Αντικρύζοντας τα μάτια της τραυματισμένης κοπέλας να σφαλίζουν τα έχασε εντελώς ενω το πλήθος τριγύρω τον ζάλιζε με τις φωνές τους έσπερναν τον πανικό .

Στάθηκε όρθιος αγγίζοντας το κεφάλι του πελαγωμένος καθώς ο κλοιός έσφιγγε ολο και περισσότερο όσο περνούσε η ώρα .
Μια ανθρώπινη ζωή κινδύνευε μαζί με την φήμη του οπού ένα τέτοιο σκάνδαλο θα τίναζε στον αέρα στην κορύφωση της  γι αυτο προσπάθησε να κρατήσει τους ενοχλητικούς θορύβους μακριά με την δύναμη της σκέψης .

Παρατηρούσε την αδύνατη σιλουέτα της πλανεύτρας του χθεσινού πάρτι ξαπλωμένη στην κρύα άσφαλτο με μώλωπες να κοσμούν το όμορφο νεανικό πρόσωπο της .

Μια εικόνα οπου μονάχα αποκαρδιωτική μπορούσες να την χαρακτηρίσεις αφού έμοιαζε λες και κάθε πόρος ζωής έσβηνε σαν φλόγα καθώς το σώμα της καθώς άρχιζε σταδιακά να μαραζώνει  .

Ενώ γνώριζε πως με το να στέκεται ακίνητος υπολογίζοντας τις επιλογές του ίσως κόστιζε πολύτιμο χαμένο χρόνο στο θυμα του το σώμα του δεν υπάκουε τον εγκέφαλο όλα είχαν παγώσει συνάμα και ο χρόνος.

Κάποιος θυμωμένος ανδρας από το πλήθος πλησίασε κοντά του με άκρως  επιθετικές διαθέσεις σπρώχνοντας τον βίαια ώστε να απομακρυνθεί .
« Τι νομίζεις ότι κανεις ?» στρίγγλισε μουδιασμένος απέναντι στην ξαφνική βιαιοπραγία οπου φυσικά ανέμενε καθώς ο όχλος ολόγυρα του έβραζε κυριολεκτικά εναντίον του .

Η πράξη του θεωρούνταν κατακριτέα από ολους ανεξαίρετος δίχως να αναλογίζονται την δική του δυσχερή θέση και το σοκ .

« Δεν ντρέπεσαι λιγάκι ρε φιλέ ?
Τι περιμένεις για να κινηθείς να ξεψυχήσει νέο κορίτσι ? » το ξέσπασμα ενός άλλου νεαρού απο το πλήθος   ξεσήκωσε ένα παλιρροϊκό κύμα αντιδράσεων .

Πλέον όλοι σχεδόν οι παρευρισκόμενοι ζητούσαν εξηγήσεις χλευάζοντας και λοιδορώντας συνάμα το τέρας οπου είχαν σχηματίσει μες το φτωχό μυαλο τους .

Μια νεαρή κοπέλα πρόβαλε ξάφνου αναμεσα στην βοή και τον χαμό αναγνωρίζοντας τον προφανώς καθώς η φωτογραφία του φιγουράριζε σε όλα τα περιοδικά όπως επίσης διάφορες δηλώσεις του σε βραβεύσεις μεταδίδονταν από τα μεσά μαζικής ενημέρωσης .

Αυτό σαφώς θα λειτουργούσε εναντίον του εφόσον το σκάνδαλο θα κατέστρεφε ότι με τόσο κόπο έκτισε .
« Πρόσεχε πως του συμπεριφέρεσαι ..δεν τον αναγνώρισες ?
Είναι ο κινηματογραφικός παράγωγος Ρικάρντο Στόουν !
Με τόσα χρήματα που διαθέτει σιγά να μην ενδιαφερθεί για μια αθώα οπου έτυχε να πέσει στις ροδές του ! » σχολίασε ειρωνικά δίχως να παίρνει τα μάτια της από επάνω του εξετάζοντας ακόμη και τα νυχιά των χεριών του .

« Δεν είμαι ασυνείδητος κοπέλα μου ..αλλιώς θα συνέχιζα την πορεία μου όπως τόσοι και τόσοι άλλοι αναζητώ μια λύση !
Ακουστέ με καλα τι θα λέγατε να υπογράψω σε ολους σας μια επιταγή με αντάλλαγμα την σιωπή σας ?»

« Θα την παρατήσεις να πεθάνει έτσι απλα ? » αναφωνήσαν όλοι μαζί λες και προβάραν τα λογία του ρολού τους .

« Όχι βεβαια !
Θα φροντίσω να μεταφερθεί με ασφάλεια σε κάποια ιδιωτική κλινική ..χρειάζομαι όμως απολυτή εχεμύθεια από μεριάς σας ! » πρόφερε αποφασιστικά καθώς σήκωνε προσεχτικά το σώμα της από το έδαφος συγκρατώντας το κεφάλι της ιδιαίτερα.

Είχε σαφώς γνώση ότι να μετακινείς τον ασθενή ενος τροχαίου ιδιαίτερα  ίσως αποβεί μοιραίο μα δεν θα ρίσκαρε με τίποτα την πιθανότητα να σπιλωθεί το όνομα του .

