Συγκίνηση Και... Δύο Κάστανα Μάτια

Ιφιγένεια

Η καθημερινότητα μας, έχει δύο όψεις. Μια κρυφή που οι πράξεις μας δημιουργούνται από τις καταστάσεις και μια που εσύ την καθορίζεις.

Είναι σαν την ρουλέτα  την γυρνάς χωρίς να ξέρεις τι σε περιμένει όμως στην ουσία εσύ την καθορίζεις. Άλλοι παίζουν ύπουλα άλλοι με στρατηγική και άλλοι ελεύθερα. Εγώ σήμερα επέλεξα να παίξω με στρατηγική. Επέλεξα να αφήσω να εννοηθεί ότι ένας συνάδελφος μου από το νοσοκομείο με τον οποίο θα βγούμε για ποτό είναι και κάτι παραπάνω. Προσπάθησα να διακρίνω αντιδράσεις και νομίζω το κατάφερα αυτό που ήθελα. Ήθελα να σιγουρευτώ  ότι όλα του τα λόγια ειναι αληθινά. Αν και τον τελευταίο καιρό με έχει μπερδέψει πολύ. Βέβαια, κι εγώ δεν πάω πίσω. Πότε  απομακρύνομαι και πότε τον πλησιάζω. Ετσι είπα να το ρισκάρω. Πέταξα την βόμβα και έφυγα  από τον τόπο του εγκλήματος.

Πήγα στο γραφείο και αφού τελείωσα όλα μου τα ραντεβού  αποφάσισα να πάω σπίτι μου να ξεκουραστώ. Καθώς έτρωγα άνοιξε  η πόρτα και μπήκαν  ο Άρης με την Νεφέλη γελώντας. Εγώ φυσικά τους ειρωνεύτηκα  για ακόμα μια φορά

"Βρε καλώς τους τι κάνετε θα είστε κουρασμένοι δεν πάτε να κάνετε ένα ντουζάκι;" είπα τελείως ειρωνικά και ο Άρης μου απάντησε εξίσου ειρωνικά

"Μπα θα κάνουμε αργότερα. Νευράκια πάλι αδελφούλα"; "είπε και μου τσίμπησε το μάγουλο

"Ένα περίεργο πράγμα ρε παιδί μου ενώ ήμουν τόσο ήρεμη, λες και κάνατε μαγικά όταν ήρθατε  με φουντώσατε "είπα πάλι ειρωνικά. Σας παρακαλώ παιδιά η ειρωνεία είναι η δεύτερη μου φύση

" εε όλο και κάποιος θα προσφερθεί να σε σβήσει "είπε η Νεφέλη πονηρά και κέρδισε μια ωραιότατη χειρονομία από εμένα

"Μου φαίνεται πρέπει να αλλάξω κλειδαριά "είπα λες και μιλούσα στον εαυτό μου. Όταν το άκουσε αυτό ο Άρης τσαντίστηκε.

" Γιατί Ιφιγένεια θες να έρχονται να σε σβήνουν ανενόχλητα; Είσαι μικρή ακόμα για τέτοια" είπε με ύφος αυστηρό  και εγώ με το νέφος κάναμε facepalm

" Μικρέ μην μου το παίζεις εμένα τώρα μεγαλος αδερφός εντάξει; Δεν θα το κάνω γι αυτό αλλά γιατί το σπίτι μου έχει γίνει κέντρο διερχομένων. "γρύλισα. Εε όχι να μας κάνει κουμάντο και ο Άρης.

"Καλά εγώ για το καλό σου το λέω γιατί δεν θέλω να ξαναπληγωθείς.. Επειδή είμαι πιο μικρός δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ  να σε προσέχω αλλά αφού εσύ δεν θες οκ.. Φεύγω θα τα πούμε κάποια στιγμή "όταν άκουσα τα λόγια του ένιωσα τόσο ηλίθια. Αυτός το κάνει γιατί ανησυχεί κι εγώ του λέω να μην με ελέγχει. Λίγο πριν βγει από την πόρτα του έπιασα  τον καρπό του  γυρνώντας τον προς τα εμένα και μπήκα  στην αγκαλιά του δακρύζοντας. Στην αρχή δεν ανταπέδωσε αλλά αφού του μίλησα έδεσε τα χέρια του γύρω μου και με έσφιξε στην αγκαλιά του

"Συγνώμη είμαι πολύ ηλίθια  Άρη μου.. Σ αγαπώ πολύ και θέλω να με προσέχεις, συγνώμη." είπα αφήνοντας περισσότερα δάκρυα να βρουν τον δρόμο τους.

