Ιφιγένεια

Ξύπνησα σήμερα με καλή διάθεση και ανυπομονούσα να δω την αντίδραση του Παπαδόπουλου. Θα το φυσάει και δεν θα κρυώνει. Θα τον κάνω να είναι συνέχεια κάτω από το παγωμένο ντουζ.

Αποφάσισα να σηκωθώ. Πήγα στην κουζίνα και έφτιαξα καφέ να πιω. Με την Νεφέλη είχα μιλήσει χτες το βράδυ και είχε πει ότι θα έρθει από εδώ το απόγευμα για να με βοηθήσει να βρω ρούχα για την Συνεδρία. Αφού έφαγα πρωινό και συμμάζεψα λίγο το σπίτι αποφάσισα να πάω στο γραφείο να κοιτάξω κάποιους καινούργιους 'ασθενείς' μου. Έτσι πήγα να ετοιμαστώ. Έβαλα

και τα μαλλιά τα έκανα ελαφριές μπούκλες . Το μακιγιάζ μου απαλό ,τόνισα λίγο παραπάνω τα μάτια και έβαλα ένα nude κραγιόν. Μόλις ετοιμάστηκα έφυγα για το γραφείο. Πρώτα από όλα όμως πήγα για το καθημερινό μου καφεδάκι στην Αγγελική.

"Καλημέρα γλυκιά μου" με καλημέρισε η αγαπημένη μου Αγγελική

"Καλημέρα Αγγελική μου πως είσαι;"

"Μια χαρά μωρέ εσύ;"

"Όπως τα ξέρεις δουλειά και πάλι δουλειά"

"Καλά προσωπική ζωή μηδέν δηλαδή; γιατί βρε κορίτσι μου νέα κοπέλα είσαι ,με όλο το θάρρος κιόλας "

"Ωω μην ανησυχείς απλά δεν έτυχε"

"Έτοιμος ο καφές σου "μόλις το άκουσα αυτό ,πλήρωσα  και αφού την αποχαιρέτησα, έφυγα. Πήγα στο γραφείο και μόλις τελείωσα μερικά ραντεβού αποφάσισα να επισκεφτώ την Νεφέλη στο νοσοκομείο που είχε πρωϊνή βάρδια.Έφτασα και κατευθύνθηκα προς την παθολογική πτέρυγα και πήγα στο γραφείο της. Μπαίνω μέσα και την βρίσκω να μιλάει με τον Νίκο, τον προϊστάμενο της.

"Καλημέρα, έχεις δουλειά;" της είπα κεφάτα

"Ωπ καλημέρα ,πως κι από εδώ δεν σε περίμενα" είπε ενώ ήρθε και με αγκάλιασε

"Έκπληξηηη.. Τελείωσα λίγο νωρίτερα τα ραντεβού και είπα να περάσω. Νίκο τι κάνεις;" είπα και του χαμογέλασα

"Ωω δεσποινίς Ιφιγένεια χαρά μας που μας τιμήσατε με την παρουσία σας "είπε σε θεατρινίστικο στύλ.

" Ωω έλα τώρα μην παραπονιέσαι έχω δουλειές κι εγώ" του είπα κάνοντας λυπημένη φατσούλα. Γέλασε όταν με είδε και ήρθε και με αγκάλιασε κι αυτός.

"Λοιπόν τι κάνετε; "τους είπα

"Καλά βρε κοριτσάκι μου εσύ; είχες πολύ δουλειά σήμερα;" μου είπε το νέφος μου

"Εεεε είχα ραντεβού αλλά ευτυχώς μερικά ακυρώθηκαν γι αυτό και είχα κενό"

"Ωραία λοιπόν θέλω αν μπορείς σήμερα να βγούμε για φαγητό και να συζητήσουμε μια επαγγελματική πρόταση που μου είπε να σου μεταφέρω ο διευθυντής "μου είπε ο Νίκος και εγώ τον κοίταξα απορημένη

"Τι πρόταση; "

"Αυτά δεν λέγονται έτσι, μπορείς σήμερα;"

"Όχι σήμερα έχω κάτι ραντεβού αλλά αύριο ναι. Θες κατά τις 9;"

"Ναι γιατί όχι ...θα περάσω από το σπίτι; "

"Ναι δεν νομίζω να έχω ραντεβού μέχρι αργά αύριο οπότε.."

