Καθήσαμε σε ένα γωνιακό τραπεζάκι και ήρθε ο Σήφης κοντά μας. Εγώ φορούσα μία μπλε μπλούζα με ένα μπεζ παντελόνι, κρατούσα μία τσάντα επίσης μπεζ και φορούσα και ένα κολιέ καρδούλα:

Ο Σήφης φορούσε μαύρο παντελόνι με μια μαύρη μπλούζα, ένα λάδι τζάκετ και μαύρα μποτάκια:

Η Μάρθα φορούσε ένα κροπ τοπ φούξια με μπλε σορτσάκι, μία μπεζ ζακέτα και μπεζ παπούτσια:

Μιλουσαμε για αρκετή ώρα όσπου μου είπε να πάμε πιο εκεί μόνοι μας. Εγώ δέχτηκα και βγήκαμε έξω. Περπατήσαμε λίγο χωρίς να μιλάει κάνεις. Κάποια στιγμή γυρνάει και με κοιτάει και σπάει τη σιωπή.
Σήφης: Μπορώ να σου κάνω μία ερώτηση;
Εγώ: Ναι φυσικά. Ότι θες.
Σήφης: Οκ?! Τον ξέρεις αυτόν που κάθεται στο απέναντι τραπέζι;
Εγώ: Αυτό ήθελα να σε ρωτήσω και εγώ. Από που ξέρεις τον Χάρη;
Σήφης: Λοιπόν εγώ με τον Χάρη κάναμε παρέα στο γυμνάσιο. Εγώ, αυτός, ο Γιάννης και Άλεξ. Μετά χωρίσαμε και δεν ξαναβρεθήκαμε μέχρι τώρα.
Εγώ: Γιατί χωρίσατε;
Σήφης: Γιατί διάλεξε το δικό του δρόμο. Είναι μεγάλη ιστορία. Εσύ από που τον ξέρεις τον Χάρη;
Εγώ: Εγώ παλιά ήμουν μαζί του, συμμαθητές μόνο, στο φροντιστήριο και μια μέρα μου τα ζήτησε. Του είπα ναι, γιατί για να πω την αλήθεια μου άρεσε πολύ τότε, αλλά παραδέχομαι ότι ήταν πολύ μεγάλη βλακία από μέρους μου. Τώρα είμαι ήρεμη γιατί έχουμε χωρίσει καιρό., είπα και γέλασε.
Σήφης: Μάλιστα. Εγώ πάντως σου λέω να μείνεις μακριά του. Γιατί έχει αλλάξει και όχι προς το καλύτερο. Νομίζω καταλαβαίνεις.
Εγώ: Καταλαβαίνω και ευχαριστώ για την ενημέρωση αλλά σε πληροφορώ ότι δεν χρειάζονται. Ξέρω να φροντίζω τον εαυτό μου., του είπα και μάλλον αυτός δεν τη περίμενε τέτοια απάντηση.
Σήφης: Ωραία αν θες μην με ακούσεις αλλά πρόσεχε τουλάχιστον.
Εγώ: Γιατί νοιάζεσαι τόσο πολύ για μένα; Εσύ με μισούσες.
Σήφης: Δεν σε μισούσα. Ούτε καν και δεν με νοιάζει στο είπα απλά για να το ξέρεις. Πάμε μέσα τώρα θα παγώσεις., μου είπε. Κατά τα άλλα δε νοιάζεται!?
Εγώ: Δεν θέλω να πάω μέσα. Θα πάω σπίτι.
Σήφης: Και θα αφήσεις τη Μάρθα εδώ;
Εγώ: Θα της εξηγήσω αύριο.
Σήφης: Θέλεις να σε συνοδεύσω;
Εγώ: Δεν έχω πρόβλημα αλλά εσύ με τους φίλους σου; Εννοώ τι θα τους πεις;
Σήφης: Μην σε νοιάζει. Πάμε;
Εγώ: Μισό λεπτό να πάω να πάρω την τσάντα μου.
Σήφης: Θα σε περιμένω εδώ.

