Αυτό το παιδί δεν σταματάει να με εκπλήσσει!!!

Μετά μπήκαμε μέσα και πήγε ο καθένας στο μάθημά του.

......

Χτυπάει το κουδούνι για έξω και με κατακλύζει μία τεράστια επιθυμία να τον δω!!!

Έτσι με το που μας δίνει τις ασκήσεις η καθηγήτρια, εγώ βγαίνω πρώτη έξω και όλος τυχαίος πέφτω πάνω του. Μάλλον το θέλει και η μοίρα!!!!
Εγώ: Ουπσ.....καταλάθος!!! Θέλω να σε ευχαριστήσω γιαυτό που έκανες για μένα το πρωί!!!
Ιβάν: Το συζητάς μωρό μου τίποτα δεν έκανα!!! Όλα καλά!!!
Εγώ: Και πάλι ευχαριστώ!!!
Ιβάν: Εγώ σε ευχαριστώ....
Εγώ: Γιατί τι έκανα;;;
Ιβάν: Με αφήνεις και σε αποκαλώ μωρό μου!!!
Εγώ: Δεν έγινα ακόμα μη βιάζεσαι!!!
Ιβάν: Καλά θα περιμένω όμως απάντηση!!!
Εγώ: Οκ μέχρι το βράδυ θα την έχεις!!
Ιβάν: Δηλαδή πρέπει να ξανακοιμηθώ σε σας;;;
Εγώ: Ναι γιατί σε χαλάει;;;, ρωτάω παιχνιδιάρικα
Ιβάν: Όχι βέβαια εφόσον είμαι μαζί σου!!!, μου λέει και είμαι σε φάση αχ παιδιά θα λιποθυμήσω κρατάμε!!!
Εγώ: Καλά οκ θα τα πούμε το βράδυ!!!
Ιβάν: Ναι!!!

.....

Χτυπάει το κουδούνι κουδούνι και επιτέλους όλοι σηκώνονται να φύγουν.
Καθηγητής: Παιδιά θα έχετε την άσκηση 3 στη σελίδα 29. Ελεύθεροι!!!

Με το"ελεύθεροι" που είπε ο καθηγητής μας, σηκώθηκε, αν όχι όλη,  η μισή τάξη όρθια και ξεκίνησε να βγαίνει έξω.

Λογικό μου φαίνεται είναι η τελευταία εβδομάδα σχολείου πριν τα Χριστούγεννα.

Βγήκα από την τάξη και πέρασα στην βαβούρα του διαδρόμου. Παιδιά να τρέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις, γύρω γύρω στημένα πηγαδάκια να μιλούν το καθένα για διαφορετικά πράγματα και εγώ στη μέση να ψάχνω τα παιδιά!!!

Κάποια στιγμή πέφτω πάνω σε ένα παιδί. Δεν είναι η μέρα μου σήμερα. Συνέχεια σκοντάφτω!!! Η κοπέλα, που σκόνταψα πάνω της, κρατούσε κάτι βιβλία με αποτέλεσμα να της πέσουν κάτω. Εγώ έσκυψα πρόθυμα να την βοηθήσω και εκείνη με ευχαρίστησε.

Ήταν ένα σχετικά ψηλό κορίτσι με καστανά μάτια και μαλλιά. Μου φάνηκε πως έκλαιγε!!!
Εγώ: Είσαι καλά;;;
?: Ναι γιατί;;;, λέει και ρουφάει τη μύτη της.
Εγώ: Εντάξει αν δεν θέλεις να πεις μην πεις.

Εκείνη τη στιγμή περνάει μία παρέα αγοριών από δίπλα μας και με ρωτάνε:
Τοντ: Τι έγινε Μαιρούλα;;; Κάνουμε παρέα με το φρικιό;;;
Εγώ: Να γυρεύεις τι δουλειά σου Τοντ και προφανώς το τι κάνω εγώ τους φίλους μου δεν είναι δουλειά σου!!!
Φίλιπ: Οοοοο μαλάκα Τοντ τι σου πε!!!!
Τοντ: Μπορεί να με ενδιαφέρει τι κάνεις με τους φίλους σου αλλά με την κοπέλα μου με ενδιαφέρει!!!, λέει και μένουμε όλοι κάγκελο!!! Εγώ κοίταξα την κοπέλα και μου έγνεψε αρνητικά!!!
Εγώ: Αν κρίνω από το πόσο ηλίθια φαίνεται δείχνει αυτή τη στιγμή η φάτσα σου μάλλον δεν είσαι και πολύ σίγουρος για αυτή τη μλκία που μόλις πέταξες!!! Τώρα φυσικά και θα σε συγχωρήσω και ναι μπορείς να φύγεις., λέω σε στιλ ντίβας και οι φίλοι του άρχισαν τα οοοο!!!
Τοντ: Καλά αλλά δεν είπα την τελευταία μου λέξη ακόμη!!!
Εγώ: Καλά φύγε τώρα!!!, λέω και φεύγει ρίχνοντας μία τελευταία ματιά σε μένα.