"Ωραία κανονίστηκε.Εγώ φεύγω γιατί με ζητάνε στα επείγοντα. Χάρηκα που σε είδα Ιφιγένεια "μου είπε

"Κι εγώ Νίκο τα λέμε αύριο "όταν έφυγε στράφηκα στην Νεφέλη.

"Ξέρεις τίποτα; "

"Όχι ούτε εμένα μου λέει. Τέλος πάντων φεύγουμε, έχουμε και ένα σχέδιο να εκπληρώσουμε "μου είπε χαμόγελοντας πονηρά.

"Φύγαμε ". Έτσι φύγαμε για το σπίτι μου. Φτιάξαμε κάτι γρήγορο να φάμε και ξεκινήσαμε να ψάχνουμε στην ντουλάπα. Μετά από πολύωρο ψάξιμο καταλήξαμε σε αυτά

Με μαύρο δερμάτινο μπουφάν και ψηλά μαύρα μποτάκια ενώ τα μαλλιά μια προσεγμένη αλογοουρά.

"Φιλενάδα είσαι πανέμορφη. Θα λιώσει ο Στέφανος "

"Μωρέ μήπως είναι πολύ αποκαλυπτικό ; Μην καταλάβει τον σκοπό μου και νομίζει ότι του την πέφτω"

"Όχι βρε εξάλλου θα βγούμε για ποτό "

" Όκ. Θα έρθεις να με πάρεις;"

"Ε ναι αφού εγώ θα σε πάω κιόλας, απλά να μου στείλεις μήνυμα όταν τελειώσεις για να ξεκινήσω "

" Όκ "έτσι με πήγε στο σπίτι του. Μου άνοιξε μια κυρία σε μεγάλη σχετικά ηλικία που αργότερα έμαθα ότι την λένε Αθηνά.  Κατευθύνθηκα στο σαλόνι όπου βρήκα τον Στέφανο να κάθεται και να συζητά με τον Δημήτρη ενώ η μικρή έπαιζε . Όταν με αντιλαμβάνονται η μικρή πέφτει πάνω μου και με αγκαλιάζει.

"Γειά σας κυρία Ιφιγένεια"

"Γειά σου γλυκάκι μου τι κάνεις σήμερα;"

"Καλά είμαι εσείς; είστε πολύ όμορφη σήμερα"

"Ευχαριστώ πολύ αγάπη μου"

"Καλησπέρα και σε εσάς" είπα στους δύο άντρες που με κοιτούσαν σοκαρισμένοι

"Γειά σου Ιφιγένεια" μου είπε ο Δημήτρης

"Γειά σου Δημήτρη τι κάνεις; "ρώτησα κοιτώντας τον

"Μια χαρά στις ομορφιές σου όπως πάντα "δεν πρόλαβα να απαντήσω γιατί πετάχτηκε ο άλλος.Είπα κι εγώ είχε ώρα να πει κακία .

"Εμάς Ιφιγένεια δεν μας χαιρετάς; "ρώτησε ειρωνικά

"Φυσικά Στέφανε τι κάνεις; "τον ρώτησα με προσποιητό ενδιαφέρον

"Μια χαρά"

"Μάλιστα, αφού είμαστε όλοι καλά μικρή πάμε πάνω;" ρώτησα και έσκυψα στο ύψος της πράγμα που μάλλον αναστάτωσε τους άνδρες της παρέας γιατί είχαν ωραία θέα. Τρέξε να κρυφτείς κύριε Παπαδόπουλε δεν με ξέρεις καλά εμένα.