"ςςςς εγώ συγνώμη δεν πρέπει να γίνομαι τόσο καταπιεστικός. Κι γω σ αγαπάω" εκείνη την στιγμή που ήμασταν αγκαλιασμένοι ακούσαμε έναν παράξενο ήχο. Γυρίσαμε και είδαμε την Νεφέλη να φυσάει δυνατά την μύτη της. Το θέαμα ήταν τόσο ξεκαρδιστικό. Γύρισε και μας κοίταξε

" Τι; Ήταν πολύ συγκινητική στιγμή "είπε και τότε  ήταν που αρχίσαμε να γελάμε εγώ με τον Άρη. Πήγα δίπλα της και την πήρα μια σφιχτή αγκαλιά. Τότε πετάχτηκε ο Άρης πάνω μας αγκαλιάζοντας μας  και μας είπε

"Μεγάλη αγκαλιά" γελάσαμε όλοι μαζί. Κάποια στιγμή πήγαμε στην κουζίνα. Κάθισαν στις καρέκλες ενώ εγώ τους έβαζα φαγητό. Αφού φάγαμε και συζητήσαμε η Νεφέλη άνοιξε ένα φλέγον ζητηματ

"Τι  ώρα θα βγούμε το βράδυ με τα παιδιά;" είπε ενώ έτρωγε

"Εμμ. Εγώ δεν θα έρθω έχω κανονίσει" είπα και χαμογέλασα αθώα ενώ αυτοί με κοιτούσαν σοκαρισμένοι.

"Πλάκα μου κάνεις;" είπε ο Άρης εντελώς σοκαρισμένος ενώ η Νεφέλη με κοιτούσε ύποπτα. Ωχχ αυτήν κάτι κατάλαβε

" χμμμ εμένα κάτι μου βρωμάει εδώ" είπε η Νεφέλη τύπου ντετέκτιβ

" τα σκουπίδια θα ναι" είπα ειρωνικά και με κοίταξε με βλέμμα του τύπου 'μην ειρωνεύεσαι τον ντετέκτιβ '

"Μπα δεν νομίζω εμένα το αλάνθαστο ένστικτο μου μου λέει ότι το έκανες για να ζηλέψει ο Παπαδόπουλος "είπε και σήκωσε το ένα της φρύδι

"Πφφ ναι ότι πεις. Με τίποτα "είπα όσο πιο πειστικά μπόρεσα. Εκεί που έπινα δήθεν χαλαρή  τον καφέ μου άκουσα κάτι από τον Άρη που πνίγηκα

"Συμφωνώ με την Νεφέλη και έχω να πω ότι όχι μόνο θα ζήλεψε αλλά μπορεί να τον δεις και στο ίδιο μαγαζί με εσάς το βράδυ "είπε χαλαρός αλλά εμένα με έκαψε. Άρχισα να πνίγομαι και τότε πετάχτηκαν από τις καρέκλες τους φωνάζοντας ταυτόχρονα

"το ξερά" και αφού πανηγύρισαν λίγο επέστρεψαν με σοβαρό ύφος στις θέσεις τους με εμένα όλη την ώρα να τους κοιτάω με βαριεστημένο ύφος.

"Συγχαρητήρια Σέρλοκ και Ηρακλή πουαρό" είπα με εμφανή την ειρωνεία στην φωνή μου. Όχι παιδιά να μην ξεχνιόμαστε κιόλας.

"Ναι καλά καλά κορόιδευε εσύ αλλά εμείς αποδείχτηκε ότι είχαμε δίκιο" είπε η Νεφέλη. Ααα αυτή καλέ πολύ κόντρα μου πάει σήμερα.