Αφού την τοποθέτησε προσεχτικά στο πισω κάθισμα του πολυτελούς οχήματος άνοιξε βιαστικά το ντουλαπάκι που φυλουσε τα σημαντικά έγγραφα άρπαξε το παχυλό μπλοκ επιταγών του μαζεύοντας τριγύρω καθένα ξεχωριστά τους αυτόπτες μάρτυρες .

Δίχως να προβάλουν αντιστάσεις ανέμεναν υπομονετικά να λάβουν την επιταγή άλλωστε ποιος χάνει την ευκαιρία να κερδίσει χρήματα αγόγγυστα ειδικά σε μια χωρά οπου κάθε μερα εκατοντάδες απολύσεις λάβαιναν χωρά .

« Σας παρακαλώ για να διευκολύνεται την κατάσταση.. να μου δηλώσετε ένας ένας τα ονόματα σας διότι μην ξεχνάμε ότι οσο περνά η ωρα ίσως να υπαρξει κάποια τραγική κατάληξη..» φώναξε ακουμπώντας στο καπό του αυτοκίνητου χαρίζοντας ξεχωριστά στον καθένα ένα υπέρογκο ποσό .

Όταν επιτέλους υπέγραψε και την τελευταία επιταγή κρατώντας το δικο του μέρος της συμφωνίας ετοιμάστηκε να ξεκινήσει μα προτού βαλει μπρος έπρεπε να βεβαιωθεί πως τα χρήματα του δεν θα πήγαιναν στράφη .

Κοντοστάθηκε στην είσοδο του οχήματος κοιτώντας ολους τους κατάματα . « Να θυμάστε αν τυχών ανοίξετε το στόμα σας θα μπλέξετε και οι ίδιοι.Θα μαθευτεί ότι δεχθήκατε χρήματα με αντάλλαγμα την σιωπή σας ! Εξαφανιστείτε όλοι σας προτού καταφθάσουν η τροχαία και τα ασθενοφόρα ! » πρόσταξε κοφτά λαμβάνοντας ως αντίδραση φοβισμένα πρόσωπα οπου βαστώντας την χρυσή επιταγή ανά χείρας αρχίσαν να αποχωρούν προς διάφορες κατευθύνσεις .

Με ένα χαμόγελο ικανοποίησης να χαράσσεται στα χείλη του έβαλε μπρος την μηχανή και συνέχισε την πορεία του σαν να μην συμβαίνει τίποτα αναλογιζόμενος πως το χρήμα κυβερνά τον κοσμο και σώζει υπολήψεις.

Όμως είχε ακόμη δρόμο να διανύσει κουβαλώντας μια τραυματία στις πλάτες του .
Στο πλησιέστερο φανάρι έριξε ένα βιαστικό βλέμμα στο πισω κάθισμα να τσεκάρει εάν διατηρεί φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία .

Προς ανακούφιση του μπορει να κοιτώνταν ακόμη αναίσθητη μα τουλάχιστον για καλή του τύχη ανέπνεε αδύναμα αλλα ρυθμικά .
Εβγαλε βιαστικά από την τσέπη το κινητό του πληκτρολογώντας το νούμερο ενός φίλου του γνωστού  ιατρού .

« Ρικάρντο τι κανεις ?
Πως και με θυμήθηκες καιρό έχουμε να τα πούμε ! » σχολιασε αστειευόμενος από την άλλη ακρη της γραμμής δίχως να έχει ιδέα για την τραγική κατάσταση οπου βρισκόταν ο παλιός του φίλος την δεδομένη στιγμή .

« Καλημέρα Χορχε ..χρειάζομαι την βοήθεια σου ..χτύπησα μια κοπέλα με το αυτοκίνητο μου .. δεν τολμώ φυσικα να την μεταφέρω σε νοσοκομείο η δυσφήμιση θα είναι τεράστια !
Γι αυτό προτίμησα να την φέρω στο ιατρείο σου πρώτα ώστε να δρομολογήσω τις μετέπειτα πράξεις μου ! » η σιωπή φάνταζε νεκρική στην άλλη άκρη της γραμμής ο Χορχε βρισκόταν σε σύγχυση πρώτη φορά αντιμετώπιζε τέτοια περίπτωση στην ζωή του.

Αν και χρωστούσε πολλά στον Ρικάρντο οπου τον βοήθησε από έναν απλό επαρχιακό γιατρό να εξελιχθεί σε διάσημο χειρουργό το δίλλημα ήταν χαοτικό .

« Πφφ..Έχω μείνει άφωνος !
Παίζετε κι η δική μου καριέρα το δίπλωμα μου ..σε τέτοιες περιπτώσεις τα επείγοντα αποτελούν μονόδρομο δυστυχώς . Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι είδους βλάβες έχουν προκληθεί σε ζωτικά όργανα !»

« Μην ανησυχείς θα φροντίσω να μην μαθευτεί τίποτα απολύτως ..δεν θα μπλέξεις !
Αν θυμάμαι καλα έχεις δώσει κι έναν όρκο ..θα αφήσεις μια τραυματία στην τύχη της ?
Αυτό αποτελεί έγκλημα φίλτατε !» σχολιασε ειρωνικά εκτοξεύοντας παράλληλα την απειλή του ελπίζοντας να τον στήσει στον τοίχο .

« Με εκβιάζεις έτσι ? Αν πεθάνει ποιος θα επωμιστεί τις ευθύνες εξυπνάκια ? Παίζεις με την φωτιά είσαι απίστευτα εγωιστής !»