"Ναι αμέ" έτσι πήγαμε πάνω. Εκεί που της είχα ζητήσει να μου ζωγραφίσει κάτι που θα αντιπροσωπεύει την καθημερινότητα της με ρωτάει κάτι που με ξάφνιασε.

"Κυρία Ιφιγένεια ο μπαμπάς δεν με αγαπάει;" μου είπε με ένα λυπημένο φάτσακι. Έτσι την πήρα στη αγκαλιά μου και της είπα

"Πρώτον, μην με λες κυρία ,σκέτο Ιφιγένεια και δεύτερον είναι δυνατόν; ο μπαμπάς σε λατρεύει, κάνει τα πάντα για σένα. Σου έχει πάρα πολύ αδυναμία. Από που το συμπέρανες αυτό; "την ρώτησα αφού είχα αρχίσει να ανησυχώ

"Απλά όλο λείπει και δεν παίζουμε πολύ μαζί μόνο με τον νόνο..Δηλαδή δεν θα με παρατήσει όπως η μαμά; "είπε και άρχιζε να δακρύζει. Νομίζω αν και νωρίς ήρθε η ώρα να μάθει την αλήθεια.

"Λοιπόν επειδή ο μπαμπάς λείπει πολλές ώρες γιατί είναι στην δουλειά και μετά όταν έρχεται είναι κουρασμένος ,αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει.Όσον αφορά την μαμά μπορεί να έφυγε αλλά δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπάει. Απλά κάποιες φορές εμείς οι μεγάλοι μπορεί να κάνουμε κάποιες επιλογές οι οποίες αποδεικνύονται λάθη"

"Δηλαδή η μαμά με αγαπάει; "μου είπε με ελπίδα να καθρεφτίζεται στα ματάκια της

"Εννοείται, απλά σε άφησε να ζήσεις με τον μπαμπά γιατί αυτό θεωρούσε σωστό.Δεν χαίρεσαι που ζεις μαζί του; "

"Ναι τον αγαπώ απλά τον ρωτούσα τόσο καιρό γιατί η μαμά έφυγε και δεν μου έλεγε "

"Λοιπόν θα σου πω ένα μυστικό που θέλω να μείνει μεταξύ μας μου το υποσχέσαι; "ρώτησα και κούνησε το κεφαλάκι της .

"Εγώ είμαι ψυχολόγος ,δηλαδή βοηθάω κάποιους ανθρώπους με τα  προβλήματα τους είτε όταν είναι στενοχωρημένοι είτε όταν πρόκειται να ακούσουν κάτι που θα τους στενοχώρησει. Έτσι ο μπαμπάς ζήτησε την βοήθεια μου για να σου πει για την μαμά γιατί σε αγαπάει τόσο πολύ που φοβόταν μήπως στενοχωρηθείς "

"Δηλαδή εσύ είσαι εδώ μόνο γι αυτό και τώρα που μου το είπες δεν θα με ξαναδείς; Δεν με αγαπάς; "είπε και άρχισε να κλαίει

"Όχι βέβαια ,ακόμη και τώρα που σου εξήγησα θα βλεπόμαστε και θα μου λες ό,τι  σε στενοχωρεί ή σε προβληματίζει. Σε αγαπάω πριγκίπισσα. Μάλιστα μου θυμίζεις και κάποια άλλα αυτό θα στο πω άλλη μέρα εντάξει; "ένευσε ενώ χασμουρηθηκε

"Έλα να κοιμηθείς"

"Θα ξαπλώσεις για λίγο μαζί μου; "με ρώτησε καρφώνοντας με με αυτά τα ματάκια που δεν μπορείς να αντισταθείς.

"Φυσικά απλά όχι για πολύ γιατί έχω δουλειά και πρέπει να φύγω "αμέσως μόλις ξαπλώσαμε  την πήρε ο ύπνος. Την ώρα που πήγα να σηκωθώ μπαίνει μέσα ο Στέφανος και μας βλέπει ξαπλωμένες.