Μπήκα μέσα και είδα την κολλητή μου να μιλάει με τον Χάρη. Φρίκαρα!!! Πήγα κοντά και της είπα ότι είμαι πολύ κουρασμένη και ότι θα φύγω. Μου έγνεψε και συνέχισε να μιλάει με τον Χάρη. Εγώ βγήκα έξω και είδα τον Σήφη να με περιμένει. Περπατούσαμε προς το σπίτι μου και μιλούσαμε. Συζητούσαμε για διάφορα θέματα, για τα μαθήματα, τι ώρα ξεκινάει το σχολείο αύριο και τέτοια. Κάποια στιγμή εγώ έτρεμα από το κρύο, με είδε και μου έδωσε το μπουφάν του.
Εγώ: Ευχαριστώ πολύ.
Σήφης: Αφού εγώ δεν κρυώνω.

Είχαμε έρθει πολύ κοντά και την ώρα που πάει να με φιλίσει, ακούμε κάποιον να φωνάζει τον Σήφη. Γυρίζει και κοιτάει και βλέπει τον Χάρη. Τι θέλει πάλι αυτός; Παντού θα με κυνηγάει;
Εγώ: Χάρη τη θες εδώ; ΠΑΛΙ!!!
Χάρης: Μωρό μου δεν ήρθα για σένα., λέει και έρχεται κοντά μου. Με πιάνει από το πιγούνι και κατά μήκος του κεφαλαίου του. Έρχεται κοντά μου και εγώ απομακρύνομαι.
Εγώ: Άσε. Δεν έχεις τέτοιο δικαίωμα αφού χωρίσαμε., λέω και του δίνω ένα δυνατό χαστούκι. Αμέσως πιάνει το χέρι μου και δεν με άφηνε.
Χάρης: Τώρα θα δεις., λέει και πάει να με χτυπήσει. Τότε έπιασε το χέρι του ο Σήφης και τον τράβηξε.
Χ

άρης: Θες κάτι;, του λέει και του δίνει μια μπουνιά. Ο Σήφης τότε νευριάζει και ξεκινούν να παίζουν ξύλο. Εγώ φώναζα<< Βοήθεια>> αλλά κανείς δεν ερχόταν όσπου κάποια στιγμή, αφού δεν ήμασταν μακριά από το μπαρ, εμφανίζονται ο Γιάννης και ο Άλεξ και τους χώρισαν.

Γιάννης: Τι έγινε ρε παιδιά;  Γιατί τσακώναιστε; Θα μας εξηγήσει κάποιος;
Εγώ: Εγώ θα σου εξηγήσω τι έγινε. Πήγαι ο Χάρης να με χτυπήσει και επειδή ο Σήφης το έπιασε το χέρι, για να μην το κάνει, πλακοθήκανε.
Άλεξ: Ότι και να έγινε αυτή τη στιγμή δεν μας νοιάζει. Αυτό που μας νοιάζει είναι αν είστε καλά και οι δύο.  Είστε;
Σήφης: Ναι, προς το παρόν αλλά αν τον πετύχω πουθενά θα του σπάσω τα μούτρα., λέει και ο Γιάννης τον κρατάει με περισσότερη δύναμη.
Χάρης: Και εγώ καλά είμαι αλλά ισχύει το ίδιο.
Άλεξ: Για συγκεντρωθείται λίγο.
Σήφης: Εντάξει.
Εγώ: Θα μου κάνεις μία χάρη;,  λέω παίρνοντας τον Άλεξ λίγο πιο εκεί.
Άλεξ: Βεβαίως. Ότι θέλεις.
Εγώ: Ωραία θα πάρεις τους άλλους δύο να τους πας στο σπίτι σου; Εγώ θα πάρω τον Σήφη. Εντάξει; 
Άλεξ: Ναι εννοείται αλλά έχεις κάτι στο μυαλό σου; Εγώ: Όχι κάτι συγκεκριμένο αλλά δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα.
Άλεξ: Οκ.

