"Θα καταλάβω, το υπόσχομαι"

"Πριν πολλά χρόνια γνώρισα μια κοπέλα που σου μοιάζει πολύ. Όταν την πρωτοείδα την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά. Ήμασταν  μαζί αρκετό καιρό οπότε μια μέρα αποφάσισα να την πάω να γνωρίσει την οικογένεια μου. Ήταν άγγελος και εγώ βρυκόλακας-μαύρος άγγελος αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να ήμαστε μαζί μέχρι εκείνο την νύχτα"είπε και κοίταξε τον Μάρκο με ένα βλέμμα όλο μίσος.

"Συνέχισε"του είπα και με κοίταξε

"Θες να μάθεις τι έγινε εκείνη την νύχτα;"

"Ναι"

"Την πήγα στο σπίτι μου και την γνώρισα στους γονείς μου και στον Μάρκο. Μπορεί να μην συμφωνούσαν με αυτή τη σχέση αλλά δεν είπαν τίποτα γιατί ήμουν ευτυχισμένος. Το βράδυ θα έμενε στο σπίτι μας οπότε την άφησα στο δωμάτιο να κάνει ένα μπάνιο να ετοιμαστεί και βγήκα για λίγο έξω. Όταν γύρισα στο σπίτι οι γονείς μου είχαν βγει και άκουγα κάποιους να τσακώνονται. Όταν κατάλαβα ότι τσακώνονται ο Μάρκος με την Έλλη έτρεξα στα σκαλιά αλλά όταν έφτασα στην κορυφή της σκάλας άκουσα την Έλλη να φωνάζει. Πάγωσε το αίμα μου, έτρεξα στο δωμάτιο οσο πιο γρήγορα μπορούσα και όρμηξα μέσα στο δωμάτιο ενώ αυτό που είδα με έκανε να χάσω την γη κάτω από τα πόδια μου. Την Έλλη στο πάτωμα να κλαίει με αίματα στην πλάτη της και από πάνω της να στέκεται ο Μάρκος με ένα σατανικό χαμόγελο στο πρόσωπο του ενώ κράταγε τα φτερά της στα χέρια του."στο τέλος της πρότασης έτρεμε από τα νεύρα του.

Δεν το πιστεύω αυτό που ακούω πως μπόρεσε να της κάνει κάτι τέτοιο. Κοίταξα τον Μάρκο με ανοιχτό στόμα αλλά κοίταζε το πάτωμα.

"Της έσπασες και της έβγαλες τα φτερά της. Πως μπόρεσες; Πως μπόρεσες να της κάνεις κάτι τόσο φρικτό"Φώναξε ο Τόμας στον Μάρκο,αλλά δεν του απάντησε.

"Τι έγινε με την Έλλη μετά;Έζησε ;"τον ρώτησα.

"Χα Βάλερη δεν καταλαβαίνεις. Το να χάσει ένας άγγελος τα φτερά του είναι χειρότερο από τον θάνατο. Και γιατί ξέρω ότι θα με ρωτήσεις, ήρθαν οι γονείς της Έλλης και την πήραν μακριά μου. Δεν την ξαναείδα ποτέ μου και δεν μπορούσα άλλο να ζω στο ίδιο σπίτι με τον Μάρκο οπότε όλα αυτά τα χρόνια ζω μόνος μου εδώ ."είπε και δεν μπορούσα να διακρίνω συναισθήματα. Σηκώθηκε και κοίταξε τον Μάρκο"Σου είπα ότι αμα σε ξανά δω θα σε σκοτώσω οπότε τι κάνεις εδώ;"Σηκώθηκε και ο Μάρκος και τώρα ήταν πρόσωπο με πρόσωπο.

"Δεν ήρθα εδώ για εσένα. Βασικά δεν ήρθα καν εγώ εδώ. Η Βάλερη ήταν στον παράδεισο"

"Αυτό είναι αδύνατον αφού η Βάλερη δεν έχει ακόμα τα φτερά της"

"Δεν ήταν μόνη της. Ο Ντάνι την πήγε."