"Κοιμήθηκε;"

"Ναι.Πέπει να μιλήσουμε" του είπα ενώ σηκωνόμουν.

"Πάμε στο σαλόνι ". Κατεβήκαμε κάτω όπου βρήκαμε τον Δημήτρη

"Η μικρή που είναι;" ρώτησε ο Δημήτρης

"Κοιμάται" είπα και κατευθείαν γούρλωσε τα μάτια.

"Πλάκα κάνεις ...ποτέ δεν κοιμάται τέτοια ώρα τι της έκανες να το κάνουμε κι εμείς;" με ρώτησε ο Δημήτρης χιουμοριστικά όμως εγώ ήμουν απόλυτα σοβαρή

"Δημήτρη σκάσε επιτέλους. Ιφιγένεια πες μου τι ήθελες;" μου είπε ο Στέφανος κοιτώντας με

"Πρώτον είπα στην μικρή για την μαμά της "είπα και γούρλωσε τα μάτια .

"Μα πως ...γιατί τόσο νωρίς;" με ρώτησε ο Στέφανος ενώ είχε αρχίσει λίγο να αγριεύει.

"Γιατί με ρώτησε και έπρεπε να της απαντήσω. Φυσικά της είπα ότι την αγαπάει πολύ απλά η μητέρα τη επέλεξε ότι θα ήταν καλύτερα να μεγαλώσει μαζί σου"

"Πως της ήρθε τώρα;" ρώτησε ο Δημήτρης

"Η κουβέντα ξεκίνησε γιατί με ρώτησε αν δεν την αγαπάει ποια ο Στέφανος "είπα και ο Στέφανος έχασε το χρώμα του

"Τι πράγμα;; εγώ είναι όλη μου η ζωή "είπε σχεδόν ψιθυριστά

"Το ξέρω και της το είπα απλά λέει ότι λείπεις συνέχεια από το σπίτι και όταν γυρίζεις δεν περνάς χρόνο μαζί της.Έτσι  νομίζει ότι δεν την αγαπάς "

"Και στο είπα εγώ μαλακά να έρχεσαι λιγότερο στην δουλειά δεν με άκουγες "είπε ο Δημήτρης

"Δεν το ήξερα ρε.. Ιφιγένεια της εξηγήσεις; "με ρώτησε με αγωνία

"Ναι μην ανησυχείς απλά πρέπει να περάσεις πιο πολύ χρόνο μαζί της. Όμως είναι και κάτι ακόμα "είπα περιμένοντας να δω την αντίδραση τους

"Ωχ τι άλλο μας περιμένει. Με ποιον έχει να κάνει;" με ρώτησε ο Δημήτρης

"Με εμένα "είπα και κέρδισα την προσοχή τους

"Με ρώτησε τι δουλειά κάνω και για ποιο λόγο ήρθα εδώ. Αναγκαστικά της εξήγησα όσο ποιο απλά μπορούσα και με ρώτησε αν δηλαδή τώρα που ξέρει για την μαμά της θα την ξεχάσω και δεν θα έρχομαι να την βλέπω.. Φυσικά εγώ της απάντησα θετικά γιατί αν
και εσύ Στέφανε δεν έχεις θέμα θα μπορούσα να έρχομαι κάποιες φορές και να συζητάμε ότι την απασχολεί "είπα περιμένοντας μια απάντηση

"Φυσικά δεν έχω αντίρρηση ,όμως Ιφιγένεια δεν μπορώ να σε καθυστερώ από την δουλειά σου "

" Ααα μην ανησυχείς η μικρή μόνο βάσανο δεν είναι ίσα ίσα μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί της."είπα και κατάλαβα ότι ανακουφίστηκε από την απάντηση μου.

"Ωραία τότε θα έρχεσαι οπότε μπορείς "τότε χτύπησε το τηλέφωνο μου και με καλούσε το νέφος.

