Έρικ: Είναι ο ξάδερφός μου!!!!
Εγώ: Λίγο μεγάλος δεν είναι για ξάδερφός σου;;;;
Έρικ: Κι όμως γίνεται να είναι ξάδερφός μου. Πανέξυπνο μου., είπε και εγώ άκουσα μόνο το "μου".
Εγώ: Καλά οκ.
?: Γειά είμαι ο ξάδερφός του Έρικ και με λένε Γιώργο.
Όλοι: Χαρήκαμε!!!!, είπαμε όλοι μαζί και αμέσως μετά περνούσε από τον καθένα και τον ρωτούσε να μάθει το όνομά του. Εμένα δεν μου αρέσει αυτός ο τύπος!!! Με το που ήρθε, χάλασε η διάθεση του Έρικ. Τι να θέλει άραγε από εμάς και ήρθε στο πάρτι του Γιάννη;;;
Εγώ: Έρικ τι συμβαίνει;;; Γιατί είσαι έτσι;;; Χαρά έχουμε. Ο φίλος γιορτάζει!!!
Έρικ: Ντίνα άσε με γιατί όλα στραβά μου πάνε.
Εγώ: Μα γιατί;;; Αυτό σε ρωτάω. Επειδή ήρθε ο ξάδερφός σου;;;
Έρικ: Και γιαυτό!!!
Εγώ: Θα μου πεις τι έγινε ή θα με σκάσεις;;;;
Έρικ: Θα σε σκάσω!!!, μου λέει και γελάει!!!
Εγώ: Τουλάχιστον σε έκανα να γελάσεις., λέω και του χαμογελάω!!!, θα μου πεις τώρα τι έγινε;;;
Έρικ: Θα σου πω αλλά δεν θέλω να το μάθει κάνεις! Εντάξει!?!?!?!?
Εγώ: Φυσικά. Θα το πάρω στο τάφο μου. Χτυπά ξύλο.
Έρικ: Καλά λοιπόν. Πρώτον η κοπέλα που μου αρέσει δεν με θέλει, δεύτερον αυτός που είναι μέσα δεν είναι ξάδερφός μου αλλά ένας απεσταλμένος από τον πατέρα μου για να ελέγξει με ποιους κάνω παρέα, γιαυτό και όλες αυτές οι ερωτήσεις, τρίτον προσπαθώ να τον διώξω, αλλά δεν φεύγει όπως βλέπω, τέταρτον οι γονείς μου έχουν χωρίσει και πέμπτον έχω έναν φρικτό πονοκέφαλο που δεν μπορώ ούτε να ελέγξω, ούτε φεύγει!!! Όπως ακούς πως να είμαι καλά!?!?!?!?
Εγώ: Για το πρώτο ίσως μπορώ να σε βοηθήσω. Ποια ηλίθια είναι αυτή που δεν σε θέλει και γιατί;;;; Μια χαρά κούκλο και δεν τον θέλει!!!
Έρικ: Σίγουρα το πιστεύεις αυτό;;; Έχω και εγώ τα ελαττώματά μου!!!!
Εγώ: Εγώ όμως δεν βλέπω ελαττώματα!!!
Έρικ: Είσαι σίγουρη;;;
Εγώ: Απόλυτα!!!
Έρικ: Οκ. Τι καλή!?!?!?
Εγώ: Ευχαριστώ και ανταποδίδω.
Έρικ: Τπτ!!!
Εγώ: Ωραία συνεχίζω!!! Στο δεύτερο δεν μπορώ να σε βοηθήσω, εκτός και αν τον φέρω έξω και του μιλήσουμε μαζί.
Έρικ: Οκ το προσπαθούμε μετά από την κουβέντα μας.
Εγώ: Οκ. Λοιπόν στο τρίτο είπαμε, στο τέταρτο δεν μπορώ να κάνω κάτι και στο πέμπτο μπορώ να σου φέρω ένα ντεπόν!!!
Έρικ: Χαχαχα φέρε!!!!, λέει και την ώρα που σηκώνομαι τον ακούω, Α και ευχαριστώ!!!
Εγώ: Τίποτα!!! Να του φωνάξω;;;
Έρικ: Ναι!!!
Εγώ: Οκ., την που έφευγα τον άκουσα να μουρμουρίζει κάτι που δεν άκουσα αλλά δεν έδωσα σημασία.

