Κεφάλαιο 17

Σήφης: Λοιπόν ήρθα για να μιλήσω σε αυτόν που αποκαλείς εσύ "Έρικ"
Εγώ: Αφού έτσι τον λένε πως να τον πω;
Σήφης: Σσσσσσ!!!! Μιλάς πολύ!!!, λέει ενώ βγάζει ένα όπλο από την ζώνη του και με σημαδεύει!!!
Εγώ: Σήφη άσε κάτω το όπλο να μιλήσουμε σαν άνθρωποι!! Σήφης: Και γιατί να το κάνω αυτό;
Εγώ: Γιατί στο ζητάω εγώ!!!, λέω και εκείνη την στην μπαίνει απότομα ο Έρικ στο σπίτι!!!
Έρικ: Μωρό......, δεν προλαβαίνει να ολοκληρώσει την φράση του, έχω μπει μπροστά του, ακούγεται ένας πυροβολησμός και εγώ βρίσκομαι στο πάτωμα!!!! Το μόνο που θυμάμαι είναι τον Έρικ από πάνω μου να φωνάζει το όνομά μου και να βρίζει τον Σήφη!!!

Έρικ POV

Εγώ: Μωρό....., δεν πρόλαβα να τελειώσω, τι να τελειώσω δηλαδή, ούτε να μπω στο σπίτι δεν πρόλαβα και ακούγεται ένας πυροβολησμός και αμέσως μετά η Ντίνα βρίσκεται στα χέρια μου γεμάτη αίματα!!!!
Εγώ: Μλκ θα μου το πληρώσεις ακριβά!!!! Εξαφανίσου, φύγε από το σπίτι μου να μην σε βλέπω, είπα φωνάζοντας και κλαίγοντας ταυτόχρονα!!! Δεν έχασα χρόνο βούτηξα το τηλέφωνο και κάλεσα πρώτα το ασθενοφόρο και μετά την αστυνομία!!!!

Πρώτη φορά μου συμβαίνει αυτό!!! Γιατί να το κάνει αυτό; Αφού κάποτε την αγάπησε!!! Γιατί την πυροβόλησε;;; Δεν έχει καρδιά αυτός ο άνθρωπος; Θα του σπάσω τα μούτρα αν τον ξαναδώ μπροστά μου!!!

Ήρθε το ασθενοφόρο και με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Μπήκα μαζί της στο ασθενοφόρο χωρίς να σηκώνω κουβέντα από τους γιατρούς!!!

Όταν φτάσαμε στο νοσοκομείο, την έβαλαν κατευθείαν στην εντατική και εγώ, ενώ περίμενα απέξω, πήρα τηλέφωνο την Άννα, αφού η Μάρθα ήταν εδώ με τον Γιάννη, και τον Κρις (Κρίστοφερ), τον κολλητό μου, να έρθουν να μου κάνουν παρέα.

Ο Κρίστοφερ μετακόμισε πρόσφατα στην Ελλάδα και από ότι έμαθα από τον ίδιο θα ερχόταν στο σχολείο μας!!! Όπως καταλαβαίνετε είχα ξετρελαθεί αφού, εκτός από την Κωνσταντίνα, θα είχα άλλο ένα άτομο να μιλάω και να συνεννοούμε!!! Για να σας δώσω να καταλάβετε ο Κρις με ξέρει από μωρό. Ξέρει τα πάντα για μένα όπως και εγώ για αυτόν!!!

Μετά από λίγο φτάνουν και οι δύο μαζί, στέκονται μπροστά μου και ρωτάνε ταυτόχρονα:
Μαζί: Πως είναι;, κοιτιούνται και ρωτάει η Άννα
Άννα: Ποιος είναι ο κύριος;
Κρις: Αυτό θα ρωτούσα και εγώ!!!
Άννα: Με λένε Άννα!?!?!? Με τα παιδιά είμαστε μαζί στο σχολείο.
Κρις: Χάρηκα!!! Με λένε Κρίστοφερ αλλά με φωνάζουν Κρις και είμαι κολλητός του Έρικ!!!
Εγώ: Ε παιδιά είμαι και εγώ εδώ!!!, λέω και γυρίζουν και με κοιτάνε
Άννα: Δίκιο έχεις! Συγνώμη. Πως είναι;;;;, με ρωτάει όλο αγωνία.
Εγώ: Την έχουν στην εντατική!!! Δεν ξέρω ακόμα., λέω και νοιώθω τα δάκρυά μου να έχουν φτάσει στα μάτια μου. Όλα θα πάνε καλά!!!! Συνέχεια αυτό μουρμούριζα!!!
Άννα: Τι έγινε;; Εννοώ πως έγινε;, με αφορμή την ερώτησή της τους είπα τι έγινε από την αρχή, ούτως ή άλλως θα τους το έλεγα αλλά αφού το έφερε η κουβέντα τους είπα.
Κρις: Εμείς τελευταίοι τα μαθένουμε όλα.
Άννα: Συμφωνώ!!! Υπέροχα!!! Η κολλητές μου είναι στο νοσοκομείο και το μαθαίνω από τον συγκάτικο της μίας!!!, λέει με αγανάκτηση, Σε πιο δωμάτιο είναι η άλλη που θα βγει σήμερα;
Εγώ: Στο 325!!!
Άννα: Καλά θα πάω να την δω μετά., είπε και έκατσε δίπλα μου!

