Ο Μπαμπάς Είναι Ο Παρθενώνας

Στέφανος

Μερικές φορές στην ζωή μας συναντάμε  ανθρώπους που ενώ δύσκολα τους ανοιγόμαστε στο τέλος αποδεικνύονται τόσο σωστά που σου αλλάζουν την ζωή.

Σε σώζουν από την απειλή της απορρόφησης σου από το σκοτάδι.

Άλλωστε τι είναι η ζωή;

Μια σύντομη περιπέτεια στην οποία θα συναντήσεις τόσο ξέγνοιαστες στιγμές όσο και ανύποτες δυσκολίες στις οποίες περιμένεις αυτόν τον κάποιον για να σε βοηθήσει να μην λυγίσεις.

Όλοι βρίσκουμε αργά ή γρήγορα το κατάλληλο άτομο.

Άλλοι τον συναντούν εύκολα, άλλοι όμως πρέπει να περάσουν από σαράντα κύματα για να καταφέρουν να το βρούνε . Αυτό νιώθω κι εγώ με την Ιφιγένεια. Είναι το άτομο που περίμενα να με βγάλει από την θλίψη στην οποία βρισκόμουν.

Ήμουν σε μια πλάνη που πίστευα ότι μετά την μητέρα της Μελίνας δεν θα είχα ξανά ενδιαφέρουσα ζωή. Έφτασα σε σημείο να παραμελώ την Μελίνα, την πριγκίπισσα μου που αγαπώ τόσο πολύ.

Σε μια τέτοια στιγμή η Ιφιγένεια εισέβαλε απρόοπτα και με τον πιο αιφνιδιαστικό θα έλεγα τρόπο στην ζωή μου αλλάζοντας μου τις λανθασμένες σκέψεις ενώ εγώ ταυτόχρονα την βοήθησα να ξεχαστεί από τις αναμνήσεις της.

Βέβαια εγώ δεν θα έλεγα ότι το πέτυχα αλλά θα προσπαθήσω κι άλλο. Μου αρέσει τοσο πολύ ο συνδιαστικός της χαρακτήρας που δείχνει σοβαρή όμως όσο την γνωρίζεις καλύτερα ανακαλύπτεις μια παιδικότητα και γλυκύτητα βαθειά κρυμμένη στην ψυχή της.

Σήμερα γνώρισα μια άλλη Ιφιγένεια. Ήταν τόσο αθώα και ταυτόχρονα τόσο ελκυστική. Με ένα βλέμμα της και μερικά λόγια της κατάφερε να με αιφνιδιάσει.

Συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον.

Εγώ σκοτεινός και σκληρός και αυτήν γλυκιά και ταυτόχρονα δυναμική. Το κοινό μας στοιχείο ότι είμαστε και οι δύο σπασμένοι. Ίσως αυτήν να είναι περισσότερο, δεν ξέρω όμως κι εμένα δεν μου ήταν καθόλου εύκολο να με παρατήσει αυτήν η γυναίκα με ένα παιδί στην αγκαλιά.

Έπρεπε να αφήσω την θλίψη μου για να μεγαλώσω όσο το δυνατόν καλύτερα την πριγκίπισσα μου. Νομίζω τα κατάφερα, βέβαια όχι όσο ήθελα. Καταλαβαίνω πολλές φορές ότι την παραμελώ  και ότι νομίζει ότι δεν την αγαπάω όμως να το ακούω να το λέει είναι σαν μια μαχαιριά στην καρδιά και στην ψυχή μου γιατί η καρδιά μου είναι η Μελίνα. Από αυτήν ζω ικανοποιημένος.

'Καλά φτάνει. Πολύ μελό. Α..
Να ρωτήσω κάτι;' πετάχτηκε το υποσυνείδητο μου
'Ριχ' το ρε Αγαμέμνονα'
'Από πότε φιλοσοφείς έτσι εσύ.. Παίρνεις την δουλειά της Ιφιγένειας;'
'Μην λες βλακείες απλά δίπλα της άρχισα να καταλαβαίνω κάποια πράγματα'
'Καλά κοίτα λίγο απέναντι όμως γιατί έχεις χαθεί τόσο πολύ στις σκέψεις σου που δεν κατάλαβες ότι έχει έρθει ο Δημήτρης και σου μιλάει τόση ώρα 'επανήρθα  στην πραγματικότητα και συνειδητοποίησα ότι όντως αυτό συμβαίνει

"Εε ρε μην με γράφεις όταν σου μιλάω"

"Ωχ σόρρυ ρε κάτι σκεφτόμουνα. Για πες τι με ήθελες;"

"Τίποτα απλά ήθελα να σου πω ότι οι  μικρές έχουν ετοιμάσει πρωινό"εγώ τον κοίταξα με σηκωμένο το φρύδι γιατί μου φαίνονταν πολύ παράξενος

"Γιατί με κοιτάς έτσι; "είπε με απορία

"Τι έπαθες; κάτι έχεις εσύ και μην προσπαθήσεις να το αποφύγεις γιατί δεν πρόκειται "είπα αποφασιστικά. Αυτός ξεφύσηξε και είπε

" πφφφ καλά... Ρε αυτήν την Νεφέλη θα την πνίξω μου σπάει τόσο τα νεύρα. Όλο κόντρα πρέπει να μου πηγαίνει "όταν άκουσα αυτές τις λέξεις αλλάξα το βλέμμα μου σε πονηρό.

