Η ατμόσφαιρα αναμεσά τους παρέμενε για μερικά δευτερόλεπτα τεταμένη τα χείλη εμμέναν βουβά και σφραγισμένα συναγωνιζόμενα τις ενοχές πλημμυρισμένες μυστικά ματιές οπου δεν εβρισκαν ποτέ σχεδόν παραλήπτη.

Κάθισε πλάι του τυλίγοντας τα χερια της γύρω από τον κορμό της αισθανόταν παγωνιά ολόγυρα της να την τυλίγει σταδιακά ενώ η αλήθεια αναμεσά τους κατέκαιγε κάθε κρυφό πόθο για το άπιαστο .

« Ει. Σελινα τι μου κρύβεις ..?» ψιθύρισε βλοσυρός και ζαλισμένος διαβάζοντας τις εκφράσεις που εναλλάσσονταν ολοένα στο πρόσωπο της όπως και τα συναισθήματα μεσα στην ψυχή της.

Ηθελε τόσο να την ακουμπήσει να πάρει έστω για μερικά δευτερόλεπτα να αισθανθεί την υφή του δέρματος της μα τον κρατούσε σε απόσταση .

Δίχως να αποκριθεί σηκώθηκε όμοια με ελατήριο από την πολυθρόνα φουριόζα και σκεπτική αναζητώντας επίμονα στο ανταριασμένο της μυαλο μια πιστευτή δικαιολογία.

Προφασίστηκε πως αισθανόταν δυσφορία τρεμοπαίζοντας ελαφρά τα βλέφαρα της ταυτόχρονα βαριανασαίνοντας .
<< Ξάφνου αυτός ο θάλαμος με πνιγεί ..χρειάζομαι αέρα ! Χαίρομαι που είσαι εντάξει αυτό να το ξέρεις ..αν σου συνέβαινε οτιδήποτε θα ..>>  ψιθύρισε ξέπνοη.

« Αδερφέ μου επιτέλους !
Ποσό μας ανησύχησες ολους ουτε που το φαντάζεσαι με το ζόρι συγκράτησα τον πατερά ήταν έτοιμος να στήσει ολόκληρη επιχείρηση ώστε να φθάσει πλάι σου.
Φρόντισα βέβαια να τον διαβεβαιώσω πως βρίσκομαι εγώ στο πλευρό σου !»
πάνω στην ωρα η φράση της διακόπηκε από την απρόσμενη εισβολή του συνήθη υπόπτου που έμελλε να στοιχειώσει μια για πάντα την ζωή της αναλογίστηκε ξεφυσώντας ενοχλημένη.

Τα παγερά βλέμματα των δυο αδερφών διασταυρωθήκαν επιθετικά ανταλλάσσοντας σύμφωνα με τον δικο τους κώδικα λογία ακατανόητα προς τους υπολοίπους οπου μονάχα οι ίδιοι τολμούσαν να αναγνώσουν.

Στήλωσε έκπληκτος στο πρόσωπο της τα μάτια του αναζητώντας κάποια εξήγηση καθώς οσα διαισθανόταν του προκαλούσαν απίστευτη δυσφορία σχεδόν κοβόταν η αναπνοή του.

Μα οσο απέφευγε να τον κοιτάξει τόσο η καρδιά του βροντούσε μουγκρίζοντας ανυπόμονα στο στερνό .
« Πόσες ημέρες βρίσκομαι σε καταστολή ..?» ποσό χαζό φάνταζε τέτοιες ώρες το ερώτημα του μα από την άλλη είχε χάσει παντελώς την αίσθηση χρόνου τόπου .

« Τρεις ημέρες περίπου ..»

« Μάλιστα ..σε ευχαριστώ για την παρέμβαση Λεονάρντο μα δεν απευθυνόμουν σε εσένα αλλα στην κυριά πλάι σου που ατενίζει τον τοίχο ενοχικά όση ωρα της μιλάω ! »

« Ω χρειάζεσαι ξεκούραση θαρρώ αδερφέ καλυτέρα να πηγαίνουμε δεν είναι ωρα για συζητήσεις !»

« Η Σελινα να μείνει !
Εσυ είσαι ελεύθερος να πας οπου σου καπνίσει !»

« Πρόσεχε καλα Ρίκι εμείς οι δυο εχουμε ανοιχτούς λογαριασμούς !» προειδοποίησε υψώνοντας τον τόνο της φωνής του αισθητά προτού το χερι της στο στερνό του φρενάρει την μαινόμενη αντιπαράθεση.

« Είναι τραυματισμένος οι φωνές σου μονάχα αναστάτωση μπορούν να προσφέρουν παρακαλώ να φύγεις !» ψιθύρισε απειλητικά στο αυτί του σχεδόν συνωμοτικά υπό το άγρυπνο φλογερό βλέμμα του .

« Μου έδωσες μια υπόσχεση δεν ανέχομαι πισωγυρίσματα !»επανέλαβε στον ίδιο τόνο με εκείνη επιβεβαιώνοντας τις υποψίες του Ρικάρντο πως κατι είχε συμβεί αναμεσά στους δυο τους οσο εκείνος ήταν απών .

« Μην φοβάσαι τόσο ξερω να τηρώ τις υποσχέσεις μου !
Σε δυο λεπτά θα βρίσκομαι στο αυτοκίνητο σου μονάχα άφησε με να τον καλμάρω !»

« Πολύ καλα .. δυο λεπτά Σελί ο χρόνος μετρά αντίστροφα !» ψιθύρισε ρίχνοντας ένα αδιάφορο φευγαλέο βλέμμα στον ξαπλωμένο δεύτερο εαυτό του προτού ανοίξει την πόρτα και χαθεί στον σκοτεινό αχανή διάδρομο .

Σιωπή ..μονάχα ανάσες πλαισίωναν τον χώρο βαριές , αγχωμένες σχεδόν νευρικές αναπνοές τα λογία φάνταζαν περιττά ήδη οι ψίθυροι είχαν δώσει το έναυσμα του αποχωρισμού.

Έκλεισε σφικτά τα μάτια της θάβοντας τα δάκρυα μονομιάς κι ας θρηνούσε η ψυχή της εσωτερικά ανοίγοντας τα βυθίστηκε για τελευταία φορά στην καθάρια ματιά  του .

Το χλωμό πρόσωπο του αντανακλούσε όλη την ταλαιπωρία οπου είχε υποστεί τις προηγούμενες ημέρες το σώμα του, ενώ γενιά είχαν αρχίσει να πλαισιώνουν τα υπέροχα ζουμερά του χείλη οπου κάποια μοίρα καταδίκασε να μην γευτεί ξανα .

« Μιλά ..»

« Μου φτάνει που είσαι ζωντανός ..»

« Ήμουν σοβαρά έτσι ?»

« Μην τα ρωτάς ..όμως από εδώ και πέρα όλα τέλειωσαν δεν θα σε αγγίξει κανένας πλέον !»

« Πως και τέτοια σιγουριά?
  Να σου υπενθυμίσω οι ένοχοι κυκλοφορούν ελεύθεροι κάπου εκεί έξω εκτελώντας αθώους !
Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο και το γνωρίζεις καλά !
Τι πάρε δώσε έχεις με τον Λεονάρντο?» ο κοφτός τόνος του δεν σήκωνε ψέματα ή αντιρρήσεις φυσικά δεν χωρούσαν ανάμεσα τους υπεκφυγές μα η κατάσταση του δεν θα σήκωνε την πικρή βαριά αλήθεια .

« Δεν είχα σκοπό να σου το αναφέρω μα δεν ωφελεί να κρύβομαι ..έχω κανει την επιλογή μου ..λυπάμαι μα ..μολις κρίνω πως είσαι πλέον καλυτέρα θα επιστρέψω πισω στην Βενεζουέλα ..» κάπου εκεί ο λαιμός της στέγνωσε αισθανόταν ανήμπορη να ξεστομίσει την θλιβερή αλήθεια κόβοντας δια παντός το νήμα αναμεσά τους.
Σε λίγο καιρό άλλωστε θα γινόταν επισημα νυφη του άλλο που η πιθανότητα στο νου της φάνταζε αδιανόητη .

« Μαζί του..» ολοκλήρωσε βραχνά σκυθρωπός ο Ρικάρντο ενώ οι χτύποι της καρδίας του σχεδόν μπορούσαν να σκίζουν το λεπτό στρώμα της εκκωφαντικής σιωπής αναμεσά τους φτάνοντας στα αυτιά της σαν καλπάσμοι χίλιων αλόγων μαζί .

Παρέμεινε μετέωρη να τον παρατηρεί άραγε θα συνήθιζε ποτέ να κοιτάζει με διαφορετικό τρόπο τα δυο του φλογερά ματια που λάτρεψε από την πρώτη στιγμή που βρήκε το φως της ?

Δεν θα ξεχνούσε ποτέ την ένταση και το πάθος που αντανακλούσαν συνδυασμένες οι ματιές τους οσο κι αν το άκουγε από γύρω δεν το έλεγε να το πιστέψει, πως δυο άνθρωποι τελείως αταίριαστοι μεταξύ τους θα αποκτούσαν τέτοια δυνατή έλξη ενώ ταυτόχρονα θα γεννιούνταν αναμεσά τους μια ακατανίκητη χημεία .