Κάποια στιγμή είδαμε τον γιατρό και πεταχτήκαμε όρθιοι!!!
Εγώ: Πως είναι γιατρέ;
Γιατρός: Είστε συγγενείς;
Εγώ: Συγκάτηκος και κολλητοί της!!!, αν έλεγα ότι είμαι το αγόρι της η άλλοι θα με έβριζαν που δεν τους το είπα. Από την άλλη η Ντίνα μου, η αγάπη μου, που τώρα βρίσκεται στην εντατική εξαιτίας ενός παπάρα, μου είπε να μην το μάθουν οπότε....ακολούθησα τις οδηγίες της!!!
Γιατρός: Είναι καλά της αφερέσαμε της σφαίρα και ξέφυγε από τον κίνδυνο!!!
Εγώ: Δόξα τω Θεό!!!, είπα με ανακούφιση.
Γιατρός: Αλλά...
Εγώ: Τι αλλά; Υπάρχει και αλλά;
Γιατρός: Θα μείνει κάποιες μέρες μαζί μας για παρακολούθηση και εξετάσεις!!!
Εγώ: Πλάκα μας κάνεις γιατρέ; Αφού είναι καλά δεν υπάρχει πρόβλημα!!!, είπα με ένα χαμόγελο ανακούφισης και ο γιατρός έφυγε!!!
Άννα: Πάω να δω και την άλλη!!!

Πρέπει να κατάλαβε ότι κάτι συμβαίνει μεταξύ εμένα και της Ντίνας αλλά δεν νοιάζει. Το μόνο που σκέφτομαι είναι να βγει από δω μέσα και να την αγκαλιάσω ξανά, να την φιλίσω και όλα τα συναφή!!!

Σκέφτηκα λοιπόν αφού μπορώ να μπω να την δω να πάω να κάτσω μαζί της!!!

Κωνσταντίνας POV

Ξύπνησα σε ένα άβολο κρεβάτι, σε ένα δωμάτιο που δεν γνώριζα, με ένα πονοκέφαλο να έχει κατακτήσει το κεφάλι με αποτέλεσμα να μην μπορώ να σκεφτώ που βρισκόμουν. Το μόνο που μου φαινόταν γνώριμο ήταν το άτομο που καθόταν δίπλα μου και τον είχε πάρει ο ύπνος!!!

Πήγα να γυρίσω για να τον δω καλύτερα αλλά ανακάλυψα ότι είχα ράματα και βόγκηξα από τον πόνο!!! Με αυτό τον τρόπο δυστυχώς ξύπνησα αυτόν τον άγγελο που κοιμόταν πριν λίγα δευτερόλεπτα δίπλα μου.

Πετάχτηκε όρθιος και με κοίταξε!!!
Εγώ: Μωρό μου όλα καλά;;;, τον ρώτησα, αφού με κοιτούσε περίεργα, αλλά απάντηση δεν πήρα!!! Μόνο με κοίταζε και στα μάτια του έβλεπα την κούραση, την γαλήνη αλλά και την έκπληξη!!!

Μετά από ένα δευτερόλεπτο βγήκε στο διάδρομο, στον οποίο υπήρχε απ' ότι κατάλαβα λίγος κόσμος,και φώναζε:
<<ΞΥΠΝΗΣΕ ΞΥΠΝΗΣΕ!!!>>
Όλος ο κόσμος τον κοιτούσε αλλά μόνο ένας τόλμησε να ρωτήσει <<Ποιος>> και ο Έρικ του απάντησε.
Έρικ: Το φως τον ματιών μου, η αγάπη μου, η ζωή μου, η ψυχή μου!!!, εγώ γελούσα πνιχτά και ταυτόχρονα χαμογελούσα αφού εκείνη την στιγμή συνηδητοποίησα ότι είχα βρει τον άνθρωπο που ήθελα να περάσω μαζί του ολόκληρη την ζωή μου.

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Έρικ ο οποίος είχε μείνει στο διάδρομο και φώναζε τον γιατρό. Ώσπου του έκανε παρατήρηση μια νοσοκόμα να κάνει ησυχία!!! Αυτός απάντησε ένα ξέρω καλά και μπήκε για να με ενημερώσει ότι θα πάει να βρει τον γιατρό και θα γυρίσει σε λίγο. Με ενημέρωσε με φίλισε και έφυγε!!!!