Εγώ: Πως σε λένε;;;;
?: Ειρήνη...... Σε ευχαριστώ πολύ για αυτούς!!!
Εγώ: Τι;;;; Γι'αυτούς είσαι έτσι;;;; Μη το συζητάς καν. Είναι ηλίθιοι μην ασχολείσαι.
Ειρήνη: Ναι αλλά δεν με έχουν αφήσει σε ησυχία!!! Πως να τους αγνοώ όταν βρίσκονται συνέχεια μπροστά μου;;;
Εγώ: Τι να σου πω;;; Έχεις παρέα;;;
Ειρήνη: Όχι μόνη μου είμαι!!
Εγώ: Ωραία έλα προσωρινά μαζί μου μέχρι να περάσει η μπόρα.
Ειρήνη: Τι;;; Όχι δε θέλω σε καμία περίπτωση να δημιουργήσω πρόβλημα ανάμεσα σε σένα και τους φίλους σου.
Εγώ: Πίστεψέ με δε δημιουργείς!!!

Η Ειρήνη ήρθε μαζί μου και βρήκαμε τα παιδιά. Τους γνώρισα και αρχίσαμε να κάνουμε παρέα!!!

.......

Το κουδούνι χτύπησε για να μας επιβεβαιώσει το σχόλασμα!!! Όλοι πετάχτηκαν έξω τρέχοντας και εγώ έμεινα όπως πάντα τελευταία.

Κάποια στιγμή σηκώνομαι κοιτώντας το κινητό μου και την ώρα που είμαι μπροστά στην πόρτα, σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω μπροστά μου τον Ιβάν να με περιμένει στηρίζοντας το βάρος του στην πόρτα και με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος του!!!
Εγώ: Καλά πας καλά παιδάκι μου;;; Μου έκοψε τουλάχιστον 10 χρόνια από τη ζωή μου!!!
Ιβάν: Χαχα ξέρεις πόσο σέξι δείχνεις όταν τρομάζεις και δαγκώνεις τα χείλια σου;;;, μου λέει με το πιο ωραίο, σέξι και θεϊκό βλέμμα που έχω δει!!!
Εγώ: Ναι καλά!, λέω με πάπι φέισ και εκείνος γελάει....
Ιβάν: Θες να δεις;;;
Εγώ: Ναι αμέ, του λέω και αμέσως κοιτάει τα χίλια μου και εγώ αμέσως τα δαγκώνω.
Ιβάν: Είδες;;;, μου λέει και μου κλείνει το μάτι πλησιάζοντας με και γελώντας.

Μόλις φτάσαμε σε απόσταση αναπνοής και πήγε να με φιλήσει ακούστηκε μια φωνή που γνωρίζω καλά.
Έρικ: Εδώ είστε ρε;;; Σας ψάχναμε παντού!!! Άντε πάμε., είπε και ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς το μέρος του.

Πήγαμε σπίτι φάγαμε και πήγα στο δωμάτιό μου να διαβάσω.

Όταν τέλειωσα ξαφνικά χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μέσα η αδερφή μου.
Ντίνα: Ρε συ ντύσου γιατί σε λίγο θα έρθει ο κόσμος!!!
Εγώ: Ο ποιος;;;
Ντίνα: Ο κόσμος!?
Εγώ: Ποιος κόσμος;;;
Ντίνα: Α ναι δε σου το έχω πει. Θα έρθουν κάτι παιδιά για ένα παρτάκι οπότε αν θες ντύσου λίγο γρήγορα και κατέβα κάτω να με βοηθήσεις!!!
Εγώ: Οκ, είπα και η αδερφή μου έκλεισε την πόρτα βγαίνοντας από το δωμάτιο.

Έβαλα αυτά και κατέβηκα κάτω να βοηθήσω την αδερφή μου!!!

Φτιάξαμε ποπ κορν, βάλαμε πατατάκια στο τραπέζι, ποτά και ποτήρια, βάλαμε και μουσική και μετά από λίγο ήρθαν τα παιδιά!!!

Ήταν ο Ιβάν, Γκρέκ, η Νεφέλη και κάτι άλλα παιδιά από την παρέα καθώς και η Ειρήνη!!!

....