Μπήκα στο μαγαζί και είδα τον υποτιθέμενο ξάδερφο του Έρικ να μιλάει με την Άννα!!! Πάω κοντά του και λέω:
Εγώ: Συγνώμη παιδιά που σας διακόπτω αλλά μπορώ να μιλήσω λίγο στο Γιώργο;;;
Γιώργος: Φυσικά τι έγινε;;;
Εγώ: Να μιλήσουμε ιδιαιτέρως λίγο.
Γιώργος: Οκ...., λέει και με ακολουθεί. Πήρα ένα ντεπόν από τον Γιάννη και νερό και βγήκα έξω για να βρω τον Έρικ. Τον είδαμε να κάθεται σε ένα παγκάκι πιο πέρα. Πήγαμε κοντά του και του έδωσα το ντεπόν. Μόλις το ήπιε ξεκινήσαμε να μιλάμε.
Έρικ: Τι δουλειά έχεις εδώ;;;;; Μόνο για να μου σπάσεις τα νεύρα και να μην περάσω καλά. Γιαυτό ήρθες φύγε αυτή την στιγμή από και δεν θέλω να σε ξαναδώ μπροστά μου....ΠΟΤΕ!!!!! Το κατάλαβες;;; ΠΟΤΕ!!!!
Γιώργος: Οκ αλλά ποιος θα ενημερώσει τον πατέρα σου;
Έρικ: Χέστικα!!!!! Να του το πεις εσύ!!! Εξαφανίσου από μπροστά μου τώρα!!!
Γιώργος: Εντάξει!?!?!?, λέει και φεύγει. Εκείνη την στιγμή, ο Έρικ, πέφτει πάνω μου, με αγκαλιάζει και κλαίει με λυγμόυς!!!
Δεν το είχα δει ποτέ έτσι και ούτε ήθελα να τον ξαναδώ έτσι. Σε όλους είχε βγάλει την εικόνα του ατόμου που δεν φοβόταν τπτ, του bad boy του σχολείου και τώρα να κλαίει στην αγκαλιά μιας γυναίκας;;;;

Με παραξέναιψε πολύ αυτό. Ήταν πολύ περίεργο. Γιατί να θέλει την ευαισθησία του σε μένα;;;

Γιατί σε γουστάρει!?!?!?!? Λέω εγώ τώρα!!!

Θα σκάσεις επιτέλους ηλίθια φωνούλα!!!!!

Γιατί;;;; Επειδή λέω την αλήθεια;;;

Όχι γιατί ΠΡΕΠΕΙ να σκάσει!!!

Με τα πολλά με άφησε και έκατσε ξανά στο παγκάκι.
Εγώ: Έρικ;;; Να σου κάνω μία ερώτηση;;;
Έρικ: Φυσικά ότι θες.
Εγώ: Αυτός τι του είναι του πατέρα σου και σε παρακολουθεί;;;
Έρικ: Συνεργάτες είναι. Χρόνια τώρα. Ο πατέρας μου έχει μια εταιρεία όπως ξέρετε όλοι. Έχει πολλά άτομα υπαλλήλους αλλά εμπιστεύεται μόνο αυτόν!!! Για κάποιο ιδιαίτερο λόγο!!! Του έχω ότι δεν μου αρέσει η φάτσα του άλλα ο πατέρας μου εκεί, τον κρατάει για να μου σπάσει τα νεύρα!!!!
Εγώ: Καλά και γιατί αυτό;;;
Έρικ: Βασικά, μια μέρα τσακωθήκαμε και έφυγα από το σπίτι. Οπότε τώρα όπως καταλαβαίνεις με ελέγχει!!! Όταν πάω σπίτι στοίχημα ότι θα με περιμένει για να δει γιατί έδιωξα τον υπαλληλάκο του!!!, λέει και παρακαλώ να σημειωθεί η ειρωνεία που βλέπω στα μάτια του αυτή τη στιγμή!!!, αλλά δεν θέλω να γυρίσω σπίτι και να τον βρω.
Εγώ: Θέλεις να έρθεις στο δικό μου;; Λίγο χαζή η πρότασή μου αλλά είναι μία λύση., αχ Θεέ μου γιατί το είπα αυτό τώρα κάηκα θα αρχίσει να με κράζει.
Έρικ: Μπα άσε θα πάω στο δικό μου να μην σε βάζω σε κόπο!!!
Εγώ: Πλάκα κάνεις; Κανέναν κόπος. Έλα!!!
Έρικ: Οκ. Θα έρθω. Μόνο για απόψε. Χίλια συγνώμη και πάλι που σε βάζω σε τέτοια διαδικασία!!!
Εγώ: Με δουλεύεις; Χαρά μου να φιλοξενώ κόσμο στο σπίτι μου!!!
Έρικ: Οκ!!!

