Περνώντας από το μπαρ με ένα νεύμα αποχαιρετησε τον Ραουλ ριχνωντας ένα φευγαλέο βλέμμα στον μυστηριώδη σωτήρα της ειχε επιστρεψει στο τραπεζι του πινωντας το ποτο του ικανοποιημενος .

Γελουσε ανεμελος παρεα με τους τεσσερις φιλους του οπου την παρατηρουσαν γνεφωντας του κοροιδευτικα μα δεν την ένδιεφερε οποίος και να ήταν δεν αποζητουσε τα χρηματα και την ανετη ζωη κανενος .

Θα άφηνε πισω της αυτό το μέρος μια για πάντα !
Δεν υπήρχε άλλωστε τίποτα να την συγκρατεί πλέον εκεί μεσά από την επόμενη κιόλας ημέρα θα αγόραζε μια εφημερίδα παίρνοντας τους δρόμους  πάση θυσία μεσά στην εβδομάδα έπρεπε να κατοχυρώσει μια νέα εργασία .

Αποκούμπι μέχρι στιγμής αποτελούσε η πρωινή της απασχόληση σε διαφορά πλούσια σπίτια και γιοτ .
Παρόλα αυτά δεν επέφερε τα χρήματα οπου θα επαρκούσαν ώστε να συντηρήσει ένα ολόκληρο σπίτι παράλληλα με τις θεραπείες της Σολέδαδ .

Αναστέναξε διασχίζοντας το στενό διάδρομο του μαγαζιού προσπερνώντας τους αδιάφορους θαμώνες οπου λικνίζονταν ανεμελα με τα αναμμένα πουρά στο στόμα στους λάτιν ρυθμούς της μουσικης .
Συναμα κι των πανέμορφων κοριτσιών οπου είχαν αρχίσει ήδη να ψαρεύουν πελάτες για την αποψινή τους συνεύρεση.

Ένα χερι στον γυμνό της ωμό την ανάγκασε να κοντοσταθεί σε μια γωνιά λίγο πριν την θριαμβευτική της έξοδο από αυτό το άθλιο χαμαιτυπείο  σβήνοντας το από τα κατάστιχα του μυαλού της μια για πάντα .

Στράφηκε να αντικρύσει τον άνθρωπο οπου την εμπόδιζε να αφήσει πισω της το αυτό βρωμερό μέρος .
Ο Ραουλ την παρατηρούσε απορημένος με ένα γιατί χαραγμένο στα σκοτεινά του ματιά ίσως να μην είχε ενημερωθεί για την παραίτηση οπου είχε ανακοινώσει στον εργοδότη τους προ ολίγου απορώντας που αποχωρούσε τόσο νωρίς .

« Τι συνέβη Σελί ?
Η μητέρα σου μήπως ? »

« Παραιτήθηκα δεν πήγαινε άλλο ! Κοντέψαν να με βιάσουν στις τουαλέτες !
Δεν ανέχομαι άλλο τέτοιο εξευτελισμό !»
Πρόφερε θυμωμένη δίχως να μπορεί να διανοηθεί για πιο λογο υπέμεινε τόσα πολλά προτού αποχωρήσει .

Η απορημένη έκφραση του φίλου της έδωσε την θέση της στην θλίψη οπου ζωγραφίστηκε , στο άλλοτε λαμπερό πρόσωπο του νεαρού σωματώδη ανδρα λυπήθηκε και η ιδιά από το θέαμα οπου παρουσίαζε .

« Δεν γίνεται γλυκιά μου ...ήσουν το διαμάντι του μαγαζιού η ατραξιόν !
Οι άνδρες στο πέρασμα σου παραληρούσαν ειδικά απόψε μάγεψες στο στύλο.
Αν και από οσο γνωρίζω θα σε πλήρωνε αδρά για να χορέψεις ! Τίποτα δεν θα μοιάζει ίδιο χωρίς εσένα !» ψέλλισε με την απογοήτευση του έκδηλη στον τόνο της μπάσας φωνής του οπου ακόμη και η δυνατή μουσική δεν κατάφερε να επισκιάσει .

« Γνωρίζεις καλα πόση υπομονή χρειάστηκε να επιστρατεύσω για να μην φύγω νωρίτερα απόψε έφθασα στα όρια μου !
Δεν γίνεται να ανέχομαι τον κάθε λιγούρη να τρίβεται επάνω μου αδιάντροπα για λίγες ψωρο δεκάρες !»

« Που αν δεν κάνω λάθος έχεις ανάγκη ..!»

« Θα βρω την ακρη μου Ραουλ ! Δεν με φοβάμαι οποίος ψάχνει άλλωστε βρίσκει !»

« Τουλάχιστον σε πλήρωσε ?
Να ξέρεις πως ο Χουάν όταν κάποιος παραιτείται συνηθίζει να μην τον πληρώνει ποτέ !» τα λεγόμενα του την παγωσαν .

« Τι εννοείς ?
Ας τολμήσει να πράξει αναλόγως και σε εμένα να δεις τι έχει να γίνει !» φώναξε με αποτέλεσμα κάποιοι θαμώνες που καθονταν κοντά να στραφούν γεμάτοι περιέργεια προς το μέρος τους αποτελώντας το επίκεντρο για μερικά δευτερόλεπτα .