Παρτάραμε και κάποια στιγμή άφησα τα παιδιά για να πάω λίγο στο δωμάτιό μου, να πάρω κάτι να δείξω στη Νεφέλη που το ήθελε. Μπαίνω μέσα, κλείνω την πόρτα και κάθομαι στο κρεβάτι. Μετά από λίγο μπαίνει μέσα και ο Ιβάν.
Ιβάν: Λοιπόν;;;
Εγώ: Τι λοιπόν;;; Εσύ μπούκαρες μέσα. Κανονικά εγώ θα έπρεπε να σε ρωτήσω!!!, είπα σε στιλ λες και έλεγα το αυτονόητο!!!
Ιβάν: Λοιπόν αν μου πεις την απάντηση θα φύγω!!!
Εγώ: ΟΚ
Ιβάν: Τι οκ;;;;
Εγώ: Αυτή είναι η απάντηση μωρό μου!!!
Ιβάν: Για ξαναπές το!!!
Εγώ: Αυτή είναι η απάντηση;;;
Ιβάν: Όχι το άλλο!!
Εγώ: Ποιο το μωρό μου;;;;
Ιβάν: Ναι είναι τόσο ωραίο όταν το λες εσύ που με κάνεις να χάνω τα λόγια μου!!
Εγώ: Ωραία θα στο λέω πιο συχνά τότε!!!, λέω, πλησιάζοντάς τον, πιάνοντάς από τον λαιμό και φιλώντας τον!!!
Ιβάν: Αυτό σημαίνει ναι;;;
Εγώ: Φυσικά τι άλλο να σημαίνει;;;
Ιβάν: Μωρό μου δεν ξέρεις πόσο ευτυχισμένο με κάνεις!!!, λέει και με σηκώνει γυρίζοντάς μέσα στο δωμάτιο και φιλώντας με!!!, Πάμε κάτω;;;
Εγώ: Ναι αμέ!!! Αλλά μη κατέβουμε μαζί.
Ιβάν: Γιατί;;;
Εγώ: Για να μη το καταλάβουν οι άλλοι!!!
Ιβάν: Οκ.

Κατέβηκε πρώτος και τον άκουσα να μιλάει με κάποιον στις σκάλες. Αμέσως αναγνώρισα την φωνή!!!
Έρικ: Ρε που εξαφανίστηκες;;;;
Ιβάν: Τουαλέτα πήγα, γαμώ την τύχη μου (sorry guys)!!!! Ούτε να κατουρήσουμε δεν μπορούμε;;;;
Έρικ: Σιγά ρε!!!! Πως κάνεις έτσι;;;; Απλά ρε η Ντίνα ψάχνει την Μαρία,  την είδες πουθενά;;;
Ιβάν: Πως βλαμμένος παίζει να σε;;; Στο δωμάτιό της κοίταξες;;;
Έρικ: Όχι τώρα πάω!!!
Ιβάν: Καλά τα λέμε σε λίγο, είπε ο Ιβάν και εγώ έκλεισα την πόρτα για να βρω αυτό που ήθελα και τσουπ χτυπάει η πόρτα και μπαίνει ο Έρικ!!!
Έρικ: Σε ψάχνει η αδερφή σου. Κατέβα μια στιγμή!!!
Εγώ: Οκ!!!

Βρήκα το βιβλίο μετά από λίγο και έτσι ξεκίνησα να βγω από το δωμάτιο. Όμως όλα τα φώτα ήταν κλειστά και στο σπίτι δεν ακουγόταν ψίθυρος!!!

Όταν ξαφνικά ανάβουν τα φώτα και πετάγεται η αδερφή μου από την κουζίνα με μία κούτα στο χέρι!!!
Ντίνα: Σε καλωσορίσαμε επισήμως;;; Όχι. Ωραία το κάνουμε τώρα!!!, είπε η αδερφή μου και είπαν όλοι με μια φωνή "surprise καλωσόρισες!!!"

Εγώ έβαλα τα κλάματα και τους αγκάλιασα όλους έναν έναν!!!

Όλα τα καλά σήμερα συμβαίνουν!!!

---------------------------------------------------------
Γειά σας παιδιά!!! Τι κάνετε;;; Πως είστε;;; Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!!

Πείτε μου στα comments πως περάσατε τα Χριστούγεννα και αν περάσατε καλά!!!

Λέω να σας βάζω σε κάθε κεφαλαίο ένα τρέιλερ μίας ταινία so here you are:

Παιδιά η συγκεκριμένη ταινία έχει και blubbers αν δείτε την ταινία δείτε τα αν θέλετε!!!

Τώρα στα δικά μας:
Τι πιστεύετε θα κρατήσει η σχέση Ίαν και Μαρίας ή όχι γράψτε μου στα comments!!!

Μέχρι το επόμενο πολλά πολλά φιλιά!!! Bye!!!

1357 λέξεις (συν αυτές του επίλογου)😘😘😘😘😘😘😘