Ώστε έτσι Δημητράκη δεν μας τα είχες πει αυτά

"Μα γιατί με κοιτάς ετ-οχι όχι. Τώρα κατάλαβα, αυτό που νομίζεις να το βγάλεις από το μυαλό σου δεν ισχύει "είπε αλλά εγώ συνέχιζα να έχω το ίδιο βλέμμα

"Καλά άμα θες να πείσεις τον εαυτό σου συνέχισε να λες αυτά τα ψέμματα αλλά εμένα δεν με πείθεις"

"Ναι καλά.. Πφφφ αποκλείεται... Λες; ". Με κοίταξε αγχωμένος. Εγώ απλά του χαμογέλασα και σηκώθηκα να πάω στην κουζίνα. Αχχ ακόμα ένα μέλος στο καλμπ των ερωτευμένων.

Στην κουζινα είδα την Ιφιγένεια με την μικρή να είναι στον πάγκο γεμάτες με αλεύρι και να γελάνε ενώ έφτιαχναν τις τελευταίες κρέπες. Χαμογέλασα ενώ στηρίχτηκα στην κάσωμα της πόρτας για να απολαύσω αυτό το υπέροχο θέαμα.

Πρώτη φορά βλέπω την Μελίνα να χαίρεται τόσο πολύ. Φαίνονται και οι δύο πολύ χαρούμενες και διασκεδάζουν. Κάποια στιγμή η μικρή πήρε αγκαλιά την Ιφιγένεια και της είπε

"Ιφιγένεια σε αγαπάω πάρα πολύ" η Ιφιγένεια χαμογέλασε γλυκά και της απάντησε

"Κι εγώ αστεράκι μου. Πολύ πολύ πολύ" είπε και την αγκάλιασε περισσότερο. Έκανα την εμφάνιση μου κι εγώ και όταν γύρισαν να με δουν τους είπα

"ειιι εγώ Μελινάκι δεν έχω αγκαλίτσα.. Ευχαριστώ πολύ κορίτσια. Τώρα θα πάω στον νονό να πω ότι δεν με παίζετε" είπα και καλά παραπονεμένος. Τοτε και οι δύο έβαλαν τα γέλια και μου είπε η Μελίνα

"Καλά βρε μπαμπά εσύ είσαι μεγάλος για να κάνεις παράπονα στον νονό "είπε ενώ συνέχιζε να γελάει

"Αααα μου φαίνεται έχετε συνεννοηθεί να μου χτυπάτε συνέχεια την ηλικία μου" είπα και η Ιφιγένεια με κοίταξε και ξεκαρδίστηκε.

Έτσι είσαι κυρία Ιφιγένεια.

"Δεν φταίμε εμείς που είσαι πιο αρχαίος και από τον Παρθενώνα" είπε η Ιφιγένεια και ξαναγέλασε ενώ η μικρή είχε ένα μπερδεμένο βλέμμα

" Ιφιγένεια τι είναι ο Παρθενώνας; "ρώτησε η Μελίνα

"Ο μπαμπάς αγάπη μου" είπε η Ιφιγένεια και συνέχισε να γελάει

"Έλαα αηδίες μην μπερδεύεις το παιδί. Ο Παρθενώνας αγάπη μου είναι ένα αρχαίο μνημείο στην Αθήνα" της εξήγησα ελπίζοντας να μην καταλάβει για ποιο λόγο με λέει έτσι η Ιφιγένεια.

Η τύχη  ωστόσο δεν ήταν με το μέρος μου.

Ειλικρινά αναρωτιέμαι γιατί  αυτό το παιδί πήρε όλο το μυαλό μου.

"Δηλαδή ο μπαμπάς έχει την ηλικία του Παρθενώνα; "είπε ο φωστήρας μου και η Ιφιγένεια έγνεψε

" εε όχι την ίδια αλλά μεγάλη σε σχέση με τις δικές μας" είπε το τελευταίο ψιθυριστά για να μην το ακούσω εγώ

"πρώτον το άκουσα αυτό και δεύτερον δεν είμαι τόσο μεγάλος. Ίσα ίσα με περνάνε και για μικρότερο "είπα με ανώτερο ύφος

"Ποιοί; Μήπως ήταν καμιά γιαγιάκα που δεν είχε τα γυαλιά της; "είπε η Ιφιγένεια για να με πειράξει.