« Δεν ..ήθελα να το μάθεις έτσι ..θα σου το έλεγα ..»

« Ποτέ περίμενες να μου το πεις ?
Πες μου ε ποτέ ?
Θα μου πουλούσες ερωτά ενώ παράλληλα θα έκανες σχέδια με τον αδερφό μου ?
Τι να πω Σελινα δεν έχω λογία ειλικρινά φαίνεται εμείς οι δυο δεν είναι γραφτό μας να ζήσουμε αυτό το πάθος ! Δεν έχω παρα να σου ευχηθώ ευτυχία στο πλευρό του !» οι φωνές του ξεσήκωσαν ολόκληρο τον όροφο καθώς θυμός και οργή χορεύαν έναν θανάσιμο χορό εσωτερικά του, σαν η ψυχραιμία σαν οικτρη ηθοποιός εξοστρακίζονταν νικημένη από την αλήθεια που έπαιρνε την θέση της αναμεσά τους .

Ένα χτύπημα απαλό στην πόρτα απέσπασε την προσοχή τους ενώ το πόμολο γλιστρούσε σιγανά αποκαλύπτοντας μια γυναίκεια καλλίγραμμη φιγούρα προτού εμφανισθεί εμπρός τους υπέρλαμπρη και καλοντυμένη βγαλμένη από κοσμική δεξίωση .

Κάρφωσε το εβένινο τολμηρό βλέμμα της απευθείας στο πρόσωπο του τινάζοντας τα μακρια κατάξανθα καλοχτενισμένα ίσια μαλλιά της ενώ μια μυρωδιά βανίλιας εξήλθε από την κίνηση ,η έκφραση της άλλαξε σαν τα ματια της συνάντησαν την Σελινα ενώ καθαρη περιφρόνηση καθρεπτίζονταν επιθετικά .

Το τσίμπημα της ζήλιας ήταν πιο οδυνηρό από οσο το φανταζόταν σαν μαχαίρι κατάστηθα το αισθάνθηκε ενώ ήδη το αόρατο ρολόι του μυαλο της προειδοποιούσε πως είχε στήσει επικίνδυνα τον Λεονάρντο καθώς τα δυο λεπτά που είχε υποσχεθεί είχαν παρέλθει εδώ και ωρα .

Μα δεν τολμούσε να φύγει τώρα τα ποδια της σαν φτιαγμενα από λάστιχο δεν κινούνταν ενώ ο εγκέφαλος και η καρδιά της είχαν παγώσει το διαισθάνονταν πως αυτή η γυναικά δεν έτρεφε φιλικά συναισθήματα για τον δικο της Ρικάρντο , οι κινήσεις της η πονηριά η εξυπνάδα ο πλούτος αρκούσαν να τον θαμπώσουν .

« Καλέ μου Ρίκι όλοι μας παγώσαμε σαν ακούσαμε την είδηση του τραυματισμού σου ! Θεέ μου έλειπα σε επαγγελματικό ταξίδι στην Ευρώπη μα γύρισα το συντομότερο ! Πες μου πως είσαι σου έφερα μερικά λουλούδια να διακοσμήσουν αυτό το μουντό δωμάτιο !» αναφώνησε πλησιάζοντας σαν αίλουρος κοντά του αργα ενώ οι μαύρες λουστρίνι γόβες της χτυπούσαν ρυθμικά στο πάτωμα τεντώνοντας τα νευρά της Σελινα .

« Ω δεν χρειάζονταν να μπεις στον κόπο παρόλα αυτά σε ευχαριστώ παρα πολύ Ντιάνα ! Να σου συστήσω την Σελινα σκόπευα να συγκαλέσω έκτακτο συμβούλιο ώστε να την γνωρίσετε από κοντά μα ..βλέπεις δεν είναι να προγραμματίζεις !» σχολιασε δεικτικά κοιτώντας φευγαλέα προς την γωνιά που έστεκε παγωμένη σαν κούκλα ψεύτικη , παρατήρησε την Ντιάνα να την πλησιάζει με όψη θυμωμένης ύαινάς πισω από το ψεύτικο ευγενικό χαμόγελο των βυσσινί χειλιών της .

Έτεινε το χερι της αφήνοντας βέβαια να φανούν τα πανάκριβα κοσμήματα που κοσμούσαν τα δάκτυλα της.

« Καλώς ήρθες Σελινα δεν σε περιμέναμε τόσο σύντομα ομολογώ ! Είμαι συνεργάτιδα του Ρικάρντο εδώ και τρία περίπου χρόνια . Λοιπόν
είσαι αλήθεια οσο όμορφη σε δείχνουν οι φωτογραφίες ..αλλα χρειάζονται δραστικές αλλαγές Μμ για να δω θα ξεκινήσουμε από τα μαλλιά θα κοντύνουν άμεσα !» σχολιασε πικρόχολα παρατηρώντας εξεταστικά ακόμη και τις τρίχες των βλεφαρίδων της .

« Τα μαλλιά μου να τα αφήσετε ήσυχα παρακαλώ ! Δεν σας επιτρέπω να με προσβάλετε έτσι δεν σα γνωρίζω από χθες !»´

« Α έχεις γλώσσα εσύ μικρή μου ..! Στο Χόλυγουντ θα μάθεις να την χαλιναγωγείς εάν επιθυμείς μεγάλα σαλόνια και όχι αλώνια ! Πάντως σου αναγνωρίζω πως διαθέτεις τσαγανό ! Αλλα γλυκιά μου με τέτοια μαλλιά απεριποίητα δεν κανεις καριέρα !»

« Τι λέτε ποια καριέρα ? Ποιος σας έχει πει πως επιθυμώ να γινώ διάσημη ? Ρικάρντο τι συμβαίνει επιτέλους ?»

« Δεν ξέρει ?» οι δυο γυναίκες κρέμονταν κυριολεκτικά από τα χείλη του απέναντι του ανέμεναν αλαφιασμένες μια απάντηση στα αλλεπάλληλα ερωτηματικά που διαμορφώνονταν ολοένα « Δεν είχα το χρόνο να της μιλήσω σοβαρά για το ρολό ! Σελινα έχεις επιλεγεί από τους συνεργάτες μου ως υποψήφια με σκοπό να ερμηνεύσεις τον πρωταγωνιστικό ρολό  στην νέα ταινία που ετοιμάζω !»

« Πως ..?» ψέλλισε παρατηρώντας αμήχανα τριγύρω ενώ παρακαλούσε να είχε ακούσει λάθος ώστε τώρα εξηγούνταν όλα τελικά η κορόιδευα του άγγιζε τα όρια του παρανοϊκού , έκλεισε προς στιγμήν τα βλέφαρα της σβήνοντας μια για πάντα από τα κατάστιχα του νου κάθε δευτερόλεπτο που έζησε πλάι του στο δάσος .

« Ώστε ήτανε οργανωμένο έτσι ? Γι αυτό έψαξες να με βρεις κουβαλώντας με δια της βίας εδώ πέρα ! Ψεύτη ! Υποκριτή !» αναφώνησε προσπερνώντας βίαια την έκπληκτη Ντιάνα αποχωρώντας σαν τυφώνας από το θάλαμο .

« Μην ανησυχείς πάω να της μιλήσω !» τον διαβεβαίωσε ακολουθώντας την στον διάδρομο δεν θα επέτρεπε σε μια τυχάρπαστη να καταστρέψει μια δουλειά εκατομμύριων αρνούμενη μια άκρως δελεαστική πρόταση καθώς ο Τζορτζ το είχε τονίσει εάν δεν έπαιζε εκείνη τον πρωταγωνιστικό ρολό θα διέλυε την συμφωνία .

« Σελινα ..περίμενε επιτέλους κορίτσι μου δεν γίνεται να τρέχουμε όλοι πισω σου !» διαμαρτυρήθηκε νευριασμένη αρπάζοντας την από τον ωμό απαιτώντας να την αντικρύσει με το ζόρι , στράφηκε προς το μέρος της δίχως να παραβλέψει τα δυο μεγάλα βουρκωμένα ματια της .

« Τι θέλετε από εμένα κυριά ?»

« Άκουσε με παρακαλώ ..σου δινετε μια τεράστια ευκαιρία να εισβάλεις δυναμικά στον κινηματογράφο φέρνοντας τα πάνω κατω κι εσύ την πετάς στον κάλαθο των αχρηστών μονάχα για ένα πάθος ?»

« Κοιτάξτε κυριά μου δεν αποζήτησα ποτέ μου τα αγαθά η τις δόξες ! Άλλωστε δεν έχω καμία μόρφωση σχετικά με την υποκριτική ..πως επιλέξατε εμένα με ποια κριτήρια ? Και σε ποιο πάθος αναφέρεστε ?»

« Πολλές ερωτήσεις μια η απάντηση ! Καλή μου είναι πασιφανές πως είσαι τσιμπημένη με τον Ρικάρντο για να μην πω ερωτευμένη !
Από εκεί και πέρα απορώ που αμφιβάλεις πως με μια εμφάνιση σαν την δική σου θα περνούσες απαρατήρητη σαν η φωτογραφία σου Επεσε στο τραπέζι των παράγωγων . Σκέψου το καλα κρατάς στα χερια σου ένα μεγάλο όπλο οι οποίες σπουδές μπορούν να γίνουν ενδιάμεσα με α γυρίσματα που έχουν ήδη πάει πισω ! Δώσε μας μια ευκαιρία Σελινα θα σε λατρέψει ο κόσμος !» έδειχνε σκεπτική για μερικά λεπτά είχε τον τρόπο της να πείθει αλλώστε επάξια ειχε κερδισει μια θεση στο  starsystem καθώς πολλοί διάσημοι ηθοποιοί που μεσουρανούσαν είχαν περάσει από τα χερια της στο ξεκίνημα τους .

