Τελειώσαμε και κατευθυνθήκαμε προς το αυτοκίνητο για να πάμε σπίτι, πριν μπω μέσα χτύπησε το κινητό μου με τον άγνωστο αριθμό.
Π: Πάλι με παίρνει αυτός ο αριθμός.
ΑΝ: Θες να ξανά σηκώσω?
Π: Όχι αυτή την φορά θα το σηκώσω εγώ.
    Το ανοίγω στην αρχή δεν μίλησε κανείς.
Π: Παρακαλώ.
  - Επιτέλους είπες να το σηκώσεις το ρημάδι.
Π: Ποιος είσαι?
  - Ακόμα να αναγνωρίσεις την φωνή μου.
      Μόλις μου είπε αυτό κάτι μου θύμηζε.
  - Μπορεί εμένα να μην με αναγνωρίζεις αλλά αυτές τις δύο φωνές θα τις αναγνωρίσεις.
-Πένι μείνε μακριά του μην ανησυχείς για εμάς.
Π: Μαμά! Μπαμπά!
ΑΝ: Τι έγινε Πένι.
   Δεν το άφησα το κινητό μου από τα χέρια.
Π: Εσείς είσαι.....Dio που τους έχεις?
D: Ηρέμησε μικρή θα τους το δώσω αν παρατήσεις την θέση της κληρονόμου και την δώσεις σε εμένα.....
Π: Μα.......
D: Μην με διακόπτης δεν τελείωσα, σε δίνω περιθώριο μέχρι να βγουν τα πρώτα ανθεί, μόλις βγουν θα σε πάρω εγώ τηλέφωνο για να ακούσω την απάντηση σου. Μέχρι τότε δεν θα τους κάνω κακό.
      Δεν πρόλαβα να πω κάτι και το έκλεισε.
ΑΝ: Πένι τι σου είπε?
Π: Δεν το πιστεύω.....
   Δεν μπόρεσα να συνεχίσω αυτό που ήθελα να πω λόγο που έκλαιγα με λυγμό. Έκατσα κάτω στα πόδια μου.
ΑΝ: Πένι άκου θα τους σώσουμε και θα πάρεις το θρόνο κατάλαβες?
Π: Φοβάμαι..... να μην....τους κάνεις κακό.
    Είπα μέσα από τα κλάματα.
ΑΝ: Δεν είναι κακό να φοβάσαι για αυτούς, είναι τα πρόσωπα που αγαπάς και θα έκανες τα πάντα για αυτούς.
Π: Θέλω να πάμε σπίτι δεν μπορώ να κάτσω άλλο εδώ και να σκέφτομαι τι έγινε πριν λίγο.
ΑΝ: Εντάξει.
  Άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου που όπως πάντα είναι πανέμορφο.

                                                     {........}

       Φτάσαμε στο σπίτι που ήταν η Amelia με τον Άλεξ.
ΑΝ: Amelia!
Α: Τι έγινε Άντριους?
ΑΝ: Ο Dio βρήκε επικοινωνία μαζί μας.
Α: Και τι σας είπε?
Π: Άκουσα τους γονείς μας.
ΑΛ: Είναι ζωντανή?
Π: Ναι, αλλά εξαρτάται από μένα.
Α: Τι εννοείς Πένι?
Π: Amelia με απίλυσε.
ΑΛ: Με τι?
Π: Αν δεν παραδόσω την θέση ως κληρονόμος θα τους σκοτώσει.
Α: Με τίποτα θα βρούμε λύση.
ΑΛ: Μέχρι πότε σε έδωσε περιθώριο?
Π: Μέχρι να βγει το πρώτο άνθος.

                                                           {.......}

ΜΕΤΆ ΑΠΌ ΜΈΡΕΣ.