« Δεν είσαι ο κατάλληλος να με κρίνει πίστεψε με  !
Εχω αποσιωπήσει ουκ ολίγες ιατρικές σου αποτυχίες ..μια ακόμη δεν θα σε βλάψει τουναντίον θα σώσεις μια ζωή !»

« Παίζεις βρώμικα πολύ !
Θα την εξετάσω υπό έναν ορό εάν κριθεί βαριά τραυματισμένη θα μεταφερθεί σε κλινική με οποιοδήποτε κόστος συνεννοηθήκαμε ?»

« Θα δούμε ! Οδηγώ ήδη προς τα εκεί ..φρόντισε να μην έχεις κοσμο !» πρόσταξε απειλητικά κλείνοντας βιαστικά δίχως να του δώσει χρόνο να αρνηθεί .
Άλλωστε ήταν τόσο μπλεγμένος οπου θα τον προσκυνούσε αν το απαιτούσε για να μην κατηγορηθεί για κάποιο ιατρικό λάθος του παρελθόντος που θα τον έστελνε να ζήσει πίσω απο τα κάγκελα .

Προσπερνώντας βιαστικά αυτοκίνητα και κόκκινα φανάρια πάσχιζε να μεταφέρει το θυμα του το ταχύτερο στο ιατρείο με το μυαλο του να περιστρέφεται γύρω από χιλιάδες πιθανότητες .

Ηλπιζε να ξεμπέρδευε αναίμαχτα από αυτήν την υπόθεση χωρίς περαιτέρω σκοτούρες και μπλεξίματα αλλα κανένας δεν μπορούσε να τον διαβεβαιώσει για την τελική έκβαση .

Όταν έφθασε επιτέλους στο κατώφλι του μεγαλογιατρού εισέβαλλε σαν σίφουνας στο υπόγειο παρκινγκ  παρατηρώντας και την παραμικρή  κίνηση τριγύρω .

Σαφώς δεν επιθυμούσε να δημιουργήσει από το πουθενά νέους επίδοξους μάρτυρες οπου θα απομυζούσαν και την τελευταία του δεκάρα .

Έριξε προς τα εμπρός τα καθίσματα διευκολύνοντας την έξοδο της απ το όχημα έπειτα σήκωσε προσεχτικά το καλλίγραμμο σώμα της στην αγκαλια του δίχως να παραβλέψει το αρχέγονο κύμα πόθου που τον κατέκλυσε εμπρός στην θεά του γεμάτου μπούστου που άφηνε ακάλυπτο το δαντελωτό της μπλουζάκι .

« Σύνελθε Ρικάρντο δεν είναι ωρα να ερεθιστείς ! » μονολογούσε μεσά από τα δόντια καθώς με ένα πάτημα κλείδωνε το καινούργιο πανάκριβο πρόσφατο απόκτημα του .
Άλλαζε συχνά αυτοκίνητα και γυναίκες σαν βρώμικα πουκαμισά οπου φορας μια φορά έπειτα ξεφτίζουν και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων ξεχασμένα .

Ανέβηκε βιαστικά με το ασανσέρ στον δέκατο όροφο του κτιρίου οπου στεγάζονταν διάφορων ειδών γραφεία από δικηγορικά , μεσιτικά, καθως και ιατρεία μεγαλογιατρών καθότι τα ενοίκια για τέτοιου είδους χώρους απαιτούσαν παχυλά πορτοφόλια  .

Ακριβως λογο της αναγνωρισημοτητας του ιδίου αλλα και της αυξημένης κίνησης του χώρου πάσχιζε να μην κανει αισθητή την παρουσία του .

Βαδίζοντας γοργά στους πολυσύχναστους διάδρομους γεμάτους επιγραφές και κλειστές ξύλινες πόρτες δεν κατάφερε να μην προσελκύσει βλέμματα από διάφορους υπάλληλους  οπου στην θεά της αναίσθητης κοπέλας με το ματωμένο μέτωπο δεν τολμούσαν να αδιαφορήσουν .

Τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν είχε κάποια ένδειξη πως κάποιος τον είχε αναγνωρίσει όπως λιγο πριν τα χερια του πονούσαν από το βάρος μα έπρεπε να συνεχίσει έως το τέλος του αχανή ορόφου οπου στεγαζόταν το ιατρείο.

Κρύος ιδρώτας έλουζε από την άλλη μεριά τον Χορχε ο οποίος βημάτιζε νευρικά πάνω κατω μπροστά από το γραφείο του.

Κοιταζε συνεχώς ανήσυχος
εξω από το γυάλινο πλέγμα οπου χάριζε πανοραμική θεά σε όλη την πολύβουη πόλη .

Καταπιάστηκε με διαφορά ερεθίσματα τριγύρω του με την ελπίδα να ξεχαστεί με διάφορους περαστικούς οπου περιφέρονταν άσκοπα στους δρόμους χαζεύοντας σε βιτρίνες .

Ενω σε πλήρη αντίθεση λίγα μέτρα  παραδίπλα κάποιοι άποροι με το χερι απλωμένο ζητιάνευαν το έλεος των περαστικών ώστε να εξαγοράσουν άλλη μια ημέρα ζωής .