Μετά από λίγο φύγαμε από το πάρτι για να πάμε στο σπίτι. Χαιρετήσαμε τον Γιάννη και φύγαμε.

Έρικ POV:

Βγήκα έξω γιατί δεν άντεχα να τον βλέπω να κάνει ανάκριση σε όλους τους συμμαθητές μου.

Ξαφνικά νοιώθω κάποιον και κάθεται δίπλα μου. Ήταν η Ντίνα!!! Στην αρχή της κουβέντας μας δεν μπορούσαν σχεδόν να αρθρόσω λέξη. Σαν μην είχα γλώσσα!!! Δεν υπήρχε αυτό πρώτη φορά το ζούσα!!! Μετά μπρος και της είπα όλα όσα μου συμβαίνουν. Μου πρότεινε λύσεις και με έκανε να γελάσω!!! Είναι υπέροχη!!! Όταν πήγε να μου φέρει το ντεπόν έφερε μαζί της και, αυτό το "σκυλί", τον Γιώργο που ούτε μπροστά μου δεν θέλω να τον βλέπω!!!!

Ήπια το ντεπόν και άρχισα μία ωραία συζήτηση!!! Όπως καταλάβατε φώναζα. Φώναζα όπως δεν έχω φωνάξει ποτέ μα ποτέ στην ζωή μου σε άνθρωπο. Αλλά δεν πειράζει του αξίζει!!!

Τέλος πάντων μετά που έφυγε αυτός ο βλάκας μιλήσαμε λίγο και η Ντίνα μου πρότεινε να κοιμηθώ στο σπίτι της. Δεν δέχτηκα με την πρώτη αλλά μετά το ξανασκέφτηκα. Γιατί να μην πάω; Εκεί θα περάσω καλύτερα από ότι με τον πατέρα μου στο σπίτι!!!

Έτσι, μετά από λίγο, μπήκαμε μέσα, χαιρετήσαμε τον Γιάννη και φύγαμε για το σπίτι της Ντίνας!!!

Κωνσταντίνας POV

Ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκαμε μέσα.
Έρικ: Ωραίο σπίτι έχεις!!!!
Εγώ: Ευχαριστώ πολύ!!! Κάτσε στο καναπέ και έρχομαι σε λίγο!!!

Ωστόσο δεν σας έχω δείξει ποτέ το σπίτι μου!!!! Είναι έτσι απέξω:

Η κρεβατοκάμαρά μου:

Το κρεβάτι του Έρικ( για απόψε):

Το σαλόνι μου:

Πάνω είναι τα υπνοδωμάτια και ο ξενώνας, καθώς και το μπάνιο:

Παρόμοιο είναι και το άλλο μπάνιο!!!

Η κουζίνα:

Πήγα να στρώσω του Έρικ στον ξενώνα. Πήγα, πήρα σεντόνια από την ντουλάπα μου και πήγα στον ξενώνα. Του στρώνω και του φωνάζω. Εγώ: Έρικ!?!?!?
Έρικ: Τι;;;;
Εγώ: Έλα να κοιμηθείς.
Έρικ: Οκ

Έρχεται και ξαπλώνει. Τον καληνύχτησα και του είπα ότι θα είμαι κάτω. Κι έτσι έκανα. Κατέβηκα κάτω και έκατσα λίγο να δω τηλεόραση.