Έχουμε κλείσει για διακοπές στο σχολείο και καθόμαστε στο σπίτι του Άντριουμ, δεν με αφήνει ακόμα να πάω στο δικό μου σπίτι και ποτέ δεν είχα φανταστεί πως για πρώτη φορά δεν θα κάνω Χριστούγεννα με τους γονείς μου. Αύριο είναι παραμονή και δεν έχω όρεξη για τίποτα το μόνο που θέλω είναι να κλειστώ στο δωμάτιο μαζί με την κατάθλιψη μου και μην βγω από εκεί μέχρι να πάω να τους βρω.
     Χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα η Amelia.
Α: Ενοχλώ?
Π: Όχι.
   Σήκωσα την πλάτη μου από το κρεβάτι και έκατσα στην άκρη.
Α: Πένι ανησυχώ για εσένα και ακόμα ποιο πολύ ο Άλεξ με τον Άντριουμ, σε παρακαλώ αύριο είναι παραμονή πρέπει να βγεις λίγο, να καθαρίσει το μυαλό σου.
Π: Μην με βάζεις τώρα να βγω δεν θα διασκεδάσω όταν ξέρω πως οι γονείς μου κρέμονται από εμένα αν ζήσουν οι όχι.
Α: Πένι σε καταλαβαίνω απλά δεν θα κερδίσεις τίποτα αν είσαι κλειδωμένη εδώ μέσα.
Π: Εντάξει.

                                                        {......}

ΠΑΡΑΜΟΝΉ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ.

  - Πένι ξύπνα!
Π: Ποιάσαμε φωτιά?
-Όχι.
Π: Amelia? Γιατί με ξύπνησες?
Α: Επειδή πρέπει να πάμε να πάρουμε δώρα.
Π: Άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα.
Α: Θα κλείσουν τα καταστήματα ποιο νωρίς σήμερα, σήκω! Σήκω! Σήκω!
Π: Καλά! σηκώνομαι!
Α: Φόρα καλά ρούχα!
Π: Καλά.
    Σηκώθηκα χωρίς να έχω άλλη επιλογή και πήγα στο μπάνιο να κάνω την γνωστή ρουτίνα μου και μετά κατέβηκα κάτω για πρωινό.
Π: Καλημέρα!
ΑΝ: Καλημέρα τι θες να φας και να πιείς.
Π: Ένα σκέτο καφέ για να ξυπνήσω.
  Γέλασε με την φάτσα μου επειδή ήμουν από τον ύπνο.
ΑΛ: Καλημέρα αδερφούλα.
   Με φίλησε στο μάγουλο και έκατσε στην δύπλα καρέκλα.
Π: Καλημέρα....
   Το σταμάτησα εκεί από το χαζομουρητό που με έπιασε.
ΑΝ: Να και ο καφές σου.
   Δεν είναι και τόσο βαρείς αλλά κάνει δουλειά κάπως ξύπνησα.
ΑΝ: Πως σου φαίνεται?
Π: Να σου πω την αλήθεια δεν είναι τόσο βαρίς  όπως ο ελληνικός καφές αλλά σε ξυπνάει.
   Γέλασαν και έτσι πέρασε και η ώρα.
Α: Πάμε να ετοιμαστούμε?
ΑΝ: Ναι.
Π: Εντάξει.
    Πήγα την κούπα στο νεροχύτη και έπειτα πήγα να ετοιμαστώ.
Άνοιξα την ντουλάπα και πήρα ένα κόκκινο κοντό πουλόβερ, μία μαύρη φούστα, ένα μαύρο καλσόν και τα μποτάκια.

Πήρα την τσάντα και έβαλα το κινητό μου, τα λεφτά, νερό και τα γυαλιά.
    πήρα το δερμάτινο που το είχα δύπλα στη πόρτα και κατέβηκα κάτω.
Α: Πένι! Έρχεσαι?
Π: Τώρα!
Α: Πανέμορφη όπως πάντα.
Π: Ευχαριστώ, και εσύ όμως δεν πας πίσω κουκλάρα.
     Φοράει μία γκρί μπλούζα πουλόβερ, σαλλοπέτα φούστα μαύρη και μαύρες ψηλές μπότες την ταίριαζαν γάντι σαν πριγκίπισσα είναι.