« Μμ. Λυπάμαι μα δεν κάνω για το ρολό που καλείτε να ερμηνεύσω ! Με τιμά παρόλα αυτά το γεγονός πως επιλέξατε εμένα !»

« Μην μας κρέμας τώρα ! Ο δεύτερος μεγαλύτερος παράγωγος στον κοσμο απειλεί να αποσύρει το κεφάλαιο του εάν δεν πρωταγωνιστήσεις εσύ και μόνον εσύ στο έργο ! Καντό για το Ρικάρντο ξέρεις τι οικονομική καταστροφή τον περιμένει ?»

« Δεν θέλω να καταστραφεί ..! Υπόσχομαι να σκεφτώ την πρόταση σας ήρεμα και συνετά αφήστε μου μονάχα ένα περιθώριο !»

« Δυστυχώς γλυκιά μου ο χρόνος για εμάς είναι χρήμα ! Αύριο κιόλας σε περιμένουμε από τα γραφεία της εταιρείας μας ορίστε η κάρτα ! Θα δεις εμπιστεύσου μας και η ζωή σου θα αλλάξει δια παντός !» πρόφερε ψιθυριστά κλείνοντας συνωμοτικά το ματι προσφεροντας την αστραφτερή κάρτα ενώ κατευθύνονταν ξανα προς το θάλαμο .

Περιπλανιόταν σκεπτική προς την έξοδο του θεραπευτηρίου μπερδεμένη οσο ποτέ λογία και ανησυχίες οργίαζαν στο μυαλο της ενώ παράλληλα μια σκέψη κυριαρχούσε όλων , πως θα ανεχόταν τον Λεονάρντο ως σύζυγο της ? Να την φιλάει να την ακουμπά ?

Πλησίασε αργα προς το αυτοκίνητο οπου την περίμενε με χερια σταυρωμένα στο γυμνασμένο στερνό του όφειλε να παραδεχθεί πως η ομοιότητα με τον Ρικάρντο δεν του στερούσε γοητεία , είχε τον δικο του τύπο αρρενωπότητας αυτή την στιγμή έμοιαζε με μοντέλο ντυμένος στα μαύρα με γυαλιά ηλίου να κρύβουν τα σκοτεινά γεμάτα μυστικά μάτια του .

« Συγνώμη που άργησα ..αν δεν σε πειράζει θα ηθελα να κάνω μια βόλτα να δω λίγο την πόλη !»

« Μμ. Η τελειά ευκαιρία για να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί ! Θέλω να λύσω τις οποίες διάφορες μεταξύ μας Σελί ..δεν είμαι το τέρας που φαντάζεσαι !» το αστείο του έπιασε τόπο καθώς ένα μειδίαμα φώτισε το πρόσωπο της χαρίζοντας λάμψη στα υπέροχα ματια που του είχαν κλέψει το μυαλο .

« Ησυχασε ποτέ μου δεν θα σκεφτόμουν έτσι για εσένα ! Όμως θεωρώ δεν είναι ωρα για συζητήσεις έχω πράγματα να σκεφτώ !»

« Ω έλα γλυκιά μου δώσε μου μια ευκαιρία ..» ικέτευσε ανοίγοντας την πόρτα του τζιπ του αναμένοντας ένα νεύμα από την μεριά της « Ας πάμε άλλωστε εχουμε να συζητήσουμε και για την εγκυμοσύνη !» πρόφερε ενώ απρόθυμα έπαιρνε θέση δένοντας την ζώνη στο πλάι του ατενίζοντας από το παράθυρο μελαγχολικά το δωμάτιο του .

Έπειτα από μια πρόχειρη περιπλάνηση στους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης αντικρυζοντας διάφορων ειδών ανθρώπους με έναν κοινό παρονομαστή να τους ενώνει η βιασύνη και ο γρήγορος τρόπος ζωής της πόλης , πανάκριβα αυτοκίνητα διέσχιζαν τους καθαρούς δρόμους .

Τα βήματα τους  στο μονοπάτι της δόξας οπου γραμμένα ανεξίτηλα κατω από τα ποδια τους φιγουράριζαν τα ονόματα υπέρλαμπρων αστεριων οπου δοξάσαν στην εποχή τους το σινεμά κερδίζοντας όλα οσα άλλοι μοχθούν να πέτυχουν .

Γύρω τους χαμογελαστοί άνθρωποι ποζάραν πλάι στα ονόματα αγαπημένων τους σταρ με φόντο την επιγραφή του Χόλυγουντ που την νύχτα φωταγωγούνταν προσδίδοντας αίγλη στην πόλη του πλούτου και της ακολασίας .

Περπατούσαν πλάι πλάι δίχως να μιλά κανεις τους αμήχανοι σαν δυο ξένοι που βγαίνουν πρώτη φορά ραντεβού παρατηρούσε με την ακρη του ματιού της το χερι του να προσεγγίζει ολοένα πιο κοντά τα δικά της , μα σαν από δείλια η γροθιά του επέστρεφε στην τσέπη του υφασμάτινου καλοραμμένου παντελονιού του .

« Λοιπόν σου αρέσει το Λος Αντζελες ?» έσπασε πρώτος τον πάγο χαμογελώντας ένθερμα πασχίζοντας να την βγάλει από τις ζοφερές σκέψεις που ακόμη και στην ξενάγηση την βασάνιζαν , άραγε να σκέφτεται τον αδερφό μου ? Η να αναζητεί τρόπους να πάρει πισω οσα υποσχέθηκε ? Αναρωτιόταν με φόβο να φωλιάζει στην καρδιά του .

« Μμ. Είναι φανταχτερή πολύ όπως αρμόζει στην καρδιά του Χόλυγουντ αλλα αν θες την αλήθεια προτιμώ την γειτονιά μου στην πατρίδα !»

« Εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου ποτέ μου δεν με θάμπωσαν τα ψεύτικα μεγαλεία προτιμώ λυτά πράγματα αλλωστε κρυβεται και η ομορφιά της ζωής !» το σχόλιο του την άφησε έκθαμβη μπορούσε να το διαβάσει ολοκάθαρα στην έκφραση της οπου μαρτυρούσε ακόμη κατι που τον πλήγωνε βαθύτατα πως προέβαινε σε συγκρίσεις .

« Ομολογώ με εκπλήσσεις ευχάριστα ! Ξέρεις παρα την υπόσχεση που σου έδωσα ελωχευει μεσα μου ένας τεραστιος φόβος ! Ίσως να είσαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου μα ..μαζί μου πως να το πω ..δεν θα κολλήσεις !»

« Τι σε κανει να πιστεύεις κατι τέτοιο ? Κοίταξε με Σελί !» διέταξε τρυφερά κλείνοντας το πρόσωπο της αναμεσά στις ζέστες παλάμες του αφαιρώντας παράλληλα τα γυαλιά του ώστε να της ανοίξει την καρδιά του αυτό είχε ανάγκη να κανει και αυτό θα γινόταν , ήλπιζε να μπορούσε να διακρίνει έστω για μια στιγμή τον αρρωστημένο ερωτά που έκαιγε στα σωθικά του έπειτα συνέχισε.

« Θέλω να με γνωρίσεις σαν ανεξάρτητη οντότητα είμαι άλλος από τον αδερφό μου ..οκ καταλαβαίνω εκείνον γνώρισες και γοητευτικές μα σε έχει απογοητεύσει χιλιάδες φορες .
Να και τώρα γιατί θεωρείς πως σε κουβάλησε τόσο μακρια από την πατρίδα σου από την μαμά σου που κινδυνεύει ? Μονάχα για δικο του όφελος κατι θέλει από εσένα μα όχι την καρδιά σου !»

« Ίσως να έχεις δίκιο ..άλλωστε ήδη γνωρίζω για ποιον λογο έφθασα έως εδώ ! Ω θεέ μου όμως η μητέρα μου πως είναι ..για έναν παράξενο λογο έπειτα από ένα χτύπημα που δέχθηκα κατά την πτώση μου στο δάσος οι μνήμες μου κάπου σταματούν ..σαν φιλμ κομμένο στο μοντάζ λείπουν σημαντικά κομμάτια ..σε παρακαλώ πες μου έπαθε κατι ?»

« Σελί τι είναι αυτό που λες ? Πάμε γρηγορά πισω στο νοσοκομείο έχεις υποστεί διασείση στα σιγουρά θέλω να κανεις ολες τις απαραιτητες εξετασεις ! Οσο για την μαμα σου νοσηλευεται από οσο γνωριζω στην κλινικη του Χορχε..» τον παρατηρουσε αμφιταλαντευομενη η αναπνοη της ολοενα και βαραινε ενώ τα χερια της οσο κι αν τα πίεζε μεταξύ τους δεν σταματούσαν να τρέμουν .