Το βλέμμα του μυστηριώδη ανδρα καρφώθηκε με αναίδεια επάνω στο κορμί της συνοδευόμενο από ένα ελαφρυ μειδίαμα οπου τρεμόπαιζε στα χείλη σαν να την χλέυαζε με τον δικο του τρόπο ίσως φανταζόταν πως ψάρευε κάποιον πελάτη όπως οι υπόλοιπες κοπέλες εκεί μεσά .

« Σελινα σου μιλάω !
Ποιον κοιτάζεις ?» ξέσπασε ενοχλημένος ο Ραουλ οπου φλογίζονταν από την ζήλια που έτρωγε τα σωθικά του .
Μα δεν τολμουσε να τραβήξει τα μάτια της από πάνω του σαν μια αόρατη δύναμη να την μετέτρεπε σε υποχείριο του .

Αποφασισμένη πως τέτοιου είδους άνδρες δεν θα γυρνούσαν ποτέ να την κοιτάξουν στα σοβαρά εστίασε ξανα στον θυμωμένο φίλο της οπου μπροστά σε ολους δεν δίστασε να την φιλήσει  βίαια , βιαστικά , παθιασμένα απλα και μόνο για να αποδείξει την δυναμική του .

Αδιαφορώντας για την κοπέλα του οπου εργαζόταν στο συγκεκριμένο μαγαζί η οποία χορεύε μαλιστα στο στύλο την συγκεκριμενη ωρα και  κοκκάλωσε παρατηρώντας αδύναμη να το πιστέψει τον ανδρα οπου αγαπούσε να χαριεντίζεται με άλλη .

« Ει Ρικάρντο η χορεύτρια που ζαχαρώνεις από ωρα διατηρεί δεσμο με έναν από τους άνδρες του μαγαζιού !
Κοιτά την πως τον φιλάει κυριολεκτικά τον ρούφηξε ! » σχολιασε κοροϊδευτικά ο καλύτερος του φίλος Χοσέ προκαλώντας γέλιο στη υπόλοιπη παρέα.
Φυσικά ολοι τους είχαν αντιληφθεί την έλξη μεταξύ των δυο από την ωρα που η Σελίνα σκορπούσε απλόχερα ηδονή στο στύλο ακόμη .

Στρέφοντας αλλού το βλέμμα του αηδιασμένος ήπιε μια γουλιά από το ουίσκι του νευρικά ενώ χιλιάδες σκέψεις περνούσαν από το μυαλο του βιαστικοί διαβάτες δίχως προορισμό .

« Τι περίμενες να δεις σε αυτό το παλιομαγαζο που με κουβάλησες !
Σιγά μην είναι ο δεσμός της ποιος ανέχεται να διατηρεί σχέση με μια του είδους της !
Ο πελάτης της για απόψε είναι προφανώς !» σχολιασε με την σειρά του το σκηνικό οπου διαδραματιζόταν λίγα μετρά από το τραπέζι τους.

« Έλα ρε φιλέ είσαι άκαρδος !
Αν έψαχνε για πελάτη θα διάλεγε εναν πλουσιο σαν εσένα μην νομίζεις πως το γκομενάκι δεν είναι ενημερωμένο !» συνέχισε στον ίδιο τόνο ο Χοσέ προκαλωντας επικινδυνα .

« Μην ανησυχείς δεν θα άγγιζα ποτέ τα αποφάγια κάποιου αλλού !»

« Εγώ πάλι μετα χαράς την έπαιρνα !» ανακοίνωσε με θράσος κατάμουτρα ο μεθυσμένος φίλος του επιτηδες  περιμενε προφανώς κάποια αντίδραση από μεριάς του Ρικάρντο οπου δεν φημιζόταν για την διατήρηση της ψυχραιμίας του .

« Δεν σε αδικώ ..οι δεύτερες προσελκύουν ανδράκια σαν εσένα !» αντιγύρισε πικρόχολα το προηγούμενο σχόλιο του Χοσέ γελώντας εις βάρος του .

« Πάρτο πισω προτού το μπουκάλι κομματιαστεί στο κρανίο σου !
Επειδή σου θίξαμε μια γκόμενα μην μας προσβάλεις κιόλας ! » ξέσπασε εναντίον του γραπώνοντας τον από το πέτο του πουκαμισού με τους υπολοίπους άνδρες της παρέας να πασχίζουν να αποφύγουν την διένεξη .

Ψυχραίμα με μια κίνηση μονάχα τίναξε τα χερια από επάνω του στρώνοντας το πουκάμισο αδιάφορος για την επίθεση εναντίον του από τον παιδικό του φίλο οπου πάντοτε φρόντιζε να του πηγαίνει κόντρα διεκδικώντας πράγματα οπου επιθυμούσε εκείνος .

Αν αποφάσιζε να τον βλάψει θα τον ξάπλωνε κατω με μια του λαβή μα σεβόμενος τα χρόνια οπου τους έδεναν προτίμησε να περάσει στο απυρόβλητο τα νταηλίκια του για πολλοστή φορά γλιτώνοντας τον από περιττα σκάνδαλα .

« Δεν θα ασχοληθώ με έναν μεθυσμένο οπου έχασε τα όρια ! Ξεφτιλίζοντας μας δημοσιά !
Μαζέψου μην ξεχνάς πως προάγουμε τον σεβασμό αναμεσά στους εργαζομένους μας !
Κακώς σε άφησα να διαλέξεις εσύ το μέρος οπου θα γιορτάζαμε την επιτυχία της ταινίας μας !» έριχνε λαδί στην μαινόμενη φωτιά εστιάζοντας παραλληλα στα επιφωνήματα οπου έφθασαν στα αυτιά του από την άλλη ακρη του μαγαζιού απολαμβάνοντας με όλη του την ψυχή το χαστούκι οπου προσγειώθηκε το μάγουλο του Ραουλ !