Η θλιβερή εικόνα τον άγγιξε βαθύτατα  απορούσε πολλές φορές με την αδιαφορία του κράτους και του πληθυσμού απέναντι σε τέτοιες ευπαθείς ομάδες  .

"Η δική μου ζωή να είναι τακτοποιημένη και πλούσια" Ακουγε συχνά στον κύκλο του απο κυνικούς ανθρώπους ενω δεν παρέλειπαν να συμπληρώσουν " Ας εδινε κι εκείνος τους δικούς του αγώνες ώστε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα αντί να κοιμάται στα παγκάκια " πραγματικα οσο το σκεφτόταν το αίμα του ανέβαινε στο κεφάλι.

Ο άσκοπος στοχασμός όμως δεν κράτησε για πολύ καθώς η πόρτα του γραφείου του κόντεψε να συνθλιβεί με τόση φορά που την έσπρωξε ο Ρικάρντο.

Είχε μπουχτίσει πλέον να κουβαλά ένα άψυχο θαρρεις σώμα απο γραφείο σε γραφείο προχώρησε αδιάφορος για την αποσβολωμένη έκφραση στο πρόσωπο του Χορχε .

Απόθεσε το σώμα της στο ειδικό κρεββάτι εξέτασης στα δεξιά του ευρύχωρου ιατρείου παρατηρώντας αγριεμένος τον γιατρό να μην κουνάει το δακτυλάκι του να προλάβει ίσως τα χειροτέρα .

« Σύνελθε από την ονειροπόληση ..δεν βλέπεις πως είναι χτυπημένη ?» παραπονέθηκε με άσχημο τρόπο εφόσον η απροθυμία του Χορχε τον προκαλούσε .

« Δεν ανέχομαι προσταγές κοφτό ! Χάρη σου κάνω.. αυτήν την στιγμή παίζω κορώνα γράμματα την καριέρα μου !» αναφώνησε φορώντας βιαστικά τα λευκά λατέξ γάντια του και το στηθοσκόπιο ώστε να ξεκινήσει την εξέταση .

« Πόση ωρα είναι αναίσθητη ?»

« Περίπου μισή ωρα ίσως και λίγο παραπάνω !» αποφάνθηκε παίρνοντας θέση στην αναπαυτική πολυθρόνα με τα  επίχρυσα χερούλια ώστε να αφήσει τον ειδικό να κρίνει την κατάσταση .

Η δίαγνωση δεν φάνταζε εύκολη υπόθεση οπως θεωρούσε ο ανεύθυνος φίλος του καθώς τα μηχανήματα οπου διέθετε ίσως να μην επαρκούσαν για ένα τόσο σοβαρό περιστατικό τροχαίου .

Αρχικά αναζήτησε σφυγμό στον καρπό του χεριού της παρατηρώντας εξεταστικά την ασθενή του δίχως βεβαίως  να παραβλέψει την εκτυφλωτική ομορφιά οπου εξέπεμπε ακόμη και αναίσθητη .

Κατά βάθος την λυπήθηκε βαθύτατα  αφού η κατάσταση την μετέτρεψε σε έρμαιο ενός ξένου οπου έπαιζε ανενόχλητος παιχνίδια με την ζωή της .

« Ο σφυγμός είναι αδύναμος ..δεν αποτελεί καλό σημάδι αυτό.
Επίσης ωφελώ να σε ενημερώσω πως η πίεση της πέφτει σταδιακά σε μη φυσιολογικά επίπεδα !
Πρέπει να μεταφερθεί στο νοσοκομείο επειγόντως !» αναφώνησε έχοντας μια πλήρη εικόνα στο μυαλο του .

« Δηλαδή τι βλάβη έχει δημιουργηθεί από το χτύπημα ?»

« Μάλλον μιλάμε για εσωτερική αιμορραγία !
Καθώς εκτός από ελαφριές κακώσεις το σώμα της δείχνει σημάδια πως τείνει να βυθιστεί σε κώμα αν δεν δράσουμε εγκαίρως !»

« Δεν έχεις την γνώση να την βοηθήσεις ?
Τι σπούδαζες τοσα χρονια ? » ξέσπασε οργισμένος ενάντια του ευθυνόφοβου ιατρού στον οποίο επέλεξε να εμπιστευτεί την ζωή του θύματος του.

« Κόψε τις ειρωνείες ..το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να παρέχω τις πρώτες βοήθειες από εκεί και πέρα αν δεν μεταφερθεί στο νοσοκομείο σε λίγη ωρα θα εκπνεύσει ..! »

« Τι πράγμα ?
Άχρηστε εγώ φταίω που σε θεωρούσα ικανό να ανταπεξέλθεις σε μια επείγουσα κατάσταση !
Σου εξήγησα πως εάν γίνει γνωστό στον τύπο θα έχει συνεπειες σε εμένα τον ίδιο !
Ξέρεις πως οι αμόρφωτοι αυτης της χωράς δεν θέλουν και πολύ να σου βγάλουν το όνομα !»

« Ωραία λοιπόν στο όνομα της καριέρας σου άφησε μια αθώα κοπέλα να πεθάνει !»