Μιλήσαμε λίγο ακόμα και μετά φύγανε για να ετοιμαστώ. Δεν ξέρω  που θα πάμε αλλά πιστεύω για κανένα ποτό. Πήγα στο μπάνιο και αφού έκανα ένα πολύωρο μπάνιο με άρωμα φρούτα του δάσους κατευθύνθηκα προς την ντουλάπα μου. Μετά από μερικά λεπτά κατέληξα σε αυτήν ολόσωμη φόρμα με μαύρα ψηλά πέδιλα και έκανα τα μαλλιά μου ελαφριές μπούκλες.


Κανονικά δεν είχα σκοπό να ντυθώ τόσο επίσημα για να μην του δώσω λάθος εντύπωση αλλά σκέφτομαι ότι μπορεί να περάσω καμιά βόλτα μετά από τα παιδιά ή ακόμα καλύτερα να έρθουν αυτοί εκεί όπως είπε ο Άρης. Αφού τελείωσα το μακιγιάζ μου κατευθύνθηκε  προς την πόρτα για να φύγω. Μπήκα στο αυτοκίνητο μου και οδήγησα  προς το μπαράκι που μου είπε ο Χρήστος στο κινητό. Ο Χρήστος είναι ένας παλιός μου φίλος. Πολλές φορές μου την έχει πέσει και έχει προσπαθήσει να με πείσει να τα φτιάξουμε αλλά συνέχεια του υπενθυμίζω ότι τον βλέπω σαν φίλο. Έτσι δέχεται την παρέα μου χωρίς να ζητάει κάτι παραπάνω. Έφτασα  και μπήκα μέσα. Είναι ένας πολύ όμορφος χώρος με φιλόξενη διάθεση. Κοίταξα  ανάμεσα στο πλήθος μέχρι που τον εντόπισα  σε ένα τραπέζι κοντά στο μπαρ. Χαμογέλασα και κατευθύνθηκα προς αυτόν. Μόλις με είδε  σηκώθηκε  και μου έκανε χειροφίλημα. Εγώ του χαμογέλασα  ζεστά

"Τι  ομορφιές είναι αυτές σήμερα δεσποινίς;" είπε και καλά ρητορικά. Εντάξει κλασσικό καμάκι αλλά το προσπερνώ γιατί πάνω απ όλα είμαι καλό άνθρωπος

"Ευχαριστώ πολύ. Κι εσύ είσαι γοητευτικός σήμερα.. Θα κάψεις πολλές γυναικείες καρδιές σήμερα" είπα χαμογελώντας και του έκλεισα το μάτι μήπως και το καταλάβει επιτέλους ότι δεν ενδιαφέρομαι. Φάνηκε να απογοητεύεται με την απάντηση μου αλλά επανήλθε γρήγορα. Κάτι μου λέει ότι δεν θα τα παρατήσει. Καθίσαμε και αφού παραγγείλαμε ξεκινήσαμε να λέμε τα νέα μας. Για παρέα είναι πολύ καλό άτομο. Σε κάνει να γελάς και γενικά να περνάς καλά.

Κάποια στιγμή εκεί που γελούσα με ενα αστείο που είπε ένιωσα ένα βλέμμα να με καρφώνει και ένα ρίγος με διαπέρασε. Γύρισα και αφού έψαξα λίγο με τα μάτια μου σταμάτησα στην πόρτα όπου είδα δύο κάστανα ματιά να με καρφώνουν απροκάλυπτα. Μόλις τον είδα μου κόπηκε η ανάσα. Ήταν πανέμορφος. Φορούσε ένα μαύρο υφασμάτινο παντελόνι με άσπρο πουκάμισο . Αφού συνήλθα επέστρεψα το βλέμμα μου στον Χρήστο. Έχω αποφασίσει να μην ασχοληθώ περαιτέρω μαζί του σήμερα. Θα περάσω καλά με την παρέα του Χρήστου. Ωστόσο η βραδιά προβλέπεται πολύ μεγάλη σήμερα.

Γειά σας αστεράκια!!
Νέο κεφάλαιο.
Είδαμε τα αδερφάκια να δείχνουν την αγάπη τους.
Είδαμε και την Ιφιγένεια να έχει αποφασίσει να μην ασχοληθεί με τον Στέφανο.. Για πόσο όμως θα διατηρήσει την απόφαση της;
Θα έχει ένα ήρεμο βράδυ ή μήπως όχι;
Μέχρι το επόμενο.
Αντίο!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top