« Είμαι καλα δεν θέλω αλλα νοσοκομεία και γιατρούς ! Σε παρακαλώ σαν χάρη στο ζητώ τηλεφώνησε στο Χορχε πρέπει να μάθω πως είναι αν της έχει συμβεί το οτιδήποτε δεν θέλω πια να ζω !»

« Σςς αγάπη μου μην μιλας έτσι ! Δώσε μου ένα μόνο λεπτό να βρω το νούμερο του στις επαφές μου θα χαρεί να μάθει πως είσαι και ασφαλής..» πρόφερε καθησυχαστικά στο αυτί της περνώντας τα χερια του προστατευτικά γύρω από τους ωμούς της δίχως να του αντισταθεί όπως ανέμενε αρχικά .

Πισω στο νοσοκομείο αφότου μίλησαν για αρκετή ωρα ο Ρικάρντο με την Ντιανα είχε φθάσει η ωρα να αποχωρήσει απρόθυμα σηκώθηκε από την θέση της , χαϊδεύοντας στοργικά με τον αντίχειρα της το χερι του δήθεν να του δώσει δύναμη.
« Περαστικά γλυκέ μου οσο για την πρωταγωνίστρια μας μην ανησυχείς άφησε τα όλα επάνω μου ! Είδες πως την έπεισα ..βέβαια δεν στο κρύβω είναι φιλόδοξη αμέσως μολις της προσέφερα ένα ποσό δελεαστικέ ! Αύριο στο ραντεβού θα γίνει και ακρόαση αν είναι τελείως ερασιτέχνης θα μας στερήσει ακόμη περισσότερο χρόνο ! Το θέμα είναι να πείσουμε τον Τζορτζ που έχει θαμπωθεί από τα κάλλη της !»

« Ξέρεις την γνώμη μου επάνω σε αυτό το ζήτημα ! Αν δεν υπήρχε η απειλή να με δεσμεύει όπως και συμβόλαια δεν θα περνούσε το δικο του ! Είμαι βέβαιος πως θα δεν θα είναι καλή στο ρολό κι ίσως μα στερήσει την επιτυχία ! Θα ειμαστε σε επικοινωνία Ντιάνα σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον !»

« Δεν είναι απλα φιλικό ενδιαφέρον φαντάζομαι το έχεις αντιληφθεί τόσο καιρό έτσι δεν είναι ? Οσο για το άλλο θέμα δεν μας μένει παρα να περιμένουμε την ακρόαση !
Ξεκουράσου !» ψιθύρισε βραχνά ακουμπώντας το μάγουλο του με τα χείλη της δίχως να πάρει το βλέμμα της από τα μάτια του σε ένα αργό φιλι .

« Ειμαστε απλα συνεργάτες ..και έτσι θέλω να παραμείνουμε !» πρόφερε κοφτά απομακρύνοντας την με το γάντι από πάνω του διακρίνοντας τον θυμό που άστραψε στο αναψοκοκκινισμένο πρόσωπο της  παρα την ομορφιά και τα νιάτα της δεν τον συγκινούσε στο ελάχιστο ενώ άλλοτε θα την είχε τοποθετήσει στην λίστα των θηραμάτων του .

« Όπως θέλεις ..καλό σου απόγευμα !»

Κλείνοντας η πόρτα μια μοναξιά τον κύκλωσε ενώ επιτέλους είχε χρόνο να επεξεργαστεί την βομβά που εκτόξευσε καταπάνω του η Σελινα λίγη ωρα πριν , μα πως μπόρεσε μεσα σε λίγες μόνο ημέρες να αναθεωρήσει οσα ένιωθε για εκείνον ?
Ήξερε καλα όμως τον αδερφό του σαν έβαζε κατι στόχο το κυνηγούσε ανελέητα έως ότου το κατακτήσει ερειπώνοντας το .

Η ζωή της κοντά του θα φαντάζει ταινία δίχως ήχο βουβός κινηματογράφος εικόνες θα κινούνται δεξιά και αριστερά μα η μοναξιά θα γίνει η καλύτερη της φίλη , ειδικά μετα την έλευση του παιδιού που θα νιώσει τις ευθύνες να τον πνίγουν τότε θα χρειαστεί να επιστρατεύσει όλη την δύναμη της ώστε να αντέξει αναλογιζόταν σκυθρωπός .

‘’Βέβαια κι εγώ τι μπορώ να της προσφέρω ?
Δεν είμαι γεννημένος πατέρας ουτε καν μπορώ να φανταστώ την ζωή μου με ένα μωρό ποσό μάλλον να κληθώ να παίξω και το ρολό του συζύγου ενώ πιστεύω πως η μονογαμία δεν υφίστανται
<< Επέλεξες ορθά Σελινα !>>ψιθύρισε κλείνοντας τα ματια στην πραγματικότητα πλάθοντας το δικο του σεναριο. 

« Χορχε πως είναι η μητέρα μου ?» αναφώνησε έντρομη με κομμένη την ανάσα από την άλλη ακρη της γραμμής η αδερφή του ανακουφίζοντας την αγωνιά που του στερούσε τον ύπνο κάθε βραδύ από την ημέρα που αγνοούνταν .

« Καλή μου είσαι καλα ? Αυτό έχει σημασία αρχικά για εμένα κοντέψαμε να τρελαθούμε από την αγωνιά που στο καλό είσαι τόσες ημέρες ?»

« Άστα αυτά για την ωρα απάντησε μου σε παρακαλώ η μητέρα μου πως είναι θα ζήσει έτσι δεν είναι ?» σιωπή απλώθηκε στην άλλη ακρη της γραμμής ενοχλητική , εκκωφαντική , τρομακτική με τις χειρότερες σκέψεις να βρίσκουν επιτέλους διέξοδο στον νου της πλημμυρίζοντας τον απ ακρη σε ακρη .

« Ησυχασε καλή μου βρίσκεται μέχρι στιγμής εκτός κίνδυνου !
Ίσως αν όλα πάνε καλα της δώσω εξιτήριο την επόμενη εβδομάδα ..όμως δεν γίνονται θαύματα δεν σου κρύβω πως από του χάρου τα δόντια βγήκε νικήτρια προς το παρών εχουμε μάχες να δώσουμε ακόμη . Εσυ πες μου τώρα πως βαίνει η εγκυμοσύνη σου ?»

« Προς το παρών δεν είχα το χρόνο να ενδιαφερθώ για την κατάσταση μου ..έχουν γίνει τόσα που ουτε τα φαντάζεσαι χρειάζομαι να σου μιλήσω ! Όταν επιστρέψω θα τα ρυθμίσω όλα στο υπόσχομαι πες στην νονά μου να την προσέχει έως ότου έρθω !»

« Μην ανησυχείς άλλωστε με τον πατερά του παιδιού σου βρίσκεσαι ..μην απολογείσαι ! Θα είναι μια χάρα ειμαστε όλοι πλάι της ησύχασε παρακαλώ κοίταξε να βρείτε λύση μακρια από ολους και όλα !»

« Πίστεψε με αυτή την λύση ψάχνω ! Θα μιλήσουμε αργότερα Χορχε σε φιλώ !» ψέλλισε κόβοντας την γραμμή αστραπιαία ενώ η αγωνιά της δεν έλεγε να καταλαγιάσει , παρέδωσε χαμογελώντας ευγενικά το κινητό πισω στον Λεονάρντο δίχως να αρθρώσει λέξη προχωρήσαν μπροστά .

Μια ωρα αργότερα καθισμένοι σε κεντρικό καφέ με θεά την πόλη από ψηλά είχε έρθει η ωρα να φωτίσουν τα σκοτεινά σημεία αναμεσά τους δημιουργώντας δίοδο σε κατι νέο να γεννηθεί , την παρατηρούσε όση ωρα σκεπτική έπινε τον χυμό της ατενίζοντας εξω από το παράθυρο σαν να αποζητούσε απελπισμένα να λυθούν τα δεσμά που την κρατούσαν πλάι του .

Δεν τολμούσε να πάρει τα ματια του από πάνω της δεν ειχε ιδέα ποσό τον μαγνήτιζε η αθώα αλαβάστρινη ομορφιά της άβαφτη με μαλλιά πιασμένα κότσο ατημέλητα με ένα απλό ξεβαμμένο τζιν και λευκό πουλόβερ φάνταζε τόσο ακαταμάχητη για τον ίδιο .

Έφερνε στο νου του τις καυτές στιγμές που είχαν ζήσει οι δυο τους την ηδονή που του ειχε προσφέρει απλόχερα θωρώντας τον σαν κάποιο άλλο κατι μεσα του σκιρτούσε , την ποθούσε τόσο έντονα φλόγες ξεχύνονταν από μεσα του που ακόμη και η δυνατότερη βροχή δεν δύναται να σβήσει .

« Λοιπόν γλυκιά μου ας μπούμε στο θέμα μας ..από εδώ και πέρα προχωράμε μαζί έτσι δεν είναι ?»

« Μην φοβάσαι δεν θα αναιρέσω την υπόσχεση μου ! Αλλα θέλω να ξερω ποιος είναι ο πραγματικός πατέρας του παιδιού μου ..και επίσης το γιατί επέλεξες να παίξεις τόσο βρώμικα μαζί μου ?»