« Πως τολμάς ?
Νόμιζα ήσουν φίλος μου σου είχα εμπιστευτεί πτυχές της ζωής μου ! Μην σε ξαναδώ μπροστά μου!
Την Μπιανκα δεν την σκέφτηκες καθολου ?» στρίγκλισε με τους άνδρες ασφάλειας να τους περικυκλώνουν έτοιμοι να επέμβουν δραστικά .

Ενω όλοι παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα το ερωτικό όπως φάνταζε καβγαδάκι αναμεσά τους .
« Δεν με ενδιαφέρει η Μπιανκα βαρέθηκα να κρύβομαι Σελινα.. σε θέλω !
Από την πρώτη ημέρα οπου πάτησες το πόδι σου εδώ μεσά !
Νόμιζα το ίδιο αισθανόσουν και εσύ !»

« Λάθος σου !
Ποτέ μου δεν σε είδα κατι παραπάνω από φίλο !
Ουτε σου έδωσα τέτοιο δικαίωμα !»

« Κι όμως πολλές φορες χάιδευες φευγαλέα το χερι μου καθώς σήκωνες το δίσκο ενω παράλληλα όταν χόρευες μου έριχνες καυτές ματιές δεν είμαι ανόητος ..! »

Στο άκουσμα των επιχειρημάτων του έσκασε στα γέλια « Ανόητος μπορεί να μην είσαι ! Αλλα τρελός σιγουρά ! » σχολιασε τρέχοντας βιαστικά προς την έξοδο καθώς η ατμόσφαιρα θα την έπνιγε αν παρέμενε ένα λεπτό παραπάνω εκεί μεσά .

Ο Ρικάρντο από μεριάς του ευχαριστήθηκε το σκηνικό οσο ποτέ άλλοτε η συμπεριφορά της πανέμορφης νεαρής ξύπνησε το ενδιαφέρον μαζί με τις αισθήσεις του το κορμί του φλεγόταν ολόκληρο από πόθο .

Η συγκεκριμενη χορεύτρια κατάφερε να απωθήσει τρεις άνδρες μεσά σε μια βραδιά άραγε για πιο λογο αντιστεκόταν τόσο σθεναρά ?Αναρωτηθηκε μπερδεμενος μα συναμα μαγεμενος .

« Η βραδιά μας απέκτησε επιτέλους ενδιαφέρον ! » σχολιασε ειρωνικα γελώντας προς την παρέα του που είχε κιόλας ξεχάσει το τι προηγήθηκε αναμεσά στον ίδιο και τον Χοσέ  πίνοντας και φλερτάροντας ασύστολα όπως πριν .

« Είναι ζόρικο θηλυκό !
Εκείνη σε γλίτωσε από τα χερια μου ! Αν δεν χτυπούσε τον μπάρμαν θα αποτελούσαμε το κυρίως θέμα εμείς αντί για αυτούς !»

« Μην ανησυχείς αν την ξαναδώ θα την ευχαριστήσω ..!» μουρμούρισε μεσά από τα δόντια του ατενίζοντας φευγαλέα την έξοδο απ οπου μολις είχε αποχωρήσει έξαλλη.
Μέσα σε λίγα λεπτά μουσική οπου είχε χαμηλώσει αισθητα λογω της διενεξης απεκτουσε την αρχική της ένταση και το πάρτι συνεχιστηκε κανονικότατα .

Επέστρεψε σπίτι της κατάκοπη μα ικανοποιημένη με την αντίδραση της  αρκετά ανέχτηκε όλο αυτό το καιρό εκεί μεσά ότι συνέβαινε πεσίματα και προσβολές από μεθυσμένους μα η απόπειρα βιασμού ήταν η σταγόνα οπου ξεχείλισε το ποτήρι .

Περπατωντας στις μυτες των ποδιων προχώρησε προς την μικρή κουζίνα με τα κίτρινα φθαρμένα ντουλάπια να της υπενθυμίζουν την αισχρή οικονομική τους κατάσταση .

Γέμισε την λευκή τσαγιερά τοποθετώντας την στο μάτι σκεπτικη και νυσταγμένη.
Αφού ετοίμασε το ζεστό της χαμομηλι κάθισε για λίγο στον παλιό φθαρμενο της καναπέ πασχίζοντας να κατευνάσει τα τεντωμένα της νευρά.

Αφαίρεσε τις μαύρες λουστρίνι γόβες οπου διατηρούσε σε άριστη κατάσταση τρία ολόκληρα χρονιά και την στένευαν οσο ποτέ άλλοτε .
Άπλωσε τα μακρια της ποδιά στο ξύλινο τραπεζάκι εμπρός σκεπτόμενη τα επόμενα της βήματα .
Έριξε θλιμμένη μια ματιά στον χωρο στα μικρα κάδρα οπου κοσμούσαν τους λευκούς γεμάτους υγρασία τοίχους του παλιού διαμερίσματος που κατοικούσαν τα τελευταία χρόνια με κίνδυνο να τους πετάξουν στο δρόμο αν δεν πλήρωναν τα χρωστούμενα νοίκια .