Βγήκαμε από το σπίτι και χωριστηκαμε  ο Άλεξ με την Amelia και εγώ με το Άντριουμ.
   Μόλις φτάσαμε δεν πρόλαβα να κάνω κάτι άλλο  με πήρε η Amelia και με τράβηξε.
ΑΝ: μην χαθούμε!
Α: Εντάξει.
     Με τράβαγε μέχρι που φτάσαμε σε ένα μαγαζί με φορέματα.
Α: Πρώτα θα πάρεις κάτι για εσένα.
Π: Δεν θέλω.
Α: Θα βγούμε το βράδυ το Χριστουγέννων.
Π: Καλά.
   Μπήκαμε μέσα και παντού αντίκρισα φορέματα σε διάφορα χρώματα, μεγέθη, για διαφορετικού είδους στηλ....
Α: Εδώ Πένι σίγουρα θα βρούμε κάτι να σε αρέσει, κανείς δεν έφυγε με παράπονο από εδώ.
   Προχωρήσαμε λίγο ποιο μέσα και βρήκαμε διαφορά φορέματα στο δικό μου γούστο.
Α: Θα πάρεις να δοκιμάσεις αυτό και αυτό και αυτά τα δύο....
Π: Λίγο υπερβολικό δεν είναι, είναι αρκετά....
Α: Σσσσ! Και αυτό, πήγαινε στο δοκιμαστήριο και έρχομαι και εγώ με άλλα δύο.
    Χωρίς να πω τίποτα μπήκα μέσα στο δοκιμαστήριο και δοκίμασα το πρώτο φόρεμα.
Π: Amelia?
Α: Ναι εδώ!
Π: Που τα πας όλα αυτά?
   Την είδα να έρχεται με πολλά ρούχα κατά πάνω μου.
Α: Είναι κάποια που θέλω να δοκιμάσω.
Π: Πως σου φαίνεται?
Α: Υπέροχο σου ταιριάζει! Δοκίμασε και τα άλλα.
    Πήγα ξανά μέσα και δοκίμασα και τα άλλα και η φάση είναι πως και στα άλλα της άρεσαν.
Α: Και αυτό υπέροχο είναι έχουμε κι άλλα?
Π: Είναι ένα ακόμα.
Α: Πήγαινε να το δοκιμάσεις.
Π: Κουράστηκα!
Α: Το τελευταίο.
    Γύρισα και πήγα πίσω να δοκιμάσω το άλλο φόρεμα.
Α: Είσαι έτοιμη?
Π: Ναι.
  Τραβάω την κουρτίνα και την βλέπω να κάθεται απέναντι.
Α: Είσαι θέα.
   Το φόρεμα αυτό να πω και την αλήθεια μου αρέσει το πάνω μέρος είναι μαύρο και το κάτω έχει μαύρη δανδελα και το ύφασμα είναι απαλό ροζ.

Π: Νομίζω και εμένα μου αρέσει πολύ.
Α: Και εμένα είναι τα αγαπημένα μου που έχω δει μέχρι τώρα.
Π: Αυτό θα πάρω.
Α: Ωραία θα δοκιμάσω και εγώ τέσσερα .
    Δεν είπα τίποτα και φόρεσα τα ρούχα μου.

                                                              {......}

Α: Και εγώ θα πάρω αυτό.

Π: Ωραία, πάμε.
   Πήγαμε προς το ταμείο και δώσαμε τα φορέματα μας, μας τα έβαλε σε δύο χάρτινες σακούλες και φύγαμε.
Π: τώρα προς τα που θα πάμε?
Α: Εκεί.
    Με έδειξε ένα εντυπωσιακό αντρικό κατάστημα με ρούχα.
Μπήκαμε μέσα και δεν ξέραμε από που να αρχίσουμε όλα τα χρώματα στου τοίχους ταιριάζουν μεταξύ τους καφέ με μαύρο και όλα τα ρούχα σε μία σειρά χρωμάτων.