Όσο χάζεβα σκεφτόμουν τι έγινε στο πάρτι και ότι τελικά δεν θα έπρεπε να να τον φοβούνται όλοι. Έχει ένα εαυτό, πολύ πιο ωραίο από αυτόν που δείχνει στου άλλους.

Κάτι βήματα, από πάνω, με βγάζουν από τις σκέψεις μου. Βλέπω μια σκιά και περιμένω να δω ποιος είναι. Τελικά βλέπω έναν Έρικ μπροστά μου, χωρίς μπλούζα, να μου λέει ότι κατέβηκε για νερό. Εγώ είχα μείνει να τον κοιτάω σαν χάνος!!!
Έρικ: Καλά το ξέρω ότι έχω το τέλειο σώμα αλλά μην μου το δείχνεις έτσι!?!?!?!?
Εγώ: Βλάκα!!!!, του λέω και πηγαίνει προς την κουζίνα. Εγώ συνεχίζω να βλέπω, όταν ξαφνικά βλέπω κάποιον δίπλα μου.
Έρικ: Να σου κάνω παρέα;;;
Εγώ: Φυσικά!!!

Κάτσαμε και είδαμε μία ταινία, περιπέτειας και δράσης, μαζί και με πήρε ο ύπνος, προς το τέλος της, στον καναπέ.

Από εκεί και πέρα θυμάμαι να νιώθω ότι είμαι στον αέρα και ότι ακουμπούσα πάνω σε κάτι μυς. Το επόμενο που θυμάμαι είναι ότι κάποιος με φίλισε στο μέτωπο και ότι κοιμήθηκα.

Το πρωί ξύπνησα και κατέβηκα κάτω. Ο Έρικ όχι μόνο είχε ξυπνήσει νωρίς, αλλά έχει φτιάξει και πρωινό!!! Φυσικά και δεν φορούσε μπλούζα, για όσους
αναρωτιούνται.
Εγώ: Μια μπλούζα δεν έχεις έχεις;;;
Έρικ: Καλημέρα. Παρακαλώ το πρωινό δεν ήταν τπτ!!!
Εγώ: Εμμ οκ σόρι. Καλημέρα. Ευχαριστώ πολύ για το πρωινό!!! Μια μπλούζα δεν έχεις;;;
Έρικ: Όχι!!! Τώρα που σου έλυσα την απορία θα κάτσεις να φάμε γιατί πεινάω;;;;
Εγώ: Εντάξει.
Έρικ: Σχολείο θα πάμε μαζί.
Εγώ: Δεν ξέρω!
Έρικ: Δεν σε ρωτάω απλά σε ενημερώνω!
Εγώ: Γιατί τα κάνεις αυτά;;;
Έρικ: Γιατί θέλω να σε ευχαριστήσω για χτες που έμεινα εδώ.
Εγώ: Τότε φτάνει. Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς άλλο.
Έρικ: Μπορώ να σου κάνω μία ερώτηση; Χωρίς να παρεξηγήσεις;
Εγώ: Φυσικά!!!
Έρικ: Το σπίτι σου είναι τεράστιο σωστά;
Εγώ: Ναι!?!?!?!?
Έρικ: Ωραία!!! Θα σε πείραζε αν συγκατικούσαμε;;;
Εγώ: Φυσικά και όχι. Αλλά πως κι έτσι;;;
Έρικ: Έχεις ωραίο σπίτι, μεγάλο και πάντα ήθελα να συγκατικήσω με κάποιον.
Εγώ: Όταν σχολάσουμε θα περάσουμε από το σπίτι σου να πάρουμε τα πράγματά σου!!!
Έρικ: Οκ!!!

Τελειώσαμε το πρωινό μας και πήγαμε να ντυθούμε για το σχολείο!!! Πήγαμε μαζί και μετά πήγε ο καθένας στην τάξη του.