« Κοιτά ντρέπομαι πολύ για αυτό που συνέβη ..! Μα δεν σου κρύβω πως σε θέλησα παραπάνω από οτιδήποτε στην ζωή μου ! Δεν έπρεπε να παίξω τόσο ύπουλα μαζί σου προσποιούμενος τον αδερφό μου , οσο για την ταυτότητα του Μωρού επέτρεψε μου να είμαι σίγουρος !  Μαζί μου πήγες τελευταία φορά ..»

« Θεέ μου πάψε μιλας τόσο κυνικά η απάθεια σου ξεπερνά τα όρια μου! Νιώθω τόση ντροπή που ώρες  ωρες μου έρχεται να γδάρω την σάρκα μου για να ξεπλύνω την αμαρτία ..κοιμήθηκα με δυο δίδυμους εν αγνοία μου ! Έπαιξες ύπουλα με την ψυχή μου λυπάμαι μα ένα συγνώμη δεν μου προκαλεί οίκτο !» ξέσπασε ακουμπώντας το μισογεμάτο ποτήρι με φορά επάνω στο τραπέζι με αποτέλεσμα να πιτσιλίσει δεξιά και αριστερά .

« Έχεις δίκιο ησύχασε παρακαλώ ! Κάθισε κατω μην φεύγεις ..αν με ακούσεις ίσως αντιληφθείς πως οσα έπραξα ήταν κατι σαν λύση απελπισίας.
Ουσιαστικά εκμεταλλεύτηκα την ομοιότητα που είχα με εκείνον ενώ από μεριάς σου δεν με δυσκόλεψες τροφοδοτώντας με πληροφορίες . Είμαι ποταπός μα σαν αντίκρυσα τα σπινθηροβολία σου ματια αμετατραπηκα σε ερμαιο των επιθυμιων σου !» εξομολογηθηκε με το δεξί του χερι περασμένο σφικτά γύρω από τον καρπό της συγκρατώντας την πεισματικά άλλωστε ήδη αρκετές φορες την ειχε αφήσει να φύγει από κοντά του πλέον δεν χωρούσαν αποστάσεις .

Καθάρισε το λαιμό της ενώ ο σφυγμός στην βάση του λαιμού της απειλούσε να εκραγεί οσο περνούσε η ωρα βέβαια η ωριμότητα όφειλε να κυριαρχήσει εφόσον η αμαρτία επέφερε συνέπειες.

Ενα αθώο πλάσμα χρειαζόταν έναν πατερά πάση θυσία να το αγκαλιάσει με στοργή δίχως να χρειαστεί να μεγαλώσει όπως η ιδιά βέβαια και μόνο στην σκέψη του Λεονάρντο σαν πατερά του η ιδέα να το αναθρέψει ολομόναχη κυριαρχούσε στο νου .

« Αν δεν εμένα έγκυος θα έφευγα μακρια από ολους σας να σωθώ ! Αλλα βλέπεις η ανόητη θεωρούσα πως ο Ρικάρντο ήταν ο μοναδικός ανδρας οπου με ειχε κατακτήσει τώρα τι κάνουμε Λεονάρντο ? Επιθυμώ  να σου ξεκαθαρίσω πως δεν έχω καμία απολύτως απαίτηση από εσένα μονάχα εάν είναι δικο σου το παιδί να είσαι σωστός πατέρας !»

« Που πας Σελινα ? Μην κρύβεσαι άλλο από ντροπή εσύ δεν έφταιξες πουθενά ..η ευθύνες ανήκουν σε εμένα και τον αδερφό μου . Εκείνος ως γνωστόν έκανε πισω σου είπε λογία βαριά δίχως έλεος παρόλα αυτά με την πρώτη δυσκολία τον συγχώρησες . Αχ Σελί είμαι βέβαιος πως η καρδιά σου χτυπά για εκείνον μα ..δεν αξίζει ποτέ του δεν στάθηκε πλάι σου ! Άφησε με να σου δείξω τι θα πει αγάπη μην με διώχνεις μακρια !»

« Άφησε με να αποχωρήσω ..θα παντρευτώ μαζί σου για χάρη του Μωρού εάν αποδειχθεί πως είναι δικο σου ..ειδάλλως θα το μεγαλώσω μονή μου χωρίς τον Ρικάρντο ! Πίστεψε με αν είχα επιλογές η καρδιά μου δεν θα χαρίζονταν στα δικά σας χερια ..!» πρόφερε σκληρά φορώντας βιαστικά το παλτό της μαγνητίζοντας τα βλέμματα των παρευρισκόμενων που απολάμβαναν ως υθιστε να ασχολούνται με τις ζωές των άλλων .

Προχώρησε φουριόζα προς το ασανσέρ του καφέ ευχόμενη να μην την ακολουθήσει αν και κατι μεσα της επέμενε να σκούζει πως βρισκόταν ήδη στο κατόπι της , μεσα σε λίγα δευτερόλεπτα η υποψία μετατράπηκε σε βεβαιότητα καθώς τα δυνατά του χερια τυλίχθηκαν γύρω από την μέση της κυριαρχικά .

« Σελί δεν ξεφεύγεις από μένα !» ψιθύρισε ερωτικά στο αυτί της γνωστοποιώντας της ποσό ερεθισμένος ήταν την δεδομένη στιγμή αν και η επαφή με το σώμα του δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης , αποτραβήχθηκε σαν να την χτυπούσε δυνατός ηλεκτρισμός ενώ το σώμα της την πρόδιδε σκιρτώντας στο άγγιγμα του .

« Θα καλέσω ένα ταξί έχω περάσει πολλά τις τελευταίες ημέρες ..θα μιλήσουμε αργότερα προς το παρών δεν θα μένω στου αδερφού σου !»

« Θα φύγεις από εκεί μεσα σήμερα κιόλας ! Θα σου κλείσω δωμάτιο στο ξενοδοχείο οπου κατοικώ εγώ ..δεν σηκώνω κουβέντα τέλειωσαν οι παρτίδες σου με τον Ρικάρντο !» αναφώνησε νευριασμένος οσο ποτέ αφήνοντας την άφωνη με τον πρωτοφανή αυταρχισμό που επιδείκνυε .

« Για την ζωή μου αποφασίζω εγώ αυτό βαλτό καλα στο νου σου ! Μην προσπαθήσεις να με αποκόψεις με το έτσι θέλω ..γνωριζω πως πρέπει να κινηθώ !» απάντησε κοφτά εισβάλοντας στην άδεια καμπίνα του ασανσέρ πατώντας βιαστικά το κουμπί αφήνοντας τον απέξω , χρειαζόταν αέρα να αναπνεύσει να πάρει η οργή όλα την έπνιγαν .

Ολόκληρη την νύχτα στριφογυρνούσε αναμεσά στα σκεπάσματα ανήμπορη να θέσει το σώμα της σε ηρεμία σκέψεις και ενοχές την είχαν βάλει κατω χτυπώντας αδυσώπητα δημιουργώντας αυτόν τον αβάσταχτο πόνο μεσα στα στηθια του αποχωρισμού , απ την άλλη η όλη ιδέα της ακρόασης οπου ξημέρωνε την άγχωνε αν και η υποκριτική δεν αποτελούσε ποτέ όνειρο ζωής της .

Παρατηρούσε κρυμμένη πισω από τις κουρτίνες από την τεράστια τζαμαρία τον μουντό ουρανό καθώς μολις ειχε αρχίσει να χαράζει μια συννεφιασμένη μερα από οσο όλα έδειχναν ημέρα , τα ματια της γλάρωναν την λαθος στιγμή καθώς σε λίγη ωρα θα έπαιζε έναν τελείως πρωτόγνωρο ρολό μπροστά από κάποιους γνωστές του είδους .

Βγήκε αργα από το δωμάτιο
κατεβαίνοντας προς την κουζίνα του οικήματος στο ισόγειο ήταν ωρα να ετοιμάσει ένα πλούσιο πρωινό οσο κι αν η όρεξη την εγκατέλειπε σταδιακά , έψησε μερικές φέτες ψωμιού έβαλε ένα ποτήρι κρύο χυμό πορτοκαλί ενώ ανάγκασε τον εαυτό της να πιει ένα ποτήρι γάλα παρόλο που μισούσε την μυρωδιά του .

Πρωινές αδιαθεσίες την κατέβαλαν πολύ τελευταία αναταράσσοντας το ρυθμό της ζωής  όπως επίσης και τον άμαθο οργανισμό της μεσα της συνέβαιναν τεράστιες αλλαγές οσο περνούσαν οι μέρες , το σώμα της μεταμορφωνόταν στρογγύλευε ολοενα κάνοντας την να αγωνιά για την τελική έκβαση της κυήσεως .

Ξεκίνησε για την εταιρεία καλώντας ένα ταξί αφού πρώτα έκανε ένα μπάνιο φόρεσε ένα  μπλε σκούρο μακρύ βελούδινο φόρεμα με σκίσιμο λίγο πιο πάνω από το γόνατο που συνδύασε με μαύρες σουέτ μπερέτες ενώ επέλεξε να αφήσει τα μαλλιά της να κυματίζουν σε ανάλαφρες μπούκλες .