« Πάψε επιτέλους ! Έχω μια παράτολμη ιδέα κατά νου ! Τι είδους εξοπλισμός χρειάζεται ώστε να μετατρέψουμε ένα δωμάτιο του σπιτιού μου.. Σε μονάδα εντατικής θεραπείας ;»

Ο ανδρας έμεινε άναυδος απέναντι του πρώτη φορά στην δεκαπενταετή πορεία του ερχόταν αντιμέτωπος με τόσο εγωκεντρικό άτομο οπου δεν δίσταζε να πατήσει επι πτωμάτων αρκεί να μην σπιλώσει την φήμη του .

« Θα τηλεφωνήσω να έρθει ασθενοφόρο να την παραλάβει ..οσο περνά η ωρα οι παλμοί της πέφτουν !» απάντησε αγανακτισμένος τοποθετώντας στο πρόσωπο της ατυχής κοπέλας μάσκα οξυγόνου.

Παράλληλα τοποθετούσε ένα σωρό μικρά σωληνάκια σε καίρια σημεία του σώματος της ώστε να ελέγχει από το μόνιτορ οποιαδήποτε μεταβολή .

Κατευθύνθηκε διστακτικός προς την ασύρματη συσκευή του τηλεφώνου δεν άντεχε η ψυχή του για χάρη συμφερόντων να μην σωθεί μια ανθρώπινη ζωή ήταν αντιδεοντολογικό από οποιαδήποτε άποψη.

Σήκωσε το ακουστικό μα προτού προλάβει να πληκτρολογήσει τον αριθμό το χερι του Ρικάρντο ακύρωσε κάθε πιθανή απόπειρα .
« Με την ιδιά ευκολία θα αποκαλύψω στον τύπο πολλές από τις βρομοδουλειές σου ..οπότε θα καταλήξουμε μαζί πισω από τα σιδερά κατεστραμμένοι !
Πίστεψε με δεν σε συμφέρει ! Θα κανεις ότι σου λέω !»

« Δεν με ενδιαφέρει...ασκώ λειτούργημα !
Θα εχω τύψεις για την υπόλοιπη ζωή μου και αυτό πίστεψε με είναι η χειρότερη μορφή φυλάκισης ! »

« Αν βιαστείς να παραγγείλεις τα απαραίτητα ώστε να μεταφερθούν στο σπίτι μου μια χάρα θα πάνε όλα ! »

« Σοβαρά τώρα πιστεύεις πως μια τέτοια κουταμάρα ..μπορεί να σώσει μια ζωή ?»

« Εννοείτε λοιπόν θα σε πληρώσω αδρά ..αρκεί να συμβιβαστείς με το σχέδιο μου !
Θα αναλάβεις εξ ολοκλήρου την ανάρρωση της μάλιστα μπορείς να φέρεις σε λιγοστούς εμπίστους συνεργάτες να σε βοηθούν !»

« Μάλιστα ..καλα θα δοκιμάσω να τηλεφωνήσω σε κάποιον που με προμηθεύει διαφορά μηχανήματα οπου χρειάζομαι άμεσα και χωρίς μεγάλο κόστος !
Θα ζητήσω να μεταφερθούν άμεσα στην έπαυλη απόψε κιόλας ! »

Ένα ελαφρυ θριαμβευτικό μειδίαμα σχηματίστηκε στα χείλη του εφόσον είχε ποντάρει σωστά αναφερόμενος στα χρήματα .
Φρόντιζε πάντοτε να αναγνωρίζει τις αδυναμίες του εκάστοτε συνεργάτη η ανταγωνιστή του ακόμη και μελών της οικογένειας του .

Έπειτα από ώρες η αναμονή πλέον φάνταζε εκνευριστική όλη η ημέρα του ξοδεύτηκε για μια ατυχή στιγμή οπου ακόμη δεν γνώριζε αν θα είχε ευτυχή κατάληξη για τον ίδιο αλλα και την όμορφη χορεύτρια οπου βρέθηκε στο δρόμο την πιο ακατάλληλη ωρα .

Ο Χορχε από την άλλη τηλεφωνούσε πυρετωδώς αναζητώντας τον εξοπλισμό οπου χρειαζόταν όμως μέχρι στιγμής είχε πέσει σε τοίχο καθώς καμία από τις επιχειρήσεις δεν παρείχε ολοκληρωμένες υπηρεσίες .

Παράλληλα επέβλεπε και το μόνιτορ οπου προς στιγμήν εδινε ενθαρρυντικά μηνύματα η κατάσταση της παρέμενε σταθερή ενώ ακόμη η ιδιά δεν είχε ανακτήσει επαφή με το περιβάλλον.

Ο γιατρός ανέμενε με τεράστια αγωνιά τις εξετάσεις αίματος οπου είχε παραδώσει στο διπλανό μικροβιολογικό εργαστήριο για ανάλυση αν και ο κίνδυνος παρέμενε υψηλός .

« Τι θα γίνει νυχτώσαμε εδώ πέρα ! » ξέσπασε ενοχλημένος καθώς η υπομονή του είχε αγγίξει τα όρια της , δεν είχε φάει τίποτα , οι δουλείες του έμειναν πισω όλα στραβά και ανάποδα .

Σε λίγες ημέρες άλλωστε έπρεπε πάση θυσία να επιστρέψει στο στούντιο του στο Λος Αντζελες ώστε να ξεκινήσει τα γυρίσματα της νέας του ταινίας οσο καθυστερούσε στην γενέτειρα του όλα θα πήγαιναν πισω .

