Είναι Δεκέμβριος και πλέον εγώ τα έχω με τον Τόμας μένει στο σπίτι μου και περνάμε πολύ ωραία μαζί. Τον Μάριο δεν τον έχουμε δει εδώ και καιρό και η Άννα έρχεται αρκετά συχνά και μας βλέπει. Όλα είναι τόσο υπέροχα και στις 1 Ιανουαρίου μαζί με την αλλαγή του χρόνου έχω γενέθλια. Τα γλυκά 18 , που είναι σε 2 μέρες.

Η ώρα είναι 3:40 και σε λίγο θα πρέπει να ετοιμαστώ για την προπόνηση. Α δεν σας είπα εδώ και καιρό με προπονεί ο μπαμπάς μου με την μάνα μου και μπορώ να πω είμαι πολύ καλή.

"Μωρό μου οι γονείς σου σε περιμένουν"μου φώναξε ο Τόμας από το σαλόνι

"Δεν πειράζει "

"Μα Βαλ δεν είναι σωστό να αργήσεις πάλι"

"Ρε Τόμας , μη με πιέζεις "

"Καλά"είπε , μπήκε στο δωματιο και μου έδωσε ένα απαλό φιλί στο στόμα.

Αφού ετοιμάστηκα πήγα στο αμάξι μου . Ναι πήρα και αμάξι . Και πήγα στο σπίτι των γονιών μου. ΑΑΑ ούτε αυτό σας το είπα οι γονείς μου πλέον μένουν μαζί . Βέβαια θέλουν να καλύψουν τον χαμένο χρόνο που πέρασαν χώρια , αγοράζοντας ένα σπίτι μακριά από όλους.Μετά από αρκετές ώρες οδήγησης έφτασα στο σπίτι τους . Χτύπησα την πόρτα και μετά από λίγο εμφανίστηκε η μαμά μου.

"Στην ώρα σου βλέπω . Ας είναι καλά ο Τόμας"

"Θες να πας να ζήσεις εσύ μαζί του;"

"Έλα που έχεις και παράπονο"την προσπέρασα και μπήκα μέσα στο σπίτι . Πήγα στη πίσω αυλή που οδηγούσε σε ένα δάσος και είδα τον μπαμπά μου να κάνει προπόνηση.

"Ξεκίνησες μόνος βλέπω!"

"Βάλερη"είπε και ήρθε και με αγκάλιασε

Λοιπόν με τι θα ξεκινήσουμε"είπα και πριν το καταλάβω μου είχε πιάσει το χέρι και του είχε πάει πίσω από την πλάτη μου.

"Μάλλον με ζέσταμα"είπε και το άφησε

"Πφφφ Καλά"είπα και άρχισα να τρέχω μέσα στο δάσος . Έτρεχα και έτρεχα μέχρι που άκουσα κάτι. Σταμάτησα και έριξα μια γρήγορη αλλά προσεκτική ματιά τριγύρω. Τίποτα οπότε σκέφτηκα να γυρίσω τώρα αλλά με το που γύρισα  είδα μπροστά τον μπαμπά μου . Με κοίταγε με ένα περίεργο χαμόγελο και εγώ από την τρομάρα μου είχα βάλει το χέρι μου στο στήθος μου και ανάσενα βαριά.

"Ρε μπαμπά με τρόμαξες"είπα άλλα δεν έκανε τίποτα απλώς με κοίταγε με αυτό το περίεργο χαμόγελο."Ας γυρίσουμε πίσω"είπα και άρχισα να περπατάω όμως δεν τον άκουσα πίσω μου οπότε γύρισα αλλά δεν ήταν πουθενά."Μπαμπά;"φώναξα αλλά τίποτα-περίεργο-σκέφτηκα και άρχισα να τρέχω προς το σπίτι. Όταν έφτασα είδα τον μπαμπά μου να κάθετε σε μια καρέκλα.