Ξεφυσούσε ξανα και ξανα περνώντας το κατώφλι του μεγαλοπρεπούς ουρανοξύστη ενώ η αίσθηση πως δεν ανήκε εκεί πέρα την ειχε κυριεύσει μια άλλη σκέψη υπερνικούσε κάθε αμφιβολία ‘’Καντό για εκείνον δεν θέλεις να καταστραφεί !’’ δεν υπήρχε ισχυρότερο κίνητρο για την ωρα .

Μια κοπέλα στην υποδοχή κατευθύνθηκε προς το μέρος της χαμογελαστή και ευδιάθετη φορώντας ένα σκούρο επαγγελματικό ταγέρ με το λογότυπο της εταιρείας στο πέτο του σακακιού RS ENTERTAINMENT company τα αρχικά του ονόματος του αναλογίστηκε κοιτάζοντας τριγύρω αμήχανα τον στιλάτο χώρο υποδοχής με τα γυαλιστερά δάπεδα που σχεδόν καθρεπτιζόσουν .

« Καλημέρα Σελινα είσαι ομορφότερη από οσο δείχνεις στις φωτογραφίες επέτρεψε να σου συστηθώ είμαι η Ρουθ ιδιαιτέρα του κυρίου Στόουν , θα σε οδηγήσω εγώ στο μικρό αμφιθέατρο της εταιρείας μας οπου γίνονται οι ακροάσεις ..»

« Ουφ ακόμη απορώ πως έμπλεξα σε αυτή την παρωδία δεν έχω ιδέα από υποκριτική !»

« Έλα ηρέμησε αντιλαμβάνομαι το άγχος σου αλλα όλα θα πάνε καλα ενσαρκώνεις για τους μέτοχους την απολυτή πρωταγωνίστρια διέκριναν επάνω σου εκτός από την εξωτερική εκθαμβωτική εμφάνιση κι κατι παραπάνω είναι ειδικοί δεν τους φοβάμαι ! Έλα ακολουθήσε με !»

« Άντε να δούμε που θα βγάλει όλο αυτό ..» πρόφερε ψιθυριστά παίρνοντας μια βαθιά εισπνοή αέρα που τόσο ειχε ανάγκη με το άγχος να προκαλεί ρίγος στο κορμί της , διέσχισαν βιαστικά το καθιστικό προσπερνώντας διαφορά γραφεία εργαζομένων του ισογείου .

Σαφώς η παρουσία μιας τόσο εμφανίσιμης γυναίκας δεν τους άφησε αδιάφορους πλήθος τα αδιάκριτα βλέμματα επικεντρωμένα όλα επάνω της , με διαφορά κουτσομπολιά και ψίθυρους να μεταδίδονται με ταχύτητες φωτός από το ένα αυτί στο άλλο .

« Μην δίνεις σημασία έτσι είναι εδώ πέρα οι άνθρωποι περίεργοι και διψασμένοι για κουτσομπολιό και ίντριγκα ..πρέπει να αρχίσεις να το συνηθίζεις καθώς το Χόλυγουντ είναι εδραιωμένο επάνω στις ψευδής φήμες και τα σκάνδαλα τίποτα να μην σε εκπλήσσει ..» σχολιασε η ξεναγός της εισβάλοντας στο ασανσέρ που για καλή τους τύχη την δεδομένη στιγμή ήτανε άδειο .

« Μμ. Δίκιο έχεις φαντάζομαι πως αυτό πουλάει αυτό δίνουν στον κοσμο ..ο νομός της προσφοράς κι της ζητησης ταιριάζει παντού ! Όμορφα όλα αυτά τα φανταχτερά αλλα πίστεψε με δεν έχω ουδεμιά θέση σε αυτό το μέρος !»

« Μην το λες έχεις πολύ μεγάλες πιθανότητες να αναδειχθείς ως μια από τις ωραιότερες γυναίκες του διεθνούς τζετ σετ εάν πάρεις μέρος στην συγκεκριμένη ταινία οι παράγωγες του Στόουν είναι οι ακριβότερες» προτού προλάβει να αρθρώσει την επόμενη πρόταση το κουδουνάκι ειδοποιούσε πως είχαν φθάσει στον προορισμό τους.

Ο δέκατος όροφος του κτιρίου ανοιγόταν μπροστά της υπέρλαμπρος και φωταγωγημένος με κρυφούς φωτισμούς και διάφορα σποτάκια που φάνταζαν αναμμένα αστέρια .

Μια ζεστή ατμόσφαιρα πλαισίωνε το κάθε σου βήμα στην πανάκριβη κόκκινη μοκέτα που σε έβαζε στο κλίμα και δίχως αμφιβολία γεννούσε την φιλοδοξία στην καρδιά του πιο ταπεινού ακόμη.

Οι τοίχοι ολόγυρα βαμμένοι μπλε σκούρο , βελούδινες πολυθρόνες ,κρυστάλλινα τραπέζια και βάζα ήταν μονάχα λίγα από τα οσα πραγματικά κοσμούσαν τον θεσπέσιο χώρο .

Φτάνοντας στην είσοδο του αμφιθέατρου σε υποδέχονταν δυο χρυσά αγαλματίδια όμοια με αυτά των βραβείων Όσκαρ μπροστά τους σταμάτησαν τα βήματα των δυο γυναικών , η υπάλληλος άνοιξε την πύλη που χώριζε τους συγκεντρωμένους μέτοχους καθώς και τους καθηγητές υποκριτικής τέχνης που είχαν ζητηθεί οπου παρατεταμένοι στις θέσεις τους ατένιζαν με περιέργεια προς το μέρος τους .

« Η Σελινα βρίσκεται εδώ πιστή στο ραντεβού της ..» ανήγγειλε με βροντερή φωνή η υπάλληλος εκπληρώνοντας τα καθήκοντα της καθώς η Ντιανα αναλάμβανε την σκυταλη περπατοντας αγέρωχα προς το μέρος της γνέφοντας παράλληλα στην κοπέλα να αποχωρήσει .

« Καλή σου μερα σε περιμέναμε εναγώνιος γλυκιά μου ! Έλα πέρασε μεσα μην στέκεσαι στο κατώφλι μα κυρίως απέβαλλε το άγχος σου ..» σχολιασε χαμογελαστή χτυπώντας την φιλικά στην πλάτη δίνοντας ώθηση να προχωρήσει .

Ο Τζορτζ πετάχτηκε από την θέση του ενθουσιασμένος πλησιάζοντας την με το στόμα ανοιχτό « Μα εσύ είσαι ένα θαύμα κοπέλα μου ! Είχαν χρονια να αντικρύσω τετοιο αιθέριο πλάσμα στα μέρη μας ! Η Βενεζουέλα τελικά είναι γενέτειρα των πανέμορφων γυναικών ! Ω Σελινα !» ψέλλιζε μεθυσμένος από σαγήνη φέρνοντας το χερι της στα χείλη του με το βλέμμα καρφωμένο στα ματια της .

« Σας ευχαριστώ για τα καλα σας λογια !»

« Είναι ο άνθρωπος που σε επέλεξε πρώτος για πρωταγωνίστρια και που μάλιστα άσκησε βέτο στον Ρικάρντο πως εάν δεν σε έφερνε στο Λος Αντζελες θα απέσυρε το κεφάλαιο από την παραγωγή ! Από εδώ ο προστάτης σου Τζορτζ  Χάμιλτον ενώ δεξιά του είναι ο συνέταιρος του Νικ Ντρεντσον»

« Σε ευχαριστούμε για τις συστάσεις Ντιάνα αλλα μπορούσαμε να συστηθούμε και μονοί μας !»

« Με συγχωρείς Νικ ..»

« Σωπάστε παρακαλώ είναι ωρα της τέχνης η σκηνή σε περιμένει κορίτσι μου δείξε μας τι μπορείς να κανεις ! Ορίστε το κείμενο του ρολού που πρέπει να ερμηνεύσεις ! Θα σε καθοδηγήσει καλυτέρα η καθηγήτρια υποκριτικής Μάρθα Ντιν..»σχολιασε χτυπώντας ανυπόμονα τις γροθιές του ο πεντάχρονος ζάμπλουτος Τζορτζ Χάμιλτον οπου διέθετε αμύθητη περιουσία στην λίστα των πλουσίων του τόπου .

Μια μεσήλικη γυναικα με γλυκό στρογγυλό πρόσωπο την προσέγγισε γλυκά ακουμπώντας την στον ωμό « Μην ανησυχείς πάμε στα παρασκήνια να σε προετοιμάσω να τους καταπλήξεις ! Μπορείς κοπέλα μου !»

Όση ωρα παρέμενε στα παρασκήνια να προβάρει το ρολό της κατω στην πλατεία οι συνομιλίες είχαν πάρει φωτιά από τους παρευρισκόμενους ενώ δεν έλειπαν και οι αντιπαραθέσεις σε υψηλούς τόνους μια από αυτές έφερε αντιμέτωπους τον Τζορτζ με την Ντιάνα .

« Επίτρεψε μου αγαπητέ μου να θεωρώ φιάσκο και χάσιμο χρόνου την σημερινή παρωδία ! Την εχουμε βοηθήσει υπερ. του δέοντος Τζορτζ για όνομα του θεού άλλες έχουν παλέψει με το σπαθί τους Γι αυτό τον ρολό και εν τελεί τις απορρίψαμε ..μέχρι καθηγήτρια προσκάλεσες τόσο πολύ θαμπώθηκες από το κάλλος !»