Μέχρι στιγμής τουλάχιστον η σπιτονοικοκυρά τους έδειχνε επιείκεια σεβόμενη την κατάσταση της Σολέδαδ  οπου εδινε μάχη για να κρατηθεί στην ζωή βέβαια δεν ξεχνούσε να εκτοξεύει τα φαρμακερά της βέλη προς την ιδιά κάθε φορά που την συναντούσε .

Το σπίτι κυριολεκτικά ήταν ένα ερείπιο με πολλές ζημίες σε υδραυλικά και ηλεκτρολογικά συστήματα που δυστυχώς δεν δύναται να επισκευάσουν με το κρύο το χειμώνα να περονιάζει το κορμί τους οσο για την υγρασία τους συντρόφευε όλες τις εποχές του χρόνου .

Έπρεπε πάση θυσία να ξεκινήσει μια νέα δουλειά μα δεν επιθυμούσε να μπλέξει σε νυχτερινούς κύκλους ξανα . Σαφως αν χρειαζόταν άμεσα ρευστό δεν θα δίσταζε να βρει ένα πιο αξιοπρεπές μπαρ να εργαστεί ως σερβιτόρα .

Υπολόγισε προς στιγμήν τις οικονομίες οπου είχε συλλέξει για τις θεραπείες και τα φάρμακα προς ανακούφισιν της παρέμεναν ικανοποιητικές τουλάχιστον έως ότου πληρωθεί από μια νέα εργασία .

Το ζεστό ρόφημα την βοήθησε να χαλαρώσει σαν να τραβηξε μονομιας ολη την κουραση αποκαμωμενη κούρνιασε στην ακρη του καναπέ και αποκοιμήθηκε .

Το κουδούνι της εξωπορτας χτυπουσε ξανα και ξανά σαν τρελό πετάχτηκε αλαφιασμένη κι έσπευσε να ανοίξει , είχε κιόλας ξημερώσει ενώ της φαινόταν σαν να είχε κοιμηθεί δυο  λεπτά μονάχα.

Στο κατώφλι στεκόταν όπως πάντα η νονά της χαμογελαστη κρατούσε στα χέρια της ένα πιάτο με αχνιστό φαγητό μια πράξη που την συγκίνησε .

Χαμογέλασε παραμερίζοντας ώστε να περάσει «Δεν ήταν ανάγκη ..γλυκιά μου νονά ..θα ετοίμαζα εγώ κατι όταν θα επέστρεφα από την δουλειά θέλεις καφέ ? » ρώτησε ενώ ήδη τοποθετούσε το μπρίκι στο μάτι για να ετοιμάσει τον δικο της.

Η ωρα ήταν ηδη εφτά σε μια ωρα θα σερνόταν στα πατώματα καθαρίζοντας την πιο βρώμικη έπαυλη ίσως και από όλες τις προηγούμενες οπου εργαζόταν .

« Δεν είπαμε θα σας φροντίζω καρδούλα μου !
Άλλωστε δεν θέλω να ταλαιπωρείται η φιλενάδα μου .
Από εδώ και μπρος θα σας προμηθεύω με οτιδήποτε μαγειρεύω ! » ψιθύρισε χαρωπά ακουμπώντας το φαγητό στο τραπέζι της κουζίνας διπλά στην σαλατιέρα .

Η Σελινα έτρεξε να την αγκαλιάσει σπάζοντας αναμεσά στα χερια της λες και όλη η ένταση της προηγουμένης ημέρας ξεχείλισε μονομιάς από την ψυχή της στον άνθρωπο οπου αγαπούσε περισσότερο μετα την μητέρα της οπου απέφευγε να μιλήσει για τις δυσκολίες οπου αντιμετώπιζε .

« Ησύχασε κοριτσάκι μου ..τι σου συμβαίνει παιδί μου ? » η Ματίλντα χάιδευε τρυφερά την πλάτη της βαφτιστικιάς της ανήσυχη πλάθοντας μεσά στο νου της τα χειροτέρα σενάρια καθώς είχε χρονια να την αντικρύσει να κλαίει, φρόντιζε να αντιμετωπίζει πάντοτε με θάρρος τις φουρτούνες της ζωής .

« Νονά μου δεν φαντάζεσαι τι πέρασα την προηγουμένη βραδιά !
Ένας μεθυσμένος νεαρός εκτός ελέγχου επιχείρησε να με βιάσει στις τουαλέτες του μπαρ .. ! » ψιθύρισε παρατηρώντας τριγύρω με φόβο μην ακούσει η Σολέδαδ το περιστατικό  μονάχα στην νονά της είχε αποκαλύψει όλη την αλήθεια για το που πραγματικά εργαζόταν τα βραδιά με την παραμικρή λεπτομέρεια .

« Θεούλη μου !
Κορίτσι μου γλυκό ..τι μπορούσε να σου συμβεί !
Τελικά πως κατάφερες να απωθήσεις την επίθεση του αγνώστου ? »

« Καθώς πάλευα να τον διώξω από πάνω μου με βοήθησε ένας άλλος ανδρας οπου σαν από μηχανής θεός με έσωσε από την φρικτή μου μοίρα !» σχολιασε πικραμένη εγκαταλείποντας την στοργική σχεδόν μητρική αγκαλιά της Ματιλντα , ώστε να τοποθετήσει στις δυο πολύχρωμες κούπες αχνιστό καφέ προσφέροντας της μια.