Το κινητό του χτυπούσε σαν δαιμονισμένο ασταμάτητα όλες αυτές τις ώρες οι συνεργάτες του ανήσυχοι πάσχιζαν να μάθουν τον λογο της σπάνιας απουσίας του από τα καστινγκ .

Φρόντισε βέβαια να τους πείσει πως δήθεν αισθάνθηκε μια αδιαθεσία το πρωί όμως δεν σκόπευε να χάσει ουτε μερα παραπάνω για μια ατυχή σύμπτωση !

« Προσπαθώ για το βέλτιστο ..πίστεψε με εχω κουραστεί όπως και εσύ όμως η τρελά σου χρειάζεται προετοιμασία δεν γίνονται θαύματα ! »

« Αύριο επιστρέφω στην εργασία μου κανονικά !
Φρόντισε απόψε κιόλας να μεταφερθεί στο σπίτι !»

« Δεν είμαι μάγος ..η αδημονία μου έχει χτυπήσει κόκκινο ενώ εσύ μονάχα διαταγές ξέρεις να δίνεις !»

« Κάνε γρηγορά ..κουράστηκα !» αναφώνησε αγανακτισμένος εγκαταλείποντας για λίγο το ιατρείο χρειαζόταν καθαρό αέρα η μυρωδιά του οινοπνεύματος δεν βοηθούσε τα τεντωμένα του νευρά .
Κατηγορούσε ξανά και ξανά τον εαυτό του για την απροσεξία και την βιασύνη οπου τον έφθασαν σε τόσο δυσχερή θέση !

Σε μια άλλη πλευρά της πόλης η Σολέδαδ καρδιοχτυπούσε για την πρωτοφανή αργοπορία της Σελίνα οπου φρόντιζε πάντοτε να ειδοποιεί όταν επρόκειτο να βγει με κάποια φίλη από τις λίγες οπου της είχαν απομείνει έπειτα από την απόφαση της να αφοσιωθεί στην αποκλειστική φροντίδα της θυσιάζοντας τα πάντα με αυταπάρνηση .

Μα η καρδιά της μάνας δεν ξεγελιόταν ευκολά κατι άσχημο  της συνέβαινε μια μικρή φωνούλα μεσά της κραύγαζε να προστρέξει για βοήθεια κάπου μακρια ολοένα και δυνάμωνε οσο περνούσαν οι ώρες θα έλεγε κανεις πως ένας μυστικός δεσμός ένωνε μητέρα και κόρη .

Με δυσκολία στεκόταν στα πόδια της όμως έπρεπε πάση θυσία να μάθει τι είχε απογίνει η μονάκριβη της το σπίτι την πλάκωνε οι τοίχοι του μετατρέπονταν αυτόματα σε ένα κελί οπου δεν δύναται να ξεφύγει εφόσον το σώμα της είχε παραδοθεί άνευ ορών στον κατακτητή .

Περίμενε μάταια να ακούσει το κλειδί της να ανοίγει την εξώπορτα και χαμογελαστή να πέσει στην αγκαλιά της εξιστορώντας για το πως πήγε η μερα στην δουλειά και τι ανθρώπους συνάντησε στο διάβα της .

Οτιδήποτε αρκεί να ανακουφίσει εκείνη την φωτιά οπου σιγοκαίγε μες την καρδιά της από το μεσημέρι οπου έκπληκτη συνειδητοποίησε πως η ωρα οπου συνήθως επέστρεφε είχε περάσει προ πολλού  μα προτίμησε να μην επιτρέψει στον εαυτό της να βάλει άσχημα με το μυαλο της αρχικά .

Το κουδούνι της εξώπορτας ανήγγειλε την άφιξη της Ματίλντα οπου έντρομη επέστρεφε στο διαμέρισμα έπειτα από την καταραμένη κλήση που έλαβε βραδιάτικα από την κουμπαρά της που με κλάματα την ενημέρωνε πως η βαπτιστικια της αγνοούνταν ώρες τώρα .

Η σκυθρωπή φιγούρα της Σολέδαδ με το ζόρι στεκόταν στα τρεμάμενα αδυνατισμένα πόδια της την περιμενε στην γωνία του χόλ χλωμή και παγωμένη .

Πλάθοντας με το νου της τα χειρότερα σενάρια τον άφησε προς στιγμήν να πλανηθεί σε αλλα χρόνια ξεχασμένα σε εκεινη την πανέμορφη κοπέλα με τα άλλοτε μακρια λαμπερά καστανά κατσαρά μαλλιά το εκτυφλωτικό χαμόγελο τα σπινθηροβόλα μάτια .

Αναρωτήθηκε πως αλλάζουν οι άνθρωποι απο τις δυσκολίες με την ιδια γυναίκα να στέκει σήμερα εμπρός της ταλαιπωρημένη με τα αλλοτε λαμπερα πλούσια μαλλία να φαντάζουν αποξηραμένα φύλλα πιασμένα πρόχειρα ώστε να μην ανακινούν αναμνήσεις μιας άλλης ζωής οπου θα μπορούσε να είχε ζήσει .

Με τα μαύρα μεγάλα  μάτια της πρησμένα και κόκκινα από το κλάμα τα χείλη σφιγμένα και χλωμά φάνταζε  έτοιμη να καταρρεύσει μπρος στην αγωνια .