"Που ήσουν τόση ώρα"

"Τι; Σε είδα εκεί πέρα . Γιατί έφυγες;"

"Εγώ δεν έφυγα ποτέ από 'δω"

"Μα εγώ σε είδα"

"Μάλλον θα κουράστηκες και θα νόμιζες ότι με είδες"

"Μάλλον. Να συνεχίσουμε;"

"Ναι. Ωραία λοιπόν θα σου κάνω επίθεση και θα πρέπει να προσπαθήσεις να να με εξουδετερώσεις"

"Ωραία "είπα και πήρα θέση μάχης

Με κοίταζε και περίμενε.Δεν έκανε τίποτα οπότε αποφάσισα να κάνω την πρώτη κίνηση. Του επιτέθηκα αλλά με απέφυγε και έπιασε το πόδι μου . Με τράβηξε πίσω αλλά πριν προλάβει να με ακινητοποιήσει , με ένα άλμα πήγα από πίσω του και τον έπιασα από τον λαιμό. Χωρίς να χάσει ευκαιρία μου έπιασε τα χέρια και με έκανε τούμπα όμως έκανα αυτόματα δεύτερη τούμπα με αποτέλεσμα να πέσει κάτω και εγώ να είμαι από πάνω του.

Σηκώθηκε και τον βοήθησα να σηκωθεί.

"Καλά τα πήγες αλλά για να δούμε πως θα αντιδράσεις Όταν έρθεις αντιμέτωπη με άλλο υπερφυσικό πλάσμα"

"Τι;"είπα με ανοιχτό στόμα "Μιλάς σοβαρά;"

"Ναι αν και δεν θα είναι δίκιο θα προσπαθήσω"είπε.

Πήρε θέση μάχης , άνοιξε τα φτερά του και έλαμψαν τα μάτια του. Πήρα και εγώ θέση μάχης τα μάτια μου έλαμψαν και όλα πλέον ήταν ποιό έντονα.

Περίμενα να κάνει την κίνηση του αλλά πάλι τίποτα, έτσι έκανα εγώ την πρώτη επίθεση. Μπορεί να είμαι γρήγορη αλλά και αυτός έχει πολύ δυνατά φτερά. Με ένα χτύπο των φτερών του πήγε ψηλά αποφεύγοντας με. Κοίταξα ψηλά και άπλωσα το χέρι μου στη θεά του ποδιού του . Βγήκε μια φωτεινή γραμμή και τύλιξε το πόδι του, έκλεισα την γροθιά μου και τον τράβηξα με δύναμη κάτω , με αποτέλεσμα να χτυπήσει το πάτωμα . Πήγα από πάνω του γρήγορα με μια μπάλα φωτιάς στο χέρι μου και την έφερα στο ύψος του ώμου μου.

Δίστασα και δεν έκανα τίποτα, δίνοντας του την ευκαιρία να με αρπάξει, να με βάλει κατω και να φέρει τα χέρια του στο κεφάλι μου ώστε να σπάσει τον λαιμό μου.Φυσικά και δεν φτάσαμε σε αυτό το σημείο .

"Πότε μην διστάζεις  . ΑΑ και πάντα να περιμένεις υπομονετικά , μην επιτεθείς πρώτη"είπε και με βοήθησε να σηκωθώ.

"Πάμε μέσα τώρα"είπα και μου έγνεψε καταφατικά.

Μπήκαμε μέσα στο σπίτι και αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα και να τρώμε μπισκότα. Μμμ λατρεύω τα μπισκότα. Μετά από αρκετή ώρα είχε νυχτώσει και έπρεπε να φύγω οπότε χαιρέτισα τους γονείς μου.

"Σίγουρα δεν θες να πεις στον Τόμας να έρθει να σε πάρει;"είπε η μαμά μου

"Σίγουρα ρε μαμά"ειπα Και βγήκα έξω

Άρχισα να προχωράω προς το αμάξι όταν άκουσα κάποιον . Γύρισα και είδα μέσα στο δάσος πάλι αυτός τον τύπο να με κοιτάζει . Με κοίταζε για λίγο και μετά άρχισε να περπατάει μέσα στο δάσος. Αυτό είναι δεν γίνεται άλλο. Τον ακολούθησα μέσα στο δάσος και του φώναξα "ΕΕ εσύ"αλλά απλά συνέχισε τα περπατάει . Άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα, πιο έντονα και μετά να τρέχω μέχρι που έφτασα κοντά τον έπιασα από τον ώμο αλλά τι στο καλό. Όταν κοίταξα πιο καλά είδα ότι κράταγα ένα απλό δέντρο.

Παραξενεύτηκα . Γύρισα να φύγω και ήταν μπροστά μου και αρκετά κοντά. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω γιατί φύσιξε απαλά στο πρόσωπο μου και άρχισα να ζαλίζομαι μέχρι που έπεσα κάτω και όλα μαύρισαν.