πλέον μια μόνιμη αηδία και εκείνος έβαλε τα γέλια. "Στις γάμπες; Θεε μου Κιαν πόσο πιο αηδία πια;"

- δεν παίζει να μη ξέρει... Σωστά; αναρωτήθηκε κοιτώντας την

"Λιζ; εννοούσα στη κλειτορίδα της..." ψέλλισε κι εκείνη τινάχτηκε προς τα πίσω με αποτέλεσμα να πέσει από τη καρέκλα.

-Ωωω Ναι, σίγουρα δεν είχε ιδέα... μα τι σκατα κάνει αυτός ο Πίτερ; σεξ με το φτερό;

"Έλα να σε βοηθήσω!" Την έπιασε από το μπράτσο και τη σήκωσε "Τώρα σοβαρά δεν έχεις ιδέα η με δουλεύεις για να βγάλεις χαρμάνα;"

"Χαρμάνα;" ρώτησε έντρομη σκεπτόμενη πως θα ήταν ακόμα μια περίεργη σεξουαλική λέξη

"Χαβαλέ ρε παιδί μου, πως το λέτε εσείς της υψηλής κοινωνίας;"

"Κίαν λυπήσου με ... Πάψε και κάτσε κάτω"

"Το ξέρεις ότι τα μαλλιά σου έχουν γίνει σαν ανάποδο γαμωτο από τη πτώση; Η καρέκλα σου είναι πεσμένη και έτσι όπως πετάχτηκες έριξες και το καφέ" της επισήμανε κι εκείνη γύρισε και κοίταξε το χάλι που επικρατούσε.

"Κακή ιδέα. Πολύ κακή" παραμιλησε υπονοώντας τη θετική της απάντηση νωρίτερα

"Λοιπόν..."

"Όχι κι αλλά λοιπόν Κίαν!"

"Μη γίνεσαι ξενέρωτη! Ένα τελευταίο...Η ώρα πέρασε εξάλλου"

"Άντε πες το κι αυτό να τελειώνουμε..." Η Ελίζα άρχισε να καθαρίζει όπως όπως τις σταγόνες από το καφέ και να συμμαζέψει αδιαφορώντας για εκείνον

"Σε έχουν γλύψει ποτέ εκεί κατω;" ρώτησε μπαμ και κάτω χωρίς περιστροφές και την είδε να παγώνει. Τα χέρια της έμειναν ακίνητα με τα χαρτιά στα χέρια ενώ το κεφάλι της,κοίταζε σταθερό προς τα κάτω. "Κατάλαβα. Σεξ με δόσεις... Ζωή με δόσεις... Ελπίζω μόνο να μη δίνετε και τα συναισθήματα σας με δόσεις γιατί..." Η Ελίζα γύρισε μα σαν ύψωσε το χέρι για να τον χαστουκισει εκείνος το άρπαξε χαμογελαστός "Τώρα βγάζει εξήγηση η ξινιλα σου... Είσαι ανοργασμικη και κακογαμημενη , θα το μαλώσω το αδερφάκι μου! Η ακόμα καλύτερα, την επόμενη φορά που θα σου την πέσουν στο κλαμπ,θα αφήσω να σε βιάσουν για να δεις τι σημαίνει Σεξ!"

Το πρόσωπο του είχε τυλιχτεί ξανά στο σκοτάδι ενώ η πονηριά στο βλέμμα της αποκάλυψε πως για ακόμα μια φορά, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν ίσχυε. Έπαιρνε απλά την εκδίκησή του για εκείνο το χαστούκι στο κλαμπ και έσπαγε πλάκα.

"Έμεινες ικανοποιημένος από την υποτιθέμενη ξεφτίλα που ήθελες να μου δώσεις;" ρώτησε προσπαθώντας να τραβήξει το χέρι της. Το βουρκωμενο της όμως βλέμμα, του φανέρωσε πως κάποια πράγματα, την πείραξαν πιο βαθειά από όσο νόμιζε.

"Όχι..." είπε έπειτα από λίγα δευτερόλεπτα .

"Ένα χαστούκι ήταν και το αξιζες..." αποκρίθηκε λυπημένη "Πάρε λοιπόν τις προσβολές και τις εικασίες, βάλ'τες στο κωλο σου και άντε μου στο διάολο!" Η Ελίζα για πρώτη φορά χυδαιολογισε και σπρώχνοντάς τον άρπαξε τη τσάντα της δακρυσμένη

Ο Κίαν μπήκε μπροστά από τη πόρτα, κλείδωσε και τη σταμάτησε

"Το ξέρεις πως κάτω από τα πολύχρωμα φτερά μιας πεταλούδας, κρύβεται το γκρι ;" είπε αινιγματικά και της άπλωσε το χέρι ως ένδειξη ανακωχης...

Σας φιλώ...