"Έλα που είσαι δεν τελείωσες ακόμα; "

"Ναι πριν λίγο θα έρθεις να με πάρεις; "

"Μωρέ ξέχασα κάτι φακέλους στο νοσοκομείο και πρέπει να περάσω να τους πάρω δεν έχεις αυτοκίνητο εε; "

"Όχι δεν πειράζει θα πάρω ταξί.Στο γνωστό;"

"Ναι σε μισή ώρα "

"Όκ"το έκλεισα και στράφηκα στους άνδρες που με κοιτούσαν σαν να περίμεναν κάτι..

"Λοιπόν να φεύγω κι εγώ σιγά σιγά. Μήπως θα μπορούσαμε να καλέσουμε κάποιο ταξί; "ρώτησα περισσότερο τον Στέφανο

"Ποιο ταξί καλέ. Θα σε πετάξω εγώ "μου είπε ο Δημήτρης

"Όχι βρε Δημήτρη μην σε βάζω σε κόπο" είπα προσπαθώντας να του αλλάξω γνώμη

"Δεν μου είναι κόπος.Στο κέντρο δεν θα πας; "

"Ναι"

"Εε ωραία πάω να φιλήσω λίγο την μικρή και φύγαμε" έφυγε πάνω και εγώ με τον Στέφανο μείναμε να κοιταζόμαστε χωρίς να λέμε κάτι. Την σιωπή αυτήν έσπασε ο Στέφανος

"Θα βγεις;" με κάρφωσε με τα μάτια του και περίμενε απαντήση .

"Ναι για ένα ποτάκι "

"Ωραία καλά να περάσεις "

"Ευχαριστώ πολύ "είπε κι ενώ γύρισα να πάρω τα πράγματα μου ,μου έπεσε η καμπαρντίνα κάτω και πήγα να την πάρω ταυτόχρονα με τον Στέφανο. Ήμασταν πολύ κοντά. Τα στόματα μας απείχαν μόνο λίγα εκατοστά. Είχα χαθεί στα μάτια του. Με αργές κινήσεις την πιάνει στα χέρια του χωρίς να μου την δώσει. Ξυπνάμε όμως από τον λύθαργο όταν ακούμε βήματα και μου την δίνει βιαστικά ενώ απομακρύνεται.

"Παμε;" με ρωτάει ο Δημήτρης όταν έρχεται στο σαλόνι.

"Φυσικά. Λοιπόν καληνύχτα Στέφανε.Δώσε  φιλιά στην μικρή" είπα και χαμογέλασα

"Ναι θα της δώσω" είπε με ένα παγωμένο ύφος. Έτσι φύγαμε από το σπίτι του και ξεκινήσαμε για το κέντρο. Είπα στον Δημήτρη  σε ποιο μαγαζί να με αφήσει και εκεί βρήκαμε την Νεφέλη να με περιμένει. Μας χαιρέτησε και έφυγε με το αυτοκίνητο του ενώ εμείς πήγαμε στο  μπαρ. Μιλήσαμε για το αν τσίμπησε ο Στέφανος .Της είπα ότι αν και δεν πρόλαβα με αυτά που συνέβησαν να κάνω πολλά ευγνωμονώ το φόρεμα. Γυρίσαμε νωρίς σπίτια μας γιατί και τις δύο αύριο μας περίμενε δύσκολη μέρα.

Γειά σας αστεράκια μου....
Πως είστε;
Λοιπόν... από ότι είδαμε έμαθε η Μελίνα για την μητέρα της..
Πως σας φάνηκε ο Στέφανος απέναντι στην μικρή και στην Ιφιγένεια;
Αν σας άρεσε περιμένω τα σχόλια σας και κανένα αστεράκι για δώρο..
Ελπϊζω το επόμενο να ανέβη σύντομα..
Μέχρι τότε φιλάκιαα!!!!💋💋