Παρατήρησε πως τα χερια της έτρεμαν από την άσχημη είδηση οπου είχε μολις εκμυστηρευθεί , αισθάνθηκε ένοχη κατά κάποιο τρόπο εφόσον δεν είχε πρόθεση να προκαλέσει αναστάτωση αλλα η ανάγκη της να μοιραστεί με κάποιον το βάρος οπου σήκωνε στις πλάτες της φάνταζε ανυπέρβλητη.

Σκούπισε τα δάκρυα οπου σχεδόν είχαν στεγνώσει και πλησίασε κοντά της με ύφος απολογητικό .
« Ησύχασε νονά μου είμαι μια χάρα πλέον !
Δεν θα άφηνα τον εαυτό μου αφύλαχτο ακόμη και να μην με βοηθούσε κανένας !»

« Όχι κορίτσι μου ..ευχαριστώ από τα βαθύ της ψυχής μου τον άγνωστο οπου υπέδειξε γενναιότητα και σε βοήθησε !
Αν το μάθει η Σολέδαδ ποιος την ακούει ξέρεις τι αδυναμία σου έχει ! »

« Στην μαμά δεν θα το αποκάλυπτα ποτέ πίστεψε με !
Ήδη έχει ένα σωρό σκοτούρες στο κεφάλι της ..άλλωστε δεν θα είχα που να κρυφτώ από την ντροπή μου !» ψιθύρισε αφήνοντας την γουλιά του αναζωογονητικού καφέ να ζεστάνει το λαιμό της λίγο προτού ξεκινήσει για την πρωινή φασίνα .

Γνέφοντας με κατανόηση χάιδεψε με τον αντίχειρα τα παγωμένα χερια της αν και αρχές Σεπτέμβριου οπου το καλοκαίρι είχε αρχίσει πλέον να ξεθωριάζει σαν παλιά φωτογραφία η υγρασία φρόντιζε να διατηρεί πάντοτε το χειμωνιάτικο σκηνικό στο διαμέρισμα .

« Σήμερα πως αισθάνεσαι τουλάχιστον παιδί μου ? »

« Προσπαθώ να επανέλθω ..σαφώς και παραιτήθηκα δεν θα ανεχόμουν να μείνω λεπτό εκεί μεσά !
Αηδίασα , κουράστηκα ειλικρινά ! Οπότε έχω για άλλη μια φορά να περάσω την ψυχοφθόρα διαδικασία ευρέσεως εργασίας..» ψέλλισε ξεφυσώντας απογοητευμενη είχε μπουχτίσει από όλα!

Ηθελε να χτίσει την ζωή βήμα βήμα μα κυρίως να κανει αυτό που αγαπά από μικρό παιδί να γίνει επαγγελματιας χορευτρια !
Μα η μοίρα δεν της άφηνε περιθώρια να ανοίξει τα ολόλευκα της φτερά για μέρη μακρινά , την κρατούσε δέσμια στην φτώχεια οπου μάστιζε και κατάπινε όλα τα νεανικά όνειρα σε έναν καιάδα , τόσο σκοτεινό όμοιο με την κόλαση .

Αποτέλεσμα άνθρωποι δυστυχισμένοι , σκυθρωποί , ανικανοποίητοι , γεμάτοι ψυχολογικά προβλήματα οπου αισθάνονται μερα την μερα η ζωή να κυλά από τα χερια τους σαν άμμος .

Να πάρει ! Αναλογίστηκε θλιμμένη γιατί ερχόμαστε σε αυτόν τον κοσμο εφόσον είμαστε από την πρώτη μας ανάσα καταδικασμένοι να ζούμε όπως προστάζουν άλλοι ?

Βέβαια ένα μικρό παραθυράκι μεσά στην ψυχή , την παρακινούσε να συνεχίσει να αγωνίζεται πως τίποτα δεν είχε χαθεί ακόμη , και αν όλα φάνταζαν άχρωμα και μαύρα ίσως κατάφερνε να πραγματοποιήσει από τους λίγους βέβαια τα μεγαλεπήβολα σχέδια της .

« Παραιτήθηκες ?» η βραχνή σχεδόν ψιθυριστή φωνή της Σολέδαδ οπου μολις είχε ξυπνήσει και με δυσκολία κινούνταν στον χώρο δίχως να πιάνεται από οτιδήποτε έβρισκε εμπρός της για να καταφέρει να σταθεί .

Η Ματιλντα έτρεξε να βοηθήσει την καρδιακή της φίλη με μια αδιόρατη θλίψη οπου οσο και να πάσχιζε δυστυχώς δεν κρυβόταν !

Στράφηκε προς το μέρος της δαγκώνοντας το κατω χείλος το μόνο οπου δεν επιθυμούσε , ήταν να μάθει τοσο αποτομα για την απόφαση οπου πάρθηκε αμετάκλητα η εύθραυστη μητέρα της.

Θα άρχιζε μια σωρεία ερωτημάτων σαν ολόκληρη ανάκριση έως ότου φθάσει σε ένα δικο της συμπέρασμα , είχε σκεφτεί τα πάντα ώστε να μην ανακαλύψει πως είχε αφήσει την δουλειά της λόγω σεξουαλικής παρενόχλησης .

Θα προφασιζόταν πως ζήτησε κάποιες ημέρες άδεια για να βρίσκεται οσο το δυνατόν περισσότερο στο σπίτι με σκοπο να την φροντίζει , μα μεσά σε μια στιγμή όλα γκρεμίστηκαν .