Έτσι ο Άλεξ πήρε τον Γιάννη και τον Χάρη και τους πήγε σπίτι. Εγώ από την άλλη πείρα τον Σήφη και πήγαμε σπίτι μου. Τον περιποιήθηκα λίγο και εκείνος απλά με κοιτούσε.
Εγώ: Πείνας;
Σήφης: Όχι καθόλου. Έλα λίγο κοντά μου!!!, μου λέει και εγώ πάω κοντά του, δεν κάθομαι δίπλα μου αλλά αυτός με τραβάει προς το μέρος του, χωρίς να με πονάει και με βάζει στην αγκαλιά του.
Σήφης: Ο Χάρης...
Εγώ: Δεν θέλω να μιλήσουμε άλλο για αυτόν.
Σήφης: Άσε με να τελειώσω. Λοιπόν ο Χάρης έφυγε, από την παρέα, όταν ήταν 20. Μας άφησε και έφυγε. Τότε δεν το πιστεύαμε αλλά μετά μάθαμε να ζούμε χωρίς αυτόν. Πότε δεν μάθαμε το γιατί αλλά υποθέτουμε ότι έφυγε γιατί ήταν πάντα εγωιστής και εκείνη την περίοδο είχαμε έντονους τσακωμούς μεταξύ μας λόγω του ότι τα ήθελε όλα δικά του, ποτέ δεν μας έλεγε τίποτα γιατί φοβόταν μην τυχόν και του το πάρουμε., τότε κατάλαβα ότι ένα δάκρυ εμφανίστηκε στα πανέμορφα μάτια του, όμως συνέχισε., Μετά που έφυγε όλα ηρέμησαν. Θεωρούσαμε ότι δεν θα ξαναρχόταν αλλά τώρα γύρισε και θα πάρει αυτό που θέλει με κάθε κόστος.
Εγώ: Τι θέλει;  Τι θέλει από τις ζωές μας;
Σήφης: Είναι πολύ δύσκολο να το καταλάβεις αλλά αυτό που θέλει είσαι εσύ., με το που μου το λέει μένω., Κωνσταντίνα είσαι καλά;, με ρωτάει αλλά εγώ δεν μπορώ να του απαντήσω και με ξαναρωτάει μέχρι που βρίσκω τι δύναμη και του απαντάω.
Εγώ: Ναι καλά είμαι απλά μου ήρθε λίγο ξαφνικό. Λες να τα καταφέρει; 
Σήφης: Τι εννοείς να σε πάρει από εδώ; 
Εγώ: Ναι
Σήφης: Δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα όσο είσαι εδώ, μαζί μου, δεν πρόκειται να σε πειράξει αυτό το καθίκι., λέει, με σφίγγει πιο πολύ στην αγκαλιά του και εγώ νοιώθω ασφαλής. Το βράδυ το περάσαμε μαζί στον καναπέ. Δεν έχω καταλάβει τι έχω πάθει αλλά μαζί του νοιώθω ασφαλής και ήρεμη. Τέλος πάντων χωρίς να το καταλάβω αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του. Όλο το βράδυ πέρασε πολύ ήσυχα.

Να με και εγώ. Συγνώμη που άργησα να ανεβάσω αλλά ήμουν πολύ πιεσμένη γιατί έχω μερικά προβλήματα με το αγόρι μου αλλά όλα καλά και κατάφερα να ανεβάσω.
Τι λέτε ότι θα γίνει με την Κωνσταντίνα και τον Σήφη;  Τι είναι αυτά που νοιώθει για εκείνον; Επίσης θέλω να μου πείτε αν σας αρέσει  η ιστορία μου και αν θέλετε να την συνεχίσω?! Θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο από εμένα φιλιά!!! 😘 😘 😘

1195 λέξεις!!!