Π: Από που θα αρχίσουμε?
Α: Πάμε πρώτα για τον αδερφό σου και μετά για τον δικό μου αδερφό.
Π: Οκ.
    Προχωρήσαμε προς έναν διάδρομο με σκουρόχρωμα ρούχα, κοίταγα από δω και εκεί  μέχρι που βρήκα ένα συνολάκι που ήταν κοντά στο γούστο του.
Π: Τι λες για αυτό?
Α: Είναι πολύ καλό.
  Τα χρώματα αυτά όταν είναι μαζί είναι τα αγαπημένα μου η μπορντό φούτερ με το μαύρο τζιν.
Α: Και εγώ τον πήρα αυτό το μπλέ τζιν με την φούτερ και τον αδερφό μου το μαύρο τζιν με την μαύρη μπλούζα.
Π: Πολύ ωραία, εγώ τι θα του πάρω?
Α: Μην ανησυχείς θα βρούμε κάτι έτσι κι αλιός ότι και να του πάρεις θα το εκτιμήσει.
   Πήγαμε στο ταμείο πληρώσαμε, μας τα έβαλαν σε πολύ ωραίες χάρτινες σακούλες και φύγαμε.
Π: Τι λες να πάμε σε αυτό.
  Ήταν ένα σχετικά παλιό κτήριο που πουλούσε μαχαίρια και σπαθιά.
Α: Πολύ καλή ιδέα.
    Μπήκαμε μέσα και όλα σου θύμιζαν μεσαίωνα τα κεριά που είχε το ξύλο που μύριζε, νομίζω πως είμαστε στο κατάλληλο μέρος.
Π: Γειά σας.
   είπα σε ένα ηλικιωμένο που είχε το μαγαζί λογικά.
  - Γειά σας νεαρές μου πως μπορώ να σας βοηθήσω?
  Α: Μπορούμε να δούμε λίγο μόνες μας πρώτα?
  - Ναι, Φυσικά.
  Π: Ευχαριστούμε.
    Κάναμε μία βόλτα και το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα εντυπωσιακό μαχαίρι με μαύρη λαβή και μαύρη θήκη με ένα δέντρο στο πάνω μέρος.

Α: Πένι τι λες για αυτό?
Π: Νομίζω πως βρήκα κάτι πολύ ωραίο.
Α: Είναι πολύ ωραίο, θα ξετρελαθεί μόλις το δει.
Π: Λες, ας πάρουμε αυτό.
Α: Τέλεια.
  - Βρήκατε κάτι να σας αρέσει?
  Π: Ναι, κύριε αυτό το μαχαίρι.
  - Ωραία επιλογή.
Π: Σας ευχαριστούμε, μπορείτε να το κάνετε για δώρο.
  - Ναι.
  Α: Σας ευχαριστούμε.
  - Δικιά μου τημή.
          Μέσα σε λίγα λεπτά το είχε έτοιμο στο πανέμορφο κουτί του και στην μικρή χάρτινη σακούλα με ένα κάστρο.
Π: Σας ευχαριστούμε, καλές γιορτές.
  - Επίσης!
        Ποιο πολύ με έκανε εντύπωση που μας χαιρέτησε στο τέλος. Πήραμε τον δρόμο στο οποίον θα συναντηθούμε με τα αγόρια.
Π: Λες να του αρέσεις?
Α: Είμαι σίγουρη για αυτό.
  Εκείνη την ώρα ακούσαμε το κινητό της Amelia's να χτυπάει.
Α: Κατά φωνή.
   Την έπερνε τηλεφωνώ.
Α: Έλα Άντριουμ.....Τώρα ερχόμαστε......Καλά.
   Το έκλεισε και το έβαλε στην τσέπη της.
Α: Μας περιμένουν εδώ και ένα μισάωρο περίπου.
Π: Πότε κιόλας τελείωσαν?
Α: Αγόρια τι περιμένεις.