Βυθισμένη στις σκέψεις δεν άκουσε καν τα ελαφρά βήματα της με αποτέλεσμα να πέσουν οι μάσκες δυναμιτίζοντας ακόμη πιο πολύ την ήδη βεβαρυμμένη ατμόσφαιρα του σπιτιού.

« Μαμά μου καλημέρα ! Θέλεις να σου ετοιμάσω στα γρηγορά δυο φέτες βούτυρο με μαρμελάδα προτού ξεκινήσω για την δουλειά ?»

« Όχι Σελινα .. θέλω να μάθω για ποιο λογο άφησες την εργασία σου ? » απαίτησε όπως το περίμενε με το γνωστό αυστηρό της ύφος που παρόλη την ταλαιπωρία του προσώπου της φάνταζε να παραμένει αλώβητο οσα χρονιά και να πέρασαν παρα την φρικτή αρρώστια οπου την κατέτρωγε .

« Δεν ήθελα να το μάθεις έτσι .. είχα κάποιες αγεφύρωτες διάφορες με τον εργοδότη μου σχετικά με τις πληρωμές !
Αδικούσε συνεχώς εμένα ενώ άλλες κοπέλες τις επιβράβευε με μπόνους δίχως να κάνουν το παραμικρό ! » είπε ψέματα οσο και αν τα σιχαινόταν παιζόταν η υγειά της αγαπημένης της μάνουλας , δεν υπήρχε περίπτωση να την θέσει σε κίνδυνο .

Με την βοήθεια της Ματιλντα πηρέ την θέση της στο τραπέζι κοιτώντας με βλοσυρό βλέμμα την κόρη της, λες και την θεωρούσε υπεύθυνη που αποφάσισε να διακόψει την συνεργασία με το συγκεκριμένο μέρος σαφώς αν γνώριζε την πραγματική αίτια δεν θα έπαιρνε τόσο αψήφιστα την απόφαση της .

« Λυπάμαι παιδί μου αλλα δεν μπορώ να σε δικαιωσω !
Εφόσον οι αποδοχές σου ήταν υπερ αρκετές πως έπραξες τόσο απερίσκεπτα ?
Δεν βλέπεις τι συμβαίνει τριγύρω μας οι άνθρωποι ζουν στο δρόμο ? Ευκολά βρίσκεις στην πατρίδα μας μέρος να εργαστείς νομίζεις ? »

« Αντιθέτως ! Ζω σε αυτήν την κοινωνία μητέρα εργάζομαι λες να μην σκέφτηκα προτού αποχωρήσω ? Θεωρείς σωστό να ανέχομαι οποιοδήποτε είδους αδικία από φόβο μήπως χάσω μια δουλειά ?
Συγχωρά με αλλα προσωπικά δεν μπορώ να το πράξω ! »

« Σελινα μου πήγαινε να ετοιμαστείς γλυκιά μου .. θα μείνω εγώ με την φιλενάδα μου να της εξηγήσω ..» πρότεινε η Ματιλντα ώστε να αποφύγουν περαιτέρω διένεξη οπου δεν θα ωφελούσε καμία από τις δυο γυναίκες ιδιαίτερα την Σολέδαδ .
Αλλωστε δεν υπήρχε πιθανότητα να της αποκαλύψει τον πραγματικό λογο οπου αποχώρησε .

« Ματιλντα μην μου πεις πως συμφωνείς με την τρελα οπου έπραξε η κόρη μου ?
Αχ είσαι νέα κορίτσι μου .. δεν έχεις συναίσθηση τι είναι καλύτερο για την ζωή σου ! » ψέλλισε απογοητευμενη σκύβοντας το κεφάλι λες και τους είχε βρει το μεγαλύτερο κακό του κόσμου , με το ζόρι συγκρατήθηκε ώστε να μην ξεσπάσει σεβόμενη την κατάσταση της .

« Εγώ φεύγω ..άλλωστε δεν έχω χρόνο για περαιτέρω εξηγήσεις !» ψιθύρισε με φωνή οπου μολις έβγαινε από το λαρύγγι της , η θλίψη ήταν τεράστια δεν περιγραφόταν με λέξεις αλλα δεν θα καθόταν σαν καμία ατυχή να μοιρολάτρη δίχως σκοπό θα έβγαινε στο δρόμο θα πάλευε για μια καλύτερη ζωή .

« Σελινα δεν τέλειωσε εδώ το θέμα να ξέρεις !»

« Έλα κουμπαρά άφησε την.. δεν βλέπεις πως στεναχωριέται ?
Κανεις δεν αφήνει μια δουλειά οπου περνάει καλα ..!»

« Μην της δίνεις αέρα !
Έχουμε χιλιάδες έξοδα να τρέχουν εγώ φταίω για όλα την κατέστρεψα ! » αναφώνησε με τις ενοχές να τυλίγονται σαν θηλιά γύρω από τον ψηλό λευκό λαιμό της απειλώντας να την πνίξουν οσο περνούσε ο καιρός .

« Ποτέ θα σταματήσεις να κατηγορείς τον εαυτό σου φιλενάδα ?
Αντίθετα την μοίρα σου έπρεπε να κατηγορείς ..οπου έφερε ένα σωρό δυσκολίες στην ζωή σου !
Είναι μια χάρα κορίτσι θα τον βρει τον δρόμο της ! » πάσχισε να την πείσει επιτέλους πως δεν ευθυνόταν για την αρρώστια οπου της χτύπησε την πόρτα και την εμπόδιζε να εργασθεί , άλλωστε μέχρι να μεγαλώσει την Σελινα ταλαιπωρούσε τον εαυτό της άσκοπα με αυτού το είδους τις επιπτώσεις !