"μπα την κούκλα ψηλή ξανθιά αδύνατη δεν την λες γιαγιάκα "είπα και αυτήν κοιτούσε τον εαυτό της να δει που υστερεί .

Πουθενά ματιά μου όμως δεν θα παίζεις μόνη σου.

Πήγα να φύγω όμως σταμάτησα κοντά στο αυτί της και της είπα

"και απ'όσο ξέρω φοράει φακούς για να φαίνονται τα γάλαζια ματιά της "της ψιθύρησα και έφυγα. Αυτήν είχε μείνει παγωμένη στην θέση της.

Πήγα μέσα στον Δημήτρη που ήταν προβληματισμένος  ενώ εγώ ακόμη γελούσα. Με κοίταξε και μου είπε

"Τι  έκανες στο κορίτσι πάλι ρε; "

"Εγώ τίποτα απλά συνέχισα την πλάκα της "είπα και χαμογέλασα πονηρά. Ξεκίνησα  να του λέω τι έκανα και άρχισε να γελάει και αυτός μαζί.

"Καλά ρε δεν ντρέπεσαι τι σου φταίει το κορίτσι; " είπε γελώντας

"εε όχι και καημένο είδες με προκαλεί "
" καλά καλά άστα αυτά τώρα, θα βγούμε καθόλου το βράδυ; "με ρώτησε και σκέφτηκα ότι είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να διασκεδάσουμε

"ναι γιατί όχι, ευκαιρία να πούμε και στα κορίτσια "είπα και του έκλεισα το μάτι. Αυτός στριφογύρισε τα μάτια του και σηκώθηκε να φύγει

"Λοιπόν εγώ φεύγω πρέπει και κάποιος να δουλέψει σε αυτή την εταιρία" μου είπε κοροϊδευτικά και μου έκλεισε το μάτι.

Στην πόρτα βρήκαμε την Ιφιγένεια να βάζει τις γόβες της για να φύγει. Πήγε  ο Δημήτρης από πίσω της και την αγκάλιασε αφού δεν μας είχε δει. Αυτήν πετάχτηκε και γύρισε να δει ποιός την τρόμαξε. Μόλις είδε τον Δημήτρη χάρηκε. Την πήρε αγκαλιά και αυτήν ανταπέδωσε.

"εσύ είσαι βρε Δημήτρη με τρόμαξες" είπε και έβλεπες να προσπαθεί να ανακτήσει την ηρεμία της

"τι έγινε κοριτσάρα που πας;" είπε ενώ την πήρε αγκαλιά

"πάω στο γραφείο πρέπει να δουλέψει και κάποιος αλλιώς θα το κλείσω" είπε και ο Δημήτρης γύρισε και με κοίταξε

" είδες μόνο εσύ τεμπελιάζεις" είπε κοροϊδευτικά

"αμάν μωρέ μια μέρα κι εγώ είπα να πάρω ρεπό "είπα και καλά παράπονιάρικα

"καλά λοιπόν Ιφιγένεια θα σε πάω εγώ "είπε ο Δημήτρης ενώ έβαζε το μπουφάν σου

" μην σε κουράζω βρε εξάλλου έχω το αμάξι" είπε και έτσι ο Δημήτρης συμφώνησε. Πριν φύγει της μίλησα εγώ

" αα Ιφιγένεια είπαμε με τον Δημήτρη να βγούμε το βράδυ για κάνα ποτάκι σας περιμένουμε "της είπα ενώ περίμενα την απάντηση της με ανυπομονησία

"δυστυχώς εγώ δεν θα μπορέσω το βράδυ έχω κανονίσει" είπε και εκείνη την στιγμή πάγωσα. Άρχισα να εκνευρίζομαι. Ευτυχώς ο Δημήτρης με κατάλαβε και έσπευσε να ρωτήσει

" όπα ραντεβουδάκι Ιφιγένεια ποιός είναι ο τυχερός;" είπε ο Δημήτρη και  μου έσπασε ακόμα πιο πολύ τα νεύρα. Δηλαδή πόσο ηλίθιος είναι αυτός ο άνθρωπος.

"φίλος απλός" αρκέστηκε να απαντήσει η Ιφιγένεια και αφού μας χαιρέτησε έφυγε.

Δεν μας τα λες καλά Ιφιγένεια.

Καθόλου καλά.

Γειά σας!!
Είδαμε σήμερα ακόμη μια κόντρα ανάμεσα στο ζευγάρι μας.
Επίσης είδαμε και ζήλια.
Θα έχουμε συναντήσεις στο επόμενο ή όχι;
Τι λέτε να συμβεί;
Αν σας άρεσε αστεράκι και σχόλιο.
Μέχρι το επόμενο.
Φιλάκια!!!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top