                                                         {......}

       Έχουμε φτάσεις σπίτι και καθόμαστε στο καναπέ και βλέπουμε τηλεόραση.
ΑΝ: Άλεξ?
ΑΛ: Ναι.
ΑΝ: Πάμε να φέρουμε αυτά που είπαμε?
Π: Πια?
ΑΝ: Θα δεις.
ΑΛ: Θα πάω εγώ, στο αυτοκίνητο τα έχεις?
ΑΝ: Ναι, τα κλειδιά είναι εκεί.
    Πήρε τα κλειδιά και βγήκε έξω.
Π: θα μου πεις?
ΑΝ: Θα δεις και από μόνη σου.
    Θα σκάσω αν δεν μάθω για ποιο πράγμα μιλάει. Μετά από λίγο μπαίνει μέσα ο αδερφός μου με μία μεγάλη κούτα που την είχα δει πίσω στο πορπαργκαζ.
ΑΝ: Θες βοήθεια Άλεξ?
ΑΛ: Όχι, το έχω.
    Την έφερε μέσα  και την άφησε πίσω από το καναπέ που καθόμουν.
Α: Άντριουμ τι έφερες?
ΑΝ: Ανοίξτε το.
    Πήγα στην κούτα μαζί με την Amelia την ανοίξαμε και αντικρίσαμε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που θέλει συναρμολόγηση.
ΑΝ: Είπαμε να πάρουμε ένα δέντρο αφού ήρθαν τα Χριστούγεννα.
   Αγκάλιασα και τους δύο.
ΑΝ: Να έψαχνα για καραβάκι επειδή ρώτησα τον Άλεξ τι στολίζεται στην Ελλάδα, αλλά δεν βρήκα.
Π: Δεν πηράζει στο σπίτι μου δέντρο στολίζαμε.
Α: Λέω να το φτιάξουμε.
ΑΝ: Ναι.
     Καθήσαμε όλοι γύρο από την κούτα και αρχίσαμε να το φτιάχνουμε μας, φάνηκε λίγο δύσκολο επειδή τα κλαδιά του δέντρου έμπαιναν ένα ένα, αλλά στην τελική τα καταφέραμε.
     Αυτό το δέντρο πρέπει να είναι το ποιο μεγάλο,  κατά πράσινο και το ποιο όμορφο που έχω δει για σπίτι

ΑΝ: Σε αρέσει?
Π: Είναι πανέμορφο.
ΑΝ: Πήγαινε άνοιξε το άλλο κουτί.
    Πήγα και άνοιξα την άλλη κούτα που ήταν λίγο ποιο μικρή και είδα κουτάκια με πανέμορφες γυαλιστερές μπάλες για το δέντρο και κάτω κάτω ήταν το κίτρινο όμορφο αστέρι για την κορυφή, έμοιαζε σαν αληθινό αστέρι που κατέβηκε στην γη για μόνο έναν σκοπό. Να φωτίσει με το φως του τις ψυχές μας. φωτο
Π: Είναι τόσο όμορφα όλα λες και είμαι σε ένα παραμύθι.
ΑΝ: Χαίρομαι που σου αρέσουν, αυτό θα είναι το παραμύθι σου που θα τελειώσει με ευτυχισμένο τέλος.
Π: Ελπίζω. 

                                                            {......}

Α: Να και η τελευταία μπάλα τώρα έμεινε το αστέρι.

ΑΛ: Βάλτο εσύ.
Α: Βάλτων εσύ αδερφούλη.
Π: Τα παιδιά έχουν δίκιο Άντριουμ.
   Του έδωσα το αστέρι, ανέβηκε πάνω στην μικρή σκάλα και το έβαλε. Μόλις το έβαλε και κατέβηκε από την μικρή σκάλα του έδωσα ένα γλυκό φιλί.
Α: Να στολίσουμε και το υπόλοιπο σπίτι?
ΑΝ: Ναι.
     Της είπε με ένα χαμόγελο.

                                                        {......}

    Έβγαλα έναν στεναγμό και έκατσα στον καναπέ.
ΑΝ: Κουράστηκε?
Π: Λίγο.
ΑΛ: Τι μόνο λίγο δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου.
Π: Μην ξεχνάς πως είμαι μισή βρυκώλακας.
Α: Τι ώρα πήγε?
ΑΛ: Εμμ.....19:00μμ
Π: Μας πήρε τρεισήμισι ώρες.
ΑΛ: Τι λέτε να κάνουμε αφού είναι νωρίς ακόμα?
Α: Ταινία?
ΑΝ: Ναι.
    Σηκώθηκε πήγε στο δωμάτιο του και έφερε το λάπτοπ για να το συνδέσουμε στην τηλεόραση.
Α: Τι θα δούμε?
Π: Τι λέτε για καμία Χριστουγεννιάτικη?
    Συμφώνησαν και έτσι ψάξαμε για Χριστουγεννιάτικη ταινία, καταλήξαμε στην ''the knight before Christmas'' την είχα δει παλιότερα και μου άρεσε.