Δάκρυα κυλήσαν από τα μαύρα μεγάλα της ματιά αναλογιζομένη την κατάσταση της με τον φόβο του θανάτου να θεριεύει μερα την μερα , η καρδιά της δεν χωρούσε να εγκαταλείψει στο πουθενά την κόρη  οπου παιδεύτηκε για να μεγαλώσει ερχομένη αντιμέτωπη με σαράντα κύματα .

Το τρίξιμο της πόρτας του υπνοδωματίου οπου φιγουράριζε στο βάθος ενός μικρού διάδρομου στα αριστερά της κουζίνας και του σαλονιού προανήγγειλε τον ερχομό της είχε ήδη ετοιμαστεί και φάνταζε πανέμορφη όπως διαπίστωσαν οι δυο γυναίκες οπου την παρατηρούσαν με θαυμασμό .

Το στενό σωλήνας τζιν σε συνδυασμό με το λευκό δαντελενιο μπλουζάκι που αναδείκνυε υπέροχα το πλούσιο μπούστο της σε συνδυασμό  με τα υπέροχα  μαλλιά της μαζεμένα σε μια σφικτή αλογοουρά ενω τελος με τις μαύρες ψηλές μπότες που είχε επιλέξει φάνταζε βγαλμένη από πασαρέλα .

Η Σολεδαδ δεν μπόρεσε για πολλοστή φορά να κατηγορήσει τον εαυτό της πως κατακρεουργούσε το μέλλον του παιδιου της .

« Φεύγω ..ήδη έπρεπε να έχω προλάβει το λεωφορείο έχω καθυστερήσει !
Σας φιλώ μάνουλα μου να προσέχεις !» πρόφερε βιαστικά καθώς γινόταν καπνός φορτωμένη με τις τσάντες οπου κουβαλούσε , την στολή εργασίας της και κάποια αλλα χρήσιμα αντικείμενα .

« Αχ Ματιλντα τουλάχιστον να την ερωτευόταν κανένας πλούσιος από τα τόσα σπίτια οπου εργάζεται θα έδινα το παν !
Θα ήξερα πως την αφήνω σε καλα χερια ..» εξέφρασε δυνατά την σκέψη οπου ταλάνιζε το μυαλο της μερόνυχτα ολόκληρα ενώ προσευχόταν ακατάπαυστα να βρει την δρόμο της .

Το γέλιο της φιλης της έδιωξε για λίγο μακρια την πένθιμη ατμόσφαιρα οπου μονίμως κυριαρχούσε στον χώρο , από την αποφράδα ημέρα που τα αποτελέσματα των εξετάσεων διέγνωσαν την καταραμένη νόσο ήταν λες και σταμάτησε κάπου εκεί η ζωή τους .

Η ευτυχία , το χαμόγελο οπου στόλιζε αβίαστα τα πρόσωπα όλων κατάντησε ψεύτικο και υποκριτικό παίζοντας θέατρο μπροστά στην ιδιά για να μην μαυρίσουν την ψυχή της.

« Από ότι βλέπω έχεις μεγάλα σχέδια για την μικρή μας !
Μην νομίζεις και πλούσιο να πάρει αν της φέρεται άσχημα θα αναγκαστεί να επιστρέψει στην ιδιά φτωχογειτονιά , πασχίζοντας να επιβιώσει και να επουλώσει τις πληγές οπου θα αιμορραγούν !» ψέλλισε καθώς το χαμόγελο πάγωνε ξανα στα χείλη σαν οι αναμνήσεις επέστρεφαν για να την στοιχειώσουν .

« Επειδή βρέθηκε ένας κακός στην ζωή μας δεν σημαίνει πως όλοι είναι ίδιοι !
Η κόρη μου αξίζει να φιγουράρει στα μεγάλα σαλόνια διότι από εκεί κατάγεται κατά το ήμισυ ..!
Όταν μάθει την ταυτότητα του πατερά της θα κερδίσει επάξια την θέση οπου στερήθηκε τόσα χρονιά εξαιτίας του εγωισμού μου !»

« Ξέρουμε καλα και οι δυο μας πως σε έδιωξε σαν κλέφτρα από το σπίτι του, μολις έμαθε πως περίμενες το παιδί του τι άλλαξε τώρα ?
Για ποιο λογο να θελήσει να γνωρίσει έπειτα από τόσα χρονιά το δημιούργημα του ?»

« Για τον απλούστατο λογο πως οι άνθρωποι στα γεράματα βάζουν μυαλο !
Όταν τον γνώρισα ήταν νέος , άμυαλος νόμιζε πως κυριαρχούσε στον κοσμο όλο !
Άλλωστε η περιουσία του φάνταζε αμύθητη ..αλλα πιστεύω στην δικαιοσύνη καθένας ότι έσπειρε θα θερίσει !»