Θυμόταν φευγαλέα την πρωινή εξομολόγηση της Σελίνα για την απρόσφορη απόπειρα βιασμού σε βάρος της φοβουμενη πως ισως άνθρωποι της νύκτας επιχείρησαν να την βλάψουν η να της βουλώσουν το στόμα χτυπώντας την βάναυσα και εγκαταλείποντας την σε κάποιο ερημικό δρομάκι με κίνδυνο να πεθάνει αβοήθητη .

Ισως πάλι ο μεθυσμένος ανδρας οπου επιχείρησε να την βιάσει τις προάλλες μαθαίνοντας που μένει επανήλθε εκ νέου στο δρόμο της για να πέτυχει τελικά τον ανήθικο σκοπό του .

Τόσα σενάρια όλα με κοινό παρονομαστή το τραγικό φινάλε μα οσο στέκονταν άπραγες δεν κατάφερναν απολύτως τίποτα.
  Επρεπε να ειδοποιηθεί η αστυνομία η να τηλεφωνούσαν σε διάφορα  νοσοκομεία με την ελπίδα κάποια πληροφορία να τις αναμένει στο τέλος του δρόμου .

« Άργησε κουμπαρά ..κατι της έχει συμβεί !
Κι εγώ να πάρει δεν δύναμαι να μετακινήσω το άχρηστο κουφάρι μου για να την βρω !» ξέσπασε η Σολέδαδ με δάκρυα να πλημμυρίζουν το πρόσωπο της και ένα ερωτηματικό να πλανιέται στην ατμόσφαιρα .

Περπάτησε προς την κουζίνα  πασχίζοντας να κρύψει την δική της ανησυχία πισω από ένα πλασματικό χαμόγελο οπου απλα κοσμούσε τα χείλη ενώ η ψυχή παράλληλα  βασανιζόταν.

Μα η αρρώστια οπου πάλευε η επιστήθια φίλη της δεν κανει διακρίσεις αν την ενδυναμώσει με άγχος και θλίψεις γίνεται ανίκητη πια και σε αδειάζει ψυχή και σώμα έως ότου αποφασίσει την θανατηφόρα επίθεση κατέληξε .
Θα έπαιζε το καλύτερο θέατρο εμψυχώνοντας την με κάθε τρόπο μετατρέποντας τα μαύρα σε άσπρα εν ανάγκη θα έλεγε ψέματα πως έμαθε κάποιο νέο αρκεί να κατόρθωνε πάση θυσία να την κατευνάσει .

« Ησύχασε γλυκιά μου άδικα ανησυχείς ..νέο κορίτσι είναι ίσως να χρειάζεται το δικο της χρόνο !»

« Ειδοποιούσε το γνωρίζεις καλα ! Κατι δεν πάει καλα το νιώθω.
Το ένστικτο μου είναι αλάνθαστο ! »

« Υπερβάλλεις θεωρώ .. προκαλείς στον εξασθενημένο οργανισμό σου ανεπανόρθωτη ζημιά αντιδρώντας κάτ αυτό τον τρόπο !»

« Σταματά να προσποιείσαι από φόβο μην πάθω κακό ..το παιδί μου βρίσκεται εκεί εξω !
Παρατημένο στην τύχη του με χιλίους δυο κίνδυνους να παραμονεύουν σε κάθε σοκάκι ..και συ μου λες πως χαλάω τον εαυτό μου ?
Στα κομμάτια το εγώ μου ! Εκείνη να βρεθεί !» ξέσπασε ανεξέλεγκτη πλέον καθώς η αγωνιά τσάκιζε κάθε χιλιοστό της ψυχής της .

« Ωραία έχεις δίκιο !
Κατηγόρησε με πως σε αγαπάω υπερβολικά όπως και το κορίτσι μας ! Παραδέχομαι πως και η δική μου καρδιά χτυπά απροσδιόριστα από αβάσταχτη ανησυχία !
Πες μου τι θέλεις να κάνουμε ?»

« Έχω τηλεφωνήσει σε πολλά νοσοκομεία ..δεν έχει εισαχθεί καμία με το όνομα της !
Που είναι θεέ μου ?
Κοντεύω να τρελαθώ Ματιλντα !» ψέλλισε ρίχνοντας τους τόνους σεβόμενη την ταραχή οπου διακατείχε και την φίλη της αντιλαμβανόμενη πως άφηνε απείθαρχο τον εγωισμό της να κυβερνά τα λεγόμενα της δίχως να βάζει φρένο .

Έσπευσε να αγκαλιάσει σφικτά την πικραμένη φίλη της όπως άλλωστε έπραξε σε όλες τις δυσκολίες οπου δοκίμασαν τις ζωές τους τόσα χρονιά .

Προσευχόταν από μεσά της να ξεπερνούσαν αναίμακτα και την σημερινή αναποδιά με την ζωή να συνεχίζει την πορεία της αρμονικά .

« Οπου να είναι θα γυρίσει !
Θα το θυμόμαστε κάποια μερα και θα γελάμε και οι τρεις μαζί όπως πριν.
Πάω να ετοιμάσω ένα ζεστό αφέψημα θα μας χαλαρώσει κάπως !» ψιθύρισε βοηθώντας την φίλη της να καθίσει στον καναπέ ανοίγοντας την τηλεόραση εμπρός της ώστε να χαζεύει για οσο θα λείπει .