Ξαφνικά εκεί που ήμουν ξαπλωμένη άκουσα την πόρτα. Γύρισα να δω ποιος είναι και είδα να στέκεται στην πόρτα ο γιατρός! Ήρθε, με εξέτασε και μου είπε ότι θα κάτσω για λίγο εκεί μέχρι να περάσω από κάποιες εξετάσεις. Μετά ήμουν ελεύθερη αλλά υπό περιορισμό. Όχι απότομες κινήσεις γιατί είχα και τα ράματα. Έτσι απαλάχτηκα από την γυμναστική του σχολείου!!! 😂

Με τα από λίγες μέρες, που μπορούσα να σηκωθώ πήγα να δω την Μάρθα στο 325.

Όταν πήγα, για την ακρίβεια, η Μάρθα είχε βγει και στο δωμάτιο ήταν μόνο ο Γιάννης!!!!

Χτυπάω την πόρτα και ανοίγω για να μπω μέσα. Με το που την άνοιξα βλέπω μπροστά μου μια πλάτη που μου φαινόταν γνωστή!!! Γυρίζει το άτομο που ήταν πλάτη για να δει ποιος είναι στην πόρτα και βλέπω τον Σήφη!!!

Εντάξει όπως καταλαβαίνετε εκεί είπα δεύτε τελευταίο ανασπασμό!!! Κοιτιόμασταν για κάμποση ώρα και μετά είπα ξερά:
Εγώ: Γιάννη από ότι βλέπω έχεις παρέα. Θα έρθω κάποια άλλη στιγμή που δεν θα ενοχλώ.
Γιάννης: Μα τι λες τώρα; Δεν ενοχλείς καθόλου!!!
Εγώ: Κάποιους άλλους, μέσα σε αυτό το δωμάτιο, τους ενοχλώ γιαυτό και θα φύγω. Εξάλλου η παρέα σου σήμερα, μου είναι άγνωστη και ανεπιθύμητη!!!!, είπα τονίζοντας τις λέξεις άγνωστη και ανεπιθύμητη!!! Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και άκουσα αυτόν τον βλάκα να με φωνάζει. Όπως καταλάβατε επιτάχυνα και ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει από τον καρπό, κόβοντάς μου την φόρα!!! Γύρισα και τον κοίταξα και του είπα:
Εγώ: Συγνώμη κύριε ποιος είστε; Σας ξέρω;..... Έ λοιπόν δεν σας ξέρω!!! Γιαυτό σας παρακαλώ πηγαίνετε στον φίλο σας!!!
Σήφης: Συγνώμη. Δεν ήθελα να σε πονέσω!!! Σαγ......
Εγώ: Όχι δεν θέλω να ακούσω και δεν σε συγχωρώ!!! Αν με αγαπούσες αληθινά, τώρα δεν θα προσπαθούσες να καταστρέψεις την ευτυχία μου. Θα ήθελες να με δεις ευτυχισμένη και όχι σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου με ράματα, σωληνάκια και να με βασανίζουν οι γιατροί με κάθε είδους εξετάσεις κάθε μέρα και διαφορετική!!! Φύγε λοιπόν πήγενε στον φίλο σου και άσε με ήσυχη!!!, δεν μίλησε παράπονο κατέβασε το κεφάλι, άφησε τον καρπό μου και με κοιτούσε που απομακρινώμουν!!!!

Μπήκα στο δωμάτιο και είδα τον Έρικ να κάθετα στην καρέκλα και να με περιμένει. Προσπάθησα να το παίξω ήρεμη αλλά απ' ότι φαίνεται δεν τα κατάφερα!!!
Έρικ: Μωρό μου είσαι καλά; 
Εγώ: Ναι όλα καλά!!!

Είμαι σίγουρη πως δεν με πίστεψε αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Αν του πω ότι ο Σήφης έχει πάει να δει τον Γιάννη, θα πάει στο δωμάτιο και θα πλακοθούνε!!!

....

Το απόγευμα ο Έρικ πήγε να μου φέρει ρούχα από το σπίτι εγώ έβαλα μπιτζάμες και έπεσα να κοιμηθώ. Ξαφνικά ακούω την πόρτα και βλέπω μπροστά μου ένα άτομο που δεν περίμενα να δω.

Ανοίγει η πόρτα βλέπω μπροστά μου, έναν άντρα γύρος στα 56-57 να με κοιτάει κάπως περίεργα. Μα αυτός....αυτός είναι ο........

--------------------------------------------
Γειά σας παιδιά!!!!
Τι μου κάνετε;  Ελπίζω να είστε όλοι καλά!!!

Λοιπόν πείτε μου στα σχόλια ποιος νομίζετε ότι είναι ο άντρας στο δωμάτιο της Κωνσταντίνας; Θα μπει ο Έρικ για να την σώσει από τα χέρια του;

ΨΗΦΙΣΤΕ ΚΑΙ ΓΡΑΨΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ!!!!

Επίσης πείτε μου αν σας αρέσει το τραγούδι πάνω!!! Έχω κολλήσει με αυτό!!!!

Εμείς τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο!!!! Μέχρι τότε πολλά πολλά φιλιά σε όλους!!! 😘😘😘😘😘

1514 λέξεις (συν αυτές του επίλογου)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top