                                                                 {.......}

Α: Πολύ ωραία ιστορία έχει αυτή η ταινία.
Π: Ναι συμφωνώ, τι ώρα είναι?
ΑΛ: Είναι 22:00μμ.
Π: Τι κάνουμε τώρα?
ΑΝ: Δεν ξέρω τι θες εσύ?
Π: Δεν ξέρω.
Α: Τι λέτε να παίξουμε κάτι.
ΑΛ: Σαν τι δηλαδή?
Α: Μμμμ.....Το βρήκα, θα βάζουμε διαφορά τραγούδια και όποιος δεν ξέρει τους παρακάτω στίχους θα πίνει ένα ποτήρι κρασί.
ΑΛ: Είμαι μέσα.
ΑΝ: Και εγώ.
Π: Εγώ......δεν ξέρω.
Α: Μπες.
Π: Καλά. 
    Στήσαμε στο τραπέζι τέσσερα ποτήρια και ένα μεγάλο μπουκάλι κρασί και έχω να πω σε αυτό το σημείο πως εγώ είμαι ένας άνθρωπος που δεν πίνει.
Α: Πάμε, Άλεξ πρώτος.
ΑΛ: Οκ
    Τον έβαλε ένα τραγούδι και μετά από λίγο το σταμάτησε, και το τραγούδησε σωστά.
Α: Άντριουμ επόμενος.
    Και αυτός το βρήκε με μεγάλη επιτυχία.
Α: Πένι?
Π: Τι?
Α: Η σειρά σου είναι.
Π: Καλά άντε ρίξε το.
     Άκουγα το τραγούδι με προσοχή αλλά δεν το ήξερα, μέχρι που το σταμάτησε.
Π: Εμμμ....δεν ξέρω.
Α: Πάρε ένα ποτήρι κρασί.
   Πήρα ένα και το ήπια ένιωθα λίγο να βαραίνει το κεφάλι.
       Και κάπως έτσι περάσαμε όλο το βράδυ, εγώ είχα πιεί το περισσότερο κρασί και νομίζω πως με χτύπησε στο κεφάλι το αλκοόλ.
Α: Τι ώρα πήγε?
ΑΝ: Είναι 00:00μμ και λέω να τα μαζέψουμε επειδή η Πένι είναι μεθυσμένη.
Α: Εντάξει.
Π: Ποιος είναι μεθυσμένος?
      Είπα με μία κάπως χαριτωμένη φωνή.
ΑΝ: Εσύ Πένι πάμε μέσα.
Π: Δεν θέλω.
ΑΝ: Πένι είναι πολύ αργά.
Π: Δεν πηράζει.
ΑΝ: Πένι πάμε τώρα μέσα.
Π: Όχι.
     Ένιωσα τα χέρια του να με κρατάνε και να μετακινούμαι, άνοιξε την πόρτα μπροστά μας και μπήκαμε στο δωμάτιο μου.
ΑΝ: Τώρα σαν καλό κορίτσι θα κοιμηθείς.
Π: Θα κοιμηθώ υπό ένα όρο.
ΑΝ: Τι?
Π: Θέλω να κάτσεις δύπλα μου.
ΑΝ: Εντάξει.

                                                             {........}

ΕΠΌΜΕΝΗ ΜΈΡΑ

     Ένας πονοκέφαλος με διαπέρασε απότομα.
Π: Κεφάλι μου.
     Είπα σχεδόν ψιθυριστά και μετά ένιωσα ένα χέρι να με χαϊδεύει απαλά στο κεφάλι.
ΑΝ: Θες να σε φέρω ένα παυσίπονο?
Π: Όχι κάτσε εδώ.
ΑΝ: Καλά.
Π: Πόσο θέλω να ξυπνάω πάντα έτσι.
ΑΝ: Με πονοκέφαλο?
Π: Έλα γιατί με το χαλάς? Ξέρεις τι εννοώ.
ΑΝ: Καλά, Χρόνια πολλά.
Π: Χρόνια πολλά.
     Του έδωσα ένα φιλί και πήγα να σηκωθώ.
Π: Αου!
ΑΝ: Πένι τι έπαθες?
Π: Το κεφάλι μου, πάει να σπάσει.
ΑΝ: Πρέπει να σε φέρω ένα παυσίπονο δεν θα αντέξεις και μην ξεχνάς  πως σήμερα είναι Χριστούγεννα.
Π: Καλά, πήγαινε.
     Σηκώθηκε από το κρεβάτι και κατέβηκε κάτω στην κουζίνα, δεν άργησε πολύ και ήρθε πάλι με ένα ποτήρι νερό και ένα χάπι.
ΑΝ: Πιες το.
Π: Πάμε κάτω για πρωινό?
ΑΝ: Μπορείς?
Π: Ναι, αλλά πρώτα θέλω να ετοιμαστώ.
ΑΝ: Εντάξει.
    Πήγα σιγά σιγά και έκανα τη καθημερινή μου ρουτίνα και έπειτα πήγα να ντυθώ.
Ντύθηκαν κατέβηκα ζαλισμένη κάτω που με περίμεναν.
ΑΛ: Αδερφούλα τι έχεις?
Π: Είμαι καλά, απλά ζαλισμένη είμαι από χθες.
ΑΛ: Θα πιείς λίγο καφέ να ξεμεθύσεις.