"Τι;"

"Άργησαν να φύγουν μάλλον γιατί το βράδυ τους βρήκε και μαζί με αυτό και οι μαύροι άγγελοι. Νόμιζες οτι μπορούσαν να αφήσουν έναν σωσία να φύγει"

"...Εσύ πως βρέθηκες εκεί;Δεν πατάς ποτέ στον παράδεισο"

"Εμμ να τυχαία πέρναγα όταν άκουσα την Βάλερη να φωνάζει"

"Γιατί με έσωσες;"πετάχτηκα και τον ρώτησα

"Να όταν σε είδα νόμιζα οτι ήσουν η Έλλη και ένιωσα οτι έπρεπε να σε βοηθήσω."

"Δεν νομίζω πως θα μπορούσες να την βοηθήσεις με κανέναν τρόπο."του είπα

"Μα έχω αλλάξει καταλαβαίνετε με"μας είπε

"Μάρκο νομίζω ότι είναι ώρα να φύγεις"του είπα και χάιδεψα νευρικά το μπράτσο μου.

"Βάλερη ..."είπε και έκανε ένα βήμα κοντά μου

"Σου είπε να φύγεις"του γρύλισε ο Τόμας.

Ο Μάρκος κατέβασε το κεφάλι και έφυγε. "Δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα έκανε κάτι τέτοιο"είπα στον Τόμας και κλείστηκα στο δωμάτιο μου.

Τουκ τουκ τουκ άκουσα την πόρτα

"Βάλερη να μπω;"

"..."

"Ρε Βάλερη τι έπαθες τώρα;"

"Τίποτα δεν έπαθα"

"Έχει να κάνει με τον Μάρκο;"

"Όχι σου λέω"

"Καλά εγώ θα περιμένω εδώ"είπε και άκουσα κάτι να ακουμπάει στην πόρτα.

...........

Λογικά θα με πήρε ο ύπνος γιατί ξύπνησα στο πάτωμα. Σηκώθηκα και δεν άκουγα τίποτα από την άλλη μεριά της πόρτας. Κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι η ώρα ήταν 4:25. Άνοιξα την πόρτα και βγήκα στο διάδρομο όταν το μάτι μου έπιασε κάτι στο πάτωμα. Ήταν ο Τόμας τον είχε πάρει ο ύπνος στο πάτωμα όπως και εμένα.Οχουυυυ μωλέ ήταν τόσο γλυκούλης. Πήγα κοντά του και του έδωσα ένα απαλό φιλί στα χείλια αλλά δεν ξύπνησε οπότε τον σκούντηξα ελαφρά.

"..μμμ.."είπε σαν το βόδι

"Σήκω να κοιμηθείς στο κρεβάτι"είπα και τον τραβηξα απο το χερι

"Μόνο άμα έρθεις και εσύ"είπε

"Τόμας ξεκόλλα από τον κόσμο σου"

"Γιατί είναι τόσο ωραία"Ήμουν τόσο κοντά να τον βάρεσε

"Τόμας!!!!"

"Καλαααα"είπε και σηκώθηκε.

Με το που ξάπλωσε στο κρεβάτι τον πήρε ο ύπνος. Δυστυχώς για εμένα δεν ήταν τόσο εύκολο. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ και τελικά αποφάσισα να πάω μια βόλτα. Πήρα τα κλειδιά μου και το κινητό μου και βγήκα έξω . Ήταν ήσυχα εκείνη την ώρα οπότε πήρα ένα ταξί και πήγα στην παραλία. Μου αρέσει να πηγαίνω στην παραλία , σκέφτομαι καθαρά αδειάζει το μυαλό μου.

Έχουν γίνει τόσα πολλά ο Ντάνι,ο Μάρκος, ο Τόμας , και η Άννα που πρέπει αν της τα λέω όλα. Πφφφ δεν ξέρω τι να κάνω με την ζωή μου πλέον. Κοίταξα το ρολόι μου και είχε πάει 6:40 η ώρα οπότε πήρα ένα ταξί και κατά τις 7:50 ήμουν σπίτι.

Ο Τόμας ακόμα κοιμόταν οπότε κάθησα και είδα λίγη τηλεοραση.

......................

Είναι Δεκέμβριος και πλέον εγώ τα έχω με τον Τόμας μένει στο σπίτι μου και περνάμε πολύ ωραία μαζί .Τον Μάριο δεν τον έχουμε δει εδώ και καιρό και η Άννα έρχεται αρκετά συχνά και μας βλέπει. Όλα είναι τόσο υπέροχα και στις 1 Ιανουαρίου μαζί με την αλλαγή του χρόνου έχω γενέθλια. Τα γλυκά 18 , που είναι σε 2 μέρες.