Η εξώπορτα όμως επιφύλασσέ μια ακόμη έκπληξη στις δυο γυναίκες καθώς για άλλη μια φορά το κουδούνι ηχούσε γεννώντας ελπίδα μα και φόβο στις καρδίες τους .

Η Σολέδαδ τινάχτηκε σαν ελατήριο καλύπτοντας σε κλάσματα δευτερολέπτων την απόσταση .
Εισπνέοντας βαθιά άνοιξε με τρεμάμενα χερια την θύρα ευελπιστώντας σε καλα μαντάτα στο κατώφλι στεκόταν η σπιτονοικοκυρά τους η οποία μάλλον είχε διαλέξει την πιο ακατάλληλη ωρα για να κανει τα παράπονα της .

« Κυριά Πάτι περαστέ κάποια άλλη μερα για την είσπραξη απόψε δεν είναι καλή ιδέα !» ψέλλισε απογοητευμενη έτοιμη να κλείσει στα μούτρα την πόρτα αδιαφορώντας πλήρως αν την χαρακτήριζε αγενή .

« Περίμενε Σολέδαδ ..δεν είμαι εδώ τυχαία ουτε με καίει η πληρωμή .
Εμαθα κατι πριν από λίγο από τον γιο μου το οποίο δεν ξερω πως να το ξεστομίσω ! »

« Πείτε μου τι συμβαίνει αφορά την Σελίνα ?» φώναξε απελπισμένη ενω παράλληλα η Ματίλντα αφουγκραζομενη τις φωνές έτρεξε στο πλάι της προετοιμασμένη για το χειρότερο .

Οι λέξεις όμως δεν έλεγαν να σχηματίσουν πρόταση εμπρός στην αγωνιά και τον πόνο μια μητέρας .
« Με ενημέρωσε πως πολύ κοντά στην στάση οπου καθημερινά παίρνει το λεωφορείο η κόρη σου συνέβη ένα ατύχημα οπου έκοψε την κυκλοφορία για αρκετή ωρα.
Ενας ασυνείδητος έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα δεν πρόλαβε να φρενάρει με αποτέλεσμα να τραυματίσει εικάζει την Σελίνα ! » ψέλλισε με κομμένη την ανάσα η γυναίκα αντικρύζοντας τρομαγμένη το κορμί της Σολέδαδ να κλυδωνίζεται έτοιμο να καταρρεύσει .

Νόμιζε πως η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά στο άκουσμα των φρικτών νέων οπου επιφύλασσέ η βραδιά το προαίσθημα έπαιρνε σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια της κατακρεουργώντας και την παραμικρή ελπίδα πως το η Σελίνα θα επέστρεφε σώα .

« Τρελάθηκες Πατι αντιλαμβάνεσαι τι έγκλημα διέπραξες μολις τώρα ?» στρίγγλισε εξω φρένων η Ματίλντα βλέποντας την φίλη της να υποφέρει  κατι που ίσως κόστιζε την ζωή της .

« Έπρεπε να ξέρει ..είναι μητέρα της να άφηνα να την ταλανίζει η αγωνιά ? Τουλάχιστον τώρα ξέρει που να αναζητήσει το παιδί της !
Από ότι μου είπε η κοπέλα δεν ήταν σοβαρά τραυματισμένη και ίσως να μην είναι η ιδιά !
Απλα η ομοιότητα ήταν εκπληκτική !»

« Αστό το έχασες !
Μην προσπαθείς να το διορθώσεις τώρα .
Να θυμάσαι εαν πάθει οτιδήποτε το κρίμα στο λαιμό σου !
Φύγε τώρα εμπρός !» ούρλιαξε ενώ παράλληλα συγκρατούσε την σοκαρισμένη Σολέδαδ οπου παρέμενε με βλέμμα παγωμένο να ατενίζει το κενό δίχως να έχει χωνέψει τα αδυσώπητα λογία .

Η Πάτι μεσά σε λίγα λεπτά χάθηκε από το οπτικό τους πεδίο χλωμή και απογοητευμενη με την αντιμετώπιση οπου έλαβε ενώ η πρόθεση της μονάχα κακή δεν φάνταζε μεσά από τα δικά της μάτια.

Αν συνέβαινε το ίδιο σε εκείνη θα παρακαλούσε να βρεθεί κάποιος να την διαφωτίσει αλλα μάλλον η καλοσύνη στις μέρες μας δεν θεωρείται προσόν κατέληξε .

« Μου είπε την αλήθεια ..το ένιωθα το κορίτσι μου κινδυνεύει !
Που βρίσκεται άραγε το μωρό μου ? » μονολογούσε χαμένη σε δικο της κοσμο  προσθέτοντας άλλη μια σκοτούρα στο κεφάλι της Ματίλντα  οπου είχε εξ ολοκλήρου αναλάβει το χρέος αναζήτησης της αλήθειας !

« Ησύχασε κορίτσι μου.. Κάποια που της μοιάζει ήταν !» ψέλλισε με δάκρυα να στάζουν και από τα δικά της μάτια η Σελίνα πάντοτε πρόσεχε τον εαυτό της δεν χωρούσε ο νους την ιδέα .

Μα εάν είχαν πραγματική υπόσταση τα λεγόμενα της σπιτονοικοκυρας που βρισκόταν άραγε ?
Ποιος την είχε μεταφέρει στο νοσοκομείο ?
Μα το κυριότερο βρισκόταν εν ζωή ?..