Ιφιγένεια

"Δυστυχώς για εσένα Βανέσα δεν με δέχτηκαν στην κόλαση γιατί μου είπαν ότι περιμένουν εδώ και καιρό μια επίτιμη καλεσμένη που πάντα καθυστερεί την άφιξη της" της είπα εγώ με ένα πονηρό χαμόγελο και έβλεπα την διάθεση της να αλλάζει σταδιακά.

"Μπορεί εγώ να είμαι για την κόλαση Ιφιγένεια αλλά τουλάχιστον θα έχω καταφέρει όλα όσα θέλω.. Ενώ εσύ; Σκοπός μου πια δεν είναι να σε σκοτώσω γιατί ξέρω ότι η ζωή θα είναι χειρότερη κόλαση για εσένα. Νομίζεις ότι θα έχεις μια καλή ζωή τώρα που είσαι άχρηστη; "ρώτησε με ένα μοχθηρό χαμόγελο και εγώ κατέβασα το κεφάλι επειδή τα λόγια της χτύπησαν ευαίσθητο σημείο. Με μια κίνηση έκανε θρύψαλα την ψυχή μου. Ήξερε τις αδυναμίες μου και το διασκέδαζε..

"Τουλάχιστον θα έχω την οικογένεια μου. Τον Στέφανο και τα παιδιά μας" είπα με όχι και τόσο δυνατή φωνή ενώ συνέχισα να κοιτάω το πάτωμα. Άκουσα ένα ειρωνικό γέλιο και γύρισα να την κοιτάξω.

"Τον Στέφανο; Νομίζεις γλυκιά μου ότι ο Στέφανος θα αντέξει παραπάνω από κάποιους μήνες με μια ανάπηρη; Με μια άχρηστη που δεν θα μπορεί να του προσφέρει τίποτα;" ρώτησε εκείνη συνεχίζοντας να πιέζει τα κουμπιά μου και εγώ θύμωνα...θύμωνα με τον εαυτό μου που την πίστευα χωρίς να θέλω..

"Ο Στέφανος δεν είναι έτσι.. Με αγαπάει και θα είναι δίπλα μου ευτυχισμένος "είπα εγώ με πιο πολύ δύναμη και σήκωσα το κεφάλι μου στην υπενθύμιση αυτή.
Εκείνη γέλασε ξανά  και σηκώθηκε από τον καναπέ. Πλησίασε ένα  μπαράκι από μαύρο ξύλο και χρυσές ανάγλυφες  λεπτομέρειες. Έπιασε το μπουκάλι με το ουίσκι και έβαλε μια γενναιόδωρη ποσότητα στο ποτήρι της και επέτρεψε στην αρχική της θέση. Με κοιτούσε με ένα χαμόγελο ενώ έβαλε το ποτήρι στα κόκκινα της χείλη και άφησε το χρυσαφένιο υγρό να κυλήσει στον οργανισμό της.

"Μπορεί να σε αγαπάει όπως λες αλλά να μην ξεχνάς ότι είναι και άνθρωπος ... Θα κουραστεί Ιφιγένεια.. Δεν θα τον κάνεις πια χαρούμενο.. Θα καταδικαστεί σε μια μίζερη ζωή μόνο και μόνο γιατί θα νιώθει τύψεις για εσένα. Θα ήθελες κάτι τέτοιο γι'αυτόν;" είπε εκείνη προκλητικά και εγώ κούνησα αρνητικά το κεφάλι..

"Ωραία ..Λοιπόν αφού συμφωνείς μαζί μου έχω να σου κάνω μια πρόταση.. Εσύ θα φύγεις μακριά χωρίς να του αναφέρεις τίποτα για την συζήτηση μας προκειμένου να σώσεις εκείνον και το παιδί σας.. Αν όμως δεν το κάνεις θα σε κάνω να αποβάλλεις χωρίς όμως εσύ να πάθεις την παραμικρή ζημιά... Θα σε αφήσω να ζήσεις με τις τύψεις και την θλίψη για το δεύτερο παιδί σου που δεν έσωσες και με τον Στέφανο να σε κατηγορίες για τον θάνατο του παιδιού του...
Εσύ διαλέγεις.. "είπε εκείνη και όταν άκουσα τα λόγια της μου κόπηκε η ανάσα. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο διεστραμμένο μυαλό έχει αυτή η γυναίκα... Πόσο κακιά μπορεί να γίνει..

" Δ-δε θα το κάνεις αυτό "είπα εγώ με κοφτό τόνο και εκείνη άρχισε να γελάει υστερικά. Εγώ έσμιξα τα φρύδια και παρατηρούσα με  θλίψη ότι η κατάσταση της έχει χειροτερέψει.

"Ωωω και όμως... Όλα αυτά μπορώ να τα κάνω χωρίς να αντιληφθείς τίποτα και δεν θα εμποδίσει κάνεις.... Λυπάμαι που σου το λέω αλλά δεν μπορείς να κάνεις και πολλά καθηλωμένη σε μια καρέκλα... Είσαι τόσο αξιολύπητη Ιφιγένεια.. Σου δίνω μία ευκαιρία να ζήσει το παιδί σου και εσύ ακόμα το σκέφτεσαι...δεν εκτιμάς την μεγαλοψυχία μου "είπε ενώ  άλλη μια γουλιά από το υγρό του ποτηριού έτρεξε στον οργανισμό της. Εγώ την κοιτούσα φοβισμένη. Όλος ο δυναμισμός που είχα μέχρι πριν λίγα λεπτά είχε εξαφανιστεί.