Ωστόσο, η Μάρθα με την Άννα, με είδαν με τον Έρικ και άρχισαν τα δικά τους.
Μάρθα: Τι κάνεις με τον Έρικ;
Άννα: Αχ τι γλυκό να το κάνετε κάθε μέρα., με το που το λέει γυρνάω και εγώ και οι Μάρθα και την κοιτάμε, Τιιιιι;;;; Που έρχονται μαζί εννοώ!!!!
Και οι δύο: Ααααααα!!!!
Άννα: Χαζές!!!, λέει και γελάμε!!!, τώρα λέγε τα έχεις με τον Έρικ;;;
Εγώ: Όχι ούτε καν. , λέω και με κοιτάνε περίεργα, Τιιιιι;;; Αν δεν με πιστεύετε ρωτήστε τον!!!!
Άννα: Οκ φιλενάδα. Θα τον ρωτήσουμε.
Εγώ: Τώρα!!!!
Μάρθα: Οκ. Έι Έρικ!?!?!?, φωνάζει η Μάρθα και ο Έρικ γυρνάει, Έλα λίγο να σου πω!!!
Έρικ: Τι έγινε κορίτσια;;;;
Άννα: Τα έχεις με την Ντίνα;;; Έρικ: Όχι.
Εγώ: Βλέπετε;;;;
Έρικ: Αν θέλει όμως!?!?!?!?, λέει, μας κλείνει το μάτι και φεύγει!
Μάρθα: Τι ήταν αυτό;
Εγώ: Έλα ντε;;;; Δεν ξέρω!
Άννα: Πλάκα μας κάνεις;
Εγώ: Όχι!!!!

Το θέμα δεν συζητήθηκε ξανά. Σχολάσαμε και βρήκα τον Έρικ για να φύγουμε. Εγώ δεν μιλούσα σε όλο τον δρόμο και κάποια στιγμή με σκούντησε:
Έρικ: Ε Ντίνα με ακούς;;;;
Εγώ: Ε;;; Ναι σε ακούω.....
Έρικ: Δεν το βλέπω! Τι σε απασχολεί;;;
Εγώ: Οκ... Τι ήταν αυτό που είπες;;;
Έρικ: Ποτέ;;
Εγώ: Όταν σε ρώτησε η Άννα αν τα έχουμε!?!?!?
Έρικ: Ε, τι είπα;
Εγώ: Ξέρεις πολύ καλά τι είπες!!!
Έρικ: Είπα κάτι που δεν έπρεπε;
Εγώ: Δεν ξέρω!?!?!? Εσύ θα μου πεις!!!
Έρικ: Δηλαδή αν τα είχαμε δεν θα σου άρεσε;;;
Εγώ: Τι;;;;
Έρικ: Δεν έχει τι;;;, αυτό που ακούς, λέει, με αρπάζει και με φιλάει.
Εγώ: Πόσο καιρό νοιώθεις έτσι;
Έρικ: Όχι πολύ καιρό. Πρόσφατα τουλάχιστον άρχισα να το καταλαβαίνω!!! Απλά ήθελα να δω αν νοιώθεις και εσύ έτσι!?!?!?!?, είπε και σταμάτησε να μιλάει. Μόνο με κοιτούσε!
Εγώ: Εμμ τι με κοιτάς; 
Έρικ: Νοιώθεις;;;
Εγώ: Εμμ δεν είναι ερωτήσεις αυτές!!!!, είπα, τον αγκάλιασα και τον φίλησα!!!

--------------------------------------------
Γειά σας και από μένα!!! Τι κάνουν οι όμορφες αναγνώατριές μου;;;; Είχα καιρό να ανεβάσω και είμαι απαράδεκτη!!!

Λοιπόν τι νομίζετε ότι θ γίνει με το καινούργιο ζευγάρι του σχολείου;;;

Θα δείτε στο επόμενο!!! 😉😘 Μέχρι τότε πολλά φιλιά από μένα!!! 😘 😘 😘

1904 λέξεις συν τον επίλογο!!! 😘😘😘