« Χα αγαπητή ..ακόμη και την τελευταία στιγμή ειρωνεύεσαι και λοιδορείς αλλα μην ανησυχείς όλοι μας υποψιαζόμαστε τον λογο της αντιπάθειας σου προς εκείνη ! Αν θες να ξέρεις όσες πέρασαν από αυτό το σανίδι για τον συγκεκριμένο ρολό κρίθηκαν ανεύρες και βαρετές , η κοπέλα δεν βλέπετε πως είναι κινητή φλόγα ?»

« Έλεος καλέ μου φτάνει πια !
Ακόμη και ο Ρικάρντο που ουσιαστικά την γνωρίζει καλα έχει σοβαρές ενστάσεις επάνω στην επικείμενη επιλογή ..υποστηρίζει όπως χαρακτηριστικά μου είπε χθες στο νοσοκομείο πως μονάχα ομορφιά και χάρη μπορεί να πουλήσει στον κοσμο δεν θέλει να επενδύσει ολόκληρη περιουσία σε μια ατάλαντη !»

« Σςς μην φωνάζεις η αίθουσα έχει αντίλαλο θα σε ακούσει !» διαμαρτυρήθηκε έντονα ο Τζορτζ δίχως να φαντάζεται πως λίγα μετρά πισω από την σκηνή τα πισώπλατα ειπωμένα λογια είχαν μολις βρει τον αποδέχτη τους η Σελινα δεχόταν ένα ακόμη μαχαίρι στην ήδη ανοιχτή πληγή .

Τα χαρτιά έπεσαν από τα χερια της γλιστρώντας σαν πούπουλα στο πάτωμα υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μάρθα οπου σαφώς ειχε αφουγκραστεί οσα είχαν με αδυσώπητη σκληρότητα είχαν ειπωθεί κόβοντας τα φτερά ενός κοριτσιού προτού καν τα ανοίξει .

Παρατήρησε τα βουρκωμένα ματιά της αισθανόταν τόσο άσχημα λες και ειχε ξεστομίσει η ιδιά οσα ακουστήκαν δικαιώνοντας ενδόμυχα την αντίδραση , δίχως να υπάρχουν πολλά να πραξει ανακάθισε μπροστά της σηκώνοντας αργα το σκυμμένο της  κεφάλι « Ει μην καταθέτεις τώρα τα όπλα ! Πολλοί θα σε μισήσουν σε αυτή την δουλειά υπάρχουν όμως και αυτοί οπου θα σε λατρέψουν εμείς σε αυτούς στοχεύουμε ! Ο κύριος Τζορτζ για παράδειγμα έχει πιστέψει σε εσένα ας μην τον απογοητεύσουμε Γι αυτό ψηλά το κεφάλι Σελινα πολεμά τους δείξε σε ολους πια είσαι !»

Κατάπιε έναν λυγμό εξετάζοντας τα πιο εμψυχωτικά λογια που ίσως ειχε ακούσει πρώτη φορά στην ζωή της προερχόμενα από μια τελείως άγνωστη που σε αντίθεση με τον Ρικάρντο πίστευε σε ένα ταλέντο που η ιδιά αγνοούσε ενώ ο ανδρας οπου μοιράστηκε τις πιο προσωπικές στιγμές της θεωρούσε ένα άψυχο αντικείμενο που δεν άξιζε ουτε μια δεκάρα από τα χρήματα του .

Έσφιξε την γροθιά της πνίγοντας όλο τον πόνο μεσα της πεισμώνοντας θέλοντας να αποδείξει ακόμη και στον εαυτό της πως μπορούσε να ερμηνεύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο έναν ρολό γάντι όπως όλα έδειχναν .

« Είμαι έτοιμη πες μου μονάχα από που να αρχίσω..» ανακοίνωσε αναιρώντας μονομιάς τα παγωμένα χαμογελα .

« Άκου με προσεκτικά η ηρωιδα μας έχει πληγωθεί πολύ από τον ανδρα που αγάπησε με όλη την δύναμη της είναι ένας πολύ σκληρός ανδρας ο οποίος την χρησιμοποίησε ως σκεύος ηδονής για οσο του γυάλιζε μέχρι που τελικά την πέταξε εξω από το σπίτι του ζητώντας ακόμη και να την θανατώσουν . Από εσένα περιμένω το συναίσθημα που μεταφέρουν τα γραμμένα στο χαρτί ουσιαστικά να δώσεις ψυχή σε κάθε λέξη . Θα ερμηνεύσουμε έναν δραματικό μονόλογο που ο σκηνοθέτης θεωρεί ως την δυναμικότερη σκηνή της ταινίας .»

« Πάω ..!» ανακοίνωσε κοφτά τινάσσοντας αποφασισμένη το φουστάνι της καθώς βάδιζε την σκηνή σαν δεύτερο σπίτι της λες και γνώριζε κάθε σπιθαμή του σανιδιού , το κατέκτησε με το πρώτο βήμα στάθηκε εμπρός στους επικριτές της κοιτώντας τον καθένα ξεχωριστά κατάματα προτού αρχίσει την δραματική ερμηνεία της . 
« Ω μοίρα πικρή και πλανεύτρα πως άρπαξες τον έρωτα από τα ματωμένα χερια μου άσπλαχνα ?
Ήταν το παν για εμένα το ξέρεις από τα αλύγιστα ματια του αντλουσα ζωή , στερεψε το οξυγόνο από τα πνευμόνια μου , η καρδιά μου έπαψε να δονείτε πλέον αίμα δεν κυλά στις φλέβες μου όλα νεκρά ..νεκρή φύση σκοτάδι ..φόβος ..μοναξιά όσοι με πλησιάζουν αντικρύζουν μια άλλη ..ενα τρομακτικό κακεκτυπο του εαυτου μου βλεπετε ?»
Αναφωνησε ανακατευοντας τα μαλλιά της προσδίδοντας δραματική νότα και δίνοντας ζωή στο ρολό ενώ τα επόμενα λογια ήταν μοιραίο να τα ερμηνεύσει κοιτάζοντας τον Ρικάρντο κατάματα κρυμμένο στο σκοτάδι μα για τα δικά της μάτια ορατό .

« Μα να αυτός που αγαπάω στέκει εδώ εμπρός μου αποφεύγει να με κοιτάξει ξέρει πως η αγάπη μου μπορεί να τον σκοτώσει ανά πασά στιγμή ..Δειλέ με πούλησες οσα αισθανόμουν τα πέταξες με ευκολία.
Η αγκαλιά σου ήταν φτιαγμένη από αγκάθια που οσο κι αν με μάτωναν εγώ υπέμενα καρτερικά να μαραθουν ανθιζοντας η αγαπη  ..όμως είναι ωρα να πηγαινω δεν έχει νόημα να μένω εδώ μπρος στο άσπλαχνο σου βλέμμα μια τρελή φαντάζω . Μα να θυμάσαι. Οσο σε αγάπησε μια κοινή σαν εμένα καμία δεν θα αντέξει ! Μ ακούς καμία ! Καμία !!!» ούρλιαξε προς το μέρος του ξεσπώντας σε λυγμούς γονατισμένη καταμεσής της σκηνής κρυββοντας το αυλακωμενο πρόσωπο της αναμεσά στα δυο της χερια .

Εάν δυνατό χειροκρότημα ήχησε στα πισω καθίσματα δίνοντας το έναυσμα για τον καταιγισμό που ακολουθήσε όταν σήκωσε το βλέμμα της κλαίγοντας ακόμη αντίκρυσε ολους τους παρευρισκόμενους όρθιους στις θέσεις τους με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη και ματιά που γυάλιζαν .

Τα κατάφερε να τους αγγίξει μα γιατί εκείνη την ενδιέφερε μονάχα αυτή η σκοτεινή φιγούρα που σαν άλλο φάντασμα της όπερας παρακολουθούσε το δημιούργημα του να δίνει ρεσιτάλ ?
Μα όχι τουλάχιστον ο Ερίκ στο ομώνυμο μυθιστόρημα αγάπησε την Κριστίν απελπισμένα και βαθιά σε αντίθεση με τον δικός της Πυγμαλίωνα .

« Την βρήκαμε ! Εχουμε επιτέλους πρωταγωνίστρια ! Ένα νέο αστέρι ανέτειλε εμπρός μας θαυμαστε την !
Ω θεέ μου Σελινα εφερες δάκρυα και στα δικά μας ματια αυτό θα πει ταλεντο έμφυτο δεν χρειάζεται ουτε καθηγητές ουτε πτυχία σας το έλεγα !» αναφωνούσε υστερικά σχεδόν διατάζοντας να φέρουν σαμπάνια ρίχνοντας ένα φαρμακερό βλέμμα στην Ντιάνα μερικές θέσεις δεξιά του κοιτούσε ακόμη με μισό ματι την ανέλπιστη επιτυχία της .

Υποκλίθηκε σαν σωστή επαγγελματίας όπως τόσες και τόσες φορες ειχε δει άλλους ηθοποιούς να το κάνουν δίχως να φαντάζεται τι έμελλε να φέρει η τύχη στα επόμενα χρονια.