"Δεν μπορώ να το κάνω αυτό Βανέσα δεν το καταλαβαίνεις.. Ο Στέφανος θα πληγωθεί" είπα εγώ ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου.

"Μα αυτό θέλω να πετύχω χρυσή μου. Θα φύγεις χωρίς εξήγηση και ο Στέφανος θα καταρρεύσει... Για ακόμα μια φορά γυναίκα θα τον παρατήσει και θα είμαι εγώ δίπλα του για να τον παρηγορήσω....τα υπόλοιπα είναι εύκολα.. Εσύ θα γεννήσεις το παιδί σου μακριά και εγώ θα κάνω τον Στέφανο ευτυχισμένο. "είπε εκείνη σίγουρη για τον εαυτό της και με κοίταξε στα μάτια. Εγώ κούνησα αρνητικά το κεφάλι γιατί δεν εμπιστευόμουν την φωνή μου και είδα το βλέμμα της να αγριεύει. Άπλωσε το χέρι της και πάτησε ένα κόκκινο διακριτικό κουμπάκι κάτω από το μαύρο ανάγλυφο τραπεζάκι .. Αμέσως ο ίδιος άντρας με πριν μπήκε μέσα με μια σύριγγα στα χέρια με αποτέλεσμα να τρομάξω.. Ή Βανέσα είδε τον φόβο στο πρόσωπο μου και με πλησίασε με χαμόγελο...

"Ωω ναι είναι αυτό που σκέφτεσαι καλή μου.. Με αυτό το φάρμακο το γλυκό σου παιδί θα πάει να συναντήσει το αδερφάκι του και δεν θα μπορεί να το σώσει κάνεις" είπε εκείνη και  γέλασε σατανικά αφού έβλεπε ξεκάθαρα τον φόβο που με είχε κυριεύσει. Έκανε νόημα στον άντρα να με πλησιάσει για να μου κάνει την ένεση. Εγώ προσπαθούσα να απομακρυνθώ όμως με το καροτσάκι ήταν αδύνατο. Έφτασε εκάστοτε μακριά από εμένα και έβλεπα την βελόνα να έρχεται απειλητικά προς το μέρος μου.
Ήμουν ένα μονο βήμα πριν την καταστροφή...
Πριν τον θάνατο του δεύτερου παιδιού μου...

Εκατοστά πριν η βελόνα τρυπήσει το δέρμα μου και το παχύ ρευστό υγρό σκοτώσει το μωρό μου φώναξα δυνατά.

"ΣΤΑΜΆΤΑ. ΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ... ΔΈΧΟΜΑΙ" φώναξα με όλη μου την δύναμη με αποτέλεσμα να νιώθω τον λαιμό μου  ξηρό. Εκείνη χαμογέλασε ευχαριστημένη και του έκανε νόημα να απομακρυνθεί.

"Χαίρομαι που πήρες την σωστή απόφαση. Δεν με ενδιαφέρει που θα πας το μόνο που θέλω να ξέρω είναι ότι θα φύγεις στο εξωτερικό, μακριά από τον Στέφανο και για να είμαι σίγουρη θα έρθει και ο Πάνος μαζί σου" είπε και έδειξε τον ανδρα με το μαύρο κοστούμι που στα χέρια του κρατούσε ακόμη την συριγγα.

Εγώ κούνησα το κεφάλι και εκείνη με πλησίασε ευχαριστημένη...

"Ελπίζω η ζωή σου να είναι ωραία από εδώ και πέρα - όσο γίνεται για μια άχρηστη - και θέλω να ξέρεις ότι θα κάνω τον Στέφανο ευτυχισμένο.. Μείνε ήσυχη" είπε και με ένα νεύμα ο άντρας με οδήγησε έξω από αυτό κολαστήριο με τον δαίμονα να πανηγυρίζει για ακόμα μια νίκη... Μπορεί και αυτή την φορά να είχε κερδίσει όμως είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα χάσει οριστικά...
Και θα φροντίσω εγώ γι'αυτό..

Καλησπέρα!!!!
Τι μου κάνετε;
Μπορείτε να βρίσετε ελεύθερα...
Πάλι η Βανέσα του κάνει την ζωή κόλαση...
Τι λέτε να γίνει;;;
Θα φύγει;;
Αν ναι θα γυρίσει;
Ο Στέφανος τι θα απογίνει;;;
Περιμένω γνώμες....
Μέχρι στιγμής σας αρέσει η ιστορία μου και τι θα θέλατε να αλλάξω που δεν σας αρέσει;
Όσοι θέλετε μπορείτε να απαντήσετε. Όλες οι γνώμες δέκτες...
Το επόμενο σύντομα ελπίζω...
Τα κεφάλαια δεν είναι πολλά μέχρι το τέλος...
Αντίο!!!