« Για τον συγκεκριμένο δεν το νομίζω !
Ο ιδιος ξιπασμένος θα παραμένει !
Σου κατέστρεψε οτιδήποτε όμορφο εξαιτίας του δεν αγάπησες ξανα ! Που βρίσκεις το κουράγιο να τον δικαιολογείς ? »

« Πέρασαν χρονιά γλυκιά μου πολλά ...μου χάρισε την Σελινα το ωραιότερο δώρο της ζωής μου ! Πλησιάζει το τέλος το μίσος δεν έχει χώρο στην ψυχή μου θέλω να φύγω εξαγνισμένη !» ανακοίνωσε δίχως να αφήσει περιθώρια για σχόλια στην απόφαση της , οσο και να πόνεσε εξαιτίας της απανθρωπιάς εκεινού του ανδρα ευχόταν να είναι ευτυχισμένος .

Το λεωφορείο της γραμμής την προσπέρασε καθώς βημάτιζε προς την στάση οσο πιο γρηγορά μπορούσε αν διέσχιζε σύντομα την λεωφόρο ισως να κατάφερνε να το προφθάσει μα με μια πρόχειρη ματιά στο δρόμο διαπίστωσε πως έθετε τον εαυτό της σε τεράστιο κίνδυνο .

Αυτοκίνητα κινούνταν με απίστευτες ταχύτητες από τις δυο αντίθετες κατευθύνσεις δίχως να σταματούν ακόμη κι μπροστά στη διάβαση πεζών , όμως δεν θα άντεχε οικονομικά να χάσει κι την δεύτερη δουλειά της .

Περίμενε μέχρι το φανάρι ανάψει κόκκινο αλλα αργούσε εφιαλτικά πολύ τρώγοντας πολύτιμο χρόνο , ενώ το λεωφορείο απείχε από την στάση μερικά ακόμη μετρά .

Αποφασισμένη πως θα το επιχειρούσε με προσοχή , κατέβηκε από το πεζοδρόμιο διασχίζοντας το μισό του δρόμου εν μέσω κορναρισμάτων και διαμαρτυριών από τα διερχόμενα οχήματα.

Αυτό ήταν ..σε μερικά εκατοστά θα βρισκόταν στο απέναντι πεζοδρόμιο , θα εισέβαλλε στο λεωφορείο και θα έφτανε εγκαίρως στην έπαυλη αν ο ήχος του διερχομένου οχήματος οπου ερχόταν καταπάνω της δεν της αποσπούσε την προσοχή .

Οσο και να πάλεψε να φρενάρει ο οδηγός δεν τα κατάφερε αντικρύζοντας το κορμί της κοπέλας να σκαρφαλώνει με φορά στο μπαρμπριζ του πολυτελούς οχήματος , πάγωσε συγκορμος .

Οι ήχοι έπαψαν να φθάνουν στα αυτιά της , τα ματιά αρχίσαν να θολώνουν καθώς το σωμα της άγγιζε την άσφαλτο ο πόνος φάνταζε αφόρητος .

Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε γύρω της αστραπιαία πανικόβλητοι την ρωτούσαν διάφορες ερωτήσεις , οπου δεν δύναται να απαντήσει απλως τους παρατηρούσε σαν χαμένη καθώς ολοένα αισθανόταν να πεθαίνει αργα !

Το πρόσωπο της Σολέδαδ έσκισε το θολωμένο της μυαλο με μια ανύποπτη θλίψη να την τυλίγει , στις τελευταίες ίσως στιγμές της συντομης ζωης της τι θα απογίνει χωρίς εμένα ?
Αναρωτήθηκε καθώς οι αισθήσεις αρχίσαν σταδιακά να την εγκαταλείπουν , τουλάχιστον πάλευε με νυχιά και με δόντια να μην λιποθυμήσει έως ότου έρθει το ασθενοφόρο οπου καλούσαν οι άνθρωποι τριγύρω της .

Η κληρονομια οπου θα κουβαλούσε μαζί της εάν έσβηνε στην πρώιμη νιότη θα ηταν κυριως αναμνησεις αλλα και πολλα παραπονα .
Δεν θα ξεχνουσε ποτε το χρώμα του ουρανό , το πρόσωπο της μητέρας της , την μυρωδιά της , μα ανάμεσα στα απωθημένα της θα παρέμενε ενας πρώτος ερωτάς οπου δεν βίωσε ποτέ και ο πατέρας που δεν γνώρισε .

Λίγο προτού όλα γύρω της σκοτεινιάσουν αισθάνθηκε κάποιον να αγγίζει το χερι της , πασχίζοντας να διακρίνει το πρόσωπο του ανδρα οπου την τραυμάτισε δίχως αναστολές.

Σαν η εικόνα καθάρισε δεν πίστευε σε αυτό που αντίκρυζε ..δεν μπορεί να ήταν εκείνος !
Ποιος έπαιζε παιχνίδια στις πλάτες τους ?
Τι ειδους τραγική σύμπτωση τον έφερνε ξανα στο δρόμο της ?
Είχε γονατίσει διπλά της διασπώντας το πλήθος χλωμός σαν το χαρτί έτοιμος να καταρρεύσει κρατούσε το ματωμένο χερι της στο μερος της καρδιας , οπου λέρωνε το λευκό πουκάμισο της φώναζε να παραμείνει μαζί του να μην χάσει τις αισθήσεις της !

Μα η φωνή του αντηχούσε αλλοιωμένη στα αυτιά της ένιωθε σταδιακα να σβήνει σαν φλόγα από κερί .

Επιστράτευσε τις τελευταίες δυνάμεις οπου της είχαν απομείνει για να ψελλίσει σοκαρισμένη « Εσυ...»
έπειτα οι οθόνες των ματιών της έριξαν μαύρο βυθίζοντας την σε μια θανατηφόρα σιωπή !..