Παρατηρούσε προσηλωμενη την φιγούρα πλάι στην έξοδο ακίνητη για ωρα έως την στιγμή που ο Νικ ευχαριστημένος με την έκβαση της κατάστασης υπέδειξε το σωστό οπου κανεις δεν ειχε σκεφθεί « Παιδιά ας τηλεφωνήσουμε αμέσως στον Ρικάρντο να δώσει εντολή στον δικηγόρο της εταιρείας η κοπέλα υπογραφεί αύριο κιόλας !»

« Μην μπείτε στον κόπο ! Είμαι παρών γνωρίζεται όλοι σας ποσό προσεκτικός είμαι όσων αφορά την δουλειά μου δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω μια τόσο σημαντική ακρόαση !» επενέβη κάνοντας την εμφάνιση του από των κοσμο των σκιών αφήνοντας επιφωνήματα να πλημμυρίσουν την αίθουσα καθώς περπατούσε προς την σκηνή .

Οσο την πλησίαζε τόσο στέγνωναν τα χείλη τόσο οι παλμοί ανέβαιναν σε βαθμό να μην ελέγχει την καρδιά της ο νους ούρλιαζε κάνε πισω τρέξε μα ως γνωστόν άλλη ειχε τον πρώτο ρολό ο ερωτας υπερνικουσε τους κανονες και τους νομους της λογικής .

Ανέβηκε με άνεση τα σκαλιά στάθηκε πλάι της αφήνοντας το σκοτεινό παθιασμένο βλέμμα του να πλανηθεί αχόρταγα στο κορμί της με αναίδεια λες και του ανήκε , δάγκωσε τα χείλη του περνώντας βιαστικά την γλώσσα του πάνω από τα επίσης ξεραμένα χείλη του .

Έτεινε φιλικά το χερι του αναμένοντας το δικο της που τρεμάμενο ψηλάφισε το απαλό του δέρμα ανάβοντας φωτιά σε καρδιά και σώμα έστω κι ένα στιγμιαίο άγγιγμα , η κολόνια του αυτή η γνώριμη ευωδιά ειχε την δύναμη να αναστατώνει όλο το είναι της συνδυασμένη με την φυσική μυρωδιά οπου ενέδιδε το κορμί του .
« Συγχαρητήρια Σελινα ομολογώ ήτανε μια αξιοθαύμαστη ερμηνεία με άφησες άναυδο ! Επάξια θα υπογράψεις συμβόλαιο και από την άλλη εβδομάδα ξεκινούν τα γυρίσματα !» αναφώνησε θριαμβευτικά υψώνοντας τα χερια τους ενωμένα προς τους συνέταιρους του χαμογελώντας πλατιά .

Δεν χωρούσαν λογια σε οσα βίωνε μονάχα αλλα γιατί να μην το ζήσει ? Δίχως δεύτερες σκέψεις άλλωστε θα υπήρχε πλέον ένας λογος να βρίσκεται κοντά του μετα τον μαρτυρικό γάμο και την δραματική πίεση που θα δεχόταν από τον Λεονάρντο .

« Έχω και εγώ λογο εάν η μέλλουσα σύζυγος μου θα υπογράψει συμβόλαιο δεν νομίζεις αδερφέ ?» η φωνή του πάγωσε τους αλαλαγμούς και τα γέλια στην αίθουσα καθώς όλοι στράφηκαν σοκαρισμένοι προς την πηγή .
« Μα ..είναι ολόιδιοι !»

« Πραγματικά οποία ομοιωτης ! Ειχες διδυμο αδερφό και μας τον έκρυβες Ρίκι ?»

« Δεν θεώρησα απαραίτητο να μιλήσω για την ύπαρξη του Τζορτζ ! Αλλα εφόσον ήρθαν έτσι τα πράγματα να σας συστήσω τον αδερφό μου Λεονάρντο !» προσφώνησε απρόθυμα ενώ ακόμη πάλευε να χωνέψει οσα είχαν φθάσει στα αυτιά του προ ολίγου ‘’ μέλλουσα σύζυγος του ‘’ μα ποτέ πάρθηκαν τόσο σημαντικές αποφάσεις εν μια νυχτι ?

Τράβηξε βίαια την Σελινα από τον καρπό αδιαφορώντας για την γνώμη όλων έπρεπε να ξεκαθαρίσει άμεσα την κατάσταση ειδάλλως ο εγκέφαλος του θα άρπαζε φωτιά , πάλευε να ελευθερωθεί σαν αγρίμι «Ασε με τι νομιζεις πως κανεις ?»

« Λεξη ! Εμεις οι δυο ήρθε η ωρα να λογαριαστούμε ! Απαιτώ να μου πεις τι είδους παιχνίδι παίζεις με τις ζωές μας να πάρει !
Από την μια θέλεις εμένα από την άλλη παντρεύεσαι τον Λεονάρντο ?
Τόσο τυφλωμένη είσαι πλέον από το χρήμα που μετατρέπεσαι σε μήλον της έριδος για δυο αδερφούς ?
Αυτό το ονομάζω τουλάχιστον ανήθικο και το καταδικάζω ! Το χειρότερο όμως όλων είναι πως θα το μάθαινα από το προσκλητήριο ! Έλεος λίγη τσίπα επιτέλους !» έσκουζε τρελαμένος από οργή στα παρασκήνια ορμητικός χείμαρρος .

« Πρόσβαλε με για άλλη μια φορά όπως άλλωστε έκανες πάντοτε ! Μαστίγωσε με στείλε με και στην πυρά εάν σε ικανοποιεί ! Αυτή την φορά είχες δίκιο είμαι τόσο φιλόδοξη που δεν με αφορά εάν παίζω με τις ψυχές σας θα παντρευτώ τον αδερφό σου σύντομα ! Θα χαρίσω έναν πατερά στο παιδί μου !»

« Το ξερα πως επαιζες  θέατρο !
Μα εσύ γεννήθηκες ηθοποιός κατάφερες να μπλέξεις στα δίχτυα σου έναν από τους δυο μας αλλα εμένα δεν με ξεγέλασες ουτε μια φορά ..περνούσα την ωρα μου μαζί σου αλλα τόσο πρόστυχη δεν σε περίμενα ! Κομμένες οι παρτίδες μαζί μου σαφώς μην περιμένετε να δώσω και την ευχή μου σε αυτή την απατή ! Θα ‘ρθει μερα που θα πληρώσεις πολύ άσχημα κούκλα μου !»

« Αυτό πες το στον εαυτό σου καλυτέρα ..όλοι θα πληρώσουμε το τίμημα των πράξεων μας !» πρόφερε ειρωνικά γελώντας δεικτικά με το δεξι φρύδι της σηκωμένο υποτιμητικα ενώ ξαφνου μεσα της αποκαλύπτονταν μια ακόρεστη μανια που ειχε θαψει από καιρο ηθελε να τιμωρησει οσο τιποτε στον κοσμο τον ανδρα που ειχε εμπρος της μα σαν ξεκινουσε γνωριζε πως θα γινοταν ανελέητη .

« Κοιτά πια μιλάει ..μια ..»

« Φθηνή ναι ξερω πολύ καλα !
Αλλα ο αδερφούλης σου θα με πληρώσει πολύ καλα !» σχολιασε γελώντας υστερικά προκαλώντας του την έντονη επιθυμία να την χαστουκίσει που ολοενα και θέριευε μεσα του , ο θυμός τον ειχε κυριεύσει δεν τολμούσε να ελέγξει τις αντιδράσεις του ειχε τυφλωθεί εάν δεν αποχωρούσε σύντομα θα βιαιοπραγούσε στα σιγουρά .»

« Από εδώ συλλάβετε τον επιτέλους !» ξεπρόβαλε ο Λεονάρντο συνοδεία τριών αστυνομικών υποδεικνύοντας σαν καταδότης το πρόσωπο του αδερφού του « Τι κανεις Λεονάρντο τρελάθηκες ?»

« Μην ανακατεύεσαι Σελινα !
Αυτό αφορά εμένα και τον αδερφό μου ! Εκκρεμεί μήνυση σε βάρος του εδώ και μέρες !»

« Ακολουθήστε μας κύριε Στόουν στο τμήμα !»

« Ικανοποιήθηκε η μανία σου για εκδίκηση τώρα κυριά μου ?
Κέρδισες οσα θέλησες πατώντας σωστά τα κουμπιά όλων μας ! Θα γίνεις διάσημη εν μια νυχτι έδεσες έναν εκατομμυριούχο με ένα μωρό ! Συγχαρητήριά δεν έχω λογια γυναικα αράχνη αυτό είσαι !» συνέχισε την επίθεση του ενώ παράλληλα του περνούσαν χειροπέδες βίαια σε ένα θέαμα που τσάκιζε , η Σελινα δεν τολμούσε να δακρύσει πια ο πόνος ήταν βουβος.  « Αφήστε τον δεν έπραξε τίποτα παράνομο παρακαλώ !» ούρλιαξε με όλη την δύναμη της ενώ τα χερια του Λεονάρντο την συγκρατούσαν πισω αφήνοντας να τον πάρουν στο τμήμα μαζί τους σαν έναν κοινό εγκληματία .

Τα ματια του παρέμεναν απειλητικα καρφωμένα επάνω της έως ότου απομακρύνθηκε συνοδεία των οργάνων ενώ η απειλή ειχε ήδη τυπωθεί στον εγκέφαλο της μαζί με κατι άλλο που ειχε διακρίνει στην λάμψη των ματιών του …μίσος …..