                                                                {.......}

     Η ώρα είναι 15:00μμ και στις 20:00μμ θα ανταλλάξουμε δώρα  και μετά θα βγούμε για να το γιορτάσουμε, δεν έχω πολύ όρεξη κάθε χρόνο ήμασταν σπίτι και το γιορτάζαμε οικογενειακός  και φέτος καταλήξαμε να τους ψάχνουμε. ''Τι άλλο θα μου συμβεί, Θέε μου?''
 
                                                                    {.....}

     Τώρα είμαι στο δωμάτιο και ετοιμάζομαι για να φύγουμε η ώρα είναι 17:30μμ και σε ένα τέταρτο θα είμαι τελείως έτοιμη.

                                                                       {.....}

Α: Πένι έτοιμη?
    Με ρώτησε η Amelia.
Π: Ναι, τώρα έρχομαι.
    Παίρνω την τσάντα μου έβαλα τα βασικά πράγματα που χρειάζομαι και πριν βάλω το κινητό μου μέσα είδα μήνυμα από την Μυρτώ.

ΜΥΡΤΏ: ΘΕΣ ΝΑ ΒΓΟΎΜΕ ΘΑ ΠΆΜΕ ΣΤΟ ΓΝΩΣΤΌ ΣΤΈΚΙ?

                                                                            ΕΓΏ: ΘΑ ΒΓΩ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΚΑΙ ΘΑ ΈΡΘΟΥΜΕ ΕΚΕΊ.
ΜΥΡΤΏ: ΟΚ, ΤΑ ΛΈΜΕ ΕΚΕΊ💕
                                                                   
                                                                             ΕΓΏ: ΟΚ.💕

      Το έκλεισα και το έβαλα μέσα στην τσάντα.
Άνοιξα την πόρτα και κατέβηκα κάτω που με περίμεναν για να φύγουμε.
Π: Έτοιμη!
Α: Πένι είσαι θέα.
Π: Ευχαριστώ.
     Είδα τον Άντριουμ να με κοιτάει από πάνω μέχρι κάτω.
ΑΛ: Αδερφούλα είσαι πανέμορφη.
    Δεν είπα τίποτα και του χαμογέλασα μετά πήγα προς το μέρος του Άντριουμ επειδή το είδα να κομπλάρει και τον αγκάλιασα.
Α: Να δώσουμε και τα δώρα.
ΑΛ: Ναι.
   Δώσαμε πρώτα στα αδέρφια μας και μετά ο ένα με τον άλλον.
ΑΝ: Πένι πρώτα εγώ θα σου δώσω το δώρο σου και μετά εσύ το δικό μου.
     Δεν είπα τίποτα μου έδωσε μία μικρή χάρτινη σακούλα με ένα πανέμορφο κουτάκι μέσα. Το άνοιξα και είδα μία χρυσή καρδούλα μεταγιόν.

Π: Άντριουμ είναι υπέροχο σε ευχαριστώ.
    Ειλικρινά με έκανε να δακρησω.
Π: Αυτό είναι και το δικό σου.
    Του έδωσα την σακουλίτσα, την πήρε στα χέρια του και την άνοιξε και τότε είδε το μαχαίρι.
ΑΝ: Πένι αυτό είναι φοβερό, σε ευχαριστώ πολύ αγάπη μου
    Μου έδωσε  ένα πεταχτό φιλί και μετά αφού τελειώσαμε την ανταλλαγή μεταξύ μας φύγαμε.

📌Αυτό το κεφάλαιο βγήκε αρκετά μεγάλο.